Πλούσια σε ταινίες αυτή η εβδομάδα, με τον οσκαρικό Μαρκ Ράιλανς πρωταγωνιστή σε ένα ατμοσφαιρικό ψυχολογικό θρίλερ, Μπένεντικτ Κάμπερμπατς και Κλερ Φόι μαζί, και Σμύρνη μου Αγαπημένη, της Μιμής Ντενίση.
Το Κοστούμι
- (The Outfit)
- Σκηνοθεσία: Γκράχαμ Μουρ
- Παίζουν: Μαρκ Ράιλανς, Ζόε Ντατς, Ντίλαν Ο' Μπράιεν
Περίληψη: Ο Λέοναρντ είναι ένας Άγγλος ράφτης, που έφτιαχνε κοστούμια στο παγκοσμίου φήμης Σάβιλ Ροόυ του Λονδίνου. Μετά από μια προσωπική τραγωδία, καταλήγει στο Σικάγο, λειτουργώντας ένα μικρό ραφείο σε ένα μέρος της πόλης, όπου πλέον φτιάχνει όμορφα ρούχα για όσους μπορούν να τα αντέξουν οικονομικά: μια οικογένεια μοχθηρών γκάνγκστερ.
Ο βραβευμένος με Όσκαρ Μαρκ Ράιλανς μπαίνει στους κόλπους της Μαφίας στο ψυχολογικό θρίλερ του Γκράχαμ Μουρ.
Ο Λέοναρντ αφιέρωσε δεκαετίες από τη ζωή του για να εξελιχθεί σε έναν εξειδικευμένοκαι περιζήτητο τεχνίτη στο Λονδίνο. Μετά από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, που άφησε το Λονδίνο χρεοκοπημένο, και μια προσωπική του τραγωδία, έφυγε για την Αμερική. Στο Σικάγο πλέον, τη δεκαετία του ’50, διατηρεί ένα μικρό γωνιακό κατάστημα για τους μόνους ανθρώπους που μπορούν να αντέξουν οικονομικά τα κοστούμια του: μια οικογένεια γκάνγκστερ. Καθώς ξεσπάει ένας πόλεμος συμμοριών, οι υποψίες για την ύπαρξη ενός χαφιέ πολλαπλασιάζονται και το κυνήγι του ενόχου επικεντρώνεται στους ανθρώπους μέσα στο κατάστημα, σε μια μοιραία νύχτα με πολλές ανατροπές.
Ευπώλητος συγγραφέας («The Sherlockian») και βραβευμένος με Όσκαρ για διασκευή του βιογραφικού δράματος «Το Παιχνίδι της Μίμησης», ο Γκράχαμ Μουρ, εμπνευσμένος από την ιστορία του γιατρού παππού του, αλλά και πραγματικά πρόσωπα από την εποχή του Αλ Καπόνε, δοκιμάζεται σε ένα κλειστοφοβικό θρίλερ, που εκτυλίσσεται κατά βάση σ’ ένα δωμάτιο, το ραφτάδικο του Λέοναρντ, αποδεικνύοντας ότι έχει τη σκηνοθετική ικανότητα καταρχάς να αξιοποιεί και να μεταμορφώνει τον χώρο, αλλά κυρίως να δημιουργεί σασπένς και αγωνία.
Οι καλογραμμένοι διάλογοι του σεναρίου και η ερμηνευτική δεινότητα του Μαρκ Ράιλανς, που πίσω από το ψύχραιμο προσωπείο του κουβαλάει ένα ολόκληρο σύμπαν, στηρίζουν αυτό το ανορθόδοξο whodunit. Εδώ όμως η αναζήτηση του ενόχου έρχεται σε δεύτερο πλάνο παραδίδοντας τα ηνία στις δραματικές συγκρούσεις των πρόσωπων και σε ένα παιχνίδι ηθικής και συνενοχής, όπου η επιβίωση και η ικανότητα του να «παίρνεις τα εργαλεία σου και να αρχίζεις πάλι από την αρχή» γίνεται η υπέρτατη αξία. Έτσι, ο Μουρ μέσα από την περίπτωση του αξιοπρεπούς Λέοναρντ, ενός συνηθισμένου ανθρώπου, που για να ζήσει κλείνει τα μάτια μπροστά στο «τέρας», μας φέρνει ενώπιον του δικού μας αξιακού κώδικα, κάνοντας μας να αναρωτηθούμε για την ευθύνη που έχουμε εμείς τελικά σε αυτό τον κόσμο.
Λούις Γουέιν: Ένας ξεχωριστός κόσμος
- (The Electrical Life of Louis Wain)
- Σκηνοθεσία: Γουίλ Σάρπε
- Παίζουν: Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, Κλερ Φόι, Αντρέα Ράιζμπορο
Περίληψη: Οι απίστευτες περιπέτειες του εμπνευσμένου καλλιτέχνη Λούις Γουέιν, από 19ο αιώνα μέχρι τη δεκαετία του 1930, καθώς επιχειρεί να ξεκλειδώσει τα «ηλεκτρικά φορτισμένα» μυστήρια του κόσμου και να κατανοήσει καλύτερα την ίδια τη ζωή του.
Η ξεχωριστή και αληθινή ιστορία του εκκεντρικού Βρετανού καλλιτέχνη Λούις Γουέιν, που μας έκανε να δούμε τις γάτες αλλιώς.
Aπό τους σημαντικότερους ζωγράφους και εικονογράφους της Βικτωριανής Αγγλίας, αποτυχημένος μουσικός και παθιασμένος με τις νέες ανακαλύψεις, και κυρίως τον ηλεκτρισμό, ο Γουέιν που σκιτσογράφησε πάνω από δυο χιλιάδες βιβλία και έδωσε στις γάτες την προσοχή που δεν είχαν μέχρι τότε, ήταν μια σπάνια περίπτωση. Άνθρωπος ευαίσθητος και τρυφερός φρόντιζε την πολυμελή του οικογένειά, αγάπησε με πάθος την Έμιλι Ρίτσαρσον, μια γυναίκα, δέκα χρόνια μεγαλύτερη του, με την οποία έμεινε μαζί έως το τέλος της και δινόταν με όλη την ψυχή σε ό,τι του κέντρισε την προσοχή.
Το ενδιαφέρον τους για τα αιλουροειδή, που ως τότε στην Μεγάλη Βρετανία δεν έχαιραν εκτίμησης, το ανέπτυξε, όταν η Έμιλι αρρώστησε από καρκίνο: τότε άρχισε να τα παρατηρεί και χάρη σε εκείνη υιοθέτησε τον Πίτερ, τον πρώτο του γάτο, που έγινε και η μούσα του με έναν τρόπο. Μετά από τον θάνατό της, τα σχέδιά του ήταν ο δικός του τρόπος να την κρατάει ζωντανή. Όταν έχασε και τον Πίτερ, η ήδη εύθραυστη ψυχική του υγεία, κλονίστηκε. Μετά από μια τεράστια επένδυση στην εφεύρεση μιας ηλεκτρικής λάμπας, έμεινε στον άσσο, και τότε οι αδερφές του αποφάσισαν ότι έπρεπε να μπει σε ψυχιατρείο. Ακόμα κι εκεί όμως ο Γουέιν έβρισκε στη διέξοδο στη ζωγραφική, ενώ οι διάσημοι γατόκοσμοι του άρχισαν να αποκτούν ανθρώπινα χαρακτηριστικά.
Ο Γουίλ Σάρπε, επηρεασμένος σίγουρα από το ζωγραφικό του στυλ, αλλά και την ευάλωτη φύση του Γουέιν, που φλέρταρε με την ψυχική διαταραχή, ενισχύει ένα κατά τα αλλά συμβατικό biopic, με μικρές παραμυθένιες προσθήκες, που ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία αυτού του εκκεντρικού καλλιτέχνη, δημιουργώντας έναν ρεαλιστικό κόσμο με στοιχειά παραμυθιού. Το πιο σκοτεινό κομμάτι του όμως, που συνδέεται με την τρέλα και την απώλεια, το προσπερνάει, ακολουθώντας τη λογική μιας τυπικής βιογραφίας, που βρίθει γεγονότων, άλλα αρνείται να μπει στην ουσία.
Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς βέβαια, που υποδύεται τον Γουέιν και στη νεανική του περίοδο και σε μεγάλη ηλικία, δανείζεται στοιχεία από τον νευρικό του Σερλόκ Χολμς και παραδίδει μια στιβαρή ερμηνεία, έχοντας στο πλευρό του την γοητευτική και ευαίσθητη Κλερ Φόι του «Στέμματος».
Τα Κορδόνια
- (Lacci/ The Ties)
- Σκηνοθεσία: Ντανιέλε Λουκέτι
- Παίζουν: Λουίτζι Λο Κάσιο, Λάουρα Μοράντε, Σίλβιο Ορλάντο, Αλμπα Ρορβάχερ
Περίληψη: Νάπολη, δεκαετία ’80. Ένα φαινομενικά ευτυχισμένο ζευγάρι με τα δυο τους παιδιά περπατούν χαρούμενοι στα στενά της πόλης. Όμως ο γάμος τους περνά σοβαρή κρίση.
Ο Ντανιέλε Λουκέτι μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το best-seller του Ναπολιτάνου συγγραφέα, σεναριογράφου και δημοσιογράφου Ντομένικο Σταρνόνε.
«Αν εσύ το έχεις ξεχάσει, αξιότιµε κύριε, να σου το θυµίσω εγώ: είµαι η γυναίκα σου». Έτσι ξεκινά το γράµµα που γράφει η Βάντα στον σύζυγό της, Άλντο, έναν ραδιοφωνικό αστέρα, ο οποίος έφυγε από το σπίτι, αφήνοντάς την έρµαιο. Οι δυο τους κάποτε υπήρξαν ευτυχισμένοι, παντρεύτηκαν νέοι και διψασµένοι για ζωή, οι συνθήκες όµως άλλαξαν. Εκείνος πια βρίσκεται στη Ρώµη, ερωτευµένος µε µια πολύ νέα κι όμορφη γυναίκα, και απολαμβάνει την ανεμελιά του να ζει χωρίς δεσμεύσεις. Εκείνη παραμένει στη Νάπολη µε τα παιδιά τους, παλεύοντας με την εγκατάλειψη και την απώλεια μιας συνήθειας. Τέσσερα χρόνια µετά, ο Άλντο επιστρέφει, διεκδικώντας μια καινούργια αρχή.
Ο Ντανιέλε Λουκέτι («Ο αδερφός μου είναι το μόνο παιδί»), επηρεασμένος από τις «Σκηνές ενός γάμου» του Μπέργκμαν ακολουθεί την ιστορία αυτού του ζευγαριού σε δυο διαφορετικές χρονικές περιόδους: η πρώτη τοποθετείται στη δεκαετία του ’80, όπου ξεσπά η μεγάλη κρίση, και η δεύτερη στο σήμερα, όπου το ζευγάρι είναι πια ηλικιωμένο και τα πληγωμένα παιδιά ενήλικες προσπαθούν να επουλώσουν τα τραύματά τους. Αυτό το παιχνίδι με τον χρόνο δεν είναι σαφές από την πρώτη στιγμή, σε σημείο που δίνεται σχεδόν η αίσθηση ότι πρόκειται για δύο ζευγάρια, σταδιακά όμως ο Λουκέτι ανοίγει τα χαρτιά του και ξεδιπλώνει το νήμα μιας σχέσης, που λειτουργεί αλλοτριωτικά.
Πληγές, απωθημένα, ανεκπλήρωτα όνειρα και μια οργή που δεν εκτονώνεται, φορτίζουν τα πρόσωπα αυτού του οικογενειακού δράματος, που θαρραλέα και κόντρα στις χολιγουντιανές δραμεντί, αλλά και τις στερεοτυπικές αντλήσεις, δηλώνει πως η αγάπη δεν είναι πανάκεια. Γιατί όπως ο Άλντο δεν μπορεί να πνίγεται για χάρη της οικογένειάς ου, έτσι κι εκείνοι με τη σειρά τους δεν αντέχουν να καταστρέφονται για τη δική του ευτυχία. Κι όλοι μαζί, σαν τσεχωφικοί ήρωες, έρχονται αντιμέτωποι με ένα θεμελιώδες υπαρξιακό θέσφατο: πως τελικά οι άλλοι μπορούν να γίνουν και η κόλαση μας, ενώ από πίσω τους ηχεί ο θόρυβος από τα κομμάτια ενός γάμου και κατά συνέπεια των ζωών τους που συνθλίβονται.
Νύχτα της φωτιάς
- (Noche de Fuego /Prayers for the Stolen)
- Σκηνοθεσία: Τατιάνα Χουέζο
- Παίζουν: Γκιγιέρμο Βιλέγας, Μάιρα Μπατάλα, Αλεχάντρα Καμάτσο
Περίληψη: Σε μια απομονωμένη πόλη στα βουνά του Μεξικού, τα κορίτσια έχουν αγορίστικα κουρέματα και τρέχουν προς υπόγεια κρησφύγετα, όταν τα μαύρα SUV των καρτέλ εμφανίζονται από μακριά. Μόνο που μια μέρα, ένα από αυτά δεν θα προλάβει να κρυφτεί εγκαίρως.
Η φεμινιστική ταινία της Τατιάνα Χουέζο, που απέσπασε ειδική μνεία στο «Ένα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ Καννών και τη Χρυσή Αθηνά στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας.
Στο ορεινό χωριό Guerrero, κοντά στα σύνορα του Μεξικού, η καθημερινότητα είναι σκληρή, καθώς κυριαρχεί ένα τρομακτικό καρτέλ ναρκωτικών, με την ανοχή της διεφθαρμένης αστυνομίας, που πέρα από τις εγκληματικές του δραστηριότητές του, απαγάγει και νεαρά κορίτσια. Μέσα σε αυτό το κλίμα φόβου, η μικρή Άνα και οι δυο φίλες της μεγαλώνουν δύσκολα: οι μαμάδες τους τους κόβουν υποχρεωτικά τα μαλλιά κοντά και τις αναγκάζουν να κρύβονται σε λάκκους, κάθε φορά που τα μαύρα τζιπ το καρτέλ περνούν από το χωριό.
Ένα οδυνηρό πέρασμα από την παιδική αθωότητα και την εφηβική ανησυχία στον σκληρό κόσμο της ενηλικίωσης περιγράφει η Χουέζο, βασισμένη στο μυθιστόρημα της Τζένιφερ Κλέμεντ, μέσα από μια κοινότητα, όπου πρωταγωνιστούν οι γυναίκες, οι οποίες ζουν πάντα υπό τη σκιά και την απειλή του ανδρικού στοιχείου.
Σε αυτό το μέρος του πλανήτη, οι άντρες λείπουν -έχουν μεταναστεύσει για δουλειά- και όταν εμφανίζονται λειτουργούν μόνον ως βίαιοι κατακτητές.
Η ομορφιά και η θηλυκότητα στο Guerrero τιμωρείται αυστηρά, γίνεται στην ουσία καταδίκη, και οι γυναίκες ενώνονται για να βρουν τη δύναμη να συνεχίσουν.
Με σαφή πολιτική θέση απέναντι στη διαφθορά και στις τεράστιες κοινωνικές ανισότητες της χώρας της, αλλά και στρατευμένη διάθεση, που δεν εκπίπτει στην παγίδα του διδακτισμού, η Μεξικανή δημιουργός αποθεώνει τη γυναικεία ψυχή, ισορροπώντας ανάμεσα στον ρεαλισμό και την ποίηση, αν και δεν αποφεύγει την επανάληψη κάποιων μοτίβων, που ενισχύουν μεν τον εφιάλτη των ηρωίδων της, πλην όμως δεν προωθούν τη δράση. Τελικά όμως όταν συμβεί η « Νύχτα της φωτιάς», που φέρνει και την κάθαρση, η Χουέζο ξαναβρίσκει τον ρυθμό της, οδηγώντας τα πρόσωπα και μαζί και τους θεατές σε μια ανακουφιστική λύτρωση.
Nίτραμ
- (Nitram)
- Σκηνοθεσία: Τζάστιν Κερζέλ
- Παίζουν: Κέιλεμπ Λάντρι Τζόουνς, Τζούντι Ντέιβις, Αντονι Πάλια
Περίληψη: Ο Νίτραμ ζει με την μητέρα του σε ένα προάστιο της Αυστραλίας στα μέσα τις δεκαετίας του 1990 και δεν μπορεί να ενταχθεί πουθενά. Μέχρι που τελείως απρόσμενα βρίσκει μια στενή φίλη στο πρόσωπο της Έλεν. Όταν όμως η φιλία τους λήξει με έναν τραγικό τρόπο, η μοναξιά και ο θυμός του μεγαλώνουν και ξεκινάει μια αργή κατηφόρα, που θα οδηγήσει στην καταστροφή.
Μια περιπέτεια εκδίκησης για τη σφαγή που σημάδεψε την Τασμανία το 1996, η οποία χάρισε το Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας στον Κέιλεμπ Λάντρι Τζόουνς στο Φεστιβάλ Καννών το 2021.
Στις 28 Απριλίου 1996 ένας 28χρονος άνδρας με βεβαρημένο ποινικό μητρώο, ονόματι Μάρτιν Μπράιαντ μπήκε σε ένα καφέ στο Πορτ Αρθουρ, μια τουριστική πόλη της Τασμανίας, και άνοιξε πυρ με ημιαυτόματο όπλο, σκοτώνοντας τριάνταπέντε άτομα. Ο Κέρζελ χωρίς να αναφέρεται άμεσα σε αυτό το τραυματικό γεγονός, αφηγείται την ιστορία ενός προβληματικού νεαρού, του Νίτραμ- το όνομα του είναι ένας αναγραμματισμός του Μάρτιν- που ζει με τους γεμάτους κατανόηση γονείς του, αποκομμένος από τον περίγυρό του. Η φιλία του με την παράξενη Έλεν, μια πλούσια κληρονόμο, που θα ήθελε να είναι καλλιτέχνης, είναι η μόνη του διέξοδος. Όταν όμως εκείνη χάσει τη ζωή της σε ένα δυστύχημα, ο Νίτραμ δεν μπορεί να βρει πουθενά ένα φως να τον οδηγήσει.
Ο Κερζέλ σκηνοθετεί με σπινάντο ρυθμό ένα ψυχολογικό θρίλερ, καταγράφοντας την εσωτερική ένταση του Νίτραμ, που υποδύεται κυριολεκτικά στα όρια ο εκπληκτικός Κέιλεμπ Λάντρι Τζόουνς, δίνονταςτη δική του ερμηνεία για μια από τις μαύρες σελίδες της Ιστορίας της χώρας του, σε μια προσπάθεια να εξηγήσει την οργή και τη βία, χωρίς να δίνει όμως καμία- εύκολη- απάντηση, αλλά και να στρέψει την προσοχή της κοινής γνώμης στα ζητήματα της ψυχικής ασθένειας, που συχνά παραγνωρίζονται.
Κώδικας: Εκδίκηση
- (The Protégé)
- Σκηνοθεσία: Μάρτιν Κάμπελ
- Παίζουν: Μάγκι Κιου, Σάμιουελ Λ. Τζάκσον, Μάικλ Κίτον
Περίληψη: Η Άννα έχει εξελιχθεί στην πιο εξειδικευμένη δολοφόνο στον κόσμο, αφού εκπαιδεύτηκε από τον θρυλικ Μούντι, που τη διέσωσε όταν ήταν παιδί. Όταν ο Μούντι - ο άντρας που ήταν σαν πατέρας της και της έμαθε όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζει για την επιβίωση - σκοτώνεται βάναυσα, εκείνη ορκίζεται εκδίκηση. Καθώς εμπλέκεται με έναν αινιγματικό δολοφόνο, που δεν θα της κρύψει την έλξη του προς εκείνη, η αντιπαράθεση τους γίνεται θανατηφόρα.
Περιπέτεια με τους Μάγκι Κιου, Σάμιουελ Τζάκσον και Μάικλ Κίτον.
Η Άννα και ο Μούντι, δύο από τους καλύτερους πληρωμένους δολοφόνους του κόσμου, μοιράζονται μια ιδιαίτερη σχέση. Ο Μούντι ήταν άλλωστε αυτός που τη διέσωσε, όταν ήταν μικρή στο Βιετνάμ, τη μεγάλωσε με αγάπη σαν πατέρας και της έμαθε να σκοτώνε. Πλέον, οι δυο τους απολαμβάνουν τη ζωή τους: εκείνος ζει στην εντυπωσιακή του έπαυλη και η Άννα διευθύνει ένα βιβλιοπωλείο με σπάνιες εκδόσεις. Όταν όμως ο μέντορας της δολοφονείται αγρίως, εκείνη αποφασίζει να εκδικηθεί για τον θάνατό του. Οπότε επιστρέφει την πατρίδα της για να διερευνήσει το παρελθόν. Ταυτόχρονα, ένας μυστηριώδης άνδρας, ονόματι Ρέμπραντ, τη γοητεύει και τη βάζει σε υποψίες.
Μια γυναίκα-τιμωρός στον αντίποδα του John Wick προφανώς οραματιζόταν ο Μάρτιν Κάμπελ, εξού και επέλεξε την εντυπωσιακή Μάγκι Κιου, αλλά τελικά το όλο εγχείρημα καταλήγει σε ένα μοδάτο editorial της πανέμορφης σταρ, που εμφανίζεται με διαφορετικές κομμώσεις και look, πυροβολεί φυσικά αδιακρίτως, μπλέκεται σε καταδιώξεις, που έχουμε ξαναδεί, υπηρετώντας βασικά μια χιλιοειπωμένη ιστορία.
Δυστυχώς, οι πολλές μικρές παράλληλες υποθέσεις δεν καταφέρνουν να δώσουν κάτι παραπάνω σε αυτό τον αχταρμά, που δεν καταφέρνει ούτε για μια στιγμή να προτείνει έστω και μια μικρή στιγμή, την οποία δεν έχουμε ξαναδεί και μάλιστα πολλές φορές.
Σμύρνη μου Αγαπημένη
- Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Καραντινάκης
- Παίζουν: Μιμή Ντενίση, Λεωνίδας Κακούρης, Burak Hakki, Κρατερός Κατσούλης, Ταμίλλα Κουλίεβα, Κατερίνα Γερονικολού, Ντίνα Μιχαηλίδου, Αναστασία Παντούση, Ozdemir Ciftcioglu, Νέδη Αντωνιάδη, Έφη Γούση, Nathan Thomas, Χρήστος Στέργιογλου, Θοδωρής Κατσαφάδος, Daniel Crossley, Dunkan Skinner, Δάφνη Αλεξάντερ, Μιχάλης Μητρούσης, Nαταλία Δραγούμη, Ανδρέας Νάτσιος, Ian Roberson, Joanna Kalafatis και Γιάννης Βογιατζής
Περίληψη: Στη Μυτιλήνη του 2015, η νεαρή Έλεν Γουίλιαμς διαβάζει τα απομνημονεύματα της προ-προγιαγιάς της Φιλιώς Μπαλτατζή και μεταφέρεται νοερά στην κοσμοπολίτικη Σμύρνη έναν αιώνα πριν.
Η επιτυχημένη ελληνική παραγωγή έρχεται ξανά στις αίθουσες, σε μια ειδική έκδοση με νέο μοντάζ.
Βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό της έργο, η Μιμή Ντενίση με τη συνδρομή του Μάρτιν Σέρμαν στο σενάριο, μέσα από την ιστορία της Φιλιώς Μπαλτατζή, μιας κοσμοπολίτισσας Σμυρνιάς, που βιώνει τη τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής, καταφέρνει να μας ταξιδέψει στον χρόνο και να ζωντανέψει ένα από τα πιο τραγικά κεφάλαια της Ελληνικής Ιστορίας.
Ακριβής στα γεγονότα και καλά μελετημένη, η Ντενίση αποτυπώνει το ελληνικό αφήγημα της Μικρασιατικής καταστροφής, χωρίς όμως εθνικιστικές εξάρσεις. Η περιβόητη Μεγάλη ιδέα, η σύγκρουση βενιζελικών και βασιλικών, η στάση των Μεγάλων δυνάμεων που ουσιαστικά άφησαν τη Σμύρνη παραδομένη στις φλόγες, ο τρόπος που οι απλοί άνθρωποι, Τούρκοι και Έλληνες, οι οποίοι αιώνες είχαν μάθει να συμβιώνουν αρμονικά, βρέθηκαν ξαφνικά και χωρίς να το θέλουν σε αντίπαλα στρατόπεδα και μαζί το δράμα μιας οικογένειας, που ξεκληρίζεται και ξεριζώνεται, περνούν μέσα από τον φακό του Καραντινάκη, που συνδυάζει το προσωπικό και το πολιτικό στοιχείο, κρατώντας σωστά τις ισορροπίες.
Ταυτόχρονα, το εύρημα με την Εληνοαμερικανίδα Φιλιώ, που πηγαίνει στη Λέσβο σήμερα για να παρασταθεί στους πρόσφυγες, με συντροφιά το τεφτέρι της γιαγιά της να της ξυπνάει μνήμες, συνδέει τις δυο εποχές, χωρίς μεγαλοστομίες και διδακτισμούς.
Με την αρωγή μιας πραγματικά αξιοθαύμαστης προαγωγής για τα ελληνικά δεδομένα, που με θάρρος ανέλαβε ο Διονύσης Σαμιώτης, αλλά και την αριστοτεχνική διεύθυνση φωτογραφίας του Σίμου Σαρκετζή, ο Καραντινάκης κινείται επιδέξια στην προκυμαία που στήθηκε στο Φάληρο, χρησιμοποιεί σωστά τα ειδικά ψηφιακά εφέ, αποδίδει πιστά τη ζωή στη Σμύρνη, αλλά και το μέγεθος της καταστροφής, προβάλλοντας δύο πραγματικότητες -την ευμάρεια και την ανεμελιά από τη μια, την απόλυτη τραγωδία από την άλλη-, ενώ ταυτόχρονα μέσα από ένθετα κομμάτια κινηματογραφημένο στη λογική των επίκαιρων, μας μεταφέρει και στο μέτωπο, εκεί που μαινόταν ο πόλεμος, προσφέροντας μας μια ολοκληρωμένη εικόνα του τι συνέβη τότε.
Πραγματικά, πέρα από κάποιες μικρές αδυναμίες, κυρίως σε ό,τι αφορά στη διαχείριση των προσωπικών ιστοριών, που θα μπορούσαν να είχαν αναπτυχθεί περισσότερο, δεν μπορεί κανείς να μην επαινέσει αυτήν την ελληνική παραγωγή, που πετυχαίνει να αναπαραστήσει σωστά την εποχή, υπηρετεί στο έπακρο τις ανάγκες ενός ιστορικού δράματος και αφήνει μια σημαντική παρακαταθήκη για το μέλλον του εμπορικού σινεμά στη χώρα μας, το οποίο, επιτέλους, δείχνει πως μπορεί να ξεπεράσει τη φθήνια και την προχειρότητα και να προσφέρει στο ευρύ κοινό μια κινηματογραφική εμπειρία.
Μαγνητικά πεδία
- Σκηνοθεσία: Γιώργος Γούσης
- Παίζουν: Ελενα Τοπαλίδου, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος
Περίληψη: Δυο άνθρωποι συναντιούνται τυχαία, φτάνουν στην Κεφαλονιά και αποφασίζουν να περιπλανηθούν μαζί στο νησί σε αναζήτηση του κατάλληλου μέρους να θάψουν ένα μεταλλικό κουτί.
H πρώτη μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας του Γιώργου Γούση, που απέσπασε δέκα υποψηφιότητες για Βραβεία Ίρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Η Έλενα είναι χορεύτρια και οδηγεί μόνη της προς άγνωστο προορισμό, όταν σε μια απόφαση της στιγμής, αλλάζει πορεία και μπαίνει στο φέρυ για ένα νησί. Ο Αντώνης, που βρίσκεται στο ίδιο πλοίο, οδεύει προς το νεκροταφείο του νησιού για να θάψει το οστεοφυλάκιο του θείου του. Όταν χαλάσει το αυτοκίνητό του, η Έλενα προσφέρεται να τον πάει σε ένα ξενοδοχείο και μετά ξανά, την επόμενη μέρα στο νεκροταφείο, όπου τους λένε ότι δεν μπορούν να κρατήσουν το κουτί για γραφειοκρατικούς λόγους. Η χημεία μεταξύ τους είναι μαγνητική. Έχοντας απολαύσει τα τυχαία πειράγματα και τη συντροφιά ο ένας του άλλου, αποφασίζουν να συνεχίσουν να περιφέρονταιστο νησί, αναζητώντας ένα καλό μέρος για την ταφή.
Στα βήματα της τριλογίας «Πριν το Ξημέρωμα», «Πριν το Ηλιοβασίλεμα» και «Πριν τα Μεσάνυχτα», το τρυφερό road movie του Γιώργου Γούση στηρίζεται στον αυτοσχεδιασμό των δυο πρωταγωνιστών, φλερτάρει με το σουρεαλιστικό χιούμορ των κόμικς, που δεν έχει υπερήρωες, αλλά συμβαίνει σε μια ελληνική επαρχία- άλλωστε ο σκηνοθέτης είναι κομικάς- και χρησιμοποιεί έξυπνα το χαμηλό του μπάτζετ του, χωρίς να καταφεύγει σε εύκολες λύσεις. Με μια vintage νοσταλγική ατμόσφαιρα, φόρο τιμής στα 80 s και τα 90’s που αγαπήσαμε, και παιχνιδιάρικη διάθεση, ο Γούσης λοιπόν απεχοποιημένα φτιάχνει μια χειροποίητη ρομαντική κομεντί με μια miniDV, για όλους όσους αναζήτησαν έναν συνοδοιπόρο στη μοναξιά τους.
Με αφορμή την κυκλοφορία της ταινίας στους κινηματογράφους, 8 αγαπημένοι κομίστες φτιάχνουν τα δικά τους σκίτσα, εμπνευσμένα από τα Μαγνητικά Πεδία. Η έκθεση θα φιλοξενείται στα θερινά σινεμά που προβάλλονται τα Μαγνητικά Πεδία, συγκεκριμένα την 1η εβδομάδα προβολών με τον παρακάτω προγραμματισμό, ενώ για τη 2η εβδομάδα, η έκθεση θα ακολουθήσει τις προβολές στα θερινά σινεμά:
- Δευτέρα 16/5 – Σάββατο 21/5: Σινέ Φλερύ (Σκίππη 5-7, Καλλιθέα)
- Κυριακή 22/5 – Τετάρτη 25/5: Ριβιέρα (Βαλτετσίου 46)
- Πέμπτη 26/5 – Κυριακή 29/5: Cine Αλεξάνδρα (Ηρώων Πολυτεχνείου 27, Κάτω Χαλάνδρι)
Επαναπροβολή
Άνοιξη σε μια μικρή πόλη
- (Xiao Cheng Zhi Chun / Spring in a Small Town)
- Σκηνοθεσία: Φέι Μου
- Παίζουν: Τσαομίνγκ Κουί, Γουέι Λι, Γου Σι
Περίληψη: Αμέσως μετά από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μια οικογένεια προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της στα συντρίμμια του σπιτιού της. Καθώς η κανονικότητα επανέρχεται στη ζωή τους, η μοναχική Γιουέν που νιώθει συναισθηματικά αποξενωμένη από τον άντρα της, αναστατώνεται, όταν επιστρέφει στην πόλη ο εφηβικός έρωτάς της.
Κινέζικο πολεμικό δράμα του 1948.
Σ’ ένα μικρό κινεζικό χωριό, βομβαρδισμένο από τον Ιαπωνικό Στρατό κατά τη διάρκεια μιας σύρραξης που κράτησε δέκα χρόνια, ζει η κάποτε εύπορη οικογένεια Ντάι. Ο Λι Γιαν, άρρωστος και ανήμπορος, περνά τις μέρες του στην εσωτερική αυλή, νοσταλγώντας το παρελθόν και τον χαμένο πλούτο της οικογένειας. Ο γάμος του με την Γιουέν έχει χάσει κάθε ίχνος έρωτα εδώ και χρόνια, αν και ακόμη νοιάζονται ο ένας για τον άλλο. Μαζί τους ζουν η έφηβη αδερφή του και η υπηρέτρια του σπιτιού. Η ζοφερή και στάσιμη καθημερινότητά τους θα αλλάξει, με την επίσκεψη ενός παιδικού φίλου του Λι Γιαν από τη Σαγκάη, με τον οποίο κάποτε ο Γιουέν είχε μια ερωτική ιστορία.
Σε αντίθεση με τις πολιτικοποιημένες ταινίες της δεκαετίας του 1930, το «Άνοιξη σε ένα μικρό χωριό», γυρισμένο αμέσως μετά από τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, επικεντρώνεται στα πρόσωπα και τις μεταξύ τους τριβές. Μάλιστα, λόγω αυτής της έλλειψης πολιτικού περιεχομένου, η ταινία απορρίφθηκε από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας, καθώς θεωρήθηκε αντιδραστική, και γι’ αυτό τον λόγο παρέμεινε άγνωστη σχεδόν μέχρι τις τελευταίες δεκαετίες, οπότε ήρθε η αναγνώριση με την επιτροπή των Βραβείων Κινηματογράφου του Χονγκ Κονγκ, που την ψήφισε ως την καλύτερη κινεζική ταινία όλων των εποχών.