Μία έκθεση τέχνης σε βιτρίνες και όχι στον εσωτερικό χώρο.
Εδώ και δέκα χρόνια, κάτοικοι και φίλοι του χώρου ATTILIO στην Ηλιουπολη κοντοστέκονται στο πεζοδρόμιό του για θαυμάσουν μία έκθεση καλλιτεχνών που εμπνέονται από μία θεματική και πολλές φορές, όπως φέτος, από την επικαιρότητα. Αυτή τη χρονιά δούλεψαν πάνω στην απώλεια.
Μία έκθεση σε βιτρίνα με θεατές από το παράθυρο
«Στις μέρες μας, μοιάζει να προχωράμε «διασχίζοντας» απώλειες». Απώλειες που προσπερνάμε άγαρμπα και άωρα καθώς σε λίγο, σχεδόν μοιραία, θα κληθούμε να σκύψουμε πάνω από μια νέα, περισσότερο ή εξίσου τραγική», σημειώνουν η Λουκία και η Μίνα Παπασιδέρη, οι δύο αδελφές που διευθύνουν το ATTILIO Οικεία Τέχνη, μια από τις πιο παλιές οικογενειακές επιχειρήσεις στην περιοχή, η οποία κάθε φθινόπωρο, μεταμορφώνει τις εξωτερικές βιτρίνες της σε εκθεσιακό χώρο.
«Στο ATTILIO, μετά το μεγάλο κενό που τα Τέμπη άφησαν μέσα μας, αρχίσαμε να ψηλαφούμε την απώλεια», εξηγούν και υπενθυμίζουν πως « το 2023 εμπεριέχει δύο σημαντικές επετείους, καθώς το ATTILIO Οικεία Τέχνη κλείνει πενήντα πέντε χρόνια ζωής, ως χώρος παρουσίασης έργων Ελλήνων, σύγχρονων δημιουργών, έργων που όλα φέρουν τη συγκίνηση από το αποτύπωμα του ανθρώπινου χεριού.
Η δεύτερη επέτειος έχει να κάνει με τη δράση «Μια βιτρίνα, ένα παράθυρο…» που φέτος κλείνει δέκα χρόνια ζωής, έχοντας ως βασικό θέμα την «Απώλεια» με την έκθεση να εγκαινιάζεται τη Δευτέρα 23 Οκτωβρίου στις 7μμ και διάρκεια ενός μήνα.
Πώς ξεκίνησε το πρότζεκτ με τις βιτρίνες
«Στην οικογένειά μας αγαπούσαμε τα χειροποίητα πράγματα. Υπήρχε πάντα ένας μεγάλος σεβασμός απέναντι στους καλλιτέχνες που δούλευαν με τα χέρια τους. Μέσα από το ATTILIO Οικεία Τέχνη, ήρθαμε σε επαφή με όλα όσα μας συγκινούσαν, την κεραμική, την γλυπτική, το ξύλο, το μέταλλο, κι αυτό είχε μια αμφίδρομη σχέση, καθώς όσο εμείς το αγαπούσαμε, τόσο αυτό μας το ανταπέδιδε», αφηγούνται η Λουκία και η Μίνα Παπασιδέρη που παρουσιάζουν έργα σύγχρονων Ελλήνων δημιουργών, γλυπτικά ή χρηστικά, που όλα φέρουν τη συγκίνηση, το αποτύπωμα και τη σφραγίδα του ανθρώπινου χεριού.
Φέτος συμπληρώνονται δέκα χρόνια από τότε που η Μίνα και η Λουκία εμπνεύστηκαν και άρχισαν να σχεδιάζουν την ιδέα που μετεξελίχθηκε στον θεσμό «Μια βιτρίνα, ένα παράθυρο..» τονίζοντας πως «καθώς το ATTILIO Οικεία Τέχνη όλο το χρόνο, λειτουργεί φιλοξενώντας τις σταθερές μας συλλογές αποφασίσαμε για ένα μήνα «να μεταμορφώνουμε» τις εξωτερικές βιτρίνες μας σε χώρο καθαρά εκθεσιακό ».
Εδώ και μια δεκαετία, λοιπόν, το φθινόπωρο, το ATTILIO προσκαλεί αγαπημένους του καλλιτέχνες να συμμετάσχουν στη δράση «μια βιτρίνα, ένα παράθυρο…», δημιουργώντας έργα, μοναδικά και πρωτότυπα, εμπνευσμένα από ένα διαφορετικό θέμα κάθε χρονιά.
Στο διάστημα αυτού του μήνα, τα έργα, παρουσιασμένα στις εξωτερικές βιτρίνες, συναντούν το βλέμμα του περαστικού, μέρα και νύχτα, σε μια ελεύθερη συνομιλία. «Είναι σα να ανοίγουμε τα παράθυρα του σπιτιού μας σε καινούργια τοπία», εξηγούν και προσθέτουν: «Όλο αυτό μάς πάθιαζε, είχε αφοσίωση χρόνου και συναισθήματος, μα σε αντάλλαγμα, μας έπειθε ότι υπάρχει πάντα ένας διαφορετικός, δημιουργικός τρόπος να αντιμετωπίζεις την κάθε μέρα και την κάθε αναποδιά. Σε πείσμα των καιρών. Αγαπήσαμε πολύ την ιδέα της έκθεσης, ζούμε όμορφες στιγμές. Είναι σαν ένας κήπος που ανθίζει», υποστηρίζουν.
Η «απώλεια» στις βιτρίνες του Φθινοπώρου
«Οι απώλειες είναι η σκιά όλων των υπαρχόντων μας –υλικών και άυλων» όπως λέει ο ψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής Carlos Sluzki.
Γιατί όμως, ειδικά φέτος, η απώλεια, ένα θέμα εκ διαμέτρου αντίθετο με την ξεγνοιασιά που τόσο έχουμε ανάγκη; Τέλη Φλεβάρη, το τραγικό συμβάν των Τεμπών, πάγωσε μια ολόκληρη κοινωνία. Πύλος, γυναικοκτονίες που αυξάνονται, ο Αντώνης στον Πειραιά, Δαδιά, Θεσσαλία όπου άνθρωποι, το βιός τους και ολόκληρα τοπία βυθίζονται στη λάσπη. «Στις μέρες μας, μοιάζει να προχωράμε «διασχίζοντας» απώλειες. Απώλειες που προσπερνάμε άγαρμπα και άωρα καθώς σε λίγο, σχεδόν μοιραία, θα κληθούμε να σκύψουμε πάνω από μια νέα, περισσότερο ή εξίσου τραγική» αναφέρουν.
«Στο ATTILIO, μετά το μεγάλο κενό που τα Τέμπη άφησαν μέσα μας, αρχίσαμε να ψηλαφούμε την απώλεια. Τα έργα που αυτό το φθινόπωρο θα συντροφέψουν τις μέρες μας, προσεγγίζουν την απώλεια με τρόπο απόλυτα προσωπικό, βαθύ και ιδιαίτερο. Την ίδια στιγμή, δημιουργούν μια κοινή αλφαβήτα, ένα νοητό ιστό που εξυφαίνει σχέσεις και συγγένειες ανάμεσά τους». Και η σκυτάλη περνά από τον έναν μας στον άλλον όπως λένε η Μίνα και η Λουκία Παπασιδέρη.
Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν με έργα τους στη φετινή έκθεση «Μια βιτρίνα, ένα παράθυρο…» είναι οι Τιμόθεος Γεωργίου, Μαρία Γρηγορίου, Στέλλα Δεληγιάννη (κόσμημα ), Βύρων Δημητρακούλης, Σίσσυ Κουκέρη, Μαίρη Μαργώνη-Γιάννης Μανδυλάκης ( κόσμημα), Μαρκέλλα Μιχαλιτσιάνου, Μπέσσυ Μπούμη, Γιάννης Παπαδόπουλος, Λιάνα Παπαλέξη, Βαρβάρα Περράκη (κόσμημα), Βαγγέλης Πολύζος, Ασπασία Πολύζου, Γιώργος Σεπετζόγλου, Φιλιώ Φασουλιώτη, Νίκος Χαριτάκης, Νικόλας Χατζής, Γιώργος Χατζόγλου, Εύα Χειλαδάκη και Μαρία Ψαριανού (κόσμημα).
Το χρονικό μιας δεκαετίας
Το «Μια βιτρίνα, ένα παράθυρο..» ξεκινά το 2013 με την εκδήλωση “Μικρογλυπτική ή Κόσμημα;” - Αριάδνη Κυπρή – Circus”. Το 2014 ακολουθεί το «Ταξίδι» με δυο συναντήσεις “εκτός πλαισίου”, αυτή με τη Φωτογραφική Λέσχη Ηλιούπολης, με φωτογραφίες μελών της πλάι στα έργα και εκείνην με τον Γιάννη Ξανθούλη, για την παρουσίαση του βιβλίου του "Κωνσταντινούπολη των ασεβών μου φόβων", σε συνεργασία με το βιβλιοπωλείο «ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟ» και τις εκδόσεις «διόπτρα».
Την ίδια χρονιά, πραγματοποιείται και δεύτερο αφιέρωμα με τίτλο “Μουσικοί”. "Από το ξύλο στο χαρτί …και όχι μόνο-Μεταμορφώσεις Υλικών", είναι η θεματική του 2015.
Το 2016 έχουν σειρά έργα με θέμα "Τέσσερις ιστορίες με λουλούδια και πουλιά" . Την ίδια χρονιά πραγματοποιείται και δεύτερη εκδήλωση με τίτλο "Φως και Διαφάνεια".
Το 2017 πραγματοποιείται η έκθεση “Με αφορμή έναν κύκλο…”.
Για το θέμα διοργανώθηκε σχετική συζήτηση με τον ιστορικό Βαγγέλη Καραμανωλάκη, την μαθηματικό Βασιλική Παπαγιαννακοπούλου και την αρχιτέκτονα Ελένη Πατρώνη.
Μετά από τρία χρόνια απουσίας (2018, 2019 και 2020), εξαιτίας και της πανδημίας, το «Μια βιτρίνα, ένα παράθυρο..» επανέρχεται το 2021 με θέμα “ Τηρώντας τις αποστάσεις ”, και το 2022 με την θεματική «Αν-Ισορροπίες».
Οι καλλιτέχνες που συμμετείχαν με έργα τους στις εκθέσεις της δεκαετίας είναι οι Ρίτσα Αναστασιάδου, Kατερίνα Βαβλίτου, Σταύρος Βλάχου, Ελένη Γαλιατσάτου, Βασιλική Γεροκώστα, Αχιλλέας Γεωργιάδης, Τιμόθεος Γεωργίου, Μαρία Γρηγορίου, Στέλλα Δεληγιάννη, Βύρωνας Δημητρακούλης, Όλγα Ευαγγελίδου, Γιώτα Ζερίτη, Γιώργος Κοκοβλής, Μυρτώ Κόλλια, Στυλιανός Κουκλάκης, Γιάννα Κριμπίθη, Γιάννης Μαμουτζής, Γιάννης Μανδυλάκης, Γιάννης Μαργέτης, Μαίρη Μαργώνη, Μαρία Μαρίνογλου, Στέλλα Μπακατσή, Σοφία Μπαχλαβά, Ηλίας Μπουντανιώτης, Νίκη Νικολαϊδου, Γιάννης Παπαδόπουλος, Λιάνα Παπαλέξη, Γιάννης Παπαφιλιππόπουλος, Αλέξης Παπαχατζής, Βαρβάρα Περράκη, Θοδωρής Πι., Βαγγέλης Πολύζος, Γιώργος Ποντίκης, Γιώργος Σεπετζόγλου, Βασίλης Σταμούλης, Νικόλας Χατζής, Γιώργος Χατζόγλου, Μαρία Ψαριανού
Το ATTILIO Οικεία Τέχνη βρίσκεται στο κέντρο της Ηλιούπολης, Σοφοκλή Βενιζέλου 99 & Ρήγα Φεραίου 12Α