Από τον πολιτισμό, το κουνγκ φου, το τσάι, το μετάξι, τη γαστρονομία, τη φιλοσοφία, ως την διαφθορά, τον αυταρχισμό, η Κίνα βρίσκει την ιδανική της αφηγήτρια στα χέρια της ιστορικού Λίντα Τζέιβιν, που έγραψε την συντομότερη ιστορία για την Κίνα.
Ο πολιτισμός της μας σαγηνεύει, η σχέση της με την Ελλάδα και η αίσθηση του σεβασμού μεταξύ των δυο λαών έχoυν ρίζες ιστορικές. Η Κίνα, η αυτοκρατορία που γιγαντώνεται ξανά σε σχέση με τις ΗΠΑ και την Ευρώπη που βρίσκονται σε μία δίνη χωρίς άμεση έξοδο, ταυτίστηκε εσχάτως με τις πιο σκληρές πλευρές της πολιτικής. Αυταρχισμός, κατάπνιξη των δικαιωμάτων, συνθήκες διαβίωσης και εργασίας απάνθρωπες, συγκέντρωση δυνάμεων και κεφαλαίων, ικανότητα να καταπνίξει οικονομικά τον κόσμο.
Τα πάντα για την Κίνα
Ενας τρόπος για να αρχίσει κάποιος να εμβαθύνει στην ιστορία της και να αποκωδικοποιεί την ταυτότητα και την πορεία της είναι το βιβλίο «Σύντομη Ιστορία της Κίνας» που κυκλοφόρησε παγκοσμίως τον Μάιο του 2021 με συγγραφέα μια ιστορικό, συγγραφέα και μεταφράστρια που ασχολείται με την Κίνα εντατικά εδώ και 40 χρόνια. Ο λόγος για την Λίντα Τζέιβιν, το βιβλίο της οποίας έγινε μπεστ σέλερ και σημείο αναφοράς παγκοσμίως για όσους θέλουν να μυηθούν στα της Κίνας, να την κατανοήσουν πριν προχωρήσουν σε μια ευρύτερη και βαθύτερη διερεύνησή της πολιτικής της.
Η λέξη διαφθορά διατυπώνεται ήδη από τις πρώτες παραγράφους και διατρέχει την ιστορία της Κίνας στο βιβλίο που θα κυκλοφορήσει στις 13 Οκτωβρίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Δεν λείπουν άγνωστες ιστορίες για διάσημες προσωπικότητες της Κίνας, αλλά και εκτενής αναφορά στον ρόλο των γυναικών και την αντιμετώπισή τους στην Κίνα. Οι εκπλήξεις είναι πολλές, η ποικιλομορφία των χαρακτήρων δε, εντυπωσιάζει. Το iefimerida εξασφάλισε ένα απόσπασμα του βιβλίου «Η μικρή ιστορία της Κίνας» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Περιδιάβαση στην επική κινέζικη ιστορία
«Τίποτα σχετικό με την Κίνα δεν έχει μικρή κλίμακα. Ο πληθυσμός της είναι περίπου 1,4 δισεκατομμύρια, ο μεγαλύτερος του κόσμου σχεδόν το ένα πέμπτο της ανθρωπότητας ζει στην Κίνα. Αλλα 45 εκατομμύρια Κινέζοι ζουν στο εξωτερικό. Η ΛΔΚ καταλαμβάνει 9,3 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη σε έκταση χώρα παγκοσμίως, μετά τη Ρωσία και τον Καναδά, και συνορεύει με δεκατέσσερα κράτη. Είναι η παγκόσμια πρωταθλήτρια στο εμπόριο και η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, αποτελεί βιομηχανικό γίγαντα και διεκδικεί την επιβολή της ως στρατιωτική υπερδύναμη και διαθέτει τον πολυπληθέστερο εθνικό στρατό στον κόσμο.
Η Πρωτοβουλία «Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος», με κόστος τρισεκατομμύρια δολάρια, περιλαμβάνει αναπτυξιακά προγράμματα σε πολλές και διάφορες χώρες, όπως το Αφγανιστάν, ο Ισημερινός, το Μπαχρέιν, η Βουλγαρία, η Αιθιοπία και το Βιετνάμ, και αποτελεί το πιο φιλόδοξο παγκόσμιο εγχείρημα κατασκευής υποδομών στην ιστορία. Συχνά δεν είναι λιγότερο μνημειώδη τα έργα που πραγματοποιούνται εντός συνόρων, όπως τα πελώρια υδάτινα φράγματα, τα πανταχού παρόντα συστήματα παρακολούθησης και η μακρύτερη σταθερή σύνδεση ανοιχτής θάλασσας στον κόσμο, η Γέφυρα Χονγκ Κονγκ-Τσουχάι-Μακάο, μήκους 55 χιλιομέτρων. Η ΛΔΚ επίσης πρωτοπορεί στην τεχνητή νοημοσύνη, στην πράσινη τεχνολογία και στις υποδομές τηλεπικοινωνιακών δικτύων και στοχεύει να έχει κατακτήσει την πρώτη θέση παγκοσμίως στις θετικές επιστήμες και στην τεχνολογία το 2050.
Η ανοδική πορεία της ΛΔΚ έχει προκαλέσει διάφορες αντιδράσεις στο εξωτερικό, μεταξύ άλλων μια ανησυχία για τις μεθοδεύσεις διεύρυνσης της πολιτικής επιρροής της και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η επίμονη θέση του Πεκίνου ότι ορίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα διαφορετικά απ’ ό,τι η Δύση δεν καθησυχάζει ιδιαίτερα τους επικριτές του. Το ΚΚΚ ισχυρίζεται πως εκπροσωπεί 1,4 δισεκατομμύρια Κινέζους, όμως η ιστορία δείχνει ξεκάθαρα ότι σε αυτή τη σπουδαία χώρα επικρατούσε ανέκαθεν πνευματικός, φιλοσοφικός, πολιτικός και πολιτισμικός πλουραλισμός.
Η Κίνα χαρακτηρίζεται από μεγάλη ποικιλομορφία. Πάνω από το 90% των κατοίκων της δηλώνουν Χαν, ωστόσο το υπόλοιπο 10% μοιράζεται σε άλλες πενήντα πέντε εθνότητες, όπως οι Ουιγούροι, οι Μογγόλοι και οι Θιβετιανοί. Πολλές από αυτές μιλούν διαφορετική γλώσσα και διατηρούν τη δική τους θρησκευτική και πολιτισμική ταυτότητα, σε πείσμα των πιέσεων για αφομοίωση. Εξάλλου οι κατά τόπους Χαν μπορεί να ταυτίζονται με διαφορετικές μεταξύ τους κουλτούρες και υποκουλτούρες και να μιλούν τη δική τους διάλεκτο, την οποία ενδεχομένως άλλοι Χαν δεν καταλαβαίνουν[…] Η εθνική γλώσσα, η πουτονγκχουά, που λέγεται και μανδαρινικά στη Δύση, είναι μια κατασκευασμένη γλώσσα. Το 2013 το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας της ΛΔΚ παραδέχτηκε ότι τη μιλούσε άπταιστα κάτω από το 10% του πληθυσμού και σχεδόν καθόλου το 30% και στόχευε να το αλλάξει αυτό.»