Πέθανε ο ηθοποιός Μιχάλης Γούναρης.
Ο Μιχάλης Γούναρης σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Κυριαζή Χαρατσάρη. Συμμετείχε σε πολλές θεατρικές παραστάσεις, σε κινηματογραφικές ταινίες( Ζίζοτεκ, Πεθαμένο λικέρ, Η νύχτα με τη Σιλένα, Νοκ Άουτ), σε τηλεοπτικές σειρές και σε ραδιοφωνικές εκπομπές.
Από το 1999 ως το 2016 συνεργάστηκε με το Κρατικο Θέατρο Βορείου Ελλάδος σε περίπου 30 παραγωγές ("Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας"/ "Ανασκαφή 2", 2016, "Η κωμωδία του Αυτόχειρα", 2015, "Η μικρή μας πόλη", 2014, "Ειρήνη"/"Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται", 2013, "Το μεγάλο μας τσίρκο", 2012 κ.ά.).
Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιάννης Αναστασάκης με ανάρτησή του στο facebook.
Γράφει για τον Μιχάλη Γούναρη ο Γιάννης Αναστασακης. «Έμαθα πως έφυγε από κοντά μας ο ηθοποιός Μιχάλης Γούναρης. Τον ήξερα από το περίφημο ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ.
Τον ξανασυνάντησα το 2000 στο ΚΘΒΕ στην παράσταση "Καραγκιόζης ο Μέγας" και το 2015- λίγο πριν βγει στη σύνταξη.
Ωραίος ηθοποιός και άνθρωπος που αγωνίστηκε σκληρά στη ζωή του, όπως είχα μάθει από φίλους, μια κι ο ίδιος είχε πολύ χιούμορ για να περιαυτολογεί. Θερμά συλλυπητήρια στους δικούς του».
Ο Γιάννης Αναστασάκης είχε διατελέσει καλλιτεχνικός διευθυντής στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος με το οποίο ο Μιχάλης Γούναρης είχε πολύχρονη συνεργασία.
Το ΚΘΒΕ αποχαιρετά τον Μιχάλη Γούναρη
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος εκφράζει τη θλίψη του για την απώλεια του Μιχάλη Γούναρη, ενός αγαπημένου ηθοποιού με μακρόχρονη και αξιόλογη πορεία στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση, σε ραδιοφωνικές εκπομπές.
Ο Μιχάλης Γούναρης, ένας άξιος ηθοποιός της γενιάς του κατά τη μακρόχρονη καλλιτεχνική του πορεία υπηρέτησε την τέχνη του με σεμνότητα και αξιοπρέπεια και διακρίθηκε για το ταλέντο, το ήθος και το χιούμορ του.
Υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες του «Θεατρικού Εργαστηρίου της Τέχνης», μίας από τις πιο σημαντικές θεατρικές σκηνές της Θεσσαλονίκης με μεγάλη συμβολή στην θεατρική διαδρομή της πόλης.
Με το ΚΘΒΕ συνεργάστηκε από το 1975 σε μια παραγωγή και στη συνέχεια από το 1999 έως το 2015 σε τριάντα δύο παραγωγές:
• «Ο θάνατος του Διγενή» του Άγγελου Σικελιανού. Σκηνοθεσία: Απόστολος Κανέλλος (1975) • «Ο κατά φαντασίαν ασθενής» του Μολιέρου. Σκηνοθεσία: Θέμης Μουμουλίδης (1999) • «Ο γενικός γραμματεύς» του Ηλία Καπετανάκη. Σκηνοθεσία: Έρση Βασιλικιώτη (1999) • «Ο συνταγματάρχης πουλί» του Χρίστο Μπόιτσεφ. Σκηνοθεσία: Διαγόρας Χρονόπουλος (2000) • «Σαμία» του Μενάνδρου. Σκηνοθεσία: Εύης Γαβριηλίδης (2000) • «Άγριες διαθέσεις» του Τζων Τομπίας Τζων. Σκηνοθεσία: Γιώργος Κιουρτσίδης (2001) • «Καραγκιόζης ο μέγας» του Φώτου Πολίτη. Σκηνοθεσία: Γιάννης Ρήγας (2000) • «Φυγή» του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ. Σκηνοθεσία: Νικίτα Μιλιβόγεβιτς ( 2002) • «Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν» του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Σκηνοθεσία: Πέτρος Ζηβανός (2002) • «Το αθάνατο νερό» του Τάσου Ράτζου. Σκηνοθεσία: Τάσος Ράτζος (2003) • «Πλατόνοφ» του Αντόν Τσέχωφ. Σκηνοθεσία: Νικήτα Μιλιβόγιεβιτς (2003) • «Εφτά λογικές απαντήσεις» του Λεωνίδα Προυσαλίδη. Σκηνοθεσία: Πέτρος Ζηβανός. (2004) • «Ουζερί Τσιτσάνης, Παύλου Μελά 22» του Γιώργου Σκαμπαρδώνη. Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης (2005) • «Ευτυχώς τρελάθηκα» του Γιώργου Ρούσσου. Σκημοθεσία: Νίκος Αρμάος (2006) • «Μια κωμωδία» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Σκηνοθεσία: Γιώργος Ρεμούνδος (2007) • «Άντε ψυχούλα μου, σκότωσέ με» του Ασίζ Νεσίν. Σκηνοθεσία: Γιώργος Κιουρτσίδης (2008) • «ΑριστοFUNης, στη χώρα της ουτοπίας» του Αριστοφάνη. Σκηνοθεσία: Νίκος Διαμαντής (2008) • «2η ευκαιρία» του Γιώργου Ηλιόπουλου. Σκηνοθεσία: Τάκης Τζαμαργιάς (2009) • «Ο προεστώς του χωριού» του Σπυρίδωνος Περεσιάδη. Σκηνοθεσία: Γιώργος Κιουρτσίδης (2009) • «Το κορίτσι με τα μαύρα» του Μιχάλη Κακογιάννη. Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Καραντινάκης (2009) • «Λωξάντρα» της Μαρίας Ιορδανίδου. Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης (2010) • «Και το δικό μου τέλος ας συνοδεύει Μουσική…» της Τζένης Αρσένη. Σκηνοθεσία: Τζένη Αρσένη (2011) «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου. Σκηνοθεσία: Γιάννης Ρήγας (2012) • «Το μεγάλο μας τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης (2012) • «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται» του Σπύρου Μελά. Σκηνοθεσία: Γιώργος Κωνσταντίνου (2013) • «Ειρήνη» του Αριστοφάνη. Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης (2013) • «Η μικρή μας πόλη» του Θόρντον Ουάιλντερ. Σκηνοθεσία: Γιάννης Βούρος (2014) • «Δώδεκα...» του Βασίλη Ισσόπουλου. Σκηνοθεσία: Βασίλης Ισσόπουλος (2014) • «Η κωμωδία του Αυτόχειρα» του Νικολάι Έρντμαν. Σκηνοθεσία: Γιάννης Ρήγας (2015) • «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - Ανασκαφή 2 – Θεσσαλονίκη» (2016) • «Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας» του Δημητρίου Κορομηλά. Σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής (2016)