«Κάθε πέρσι και καλύτερα». Απεχθάνομαι τη λογική αυτής της φράσης. Πιστεύω στο παρόν και το μέλλον. Το ένα από τα δύο, το παρόν, αποδείχτηκε ζοφερό για το θεσμό των Όσκαρ κρίνοντας από την πτώση της δημοτικότητας του.
Αν αναλογιστούμε ότι μέσα σε περίπου 5 χρόνια ο αριθμός των Αμερικανών που παρακολούθησαν την τελετή, από τα 43,7 εκατομμύρια έπεσε πέρσι στα στα 23,6 εκατομμύρια που αποτελεί και το ιστορικό χαμηλό της τελετής που φέτος, με την επιβολή του lockdown, δεν μπόρεσε να στηριχθεί στις ταινίες που προβλήθηκαν στους κινηματογράφους, αλλά σε αυτές που βγήκαν σε πλατφόρμες, τύπου Netflix ή Amazon prime και Disney +. Eίναι λογικό να συμβαίνει κάτι τέτοιο, όταν οι κινηματογράφοι μένουν κλειστοί. Σε αυτήν την περίπτωση «Ο Παράδεισος» από τον τίτλο της ταινίας «Σινεμά ο Παράδεισος» μετακόμισε στο σπίτι κι έγινε «home cinema». Παρολαυτά, καμία από τις 35 ταινίες του Netflix που είναι υποψήφιες για Όσκαρ, δεν μπήκε στο τοπ10 της πλατφόρμας. Ενώ η μοναδική υποψήφια ταινία που είδαμε στους ελληνικούς κινηματογράφους ήταν η «Δίκη των 7 του Σικάγου».
Aυτό που έχει μείνει ως παρήγορο στοιχείο ενός θεσμού που η λάμψη του θαμπώνει, είναι το πραγματικό «όπιο του λαού», μια ένεση αδρεναλίνης στο λεγόμενο «domestic hedonism» που ζήσαμε με τον κορωνοιό, είναι το online στοίχημα. Ο τελευταίος, μα και «άσπονδος» φίλος του θεσμού των Όσκαρ. Στην κορυφή του παγόβουνου των προβλέψεων για τα Όσκαρ του 2021, βρέθηκε η κατηγορία της καλύτερης ταινίας. Πρόκειται για τη δυσκολότερη και σημαντικότερη πρόβλεψη. Αυτό το έμαθαν πολλά γραφεία στοιχημάτων από τα βραβεία της προηγούμενης χρονιάς που περίμεναν να κερδίσει το «1917» αλλά ήταν τα νοτιοκορεάτικα «Παράσιτα» που επικράτησαν.
Μίλησα με τον Θεοδόση Γιαλίδη, team leader της ομάδας που ασχολείται μεταξύ άλλων και με τα στοιχήματα για τη διασκέδαση, όπου περιλαμβάνονται και τα Όσκαρς στην γνωστή εταιρεία στοιχήματος «Stoiximan». Ανάμεσα σε άλλα, μου είπε: «…Παρολαυτά, θα ήθελα να σας αναφέρω πως τα Όσκαρς είναι από τα πλέον δημοφιλή στοιχήματα διασκέδασης, μαζί με κάποια τηλεοπτικά realities και μετά την Eurovision, η οποία είναι εκτός συναγωνισμού μιας και το turnover της αγγίζει αυτό πολύ μεγάλων ποδοσφαιρικών events. Σύγκριση Όσκαρς και ποδοσφαιρικού στοιχήματος, ωστόσο, θα ήταν άδικο να γινει, καθώς, τα μεγέθη είναι μη συγκρίσιμα. Τόσο η δημοφιλία όσο και το πλήθος αγώνων και αγορών που υπάρχουν στο ποδοσφαιρικό στοίχημα, το καθιστά μακριά ακόμη και από άλλα δημοφιλή σπορ όπως το μπάσκετ ή το τένις. Ως γενικότερη τοποθέτηση, θα έλεγα πως το ελληνικό κοινό δείχνει αρκετό ενδιαφέρον, τόσο παίζοντας όσο και ζητώντας επιπλέον αγορές μέσω της υπηρεσίας "Πες το κι έγινε", που προσφέρει η stoiximan.gr. Οι κατηγορίες Best Picture, Leading Actor/Actress και Best Director, ειναι λογικό να τραβούν περισσότερο τα βλέμματα».
Ελλείψει κινηματογράφων η Ακαδημία έδωσε προτεραιότητα σε ταινίες που θα έβγαιναν σε κάποια πλατφόρμα streaming. Στα φετινά Όσκαρ οι πλατφόρμες streaming μεταμορφώνονται από ένα underground trend σε mainstream φαινόμενο. Αυτό ο Μάρτιν Σκορτσέζε το θεωρεί κάτι σαν ταφόπλακα του σινεμά αφού ο όρος content που έρχεται σαν οδροστρωτήρας να ισοπεδώσει σκουπίδια και πολύτιμα πετράδια, αφού όλα υπακούουν στο όρο περιεχόμενο κι επίσης ο μεγάλος σκηνοθέτης τα βάζει με τον όρο business που κολλάει δίπλα στο movies γιατί υποχρεώνει τους παραγωγούς να ψάχνουν εύκολο και γρήγορο χρήμα. Από την άλλη έρχεται ο κινηματογράφος που κάποτε θα έμενε στην κατηγορία του «ανεξάρτητου» και ο οποίος πλέον θεωρείται από τα μεγάλα φαβορί για τα Όσκαρ. Το Nomadland που δεν είναι ταινία κάποιας πλατφόρμας κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ταινίας. Η ταινία είναι ο αντίποδας της Χολιγουντιανής υπερπαραγωγής. Ούτε θα λέγαμε ότι είναι ο ορισμός της ταινίας που σε βοηθάει να «αλεγράρεις» και να ξεχαστείς από την κλεισούρα του κορωνοϊού. Είναι το έπος της λίγκας των αδικημένων.
Στα Όσκαρ του 2021 θα έδινα ως τίτλο την παράφραση μιας σειράς: Χτυποκάρδια Στο Covidhood Hills. Ίσως οι παραγωγοί του Χόλιγουντ να μην ήξεραν ελληνικά για να πάρουν στα σοβαρά τις κραυγές «…ο κορωνοιός επεκτείνεται» του Στέφανου Χίου, αλλά το σίγουρο είναι ότι η πανδημία μετέτρεψε τη θέαση από μια συλλογική σε μια ατομική μορφή ψυχαγωγίας. Κι επειδή πρέπει να παίρνουμε τα πράγματα όπως έρχονται και ότι μας συμβαίνει έχει κάτι να μας διδάξει, είναι δηλαδή μια ταμπέλα που μας λέει προς τα που πρέπει να πάμε δεν είναι σωστό να αφορίζουμε τις πλατφόρμες του online streaming που όλοι θέλουμε να βλέπουμε! Μήπως λοιπόν εδώ και κάποια χρόνια οι σειρές έχουν γίνει το καινούργιο Hollywood; To κόστος κάθε επεισοδίου των Peaky Blinders ξεπερνούσε αυτό πολλών ταινιών. Για να μην αναφερθώ στο Game of Thrones.
Oι σειρές έδωσαν μια φρεσκάδα στον γερασμένο μύθο των λόφων του Λος Άντζελες. Κι εδώ πρέπει να αναρωτηθούμε: αν οι σειρές είναι το νέο Hollywood, μήπως τα ΕΜΜΥ πρέπει να γίνουν τα καινούργια Όσκαρ; Η μήπως τα Όσκαρ πρέπει να συμπεριλάβουν και σειρές;
Ότι δεν αλλάζει πεθαίνει και τα Όσκαρ χρειάζονται ένα γερό ξεσκόνισμα για να αποκτήσουν ξανά τη λάμψη τους.
Υ.Γ. Μόνη χαραμάδα ελπίδας και ζωής ο «Άσπρος Πάτος» που κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας, με τον Ζορμπά των Δανών, Mad Mikkelsen.