Η καλή ερμηνεία του Ιταλού Αλεσάντρο Μπόργκι που υποδύεται τον σούπερ σταρ του πορνό Ρόκο Σιφρέντι, δεν αρκεί για να διορθώσει ένα καταθλιπτικό σενάριο και μια άνευρη σκηνοθεσία που θυμίζει κακή αντιγραφή της αισθητικής του Πάολο Σορεντίνο.
Ο «ποπ σουρεαλισμός» και η βαθιά ποιητικότητα του σπουδαίου σκηνοθέτη Πάολο Σορεντίνο, τόσο στο αριστούργημά του La Grande Bellezza (Η τέλεια ομορφιά), όσο και στην εξαιρετική σειρά The Young Pope, ήταν λογικό να δημιουργήσει αυτό που λέμε «σχολή», μια σύγχρονη ιταλική, κινηματογραφική ματιά η οποία είναι τόσο χαρακτηριστική που ξεχωρίζει από χιλιόμετρα μακριά. Πώς να αποπειραθείς να αντιγράψεις εξώφθαλμα κάτι τέτοιο χωρίς να πατήσεις μπανανόφλουδα; Η σειρά SuperSex για τη ζωή του πιο διάσημου εν ζωή σταρ της βιομηχανίας του πορνό, Ρόκο Σιφρέντι, θυμίζει σε πολλά σημεία -δυστυχώς στα πιο ζωηρά- κακή αντιγραφή του Σορεντίνο.
Παρακολουθώντας τα επτά -κουραστικά- επεισόδια της σειράς SuperSex, ο θεατής είναι σαν να βλέπει τις ίδιες τρεις σκηνές να επαναλαμβάνονται διαρκώς, μονότονα, σε λούπα: Ο μικρός Ρόκο που δεν μπορεί να τραβήξει την προσοχή της μητέρας του, της οποίας το ενδιαφέρον απορροφά ο μικρότερος γιος της που έχει κινητικά προβλήματα. Ο μικρός Ρόκο που έχει σαν πρότυπο στην αλητεία τον υιοθετημένο κατά πολύ μεγαλύτερο αδερφό του, ο οποίος στα σαράντα γίνεται μαστροπός της ίδιας του της γυναίκας, κακοποιός και δολοφόνος. Ο μικρός Ρόκο που βρίσκει στο δρόμο ένα πορνό περιοδικό με εικονογραφημένες ερωτικές ιστορίες ενηλίκων και ανακαλύπτει ότι το σεξ μπορεί να γίνει κοινωνική δεξιότητα. Αυτά τα τρία μοτίβα επαναλαμβάνονται τόσο εμμονικά σε όλη τη διάρκεια της σειράς που σε κάνουν να νιώθεις σαν τρως ξαναζεσταμένη σούπα από φακές για έβδομη συνεχόμενη φορά, ενώ σου έχουν τάξει ζουμερό πρόστυχο burger με όλα τα ζουμιά του black angus να τρέχουν πάνω στις τραγανές χρυσαφένιες french fries. Το σενάριο θυμίζει προκάτ ψυχανάλυση τηλεστάρ ψυχολόγου με PHD στα φθηνά μελοδράματα των ριάλιτι σόου. Το καημένο αγοράκι με την πληγωμένη μαμά που δεν του δίνει καμία σημασία, γίνεται δεσμοφοβικός ενήλικας πορνοστάρ ο οποίος αδυνατεί να συνδεθεί συναισθηματικά με τις γυναίκες που ερωτεύεται. Αυτή είναι ψιλά χοντρά η ιστορία που αφηγείται το SuperSex, η τηλεοπτική αυτή βιογραφία του Ρόκο Σιφρέντι, η οποία είναι τόσο καταθλιπτική που η μιζέρια της λαϊκής ιταλικής επαρχίας του Νότου, σκεπάζει ακόμα και το ίδιο το sex που θα περίμενε κάποιος να δεσπόζει σε μια σειρά με ήρωα έναν διάσημο πορνοστάρ.
Σαν κατάβαση στην κόλαση της Trash TV του 1990
Μοναδικές αχτίδες που φωτίζουν την οθόνη, είναι κάτι σουρεαλιστικές τηλεοπτικές στιγμές, με αποκορύφωμα την ακραία ερωτική σκηνή του Ρόκο Σιφρέντι με μια ηλικιωμένη γυναίκα πάνω από τον ανοιχτό ακόμα τάφο της μητέρας του. Και αυτές οι αχτίδες φωτός, όμως, στην ανέμπνευστη, επαναλαμβανόμενη ιστορία που έγραψε η Φραντσέσκα Μανιέρι και σκηνοθέτησε ο Ματέο Ροβέρε, είναι σαν να έχει βάλει κάποιος κάτω την ταινία Loro ή τη σειρά Young Pope του Σορεντίνο και να έχει ξεπατικώσει με τσιγαρόχαρτο τα πιο σοκαριστικά πλάνα.
Η μιζέρια κατά τα λοιπά ξεχειλίζει στο SuperSex, η φλυαρία ατελείωτη, η κατρακύλα του αδερφού του Ρόκο, του ανιαρού Τομάσο, είναι τόσο βαρετή που θες να πετάξεις το ποπ-κορν πάνω στην plasma TV και βγεις για σπάισι παλόμες κάπου μακριά από όλους και όλα για να ξεχάσεις. Αυτό δεν είναι η βιογραφία ενός πορνοστάρ, είναι οι Οικογενειακές Ιστορίες σε όλο τους το μεγαλείο. Και χειρότερα: Τηλεριάλιτι με τη Χριστίνα και τον Αλί Σαμπίρ από τις ένδοξες εποχές της Σίας Λιαροπούλου στο Alter. Mια αργόσυρτη κατάβαση στην κόλαση του ιταλικού-μεσογειακού μικροαστισμού, με ολίγη χρυσόσκονη πάνω στα λεοπάρ νεγκλιζέ της βιομηχανίας του πορνό. Ακόμα και οι σκηνές σεξ είναι τόσο βαρετές σαν να σε έχουν βάλει τιμωρία να καθαρίσεις εξήντα κιλά κουνουπίδι για να φτιάξεις γιαχνί, σε μια καμαρούλα μια σταλιά, κάπου στον ηλιόλουστο ιταλικό Νότο.
Τι πήγε στραβά στην τηλεοπτική βιογραφία του Ρόκο Σιφρέντι;
Τελειώνεις τη σειρά και αναρωτιέσαι όχι τι έχει πάει στραβά στο SuperSex (αυτό είναι παραπάνω από εμφανές), αλλά τι έχει πάει στραβά στη δική σου ζωή και κάθισες εφτά ολόκληρες ώρες να βλέπεις μαζοχιστικά αυτό το ανεκδιήγητo τηλεοπτικό θέαμα. Οι κριτικές στον διεθνή Τύπο αμείλικτες. Variety: «Το SuperSex είναι περισσότερο ανιαρό παρά sexy». Η βρετανική εφημερίδα The Guardian αναρωτιέται, πάλι, γιατί το Netflix κάνει είδωλο, σε μια εποχή φεμινισμού και γυναικείας ενδυνάμωσης, έναν πορνοστάρ ο οποίος έγινε διάσημος για το βίαιο σεξ που αντιμετώπιζε τις γυναίκες σαν παθητικό αντικείμενο τοξικής αρρενωπότητας: με χαστούκια, ταπεινώσεις, πνίξιμο, απαξίωση.
Πέρα από τις Woke υπερβολές τoυ συντάκτη της Guardian, το βασικό πρόβλημα του SuperSex δεν είναι η ειδωλοποίηση ενός πορνοστάρ που του άρεσε το βίαιο sex on camera. Έχουμε δει βιογραφίες για drug dealers, για κακοποιούς, για serial killers, δεν νομίζω να μας διαφθείρει το τηλεοπτικό αφήγημα για τη ζωή του Ρόκο Σιφρέντι. Το SuperSex πάσχει στο σενάριο και τη σκηνοθεσία. Προσπαθεί να εμβαθύνει στην ψυχοσύνθεση του ήρωα δίνοντας μεγαλύτερη έκταση τηλεοπτικά και περισσότερη βαρύτητα από όσο πρέπει στην τοξική σχέση του Ρόκο Σιφρέντι με τον αδερφό του Τομάσο. Η ιστορία εμμένει να τριγυρίζει διαρκώς γύρω από το άρρωστο ερωτικό τρίγωνο μεταξύ του Ρόκο, του Τομάσο και της της γυναίκας του της Λουσία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μια κλειστοφοβική οπτική που ροκανίζει τα θεμέλια της ίδιας της βιογραφίας. Εξηγώντας εύκολα τα ψυχολογικά του Ρόκο Σιφρέντι, τα συμπλέγματα, τα απωθημένα, τις δυσλειτουργικές σχέσεις με την οικογένειά του, απαξιώνονται ενδεχομένως κομμάτια στην αφήγηση που θα έκαναν τη σειρά λίγο πιο ανάλαφρη, πιο διασκεδαστική, πιο τηλεοπτική και ενδεχομένως πιο sexy.
- ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- Είδαμε το «Δις Εξαμαρτείν», την ευφυή σειρά, στο Νο 1 του Netflix -Ανατροπές, καταιγιστική πλοκή, εντυπωσιακά σκηνικά
- Διαβάσαμε το μυθιστόρημα Poor Things και είδαμε την ταινία του Λάνθιμου -Οι διαφορές τους, τι ήταν καλύτερο
- Είδαμε την πολύκροτη ταινία Saltburn που έχει ξεσηκώσει ύμνους και θύελλες -Ο Ρίπλεϊ του 21ού αιώνα έχει ταξικό μίσος