Εχουν βάλει την υπογραφή τους στο λαϊκό τραγούδι του τόπου. Τα σπουδαιότερα λαϊκά μας τραγούδια φέρουν την υπογραφή του Μίκη Θεοδωράκη μέσα από τη φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση.
Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης μεγαλουργεί πλάι στον Μίκη Θεοδωράκη και τα τραγούδια τους γίνονται σύνθημα στο στόμα του λαού και ξεπερνούν τα σύνορα της χώρας με τεράστιες, διαχρονικές επιτυχίες μέσα από τον «Επιτάφιο» και το «Αξιον Εστί».
Η πρώτη τους γνωριμία γίνεται στη Μακρόνησο. Το 1945 ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης ήταν στρατιώτης στο Χαϊδάρι αρχικά και στη συνέχεια στη Μακρόνησο. Ηταν γνωστό σε όλους ότι ήταν μουσικός και ένας ανώτερός του τού έδωσε διαταγή να φτιάξει μια ορχήστρα για να διασκεδάζει τους αξιωματικούς της Λέσχης στη Μακρόνησο.
«Μια μέρα που το κάναμε πρόβα με την ορχήστρα μου ένα τραγούδι και κάπου ήθελε ένα ακόρντο. Τους είπα ‘’εδώ φα’’. Και πετάγεται ένα παιδί που ήταν ξαπλωμένο με ένα βιβλίο στο χέρι και λέει: "το φα πάει καλύτερα"», γράφει στην αυτοβιογραφία του με τίτλο «Εγώ, ο σερ» (εκδόσεις Κοχλίας) ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. «Και τον ρωτάω "τι δουλειά κάνεις εσύ ρε φίλε, με τι ασχολείσαι;". Και μου απαντά "σπουδάζω μουσική". Αυτό το παιδί ήταν ο Μίκης Θεοδωράκης. Ήταν η πρώτη μας συνάντηση και επαφή στη Μακρόνησο. Πού να φανταζόμουν, εκείνη τη στιγμή, τι ρόλο θα έπαιζε στη ζωή μου, στη μουσική της Ελλάδας, αλλά και στην παγκόσμια μουσική σκηνή αυτό το παλικάρι, που το είδα μ’ ένα βιβλίο στα χέρια, ξαπλωμένο να διαβάζει».
Θεοδωράκης-Μπιθικώτσης και τα διαμάντια του λαϊκού τραγουδιού
Η σχέση τους μοιραία και ακλόνητη, με μια παρένθεση την εποχή της δικτατορίας. Οι ερμηνείες του Γρηγόρη Μπιθικώτση στα έργα του Μίκη Θεοδωράκη «Ο Επιτάφιος» («Πού πέταξε τ' αγόρι μου», «Μέρα Μαγιού μου Μίσεψες»), «Ρωμιοσύνη» («Θα Σημάνουν οι Καμπάνες»), σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου και «Άξιον Εστί» («Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ», «Ένα το χελιδόνι»), σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη, σφράγισαν την παρουσία του στο ελληνικό τραγούδι του και θεωρούνται αξεπέραστες.
Ακούστε το τραγούδι της ξενιτιάς
Την περίοδο της δικτατορίας οι σχέσεις του με τον Μίκη Θεοδωράκη κλονίστηκαν σοβαρά, όταν, στις 13 Ιουλίου 1967, τραγούδησε μαζί με την Βίκυ Μοσχολιού τον Ύμνο της 21ης Απριλίου στα «Δειλινά» της Γλυφάδας. Η δικαιολογία του προς τον Θεοδωράκη ήταν ότι δεν μπορούσε να αντέξει μια εξορία την στιγμή που η ζωή του είχε στρώσει. Οι δυο τους τα ξαναβρήκαν οριστικά τον Μάρτιο του 2002 στην μεγάλη συναυλία προς τιμήν του Μπιθικώτση στο ΣΕΦ.
Δείτε τον Μίκη Θεοδωράκη να διευθύνει με πάθος την ορχήστρα και τον Γρηγόρη Μπιθικώτση
Ακούστε στιγμές από τη συναυλία στο ΣΕΦ