Γιατί να είναι ο Μόγλης αγόρι, ρώτησε τον Ακραμ Καν η κόρη του. Και έτσι, στο Jungle Book Reimagined που έρχεται τον Ιούνιο στην Αθήνα, μια νέα γυναίκα, που έχει κοινά στοιχεία με τον Μόγλη, ενσαρκώνει τον θρυλικό ρόλο. Είναι η Pui Yung Shum που μίλησε στο iefimerida.
Mέσα στην καραντίνα, κλεισμένος στο σπίτι του στο Morden στο βόρειο άκρο του Λονδίνου, ο Ακραμ Καν έκανε τον εγκλεισμό δημιουργία. Η γυναίκα του έμεινε έγκυος στο τρίτο παιδί τους, ενώ ο ίδιος σχεδίαζε το επόμενο μεγάλο έργο του, που στον πυρήνα του έχει το θέμα της κλιματικής αλλαγής. To«Jungle Book Reimagined». Το εμβληματικό βιβλίο του Κίπλινγκ -ναι του ρατσιστή Κίπλινγκ όπως έχει περάσει πλέον στην ιστορία – μέσα από τα μάτια του σπουδαίου χορογράφου και χορευτή.
«Η εννιάχρονη κόρη μου, η Sayuri, με ρωτούσε συνεχώς μέσα στην καραντίνα “γιατί να μην είναι κορίτσι ο Μόγλης;”. Και είχε δίκιο. Ετσι ο Μόγλης στην παράσταση moy είναι ένα κορίτσι», μου έλεγε τον περασμένο Φεβρουάριο στο Λονδίνο ο Ακραμ Καν (για την μεγάλη συνέντευξή του στο Blue Magazine). Και έτσι έγινε. Και διάλεξε για τον ρόλο αυτό, ένα κορίτσι που η ζωή του έχει κάτι από αυτή του Μόγλη. Το περίβλημα της προσφυγιάς, της φυγής μακριά από τον τόπο της, τους φίλους, την οικογένεια. Διάλεξε την Pui Yung Shum.
Πάμε περίπου είκοσι χρόνια πριν από αυτή τη σκηνή του Ακραμ και της Σαούρι: σε ένα διαμέρισμα στο Χονγκ Κονγκ ένα κορίτσι έχει παθιαστεί με το μπαλέτο. Κάνει μαθήματα από πέντε ετών. Δεν σταματάει να χορεύει μέσα στο διαμέρισμα. Μαζί της χορεύει, περιστρέφεται, επιχειρεί να αντιγράψει τις κινήσεις της ο πατέρας της. Ενας πατέρας που ακολουθεί την κόρη, όπως ο Ακραμ τη δική του. Είναι η Pui ή Μόγλης πλέον στο «Jungle Book Reimagined» και ο πατέρας της.
Ο μαραθώνιος των οντισιόν, η part time δουλειά
Η Pui Yung Shum μού χαμογελάει από την οθόνη, στο δωμάτιο του ξενοδοχείου της στο Sceaux της Γαλλίας όπου ετοιμάζεται για τρεις παραστάσεις του «Jungle Book Reimagined» της ήδη θρυλικής παράστασης, με τις 100 εμφανίσεις ανά τον κόσμο, όπου μια ελληνική εταιρεία, η Αττική Πολιτιστική Εταιρεία είναι συμπαραγωγός. Θα ακολουθήσει η Ισπανία, η Ολλανδία και μετά η Αθήνα, στο Μέγαρο Μουσικής, στις 14 και 15 Ιουνίου.
«Ναι, έχει κάτι το Mowglish η ζωή μου» μου λέει η Pui. 27 χρονών, γεννημένη στο Χονγκ Κόνγκ όπου από πέντε ετών άρχισε να σπουδάζει κλασικό χορό για να περάσει στην εφηβεία της στο άλλο άκρο, στο χιπ χοπ και το street dance. Βρέθηκε στο Λονδίνο για μεταπτυχιακές σπουδές στον χορό (London Contemporary Dance School), δούλευε ταυτόχρονα part time σε ένα κατάστημα χαρτικών, περνούσε οντισιόν, μέχρι που μια μέρα, κατά τη διάρκεια της βάρδιας της στο μαγαζί ήρθε το τηλεφώνημα της Akram Khan Company. Και άλλαξε η ζωή της.
«Αμέσως μετά την ολοκλήρωση των μεταπτυχιακών σπουδών μου ήρθε η καραντίνα για τον κορωνοϊό. Τα πάντα πάγωσαν. Ηταν Ιούνιος του 2020 όταν είδα την ανακοίνωση ότι ο Ακραμ Καν θα κάνει μια εβδομάδα οντισιόν για το νέο του έργο». Φυσικά δήλωσε συμμετοχή. Πήρε το τρένο και έκανε δύο ώρες για να φτάσει στον χώρο των ακροάσεων. «Στην αρχή κάναμε τεχνικό μάθημα (μπαλέτο ή σύγχρονο) και μετά μας δίδαξαν ένα μέρος του έργου «Creature» του Ακραμ Κάν και έπρεπε να δείξουμε πόσο σύντομα μαθαίνουμε και ακολουθούμε την χορογραφία. Στη συνέχεια αυτοσχεδιάσαμε: μας ζητήθηκε μέσα σε δέκα λεπτά να υποδυθούμε ένα συγκεκριμένο ζώο. Στο τέλος είχαμε μια προπόνηση με τον Ακραμ για να αντιληφθεί την ενέργεια, την αντοχή μας, την αντίληψή μας. Ηταν εντυπωσιακή η σημασία που έδινε στις λεπτομέρειες, στις πιο μικρές λεπτομέρειες. Συνολικά διήρκησε οκτώ ώρες η οντισιόν. Οταν γύρισα το βράδυ ήμουν τόσο κουρασμένη που σχεδόν με πήρε ο ύπνος την ώρα που έτρωγα».
Ακολούθησαν δυο μακριές εβδομάδες χωρίς νέα. Συνέχισε κανονικά να εργάζεται στις πωλήσεις του καταστήματος χαρτικών στα ανατολικά του Λονδίνου. «Θυμάμαι ήμουν σε βάρδια όταν χτύπησε το τηλέφωνο. Είδα τον αριθμό και αναγνώρισα αμέσως ότι προερχόταν από την Αkram Khan Company. Είπα στον διευθυντή μου ότι είναι σημαντικό και πρέπει να απαντήσω. Και έτσι μου είπαν ότι μπήκα στην παράσταση. Το τηλεφώνημα που άλλαξε τη ζωή μου».
Μια προσφυγοπούλα, μια περιβαλλοντική καταστροφή
«Από την αρχή των προβών τον Αύγουστο συνειδητοποίησα ότι θα έχω τον ρόλο του Μόγλη. Ενιωσα τόσο περήφανη, αλλά και απίστευτο άγχος. Όμως η ομάδα στάθηκε δίπλα μου σε όλα τα βήματα που έπρεπε να κάνω. Μου επέτρεψαν να ενθέσω μέρος των προσωπικών μου εμπειριών στον ρόλο. Όλα τα ζώα λένε και τις δικές τους ιστορίες επί σκηνής». Ακολούθησαν δυο εβδομάδες προετοιμασίας για να μετατραπεί το πρόσωπό της, οι κινήσεις, οι εκφράσεις της, σε εικόνες animation, από αυτές που κυριαρχούν στη σκηνή καθόλη τη διάρκεια της παράστασης.
Στη σκηνή του Ακραμ Κάν, βλέπουμε ένα δυστοπικό αλλά και αναπάντεχα αναγεννημένο τοπίο. Η πόλη έχει καταστραφεί και με το πέρασμα των χρόνων έχει πάρει ξανά η φύση τον έλεγχό της ζωής. Μετά από μια καταιγίδα η Μόγλη φτάνει με μια σχεδί. Ανεβαίνει στο έδαφος, προσφυγοπούλα όπως και η Pui Yung Shum. «Μέσα στο ρόλο του Μόγλη έχω ενσωματώσει την προσωπική εμπειρία. Την ιστορία μου. Είμαστε και οι δυο πρόσφυγες. Όπως ο Μόγλης βγήκε από το νερό και βρέθηκε στη ζούγκλα και γνώρισε όλα τα ζώα, έτσι και εγώ ήρθα από το Χονγκ Κονγκ στο Λονδίνο και γνώρισα τους φίλους μου».
Εχει χάσει τη φωνή της, μιλάει η μνήμη
Μια από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ήταν όταν οι δυο κόσμοι της, όπως λέει, συναντήθηκαν. Στις παραστάσεις στο Χονγκ Κονγκ, οι συνεργάτες της συνάντησαν την οικογένειά της. «Ηταν συγκινητικό. Επίσης έδωσε την ευκαιρία στους γονείς μου να καταλάβουν ότι αυτό που κάνω είναι σημαντικό. Εχει νόημα, αξία». Η αδελφή της, που τελικά δεν ακολούθησε τον δρόμο του χορού, ήταν το ταίρι της στο μπαλέτο όταν ήταν μικρές. «Πάνω στη σκηνή έκανες πραγματικότητα το όνειρο και των δυο μας» της είπε μετά την παράσταση.
Όλα τα ζώα μιλάνε. Υπάρχει κείμενο, υπάρχουν φωνές. Η Μόγλη είναι βουβή. Δεν έχει φωνή. Εχει μνήμη. Οι λέξεις της μετουσιώνονται σε εικόνες που προβάλλονται με μορφή animation. «Αυτή είναι η μεγαλύτερη δυσκολία μου στο έργο. Ενώ όλοι μιλάνε και με τη βοήθεια του κειμένου βλέπεις και τη διαδρομή τους στον χώρο, εγώ μιλάω μόνο μέσω της μνήμης μου, η φωνή μου είναι το animation που βλέπουμε επί σκηνής. Πρέπει να χαρτογραφήσω όλες τις σκέψεις, τις προθέσεις στο μυαλό μου, για να πλοηγηθώ με φυσικότητα στον χώρο ανάμεσα στα υπόλοιπα ζώα. Να μην νιώθω ότι απλώς περπατώ».
Ο Μόγλης είναι το όνειρο όλων
Είναι ευτυχισμένη, αλλά συχνά το άγχος την πλησιάζει. «Αναλογίζομαι την συνειδητοποίηση, το νόημα που μεταφέρω στο κοινό μέσω αυτού του ρόλου. Είναι συναρπαστικό να διαδίδεις όλα αυτά τα μηνύματα στον κόσμο». Είναι πολλά αυτά που πρέπει να ελέγξει στη σκηνή. Τη φωνή που δεν έχει, τη σκηνική ροή, τις λεπτομέρειες που πρέπει να θυμάται γιατί το συναρπαστικό σύμπαν του Καν χτίζεται πάνω σε λεπτομέρειες που μπορεί ο θεατής να μην βλέπει αλλά χωρίς αυτές η δομή του έργου θα ήταν άλλη. «Ο τρόπος που πρέπει να κινήσω κάθε δάχτυλο, ακόμα και αυτά του ποδιού. Ο τρόπος που πρέπει να επεκταθεί προς τα έξω το τρίτο πλευρό μου σε μια συγκεκριμένη κίνηση» λέει η Pui και την βλέπω στην οθόνη να κάνει την κίνηση.
Της θυμίζω αυτό που μου είπε για την αδελφή της πριν, ότι έκανε πραγματικότητα το όνειρο και των δύο. «Ο Μόγλης δεν είναι μόνο το όνειρο το δικό μου και της αδελφής μου. Είναι το όνειρο όλων. Και μπορεί να γίνει πραγματικότητα» μου λέει. Είναι το πιο ισχυρό μήνυμα που θέλει να μεταδώσει, σε όσους αγωνίζονται για να πετύχουν αυτό που αγαπούν. Αυτό το ναι, γίνεται.
Η περιοδεία θα συνεχιστεί μέχρι το 2025. Και μετά; «Θέλω να επιστρέψω στο Χονγκ Κονγκ και να διαδώσω τα μηνύματα και τις αξίες που έμαθα, τις εμπειρίες μου από την Akram Khan Company. Στην πατρίδα μου οι άνθρωποι ασχολούνται διαρκώς με τα χρήματα, τις επιχειρήσεις. Η παράστασή μας αφορά την αγάπη, την ελπίδα, την προστασία του περιβάλλοντος, την αξία της οικογένειας. Νομίζω ότι έχουμε ανάγκη στο Xονγκ Κονγκ αυτές τις αξίες, κυρίως εξαιτίας των πολιτικών και περιβαλλοντικών γεγονότων που έχουν συμβεί εκεί. Θέλω να διαδώσω τα μαθήματα που έμαθα. Εχω αυτή την ευθύνη ως πολίτης του Χονγκ Κονγκ. Αυτά που μου έμαθε ο Ακραμ.»
J U N G L E B O O K R E I M A G I N E D
14 - 15 Ιουνίου 2023
Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών,
Στην Αθήνα σε συνεργασία με το Wold Human Forum ΑLPHA MISSION ΔELOS
H Αττική Πολιτιστική Εταιρεία είναι ο μεγάλος συμπαραγωγός παγκοσμίως του Jungle Book Reimagined μαζί με την Αkram Khan Company.