«Ανακαλύπτοντας την μαγεία του σινεμά μέσα από την ανία της καραντίνας» είναι ο τίτλος του μεγάλου άρθρου των New York Times για την πρωτοβουλία του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου να αναθέσει σε κορυφαίους διεθνείς και Ελληνες σκηνοθέτες να δημιουργήσουν νέα έργα μέσα από την ατελείωτη βαρεμάρα και υπαρξιακή αγωνία.
Το Φεστιβάλ μέσα στην πανδημία τραβά για δεύτερη φορά πάνω του τα διεθνή φώτα. Δημιούργησε νέα δεδομένα ήδη τις πρώτες μέρες της πανδημίας, υλοποιώντας ψηφιακά το μεγαλύτερο μέρος του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, τις πρώτες μέρες του Μαρτίου. Τότε τα μεγαλύτερα μέσα ενημέρωσης έγραφαν στις κινηματογραφικές σελίδες τους για το πώς η Θεσσαλονίκη και το Φεστιβάλ της δεν πάγωσαν από τη νέα πρωτόφαντη συνθήκη. Λειτούργησαν και μάλιστα έθεσαν νέα διεθνή δεδομένα για την ψηφιακή λειτουργία των Φεστιβά. Τώρα, μια νέα πρωτοβουλία του διαρκώς ανήσυχου Φεστιβάλ που αρνείται να πειθαρχήσει στους πνευματικούς περιορισμούς των τεσσάρων τοιχών, προξενεί το ενδιαφέρον ακόμα και των New York Times.
Eκεί, ο ακάματος Ορέστης Ανδρεαδάκης, διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, εξηγεί το πρόγραμμα που ενεργοποιεί επτά κορυφαίους σκηνοθέτες για να δημιουργήσουν καινούριες ταινίες μικρού μήκους μέσα από την καραντίνα. Μια εικόνα καραντίνας που ισοπεδώνει τα σύνορα, όπως υπογραμμίζουν οι εμπνευστές της πρωτοβουλίας με τον τίτλο «Χώροι» που αποτελείται από τρεις διαφορετικές ενότητες. Το #1 έχει ήδη βγει στον αέρα με δημιουργίες οκτώ Ελλήνων σκηνοθετών, τώρα παρουσιάζεται το #2 και θα ακολουθήσει το #3 όπου θα συμμετέχουν σπουδαίοι πολυβραβευμένοι σκηνοθέτες όπως οι οι Άλμπερτ Σέρα, Γιούνγκ Τσανγκ, Βίκτορ Μορένο. Όλα παρουσιάζονται στο κανάλι του Φεστιβάλ στο youtube.
Η ιδέα προέκυψε μέσα στις μέρες της καραντίνας, όταν ο Ορέστης Ανδρεαδάκης ξαναδιάβασε το βιβλίο «Χορείες χώρων» του Ζωρζ Περέκ, όπου ο συγγραφέας περιγράφει διάφορους χώρους στη ζωή του, από μια λευκή σελίδα ως την κρεβατοκάμαρα, τη σκάλα, έναν δρόμο στην πόλη. Προς μεγάλη του έκπληξη, όπως λέει ο ίδιος στους New York Times, όλοι οι σκηνοθέτες που προσέγγισε του είπαν αμέσως ναι! «Οσο πιο αυστηροί είναι οι περιορισμοί, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανάγκη για επικοινωνία», λέει ο Ορέστης Ανδρεαδάκης. «Δεν έχει σημασία από που προέρχεται ο κάθε ένας, που ζει, όλοι μοιραζόμαστε τους ίδιους φόβους, τους ίδιους περιορισμούς, τις ίδιες επιλογές, τις ίδιες ακτίδες φωτός. Εχει σχέση με το πώς βλέπουμε τις ομοιότητες μέσα από τις διαφορές μας».
Στο «Χώροι #2» παρουσιάζονται τα έργα «Spotting Fig trees» του Ταρίκ Ακτάς, «These Days» του Ματέο Μπεντέσκι, «cnfnmnt e/scp(i)sm» του Ντενί Κοτέ, «Άτιτλο» της Ρέιτσελ Λι Τζόουνς, «A Fable (O Fabula)» του Ράντου Ζούντε, «Be Absolute for Death» του Τζον Κ. Λιντς και Visit του Τζιά Τζανκ-κε. Στο πρότζεκτ συνολικά θα δούμε ταινίες 22 δημιουργών (οκτώ είναι Ελληνες). Πρόκειται για φιλμ διάρκειας τριών λεπτών γυρισμένα αποκλειστικά στην καραντίνα. Το πρότζεκτ υλοποιείται με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.
