Mπορεί ένα θρίλερ να γίνει η επιτομή του στιλ, της πολυτέλειας, της Τέχνης, να γίνει μια ωδή στη Νέα Υόρκη; Και όμως, μπορεί, και μάλιστα με πρωταγωνιστές τους Νικόλ Κίντμαν, Χιου Γκραντ και Ντόναλντ Σάδερλαντ, καθώς περιφέρονται μεταξύ Σέντραλ Παρκ, φυλακών, Frick Collection, δικαστικών αιθουσών και διαμερισμάτων στο Upper East Side.
Oσο δυνατή και αν είναι η πλοκή, με αυτό το χιτσκοκικό ασθματικό αντίκτυπο, υπάρχουν στιγμές που η Νέα Υόρκη εισβάλλει στην πλοκή τόσο δυνατά που τα πάντα μοιάζουν να περιστρέφονται γύρω από την πόλη στο νέο σίριαλ «The Undoing» του ΗΒΟ. Άλλες στιγμές, καθώς βλέπεις το κενό εκφράσεων πρόσωπο της Κίντμαν ως Γκρέις Φρέιζερ να κοιτάζει τον κατηγορούμενο για δολοφονία σύζυγό της Τζόναθαν (Χιου Γκραντ), το βλέμμα σου προτιμά να μείνει καρφωμένο σε ένα από τα συγκλονιστικά παλτό που φοράει καθώς διασχίζει την πόλη... Και μετά, η φωνή του Χιου Γκραντ σε τραβά πάλι πίσω στην οθόνη, όπου τα πάντα είναι διαρκώς υπαινικτικά και τον κοιτάζεις ως θεατής γοητευμένος και μαζί κατατρομαγμένος. Είναι, όντως, ο δολοφόνος; Κινδυνεύουν και άλλοι από αυτόν; Θέλει να παγιδεύσει τη γυναίκα του; Πώς γίνεται να ομορφαίνει όσο μεγαλώνει;
Το «The Undoing» του ΗΒΟ είναι η νέα καθηλωτική εμμονή, που έρχεται να σαρώσει ότι άφησε πίσω του το «Crown» ή το «Queen’s Gambit», με αρετές που σπάνια συναντά κανείς σε τηλεοπτικό προϊόν. Aρχίζοντας από τα μεγάλα κινηματογραφικά ονόματα, τη Νικόλ Κίντμαν, τον Χιου Γκραντ, τον σπουδαίο καθηλωτικό Ντόναλντ Σάδερλαντ ως Φράνκλιν, πατέρας της Γκρέις (είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η ερμηνεία του θα σαρώσει τα βραβεία). Συνεχίζοντας με την πολυτέλεια των σκηνικών και των κοστουμιών. Οι ήρωες ανήκουν στην ελίτ της Νέας Υόρκης, κατοικούν στην Upper East Side σε διαμερίσματα φορτωμένα με ιστορία, Τέχνη, ανεπιτήδευτη χλιδή και την αίσθηση της υπεροχής -της λευκής υπεροχής για την ακρίβεια. Κάτι σάπιο υπάρχει στη Δανιμαρκία, πίσω από diffusers και Μονέ.
Δεν θα προβούμε σε σπόιλερ αλλά ο βασικός κορμός του σίριαλ είναι ο εξής: Η πανέμορφη και κάπως ψυχρή Γκρέις με τα πανάκριβα αλλά εκτός τάσεων και συρμού ρούχα είναι ψυχαναλύτρια ζευγαριών. Ο Τζόναθαν είναι κορυφαίος γιατρός, ογκολόγος για παιδιά. Ο γιός τους Χένρι η επιτομή του wasp, τρυφερός, διεκδικητικός, ευφυής. Ο πατέρας της Γκρέις είναι βαθύπλουτος, ισχυρός, αμείλικτος όταν χρειαστεί. Η ζωή τους είναι ροδαλή και γυαλιστερή, ιδανική για εξώφυλλο του Vanity Fair μέχρι που αποκαλύπτεται ότι ο Τζόναθαν κατηγορείται για τη δολοφονία μιας γυναίκας που ήταν ερωμένη του, μητέρα της νόθας κόρης του. Μια πανέμορφη Λατίνα που σε μια από τις ελάχιστες στιγμές που εμφανίζεται φοράει ένα αριστουργηματικό φόρεμα το οποίο παραπέμπει στην Αρτεμη, την αρχαία Ελληνίδα θεά του κυνηγιού -μόνο που τελικά ήταν η ίδια το θήραμα (ίσως…). Η ενδυματολόγος Signe Sejilund δημιουργεί τη δική της σελίδα στην τηλεοπτική ιστορία, σχεδόν με τον τρόπο που το έκανε η Πατρίσια Φιλντ στο Sex and the City.
Όπως η ίδια η Νικόλ Κίντμαν έχει δηλώσει, ο άλλος πρωταγωνιστής της σειράς είναι η ίδια η Νέα Υόρκη. Οι θεατές προσθέτουν ότι είναι και τα παλτό που επιλέγει να φορέσει: το βαθυπράσινο σμαραγδί που μοιάζει να είναι ξυρισμένη γούνα (δεν είναι) και θυμίζει πανωφόρι ιππότη της Στρογγυλής Τραπέζης. Το μακρύ, μεσάτο βουργουνδί παλτό, το άλλο που είναι εξαιρετικά μακρύ, εκρού γεμάτο κεντήματα.
Κάτι το μεσαιωνικό, που ταιριάζει με τα μακριά κόκκινα σγουρά μαλλιά της Γκρέις και την κάνουν να μοιάζει σαν να βγήκε μόλις από πίνακα εποχής. Σαν και αυτούς στην αίθουσα του μουσείου Frick Collection όπου αγαπά να κάθεται περιμένονατς να συναντήσειτην κόρη του ο Σάδερλαντ. Το διαμέρισμά του βρίσκεται στην 1215 Fifth Avenue, ενώ η Γκρέις και ο Τζόναθαν μένουν σε μια χαρακτηριστική μονοκατοικία (brickstone) ανέμεσα στην Fifth Avenue και την Madison Avenue στο Μανχάταν. Η ερωμένη όμως του Τζόναθαν, η Ελενα, ζούσε σε ένα μικροσκοπικό διαμέρισμα στο ισπανικό Χάρλεμ.
Ο τρόπος που η λευκή ελίτ της Νέας Υόρκης αντιδιαστέλλεται με το περιβάλλον του ισπανόφωνου θύματος στο Χάρλεμ, οι φράσεις όπως «τα δικαστήρια δεν συνηθίζουν να καταδικάζουν τους πλούσιους» δημιουργούν αριστοτεχνικά μια πνιγηρή ατμόσφαιρα αναπόδραστου που εντείνει τους ρυθμούς αυτού του ψυχολογικού θρίλερ. Διότι το πολιτικό, το κοινωνικό σχόλιο δεν ξεφεύγει αυτού του σίριαλ που συγκεντρώνει τόσο διαφορετικές διαστάσεις και με μοναδική πυκνότητα κρατάει τον τηλεθεατή «αιχμάλωτο» μέχρι το τέλος κάθε επεισοδίου.
