Ένα από τα σημαντικότερα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2023, είναι το «Με Παρτενέρ τη Σελήνη» του Γιώργου Μίχα σε παραγωγή Σωκράτη Μάλαμα.
Τα τραγούδια, γραμμένα σε ροκ και ρεμπέτικους δρόμους, χαρακτηρίζονται από τον συνθέτη ως «Ρεμπετορόκ Ψυχεδέλεια». Ο Γιώργος Μίχας, δεν είχε σκοπό να τα τραγουδήσει ο ίδιος. Τα έστειλε στον Σωκράτη Μάλαμα, ο οποίος τα εκτίμησε αρκούντως ώστε να αναλάβει την παραγωγή, αλλά και να ερμηνεύσει τα έξι από τα δώδεκα.
Πέντε τραγούδια ερμηνεύει ο συνθέτης Γιώργος Μίχας, και ένα ο Πέτρος Μάλαμας, γιος του Σωκράτη. Στον δίσκο συμμετέχουν, η Τζώρτζια Κεφαλά, η Ιουλία Καραπατάκη και η Βασιλική Διαλυνά.
Εντύπωση κάνει η βαθιά αισθαντική φωνή του Γιώργου Μίχα, με ιδιαίτερο ηχόχρωμα, ανάλογο με εκείνο του Μάλαμα. Εντύπωση ακόμη κάνουν οι στίχοι του, που κινούνται πέρα από το τετριμμένο και το κοινότοπο, θα έλεγες πως αποτελούν ποιήματα.
Τι ξέρουμε για τον Γιώργο Μίχα
Ο Γιώργος Μίχας, άρχισε από μικρή ηλικία να γράφει στην αρχή κείμενα, μετά ποιήματα και λίγο αργότερα τραγούδια. Οι πρώτοι και βασικοί δημιουργικοί επηρεασμοί του, έρχονται από την εφηβική του ηλικία (μεγάλωσε στο Λουτράκι).
Ο ίδιος, μιλώντας στον γράφοντα, είπε: «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Λουτράκι, μια δισυπόστατη πόλη δορυφόρο της Αθήνας, με διπολική διαταραχή, που ακροβατούσε ανάμεσα στο ντελίριο και την τρέλα του Καλοκαιριού, και την καταθλιπτική ηρεμία του Χειμώνα.
Η οικογένειά μου, μια τυπική λαϊκή οικογένεια που προσπαθούσε μάλλον ατυχώς, να συγκεράσει τις αγροτικές της συνήθειες, με τους νεόκοπους φανταχτερούς αστικούς τρόπους.
Όσο για τις αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων, μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποια σαν σημαντικότερη. Η εικόνα που μου έρχεται περισσότερο από αυτή την περίοδο, μοιάζει κάπως σαν την περίφημη σκηνή με τα φιλιά του «Σινεμά ο Παράδεισος». Ένα παζλ δηλαδή, από ανέφελα χαμόγελα, κρυφτό στις πικροδάφνες, εκθαμβωτικά κορίτσια, σούζα με το ποδήλατο, παγωτό κασάτο και βανίλια υποβρύχιο, παντελόνια καμπάνα, μικροσκοπικά μίνι και χίπικα ταγάρια, θερινά σινεμά, γιασεμί, νυχτολούλουδο, μαλλί της γριάς και κρικάκια στο λούνα παρκ, ο γύρος του θανάτου, δημοτικά στις γιορτές, ψωμί αλειμμένο με ζάχαρη πελτέ για πρωινό, τουρίστες με καρτ-ποστάλ, και φωνακλάδικα μικρά τρανζίστορ που παίζανε από παλιά λαϊκά μέχρι σόουλ, συνοδεύοντας τις φωνές των οικοδόμων στις πολυκατοικίες που φύτρωναν σαν μανιτάρια εξαφανίζοντας τις αυλές και τα παλιά σπίτια, τις γειτονιές και την μπάλα στη μέση του δρόμου.
Όσο για τις μουσικές της εφηβείας μου, το κύριο πιάτο αποτελείται από θηριώδεις μερίδες κλασικού ροκ, Stones, Zeppelin, Doors, Lynyrd Skynyrd και τα λοιπά, πασπαλισμένο με Boney M, Raffaella Carra και ΣΙΑ, έχοντας για συνοδευτικό πιάτο, τα φασαριόζικα πολιτικοποιημένα τραγούδια της μεταπολίτευσης, και αυτά του νέου κύματος που μάλλον είχε παλιώσει πλέον για τα καλά, χωρίς όμως εμείς να το πάρουμε χαμπάρι.
Το επιδόρπιο, ήταν οι τραχιές συγκλονιστικές φωνές του ρεμπέτικου, που ξαναγεννιότανε αργά μέσα από τα αποκαΐδια του, και άρχισε να ακούγεται στις θορυβώδεις και ανεξέλεγκτες οικογενειακές γιορτές, ξυπνώντας στρόβιλους και καταιγίδες στο DNA μου».
Για το πώς συναντήθηκε με τον Σωκράτη Μάλαμα: «Πες πως τυχαία βρέθηκαν δυο άνθρωποι, που γνωρίζονταν πάρα πολλά χρόνια, δίχως να ξέρουν ο ένας τον άλλον. Όσο για το «Με Παρτενέρ τη Σελήνη», κάποια στιγμή, έστειλα μέσω μιας κοινής φίλης τα τραγούδια στον Σωκράτη, και αυτός ακούγοντάς τα, τα ερωτεύτηκε, κι αμέσως αποφάσισε να αναλάβει το εγχείρημα της παραγωγής, αλλά και ταυτόχρονα να συνδεθεί βαθιά μαζί τους και ερμηνευτικά, προτρέποντας κι εμένα να κάνω το ίδιο, κάτι που απέφευγα στην αρχή, καταθέτοντας έτσι την αγάπη του και την ψυχή του στον δίσκο μας».
Για όποιον θέλει να ακούσει live τα τραγούδια του δίσκου, ο Γιώργος Μίχας θα εμφανιστεί:
- 17 Δεκέμβρη στην Σουρεάλ Καντίνα Κουλτούρα, στο Χαλάνδρι
- 24 Δεκέμβρη στην Αλογόμυγα - Καλλιτεχνικό άσυλο, στο Λουτράκι