Θεατρικές πρεμιέρες τον Νοέμβριο με τη νέα παραγωγή του θεάτρου Πορεία «Frankenstein & Eliza» και τον Γιάννη Στάνκογλου να πρωταγωνιστεί.
Εναρξη για το νέο έργο της Λένας Κιτσοπούλου αλλά και του δίδυμου του «Κωλόκαιρου» Γιώργου Παλούμπη και Αντώνη Τσιοτσιόπουλο.
Μετά την τεράστια επιτυχία του «Αναρχικού» ο Πάνος Βλάχος επιστρέφει με «Δον Ζουάν» ενώ το Festen, πριν καλά καλά αρχίσει, έχει κάνει πρωτοφανή προπώληση εισιτηρίων των παραστάσεων μέχρι και τον Δεκέμβριο και «άνοιξε» νέες ημερομηνίες.
Κωμωδίες, μονόλογοι, βιογραφίες, κάνουν πρεμιέρα μέσα στον μήνα.
Νέες θεατρικές παραστάσεις
«Frankenstein & Eliza» της Έρις Κύργια, θέατρο Πορεία
Και ενώ οι πρόβες για τη νέα μας παραγωγή, «Frankenstein & Eliza», που κάνει πρεμιέρα στις 21 Νοεμβρίου, συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς, τα εισιτήρια της πρώτης περιόδου παραστάσεων έχουν σχεδόν εξαντληθεί!
Ο πασίγνωστος «ανήσυχος» ήρωας της Μέρι Σέλεϊ, φτάνει μέχρι τον ψηφιακό αιώνα μας με στόχο να δημιουργήσει ένα «πλάσμα» προς όφελος της ανθρωπότητας. Θα τα καταφέρει αυτή τη φορά ή θα μας προικίσει με άλλο ένα τέρας; Και πού θα αναμετρηθεί μαζί του, τώρα πια που οι πάγοι στον αρκτικό κύκλο λιώνουν;
Ο Φράνκενσταϊν και οι πειραματισμοί του αποτελούν μια πρώτης τάξεως αφορμή για να στοχαστούμε πάνω σε μια σειρά ερωτημάτων που απασχολούν τον σημερινό άνθρωπο: ποιος είναι ο ρόλος της Τεχνητής Νοημοσύνης; Ποια είναι η σχέση μας με τις ψηφιακές οντότητες που ζουν ανάμεσά μας και μας γνωρίζουν καλύτερα απ’ ό,τι εμείς οι ίδιοι; Τι θα γίνει αν οι μηχανές αποκτήσουν αισθήματα και συνείδηση, όπως φοβούνται ορισμένοι; Τι σκέφτονται για τα δημιουργήματά τους οι εφευρέτες τους; Ποιος είναι ο ρόλος των επιστημόνων, των επιχειρηματιών, των κρατικών ρυθμιστικών αρχών, του καθενός από εμάς; Αυτά και άλλα ερωτήματα, στα οποία δεν υπάρχει καμία πειστική και καθησυχαστική απάντηση…
Το έργο εμπνέεται από την τρομακτική και ρομαντική νουβέλα των αρχών του 19 ου αιώνα, και από την ιστορία της Τεχνητής Νοημοσύνης, και ακολουθεί τον Βίκτορ Φράνκενσταϊν στην ιλιγγιώδη διανοητική και ψυχική πορεία του, τα ηθικά του διλήμματα, τις συγκρούσεις του με την ακαδημαϊκή κοινότητα, την κατάρρευση της προσωπικής ζωής του, την απώλεια της ταυτότητάς του, την καταστροφική αλληλεπίδραση με το άυλο δημιούργημά του.
Σκηνοθεσία Δημήτρης Τάρλοου Πρωταγωνιστούν: Ιερώνυμος Καλετσάνος, Γιώργος Μπινιάρης, Μαρία Πανουργιά, Γιάννης Στάνκογλου, Χριστίνα Στεφανίδη, Γιώργος Συμεωνίδης Εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα της Mary Shelley και την ιστορία της AI. Από 21 Νοεμβρίου.
«Δον Ζουάν» θέατρο Βεάκη
Ο ηθοποιός Πάνος Βλάχος και η σκηνοθέτις Λητώ Τριανταφυλλίδου, συνθέτουν μια νέα αφήγηση γύρω από τον εμβληματικό αντιήρωα και επανεξετάζουν τη θέση του άντρα στον σύγχρονο κόσμο.
Μεγάλος καρδιοκατακτητής, βλάσφημος και αδιάφορος για τις συνέπειες των πράξεών του. Από τον Μολιέρο μέχρι τον Λόρδο Βύρωνα, ο Δον Ζουάν συμβολίζει την απόρριψη των παραδοσιακών αξιών και την αναζήτηση της προσωπικής ελευθερίας. Ωστόσο, σε μια κοινωνία έντονων αντιπαραθέσεων και ιδεολογικής σύγχυσης, ο Δον Ζουάν επιβιώνει αναπαράγοντας ιδεολογήματα που εξυπηρετούν τις δικές του φιλοδοξίες και επιθυμίες. Έτσι, σε αυτήν την αναθεωρημένη εκδοχή, ο Πάνος Βλάχος - ως Δον Ζουάν - μεταμορφώνεται σε έναν ναρκισσιστικό ηγέτη που προσφέρει απλοϊκές απαντήσεις απέναντι σε έναν ιδεολογικά πολύπλοκο κόσμο, που ζωντανεύουν με τις ερμηνείες τους οι Κώστας Φιλίππογλου, Παναγιώτης Κατσώλης, Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη, Ειρήνη Μπούνταλη και Μελίνα Βαμπούλα.
Προσπαθώντας να ξεφύγει τις συνέπειες των πράξεων του, ένας αποτυχημένος καλλιτέχνης, ο Δον Ζουάν καταφεύγει στο μπαρ του πατέρα του. Εκεί, σε εκεί σε μια διαστρεβλωμένη απεικόνιση της κοινωνίας μας, ο Δον Ζουάν ανακαλύπτει ότι το πραγματικό του ταλέντο είναι να κερδίζει ακολούθους. Γοητεύει τους αποπροσανατολισμένους θαμώνες και σχηματίζει μια λατρεία γύρω από την προσωπικότητά του. Καθώς το μπαρ μετατρέπεται σε “Εκκλησία”, χώρος έκφρασης μιας New Age Cult (αίρεση), και οι ακόλουθοι του γίνονται όλο και πιο αφοσιωμένοι, τα όρια μεταξύ πίστης και χειραγώγησης γίνονται θολά.
«Μη Σου Τύχει!…» Θέταρο Αθηνών
Η θερμή υποδοχή του κοινού και τα ασταμάτητα γέλια φέρνουν τον Αιμίλιο Χειλάκη να πρωταγωνιστεί για 2η χρονιά στην κλασική γαλλική κωμωδία, «Μη Σου Τύχει!...» στο θέατρο Αθηνών, του Francis Veber- συγγραφέα επίσης των θεατρικών επιτυχιών «Δείπνο Ηλιθίων», «Το Κλουβί με τις Τρελές». Την παράσταση τη συνσκηνοθετεί με τον Μανώλη Δούνια, ενώ μαζί του στη σκηνή ανεβαίνουν οι: Χριστόδουλος Στυλιανού, Τάνια Τρύπη, Ελένη Καρακάση, Ευγενία Ξυγκόρου και Δήμητρα Βαμβακάρη.
Το «Μη σου Τύχει!...» («L’Emmerdeur») είναι ένα από τα πιο δημοφιλή έργα στις γαλλόφωνες και στις αγγλόφωνες σκηνές, όπου έχει ανέβει δυο φορές από τον Kenneth Branagh και έχει διασκευαστεί πέντε φορές για τον κινηματογράφο.
Δυο ξένοι. Δύο διπλανά δωμάτια ξενοδοχείου. Ένας απατημένος σύζυγος. Ένας επαγγελματίας δολοφόνος. Ο ένας θέλει να αυτοκτονήσει. Ο άλλος θέλει απλά να εκτελέσει… την δουλειά του. Μια οποιαδήποτε μέρα θα τα είχαν καταφέρει και οι δύο. Όχι όμως σήμερα. Γιατί σήμερα, όλα θα τους πάνε στραβά…
FESTEN στο θέατρο Αλμα
Το FESTEN των Τόμας Βίντερμπεργκ & Μπο Χάνσεν, η πρώτη και πιο εμβληματική ταινία του κινήματος ΔOΓΜΑ 95, υπό τη σκηνοθετική ματιά του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου, στο Θέατρο ΑΛΜΑ.
Έπειτα από δύο ανοιχτές γενικές δοκιμές που δόθηκαν λίγο πριν την πρεμιέρα της παράτασης, η προπώληση εκτινάχθηκε σε πρωτοφανή επίπεδα, με τις θέσεις όλων των παραστάσεων να εξαντλούνται μέχρι και τον Δεκέμβριο.
Πρωταγωνιστούν: Ναταλία Τσαλίκη, Γιώργος Ζιόβας, Προμηθέας Αλειφερόπουλος, Αναστάσης Λαουλάκος, Ιωάννα Κολιοπούλου, Ιωάννα Τζίκα, Γιάννης Καπελέρης, Μιχάλης Αφολαγιάν, Μαριάννα Πουρέγκα, Πένυ Παπαγεωργίου και Νικόλας Seymour Σταθόπουλος.
Όλοι μαζί μάς προσκαλούν στους χώρους του Θεάτρου ΑΛΜΑ, για να δώσουμε ζωή στην συνταρακτική ιστορία αυτής της “γιορτής”, σε μια θεατρική διασκευή που θα προσπαθήσει να σπάσει τα όρια της σκηνής αλλά και τα όρια μεταξύ θεατή και ηθοποιού, δημιουργώντας μία πραγματική “συνάντηση”, στην οποία όλοι θα λάβουμε μέρος.
Το “FESTEN” είναι η ιστορία μιας οικογενειακής γιορτής, παρουσία όλης της οικογένειας καθώς και πλήθους φίλων, για τα 60α γενέθλια του πατέρα. Όλοι τον αγαπούν και τον σέβονται. Ή μήπως όχι; Κατά την διάρκεια της γιορτής ο μεγαλύτερος γιος, ο Κρίστιαν, αποκαλύπτει το μυστικό που κρύβει από την παιδική του ηλικία και που πιθανότατα υπήρξε και ο λόγος αυτοκτονίας της δίδυμης αδελφής του.
«Η Ορέστεια του Στρίνμπεργκ»
«Η Ορέστεια του Στρίνμπεργκ» έρχεται στο θέατρο Άνεσις, από τις 13 Νοεμβρίου, σε σύλληψη και σκηνοθεσία Λένας Κιτσοπούλου. Μια μαύρη κωμωδία που συνδυάζει/αποδομεί 3 κείμενα του μεγάλου αντισυμβατικού Σουηδού θεατρικού συγγραφέα (Ο Χορός του Θανάτου, Οι Δανειστές, Η Πιο Δυνατή).
Πέντε ηθοποιοί, με ένα μόνο μηνιάτικο, θα ερμηνεύουν και θα ακροβατούν μέσα σε τρία έργα. Πρωταγωνιστούν: Ευδοκία Ρουμελιώτη, Χρήστος Σαπουντζής, Χρήστος Μαλάκης, Μαρία Μοσχούρη, Γιάννης Μπαριτάκης
Όπως λέει η Λένα Κιστοπούλου: Η Ορέστεια του Στρίντμπεργκ είναι η τραγωδία ενός γάμου, βασισμένη στα έργα Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ, ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ και Η ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ. Το γνωστό τρίγωνο του Στρίντμπεργκ που το συναντάμε και στα τρία αυτά έργα του αλληλοσκοτώνεται μέσα σε μία μάχη όπου ο πιο ισχυρός θα επικρατήσει, ο πιο ερωτευμένος θα διαλυθεί και ο λιγότερο ερωτευμένος θα ερωτευτεί χειρότερα από όλους. Στο τέλος θα νικήσει ο Αισχύλος που πολύ πριν τον Στρίντμπεργκ μας είπε για τον κύκλο της ζωής που ξεκινάει από τον έρωτα, ο οποίος μετατρέπεται σε μίσος, το οποίο ενεργοποιεί την εκδίκηση, η οποία φέρνει τον φόνο, ο οποίος φέρνει τις τύψεις και τις ενοχές.
«Ανεξάρτητα κράτη» στο θέατρο Χώρα
Μετά τον Κωλόκαιρο, μία από τις πιο επιτυχημένες και πολυσυζητημένες παραστάσεις των τελευταίων ετών, o Γιώργος Παλούμπης και ο Αντώνης Τσιοτσιόπουλος συνεχίζουν την πολύχρονη δημιουργική συνεργασία τους. Tα «Ανεξάρτητα κράτη» παρουσιάζονται στο θέατρο Χώρα.
Φέτος αντλούν έμπνευση από την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα της Ελλάδας στο μεταίχμιο των δεκαετιών του ‘70 και ‘80, και ρίχνοντας μια λοξή ματιά σε πραγματικά (ίσως) γεγονότα φέρνουν επί σκηνής στο θέατρο Χώρα τα Ανεξάρτητα Κράτη: ένα δημοσιογραφικό δράμα φτιαγμένο με τα υλικά εκείνα που κάνει το έργο τους να ξεχωρίζει: τον ωμό ρεαλισμό, τη σκληρή γλώσσα και το αιχμηρό χιούμορ.
Η υπόθεση: Δεκέμβριος 1977. Ο γιατρός Βασίλης Τσιρώνης μετά από καταδίωξη της αστυνομίας, κλείνεται στο διαμέρισμά του στο Φάληρο μαζί με την οικογένειά του, αρνείται να παραδοθεί και κατόπιν τετράμηνης πολιορκίας το κηρύσσει "Ανεξάρτητο Κράτος". 11 Ιουλίου 1978. Τρίτη ξημερώματα γύρω στις 4:00. Στα γραφεία γνωστής εφημερίδας φτάνει η είδηση του θανάτου του γιατρού μετά από την εντολή του υπουργείου δημόσιας τάξης για επέμβαση και λήξη της πολιορκίας. Μέσα σε αυτά τα γραφεία, γινόμαστε μάρτυρες της ζωής των δημοσιογράφων του οργανισμού από εκείνη την ημέρα, μέχρι και την επέτειο του θανάτου του Βασίλη Τσιρώνη ακολουθώντας την φανταστική ιστορία της Μαρίας Θεοφίλου, μιας νεαρής δημοσιογράφου η οποία γοητευμένη από την περίπτωση του γιατρού, αποφασίζει να εισχωρήσει στην υπόθεση και να μάθει την αλήθεια σχετικά με τις συνθήκες του θανάτου του. Ήταν αυτοκτονία όπως ισχυρίστηκε η αστυνομία ή κρατική δολοφονία; Η αναζήτηση για την αξία της αλήθειας και την θέση της γυναίκας μέσα σε ένα πλήρως ανδροκρατούμενο περιβάλλον προωθεί τα γεγονότα, κάτω από την βαριά σκιά του κρατικού και παρακρατικού μηχανισμο.
Παίζουν: Θάνος Αλεξίου, Στέλιος Δημόπουλος, Βασιλική Διαλυνά, Άλκηστις Ζιρώ, Ελεάνα Καυκαλά, Μάκης Παπαδημητράτος, Στάθης Σταμουλακάτος, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος. Στο ραδιόφωνο ακούγεται η φωνή της Παναγιώτας Παπαδημητρίου
Φθινοπωρινή ιστορία, θέατρο Αλέκος Αλεξανδράκης
Πρεμιέρα στις 11/11 για τη Φθινοπωρινή Ιστορία του Α. Αρμπούζωφ σε σκηνοθεσία Βάνας Πεφάνη, στο θέατρο Αλέκος Αλεξανδράκης.
H Πέμη Ζούνη και ο Σταύρος Ζαλμάς, συναντιούνται θεατρικά μετά από χρόνια και έχοντας πολλές επιτυχημένες συνεργασίες στο παρελθόν σε θέατρο και τηλεόραση.
«Είσαι γύρω στα τριάντα και βλέπεις τους γονείς σου γέρους; Έφτασες πενήντα και ήδη ονειρεύεσαι να σαπίσεις μπροστά στην τηλεόραση; Φαντάζεσαι ότι θα πάρεις σύνταξη, η ζωή σταματάει και θ’ αρχίσεις τις βόλτες και τους βαρετούς καφέδες με φίλους; Πήρες σύνταξη και κρυφοκοιτάζεις φλάιερ για οίκους ευγηρίας; Όλα είναι αποφασισμένα, προδιαγεγραμμένα και οριοθετημένα; Ε τότε, αυτή η ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ είναι για σένα. Ναι, για σένα προσωπικά…» αναφέρει η σκηνοθέτις
Ο Αλεξέι Αρμπούζωφ συνεχιστής των σπουδαίων θεατρικών συγγραφέων της Ρωσίας (Γκόγκολ, Γκόργκι, Τσέχωφ) που ανήγαγαν τον ποιητικό ρεαλισμό σε τρόπο ζωής και λόγο ύπαρξης, το 1975 γράφει τη Φθινοπωρινή Ιστορία «στην οποία τροφοδοτεί ιδιοφυώς την έναρξη μιας προσωπικής σχέσης δύο ανθρώπων. Ο Ροντιόν και η Λύντια προσπαθούν να ρίξουν τα τείχη που ο καθένας τους έχει δημιουργήσει γύρω του και να αγγίξουν ειλικρινά ο ένας τον άλλον» γράφει ο μεταφραστής του έργου Ερρίκος Μπελιές.
Ο γιατρός Ροντιόν Νικολάγεβιτς και η Λύντια Βασίλιεβνα, πρώην ηθοποιός, συναντιούνται τυχαία σ’ ένα θεραπευτήριο στη Ρίγα. Δεν είναι νέοι, αλλά και ποιος είναι νέος σήμερα. Όχι, ο Αρμπούζωφ δεν γράφει άλλο ένα ερωτικό ρομάντζο. Με απίστευτο χιούμορ, ενσυναίσθηση και συχνά πολλή σκληρότητα, απογυμνώνει τους ήρωες και τους παραδίδει ανυπεράσπιστους σε κοινή θέα. Θα μπουν στο μαγικό κόσμο του τσίρκου; Θα χορέψουν άραγε κλακέτες στη βροχή; Θα σπάσουν επιτέλους αυτή την ηλίθια ομπρέλα ή θα αποφασίσουν να πετάξουν μαζί της; Live Τρομπέτα: Στέφανος Δαφνής
Οιδίπους Τύραννος, Aπό Μηχανής Θέατρο
Η παράσταση που απέσπασε θερμές κριτικές από κοινό και κριτικούς και τιμήθηκε με το Βραβείο «Κάρολος Κουν» από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών επαναλαμβάνεται για δεύτερη χρονιά. Οιδίπους Τύραννος του Σοφοκλή, Σκηνοθεσία, δραματουργική επεξεργασία και ερμηνεία του ομώνυμου ρόλου, Θανάσης Σαράντος, από 18 Νοεμβρίου και για 15 παραστάσεις στο Από Μηχανής Θέατρο
Ο Οιδίποδας, βασιλιάς της Θήβας, αναλαμβάνει να βρει τον δολοφόνο του Λαΐου ο οποίος, σύμφωνα με τον χρησμό, είναι υπεύθυνος για τον φοβερό λοιμό που έχει πλήξει την πόλη του. Στην πορεία, ανακαλύπτει πως όχι μόνο είναι ο ίδιος ο φονέας του προηγούμενου βασιλιά της Θήβας, αλλά και ο δολοφόνος του πατέρα του και σύζυγος της μητέρας του. Έπειτα από αυτή την αποκάλυψη της τραγικής αλήθειας, η Ιοκάστη απαγχονίζεται και ο Οιδίποδας αυτοτυφλώνεται.
Ο Σοφοκλής στο πρόσωπο του Οιδίποδα σκιαγραφεί έναν βασιλιά στα όρια της αλαζονείας, τυφλωμένο από το «εγώ» και την υπέρμετρη πίστη του στη δύναμη της λογικής –λόγοι ικανοί να τον οδηγήσουν στην ύβρη και από εκεί στην πτώση–, και την ίδια στιγμή έναν άνθρωπο γυμνό, μόνο απέναντι στο αναπάντητο υπαρξιακό ερώτημα: «ποιος είμαι;». Ο «Οιδίπους Τύραννος» δείχνει εύστοχα την ικανότητα του ανθρώπου να διαχειρίζεται, στην πορεία των αιώνων, όλα τα δεινά που αποδόθηκαν σε πλανητική ανισορροπία ή θεϊκή τιμωρία, αλλά στην πραγματικότητα προκλήθηκαν λόγω της ανθρώπινης πλεονεξίας και ματαιοδοξίας».
Ερμηνεύουν: Θανάσης Σαράντος (Οιδίπους Τύραννος), Μάνια Παπαδημητρίου και Αγγελική Λεμονή σε διπλή διανομή (Ιοκάστη- Τειρεσίας), Χριστόδουλος Στυλιανού και Κωνσταντίνος Λάγκος σε διπλή διανομή (Κρέων), Πάρης Σκαρτσολιάς (Εξάγγελος-Χορός), Χάρης Μαυρουδής (Κορυφαίος Χορού-Άγγελος), (Θεράπων-Χορός, Κρέων), Βαγγέλης Μάγειρος (Χορός-Θεράπων), Γιώργος Παπαδάκος (Χορός)
«Λεμονιά» στο θέατρο 104
Η Αλεξάνδρα Ούστα «συναντά» για 2η χρονιά τη «Λεμονιά», από 23 Νοεμβρίου στο θέατρο 104
«Νιώθω σα τη λεμονιά. Σαν την λεμονιά την πίσω, που επειδή δεν έκανε λεμόνια την είχατε όλοι σας παρατημένη, χωρίς νερό. Εκεί στην άλλη άκρη του κήπου να παλεύει μόνη της να μη ξεραθεί, έτσι νιώθω.»
Η Αλεξάνδρα Ούστα, στην πιο προσωπική παράσταση της πορείας της, συν-σκηνοθετεί με τη Μένη Κωνσταντινίδου και ερμηνεύει το έργο του Γιάννη Κεντρωτά, «Η λεμονιά». Με έμπνευση από τις κασέτες που ηχογραφούσε η μητέρα της, όταν ζούσε στη Σαουδική Αραβία του ‘70, έρχεται στο προσκήνιο μια ιστορία που κινείται ανάμεσα στον μύθο και την πραγματικότητα. Ένα έργο που μιλά για τα ψέματα που λέμε στους άλλους αλλά και στον ίδιο μας τον εαυτό, για την μοναξιά, την καταπίεση και τα ανείπωτα συναισθήματα.
«Η μητέρα μου έζησε τη δεκαετία του ’70 στη Σαουδική Αραβία ακολουθώντας τον άνδρα της στη δουλειά του, αλλά αντί για γράμματα στην οικογένειά της έγραφε κασέτες. Κασέτες γεμάτες ψέματα για το πόσο ευτυχισμένη ήταν, για το πόσο όμορφα περνούσε στον γάμο της. Σήμερα, 14 χρόνια μετά τον θάνατό της ξανακούω αυτές τις κασέτες προσπαθώντας να ανακαλύψω αν υπάρχει κάποιο θαμμένο μήνυμα στο χρόνο για όσα συνέβησαν εκεί.»
Στις κασέτες αυτές ακούμε μια νέα γυναίκα να προσπαθεί να πείσει την οικογένεια - και τον εαυτό της - ότι όλα πάνε καλά, ενώ η ίδια υποφέρει. Εγκλωβισμένη σ’ έναν ρόλο που της έχει επιβληθεί από την κοινωνία, βρίσκεται σ’ έναν τόπο μακρινό και σε ένα πλαίσιο που δεν της επιτρέπει να εκφράσει τα αληθινά της συναισθήματα.
Η «Λεμονιά» αντιπροσωπεύει αυτή την προσπάθεια επιβίωσης, αυτό το δέντρο που μαραζώνει όταν δεν το ποτίζει κανείς. Μέσα από την αφήγηση της πρωταγωνίστριας, το έργο προσκαλεί τους θεατές να ανακαλύψουν τις αλήθειες που βρίσκονται πίσω από το προσωπείο της ευτυχίας, ενώ παράλληλα φωτίζει τα κοινωνικά εμπόδια που αντιμετώπιζαν οι γυναίκες εκείνης της εποχής αλλά και το κόστος των επιλογών τους στις επόμενες γενιές.
«Σοφία Βέμπο – Μια ζωή Ελλάδα»
Η μουσικοθεατρική παράσταση - ντοκουμέντο αφιερωμένη στη θρυλική «τραγουδίστρια της νίκης» με τίτλο «Σοφία Βέμπο – Μια ζωή Ελλάδα», επαναλαμβάνεται στο θέατρο Βρετάνια τη Δευτέρα και Τρίτη 11 και 12 Νοεμβρίου. Η παράσταση ανεβαίνει σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία του Δημήτρη Αδάμη, με τη Θεοφανία Παπαθωμά στον ομώνυμο πρωταγωνιστικό ρόλο της Βέμπο, ενώ τα τραγούδια ερμηνεύει η Σοφία Μάνου.
Η παράσταση μας μεταφέρει από την Καλλίπολη της Ανατολικής Θράκης, μέχρι τον Βόλο και τη Θεσσαλονίκη, όπου πρωτοεμφανίστηκε η Σοφία Βέμπο. Ο θεατής γνωρίζει πολλές και διαφορετικές πτυχές της ζωής της. Το ταξίδι συνεχίζεται με το έπος του ’40. Εκεί όπου η Σοφία έγινε η Βέμπο. Η φωνή της Ελλάδας. Η τραγουδίστρια της νίκης. Η φωνή ενός λαού, μιας πατρίδας που την κουβάλησε αργότερα από τη Μέση Ανατολή μέχρι την Αμερική, την Αυστραλία και τους ομογενείς της Αφρικής. Από τα στρατόπεδα των απλών στρατιωτών στο Κάρνεγι Χολ και από εκεί στις σκηνές της Αθήνας και τέλος στο θέατρό της.
Το αμάρτημα της μητρός μου, στο θέατρο Ραντάρ
Ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της νεοελληνικής λογοτεχνίας Το αμάρτημα της μητρός μου, μεταφέρεται στη σκηνή και θα παρουσιαστεί για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Ραντάρ, κάθε Δευτέρα και Τρίτη, σε σκηνοθεσία και ερμηνεία Κωνσταντίνου Γιαννακόπουλου.
Είναι το πρώτο ελληνικό διήγημα με ψυχογραφικό χαρακτήρα που καταφέρνει να ξεπεράσει τα στενά όρια της ηθογραφίας, εισδύοντας στα ψυχικά κίνητρα των πρωταγωνιστών. Ο Βιζυηνός πρωτοπορεί, καθώς είναι η πρώτη φορά στην ελληνική διηγηματογραφία που ανοίγει ο κόσμος της ψυχής. Ο κόσμος της συνείδησης και του εσωτερικού προβληματισμού.
Το μικρό αυτό αριστούργημα με αυτοβιογραφικά στοιχεία πρωτοδημοσιεύτηκε το 1883, μεταφρασμένο στα γαλλικά στη Nouvelle Revue [Νέα Επιθεώρηση], συνδυάζει την ρέουσα και συναρπαστική αφήγηση με τους ζωντανούς διαλόγους, το μυστήριο με την αγωνία, αλλά και το αίνιγμα που πλανάται ήδη απο το άκουσμα και μόνο, του τίτλου του έργου. Ποιό ήταν το αμάρτημα;