Ένας αφύλακτος σταθμός τρένων στη Λάρισα με εγκαταλελειμμένα βαγόνια και χιλιάδες βολτ που αποτελούν θανάσιμο κίνδυνο για όποιο διέρχεται από το σημείο έγινε η αφορμή να κυκλοφορήσει αυτό το τραγούδι.
Στον Εμπορικό Σταθμό Διαλογής Μεζούρλου στη Λάρισα, ο Κωνσταντίνος, έχασε τη ζωή του σε ηλικία 15 ετών πριν τρία χρόνια. Ένα χαρούμενο παιδί, που ονειρευόταν, γελούσε, έπαιζε κιθάρα και έγραφε στίχους. Ο Κωνσταντίνος ήταν μουσικός, έπαιζε κιθάρα, πήγαινε στο ωδείο. Οι στίχοι που ακούγονται στο συγκεκριμένο τραγούδι είναι δικοί του, αφιερωμένοι στο κορίτσι με το οποίο ήταν ερωτευμένος.
Κρίστοφερ Πλάμερ: Πέθανε ο σπουδαίος Καναδός ηθοποιός
Στον συγκεκριμένο σταθμό εξακολουθούν καθημερινά να εισέρχονται παιδιά που βρίσκονται εκτεθειμένα στον κίνδυνο της ηλεκτροπληξίας, αφού δεν υπάρχει καμία σήμανση ασφαλείας παρά μόνο μια τυπική περίφραξη στο χώρο. Με αποτέλεσμα πριν λίγες μέρες ακόμη ένα 18χρονο κορίτσι να χτυπηθεί από 25.000 βολτ με ποσοστό εγκαυμάτων 70%, ενώ το ίδιο είχε συμβεί το 2010 σε ένα αγόρι 12 ετών.
Ενα τραγούδι για τον Κωνσταντίνο
Ο μουσικός Βασίλης Μπαμπανιάρης έγραψε μελωδία πάνω σε στίχους του Κωνσταντίνου και κυκλοφόρησε το τραγούδι «Τα τρένα που δεν έφυγαν ποτέ από το σταθμό», ένα κομμάτι αφιερωμένο σε αυτά τα παιδιά.
«Τα τρένα που δεν έφυγαν ποτέ απ' το σταθμό είναι ένα τραγούδι που δημιουργήθηκε με αφορμή ένα τραγικό γεγονός που συνέβη το 2017 σε ένα αφύλακτο σταθμό εμπορικών τρένων στη Λάρισα. Σε αυτό το σταθμό ο δεκαπεντάχρονος ανιψιός μου Κωνσταντίνος, έχοντας άγνοια του επικείμενου κινδύνου, κεραυνοβολήθηκε από 25.000 volt και κατέληξε λίγες ημέρες αργότερα» αναφέρει μιλώντας στο iefimerida ο Βασίλης Μπαμπανιάρης.
«Σε διάστημα 11 ετών άλλα δύο παιδιά έχουν πάθει ηλεκτροπληξία στο ίδιο σημείο, με το πιο πρόσφατο περιστατικό το Δεκέμβρη που μας πέρασε. Τα μέτρα προστασίας στο συγκεκριμένο χώρο είναι ελλειπή. Κατόπιν έντονων πιέσεων των γονιών του Κωνσταντίνου τοποθετήθηκε από τους αρμόδιους ένας τυπικός φράχτης (ένα χρόνο μετά το τραγικό συμβάν) και για σημάνσεις ασφαλείας τοποθετήθηκαν πλαστικοποιημένες σελίδες Α4, που με τον καιρό υπέστησαν σημαντική φθορά» αναφέρει ο Βασίλης Μπαμπανιάρης.
Ενα τραγούδι για αφύπνιση και κινητοποίηση
«Το βασικό αίτημα των οικογενειών αυτών των παιδιών αλλά και των κατοίκων της περιοχής Μεζούρλο της Λάρισας, όπου βρίσκεται ο συγκεκριμένος σταθμός, είναι η απομάκρυνση των δεκάδων βαγονιών που έχουν αφεθεί εκεί, χωρίς καμία χρησιμότητα, κάνοντας το χώρο να μοιάζει με νεκροταφείο τρένων και αναπόφευκτα πόλο έλξης των παιδιών» σημειώνει ο Βασίλης Μπαμπανιάρης και συνεχίζει, «Να αναφέρω επίσης ότι τα απαραίτητα και αυτονόητα μέτρα προστασίας θα έπρεπε να είχαν ληφθεί αν όχι, πριν το πρώτο ατύχημα 11 χρόνια πίσω, σίγουρα αμέσως μετά από αυτό. Τέλος εύχομαι το τραγούδι αυτό να γίνει μια ακόμη φωνή που θα συνταχθεί μαζι με αυτές των γονέων και της τοπικής κοινωνίας, με στόχο την αναγνώριση και την ουσιαστική επιτέλους αντιμετώπιση του προβλήματος, από τους αρμόδιους φορείς» καταλήγει ο Βασίλης Μπαμπανιάρης. Ακούστε το τραγούδι
Ενα τραγούδι-έκκληση
«Ο Κωνσταντίνος μας χάρισε τόση αγάπη τα 15,5 χρόνια της ζωής του που για άλλους δεν αρκεί μια ζωή ολόκληρη για να δώσουν. Η αγάπη του αυτή είναι παρηγοριά και οδηγός μας. Μέλημά μας είναι να μη φύγει άλλο παιδί με αυτόν τον μαρτυρικό τρόπο. Τα ελάχιστα που έγιναν προς αυτή την κατεύθυνση, όπως ήταν αναμενόμενο δεν εμπόδισαν τα ατυχήματα. Θέλουμε να απευθύνουμε μια ύστατη έκκληση προς τον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών να μεσολαβήσει ώστε οι υποσχέσεις που δίνονται χρόνια τώρα για απομάκρυνση των εγκαταλελειμμένων βαγονιών από το Μεζούρλο να γίνουν πράξη αύριο κιόλας. Ας λάμψει το αστέρι της καρδιά μας, αυτό θα ήθελε ο Κωνσταντίνος μας, αυτό θέλουν όλα τα παιδιά» αναφέρει σε μήνυμά της η μητέρα του Κωνσταντίνου.
Οι στιχοι...
'Eλα , να πάμε εκεί ψηλά
σε άλλα μέρη
κι αν σε αδιέξοδο μας βγει
θα 'ναι καλύτερα
κι όταν θα λάμπει της καρδιάς σου το αστέρι
θα΄μαι χαρούμενος κι εγώ
και θα περνάω καλά
εκεί ψηλά
Ευχαριστώ τη μητέρα του που μου τους παραχώρησε, αναφέρει ο Βασίλης Μπαμπανιάρης
