Παρακολουθήσαμε την τουρκική σειρά του Netflix «Μεσάνυχτα στο Πέρα Παλάς» για το θρυλικό ξενοδοχείο του Πρόδρομου «Μποδοσάκη» Αθανασιάδη και είναι από τις χειρότερες που έχουμε δει ποτέ!
Τι είναι το Πέρα Παλάς που έγινε σειρά στο Netflix; Κάτι πολύ περισσότερο από το ξενοδοχείο ενός Έλληνα των αρχών του περασμένου αιώνα στην ελληνική συνοικία Πέραν της Κωνσταντινούπολης. Είναι ένας θρύλος, ένα τοπόσημο της σύγχρονης ευρωπαϊκής Ιστορίας, ένα συγκλονιστικής ομορφιάς αρ νουβό στολίδι, που είχε φτιαχτεί για να φιλοξενεί τους VIP ταξιδιώτες του Orient Express -από την Αγκάθα Κρίστι και τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ μέχρι την Γκρέτα Γκάρμπο και την Τζάκι Ωνάση-, αλλά και μερικές από τις πιο διάσημες ιστορικές προσωπικότητες -από τον Λέον Τρότσκι μέχρι τον Γιόζεφ Γκέμπελς και τον Κεμάλ Ατατούρκ.
Το Πέρα Παλάς μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρξε το κέντρο των σύγχρονων γεωπολιτικών ζυμώσεων, αφού στις σάλες του κάθε βράδυ παίζονταν οι ισορροπίες της ευρωπαϊκής Ιστορίας.
Μια σειρά, λοιπόν, γι' αυτό το ξενοδοχείο θα μπορούσε να είναι μια συναρπαστική υπερπαραγωγή εποχής, με υπέροχα κοστούμια, φοβερά σκηνικά και ατμοσφαιρικούς φωτισμούς. Θα μπορούσε να είναι μια από αυτές τις εθιστικές σειρές για τις αρχές του 20ού αιώνα, όπως «Ο Πύργος του Downton» ή «Οι τηλεφωνήτριες», που προκάλεσαν φρενίτιδα, συνδυάζοντας τη μυθοπλασία με την Ιστορία, και μας ταξίδεψαν σε μια μεταβατική, συγκλονιστική εποχή, γεμάτη ανατροπές και γεγονότα που σημάδεψαν τη σύγχρονη ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Όμως δεν είναι τίποτε από αυτά.
Πώς καταστράφηκε η συναρπαστική ιστορία του ξενοδοχείου Πέρα Παλάς
Το «Μεσάνυχτα στο Πέρα Παλάς» του Netflix είχε όλα τα φόντα -και κυρίως το budget- για να γίνει αυτό που οι λάτρεις του σινεμά και των τηλεοπτικών σειρών αποκαλούν «eye candy»: Η παραγωγή είχε στη διάθεσή της το τέλειο σκηνικό: το θρυλικό ξενοδοχείο Pera Palace του Πρόδρομου «Μποδοσάκη» Αθανασιάδη, το ιδανικό location: τη μαγευτική, κοσμοπολίτικη Κωνσταντινούπολη του 1919 και χρήμα με ουρά, καθώς η τουρκική βραβευμένη εταιρεία παραγωγής Karga Seven Pictures Turκey μεσουρανεί στο Λος Άντζελες.
Τι έφταιξε, λοιπόν, και το «Μεσάνυχτα στο Πέρα Παλάς» είναι μια μεγαλειώδης τηλεοπτική απογοήτευση, από αυτές τις υπερπαραγωγές που έχουν μοιράσει έναν σκασμό λεφτά για να γυριστούν, αλλά από το πρώτο κιόλας επεισόδιο σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι μπαίνεις όλο και πιο βαθιά, όσο περνάει η ώρα, σε ένα εξωφρενικό τηλεοπτικό trash;
Το σενάριο είναι ο απόλυτος ένοχος: ένα κράμα αστυνομικής σειράς εποχής, τύπου Αγκάθα Κρίστι, τουρκικής σαπουνόπερας στα χειρότερά της και ταινίας επιστημονικής φαντασίας με χωροχρονικές πύλες και αστρικά ταξίδια στο χρόνο, που δεν βγάζουν κανένα νόημα και ούτε εξηγούνται λογικά.
Η σειρά γίνεται τόσο απίθανα trash όσο περνάει η ώρα, η ηρωίδα γίνεται όλο και πιο αντιπαθητική κάνοντας υστερίες και ανατολίτικους κοπετούς, που μένεις άναυδος να την παρακολουθείς από καθαρό πλέον μαζοχισμό, για να δεις μέχρι πού μπορεί να φτάσει η εθνικολαϊκιστική προπαγάνδα αλά Ερντογάν, η οποία στόχο έχει να ξοδέψει τα λεφτά της για να ταξιδέψει το μεγαλείο του τουρκικού έθνους σε όλο τον κόσμο.
Αγκάθα Κρίστι, τουρκική σαπουνόπερα και μυστικές πύλες του χρόνου
Η ηρωίδα της σειράς, η Εσρά, μια ορφανή δημοσιογράφος σε νεόπλουτο lifestyle τουρκικό περιοδικό τού σήμερα, πηγαίνει για ρεπορτάζ στο θρυλικό ξενοδοχείο Πέρα Παλάς -τη Μεγάλη Βρετανία της Κωνσταντινούπολης-, το οποίο γιορτάζει την επέτειο 130 χρόνων από την ανοικοδόμησή του.
Εκεί, ο διευθυντής του ξενοδοχείου την προσκαλεί να διανυκτερεύσει στο θρυλικό δωμάτιο όπου η Αγκάθα Κρίστι έγραψε το διάσημο μυθιστόρημά της «Έγκλημα στο Orient Express». Στις 12 τα μεσάνυχτα και ενώ η Εσρά είναι ξαπλωμένη στο κρεβάτι, γίνεται σεισμός και όταν το δωμάτιο σταματάει να δονείται κατεβαίνει στη ρεσεψιόν τρομαγμένη, όπου ανακαλύπτει ότι έχει τηλεμεταφερθεί μέσα από μια χρονική πύλη στο 1919.
Εκεί, με τη βοήθεια του διευθυντή του Πέρα Παλάς, που έχει επίσης τηλεμεταφερθεί, προσπαθεί να αποτρέψει τη δολοφονία ενός άγνωστου ακόμα αξιωματικού, του Κεμάλ Ατατούρκ, τον οποίο προσπαθούν να σκοτώσουν οι Άγγλοι. Από εδώ ξεκινάει μια εξωφρενικής σύλληψης ιστορία b-movie λογικής, μια ιστορία εθνικισμού, αγγλικής ίντριγκας και τουρκικής, ερντογανικής μεγαλομανίας για το ένδοξο τουρκικό έθνος, που όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το καταστρέψει, και μια τσαχπίνα Τουρκάλα με δημοσιογραφικό δαιμόνιο και έφεση στον χορό της κοιλιάς το σώζει από έναν Βρετανό ύπουλο αποικιοκράτη με παρανοϊκές βλέψεις.
Μια cat-woman, δηλαδή, μια σούπερ ηρωίδα της δημοσιογραφίας που γίνεται Μάτα Χάρι και ατάλαντη χορεύτρια σε καμπαρέ προκειμένου να αποτρέψει τη δολοφονία τού μετέπειτα ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας.
Φαντασμαγορικά σκηνικά και ωραία κοστούμια εποχής
Τα σκηνικά και τα κοστούμια, η φωτογραφία, είναι πραγματικά απολαυστικά, ένα χάρμα οφθαλμών, που αποδίδει την ατμόσφαιρα που έχουμε για την Κωνσταντινούπολη των αρχών του περασμένου αιώνα μέσα από τη λογοτεχνία και την Ιστορία. Οι ερμηνείες είναι σαν παρωδία κατασκοπικής ταινίας εποχής και το σενάριο ένας αχταρμάς, σαν αποδομημένος μπακλαβάς που του τρέχουν από παντού τα σιρόπια.
Στο τρίτο πλέον επεισόδιο είσαι βέβαιος ότι έχεις προσγειωθεί σε γάμο-υπερπαραγωγή, από αυτούς τους λουσάτους με νυφικά haute couture, παραμυθένιες δεξιώσεις, τουαλέτες και σμαραγδένια παντατίφ που αστραποβολούν μέσα στη νύχτα, σικάτες ροτόντες στο γρασίδι, ανθοστόλιστους φωτισμένους διαδρόμους από δάδες -ένα γαμήλιο υπερθέαμα που μετά το πρώτο φιλί τα βιολιά γίνονται κλαρίνα, η νύφη μεταμορφώνεται σε κολοκύθα και η δεξίωση αρχίζει να θυμίζει επικίνδυνα βιντεοκλίπ με νησιώτικα της δεκαετίας του '90: με καΐκια, βάτες, κιοφτέδες, γλαροπούλια, μουσελίνες και φράντζες κοκοράκι.
Η σειρά είναι εμπνευσμένη από ένα απολαυστικό βιβλίο
Το σοκ είναι ακόμα μεγαλύτερο για τον υποψιασμένο τηλεθεατή, ειδικά αν έχει διαβάσει το απολαυστικό βιβλίο «Μεσάνυχτα στο Πέρα Παλάς» (στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διάμετρος), του Βρετανού ιστορικού Τσαρλς Κινγκ, από το οποίο είναι εμπνευσμένη η σειρά, όπως προδίδει άλλωστε και ο τίτλος της.
Στη σειρά ψάχνεις με το κιάλι να βρεις την ιστορική πραγματικότητα την οποία αφηγείται ο συγγραφέας στο βιβλίο. Πέρα από το σκηνικό που αναπλάθεται πιστά, όλα τα άλλα είναι μια ελεύθερη, έως... αναρχική, απόδοση, που δεν συνάδει ούτε με τον πλούτο πληροφοριών ούτε με την ατμόσφαιρα που χτίζει ο ο Τσαρλς Κινγκ.
Η σειρά ούτε κατά διάνοια δεν αποτυπώνει την πολυπλοκότητα των γεωπολιτικών ζυμώσεων που έλαβαν χώρα στην Κωνσταντινούπολη μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και τη σταδιακή πτώση της ηττημένης οθωμανικής αυτοκρατορίας μέχρι το 1922.
Μετά την ανακωχή του Μούδρου, το 1918, η Κωνσταντινούπολη και η Σμύρνη πέρασαν στον έλεγχο της Αγγλίας με τη Συνθήκη των Σεβρών, όμως ο σουλτάνος διατήρησε τη θέση του. Το 1919, το κίνημα του Κεμάλ Ατατούρκ οδήγησε στον Τουρκικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας, που διήρκεσε έως το 1923.
Αυτά τα γεγονότα που περιγράφει ο Κινγκ Τσαρλς στο βιβλίο του, χρησιμοποιώντας σαν άξονα της αφήγησής του το ξενοδοχείο Πέρα Παλάς του Μποδοσάκη, τα βελούδινα σαλόνια του οποίου έγιναν το θέατρο μιας απίστευτης γεωπολιτικής ανακατάταξης, η οποία θα ήταν καθοριστική για τη σύγχρονη Ευρώπη, είναι από μόνα τους συναρπαστικά. Η σειρά θα μπορούσε να έχει σταθεί σε αυτά και να είναι ένα μικρό διαμάντι. Προτιμήθηκε μια εξωφρενική εκδοχή με χωροχρονικές μυστικές πύλες και με μονοσήμαντη ιστορική οπτική. Το αποτέλεσμα; Κατώτερο, φυσικά, των περιστάσεων και των προσδοκιών.