Nεκροί ηθοποιοί και τραγουδιστές αφηγούνται βιβλία με τη βοήθεια της Τεχνητής Νοημοσύνης. Και οι κληρονόμοι τους πλουτίζουν στις πλάτες τους.
Μπορείτε να σκεφτείτε έναν καλύτερο τρόπο για να μπείτε στο πνεύμα του Χριστουγέννων από το να ακούσετε ένα γιορτινό παραμύθι να διαβάζεται από το... φάντασμα του James Dean; Μπορεί η καριέρα του ηθοποιού να τελείωσε με τραγικό τρόπο το 1955, αλλά οι κληρονόμοι του τον κρατάνε... ολοζώντανο μέσω της τεχνητής νοημοσύνης και του Α.Ι.
Μαζί με τους κληρονόμους της Τζούντι Γκάρλαντ, του Λόρενς Ολίβιε και του Μπαρτ Ρέινολντς, το estate του Ντιν υπέγραψε με τη νεοφυή εταιρεία AI voice-cloning ElevenLabs τον Ιούλιο του 2024, στο πλαίσιο του προγράμματος «iconic voices» της εταιρείας.
Οι ηθοποιοί πλέον αφηγούνται βιβλία, άρθρα και άλλα κείμενα που τοποθετούνται στην εφαρμογή Reader της ElevenLabs. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι η Garland μπορεί πλέον να σας διαβάσει από τον «Υπέροχο Μάγο του Οζ» μέχρι... τη φορολογική σας δήλωση - η επιλογή είναι δική σας.
Η βιομηχανία των νεκρών διασημοτήτων έχει αποδειχθεί εξαιρετικά επικερδής.
Παρά το γεγονός ότι ο Μάικλ Τζάκσον είχε περίπου 500 εκατομμύρια δολάρια σε χρέη κατά τη στιγμή του θανάτου του, η περιουσία του έχει ανέλθει πλέον στα δύο δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με το People, χάρη σε μεταθανάτια άλμπουμ με έργα που έγιναν όσο ήταν ζωντανός. Η πρόοδος της τεχνητής νοημοσύνης σημαίνει ότι ένας εκλιπών καλλιτέχνης όπως ο Τζάκσον μπορεί ακόμη να παράγει νέα τέχνη... από τον τάφο του.
Περισσότερα χρήματα ως νεκροί παρά ενόσω ζούσαν
Ο Mark Roesler, δικηγόρος πνευματικής ιδιοκτησίας, έχει εκπροσωπήσει περισσότερες από 3.000 διασημότητες, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν αποβιώσει, και έχει συνάψει περίπου 30.000 συμφωνίες για λογαριασμό τους από τότε που ίδρυσε την εταιρεία του πριν από τέσσερις και πλέον δεκαετίες.
Υπάρχουν δύο βασικοί τρόποι με τους οποίους μια ζωντανή διασημότητα κερδίζει χρήματα, λέει ο Roesler. Ο πρώτος είναι οι προσωπικές υπηρεσίες, οι οποίες, για έναν μουσικό όπως ο Prince, θα ήταν έσοδα από τις συναυλίες και τα τραγούδια του. Ο δεύτερος είναι η πνευματική ιδιοκτησία, η οποία είναι ανεξάρτητη από αυτές τις υπηρεσίες και θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε, από τα πνευματικά δικαιώματα της μουσικής μέχρι τις φωτογραφίες.
Όταν μια διασημότητα πεθαίνει, τα έσοδα από τα τραγούδια του λήγουν αμέσως, αφήνοντας στην περιουσία της μόνο τα έσοδα από την πνευματική ιδιοκτησία, τα οποία, όπως διαπίστωσε ο Roesler, μειώνονταν κατά μέσο όρο κατά 10% ετησίως, αλλά τώρα μπορούν να αυξηθούν. «Έχω βοηθηθεί από όλες τις τεχνολογικές αλλαγές, όπως η τεχνητή νοημοσύνη», λέει.
Για παράδειγμα, ο Travis Cloyd, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Worldwide XR (στην οποία ο Roesler είναι πρόεδρος), έβαλε τον Dean στην ταινία «Επιστροφή στην Εδέμ», που βρίσκεται σε στάδιο παραγωγής.
Με τις νεκρές διασημότητες, υπάρχουν πλέον δύο δρόμοι για τους κινηματογραφιστές, λέει ο Cloyd: «Θα μπορούσες είτε να προσλάβεις έναν ηθοποιό, είτε τώρα, λόγω της τεχνολογίας, μπορείς να δημιουργήσεις ένα ψηφιακό αποτύπωμα του James Dean».
Η τελευταία διαδικασία ξεκινάει με μια βάση οπτικοακουστικού υλικού, τα λεγόμενα legacy assets που περιλαμβάνουν ακόμη και οικογενειακά βίντεο. Αυτά περνούν από Α.Ι. για να δημιουργηθεί ένα ψηφιακό μοντέλο του ηθοποιού.
Είναι ο ίδιος τρόπος με τον οποίο ο Paul Walker (Furious 7) και ο Peter Cushing (Rogue One: A Star Wars Story) έκαναν τις αμφιλεγόμενες CGI εμφανίσεις τους πριν από σχεδόν μια δεκαετία. Ένας σχετικά μεγάλος ρόλος του Ian Holm, ο οποίος πέθανε το 2020, στο φετινό «Alien: Romulus» προκάλεσε την αντίδραση των κριτικών και δεν κατάφερε να ικανοποιήσει την ηθική συζήτηση γύρω από την τεχνητή νοημοσύνη, παρόλο που η χήρα του και τα παιδιά του υπέγραψαν.
Το Χόλιγουντ αρχίζει σιγά σιγά να μπαίνει στο κόλπο μετά τις απεργίες των ηθοποιών και των συγγραφέων του 2023, που έφεραν τη βιομηχανία σε αδιέξοδο για μια σειρά από ζητήματα, με κυριότερο την τεχνητή νοημοσύνη.
Τον περασμένο Αύγουστο, οι SAG-Aftra κατέληξαν σε συμφωνία που επιτρέπει στις μάρκες να αναπαράγουν τις φωνές των ζωντανών ηθοποιών σε διαφημίσεις.
Η δυνατότητα για τα έργα AI να γίνουν ο κύριος μοχλός εισοδήματος για τα κληροδοτήματα των διασημοτήτων τα επόμενα πέντε χρόνια είναι τεράστια, λέει: «Με την άνοδο των ψηφιακών πλατφορμών, των υπηρεσιών streaming και των εικονικών εμπειριών, υπάρχουν άφθονες ευκαιρίες για τους διάσημους να βγάλουν εκατομμύρια δολάρια με νέους και συναρπαστικούς τρόπους».
Οι «άπιστοι Θωμάδες»
Δεν έχουν πειστεί όλοι. Ο Jeff Jampol, ο οποίος διαχειρίζεται «ανενεργούς» καλλιτέχνες όπως η Janis Joplin και οι Doors, βλέπει την AI ως «αδιέξοδο». Έχει απορρίψει προσφορές για την αναπαραγωγή της φωνής του Jim Morrison και θεωρεί την τεχνολογία ως μια μόδα που μοιάζει με τα nonfungible tokens ή NFTs. «Θα υπάρξει κάτι άλλο μετά» λέει, σημειώνοντας ότι επί δεκαετίες στη βιομηχανία βλέπει «κύματα να έρχονται και να φεύγουν». Αλλά, κυρίως, «δεν μπορώ να βάλω τίποτα στο στόμα του Τζιμ Μόρισον που δεν είπε ποτέ. Αυτό θα ήταν παρωδία».
Ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση της τεχνητής νοημοσύνης να έρθει την επόμενη άνοιξη, όταν το «Elvis Evolution» θα κάνει πρεμιέρα στο ExCeL του Λονδίνου και ο «Βασιλιάς του Rock 'n' Roll» θα εμφανιστεί για πρώτη φορά μετά από περισσότερα από 45 χρόνια.
Η σύλληψη της σκηνικής παρουσίας του εμβλήματος σε μορφή ολογράμματος δεν ήταν εύκολη υπόθεση, λέει ο Andrew McGuinness, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Layered Reality, καθώς και παραγωγός της παράστασης.
«Δεν είναι ένα είδος κατασκευής ή το έργο ενός ψηφιακού καλλιτέχνη», λέει. «Στην πραγματικότητα προέρχεται από τις πραγματικές παραστάσεις του, τις πραγματικές κινήσεις του προσώπου του, την υφή και την δομή της φωνής του» και χρειάζονται εκατοντάδες ώρες παραστάσεων και οικιακών βίντεο που τροφοδοτούνται σε λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης για να δημιουργηθεί ο ψηφιακός σωσίας του. Το Layered Reality είχε πρόσβαση στο πλήρες αρχείο του σπιτιού του, της έπαυλης Graceland.
«Αν θέλετε, μπορείτε να δείτε τι έφαγε για μεσημεριανό γεύμα μια συγκεκριμένη ημέρα πριν από 45 χρόνια», λέει ο McGuinness. Τα αγαπημένα πιάτα του Έλβις μπορεί ακόμη και να είναι διαθέσιμα για τους θαυμαστές στο μπαρ που διατηρεί την ατμόσφαιρα της δεκαετίας του 1960 καθώς βγαίνουν από την παράσταση.
Ο Jampol συγκρίνει [αρκετά έξυπνα είναι η αλήθεια] το χειρισμό της καλλιτεχνικής κληρονομιάς ενός καλλιτέχνη με το να έχεις έξι σπίρτα σε ένα τζάκι. Κάθε εγχείρημα στο οποίο υπογράφουν είναι σαν να ανάβουν ένα σπίρτο.
«Το κρατούν στο τζάκι, και το τζάκι λάμπει, και μετά από εννέα δευτερόλεπτα το σπίρτο σβήνει. Σου μένει ένα άδειο, κρύο, σκοτεινό τζάκι και ένα καμένο σπίρτο. Αρκεί να το επαναλάβεις αυτό πέντε φορές, και είναι το τέλος μιας κληρονομιάς για 25 χρόνια», λέει.
«Το πώς έζησαν, τι είπαν και τι δημιούργησαν είναι η πραγματική κληρονομιά τους. Και αυτό δεν αλλάζει».