Σαράντα πέντε πορτρέτα που «αναπαριστούν κάθε γυναίκα» καλύπτουν τις νέες θύρες της National Portrait Gallery (NPG) του Λονδίνου· σχεδιασμένα στο χέρι από τη Βρετανή καλλιτέχνιδα Tracey Emin και χυτεμένα σε μπρούντζο, το «The Doors» αποκαλύφθηκε ενόψει των εγκαινίων της ανακαινισμένης, μετά από εργασίες τριών χρόνων και κόστος 52 εκατομμυρίων λιρών Αγγλίας, NPG.
Στο σύνολό τους, τα γυναικεία πορτρέτα αντισταθμίζουν τα γλυπτά στην πρόσοψη του μουσείου, στα οποία απεικονίζονται εξέχουσες ανδρικές φιγούρες της Ιστορίας.
Γυναικεία πορτρέτα σε γκαλερί του Λονδίνου
Τα ορειχάλκινα ανάγλυφα στα φύλλα των θυρών είναι ύμνος στις γυναίκες, γνωστές και άγνωστες, από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα - μητέρες, κόρες, αδελφές και φίλες.
Πιο συγκεκριμένα, τα φύλλα στις θύρες είναι η αντίδραση της καλλιτέχνιδος στην ελλιπή παρουσία γυναικών στις ιστορικές συλλογές τέχνης.
Το «The Doors» αντιπαραβάλλεται με τις πέτρινες προτομές που είναι λαξευμένες στην πρόσοψη του κτηρίου και στις οποίες απεικονίζονται 18 βιογράφοι, ιστορικοί και εξέχοντες καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένων των Horace Walpole, Hans Holbein the Younger, Sir Anthony van Dyck και Sir Joshua Reynolds.
«Ιστορικά, οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται σε μεγάλο βαθμό. Δεν θέλησα να απεικονίσω συγκεκριμένες ή αναγνωρίσιμες φιγούρες.
Είχα την αίσθηση ότι οι θύρες της National Portrait Gallery θα έπρεπε να αναπαριστούν κάθε γυναίκα, κάθε ηλικία και κάθε κουλτούρα στο διάβα των χρόνων» είπε, μιλώντας για το πρότζεκτ, η Tracey Emin.
«Ως νοητικό πρότυπο χρησιμοποίησα τον εαυτό μου αλλά το αποτέλεσμα είναι πολλές διαφορετικές γυναίκες, κάποιες που υπάρχουν στο μυαλό μου και κάποιες που ίσως υπάρχουν στο σήμερα και στο τώρα. Εναπόκειται στον θεατή να διακρίνει το τι νιώθει και το τι βλέπει. Θέλω να στέκεται ο κόσμος μπροστά στις θύρες και να λέει "μοιάζει με τη μητέρα μου, μοιάζει με την καλύτερή μου φίλη, με την κόρη μου» πρόσθεσε.
