720 χρόνια πριν, σαν σήμερα, Μεγάλη Παρασκευή του έτους 1300: Ο Δάντης, με οδηγό τον Βιργίλιο, «κατεβαίνει» στην Κόλαση, για να βγει πάλι στο φως με την Ανάσταση και να «ανηφορίσει» προς το Καθαρτήριο και τον Παράδεισο.
Ενα εκδοτικό γεγονός, μια μετάφραση που χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να ολοκληρωθεί.
Η έκδοση της Κόλασης από τις εκδόσεις ΕΥΡΑΣΙΑ, στη νέα, έμμετρη μετάφραση του Δημήτρη Μαυρίκιου από καιρό ήταν προγραμματισμένη να κυκλοφορήσει τη Μεγάλη Εβδομάδα του 2020.
Πλέον, όμως, έχει τον δικό της συμβολισμό: την έξοδο από μια σύγχρονη, επίγεια κόλαση, όπου η μαστιζόμενη πατρίδα του ποιητή, η Ευρώπη, αλλά και ο Πλανήτης, όλοι περιμένουμε «να ξαναδούμε τ’ άστρα». Και τότε θα έρθουν γιορτές. Πολλές. Μεταξύ αυτών και οι εορτασμοί που ετοίμαζε η Ιταλία για τους επτά αιώνες από τον θάνατο του «πατέρα της ιταλικής γλώσσας» και πρωτοπόρου του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού.
17/4/20
- 4720 ενδεκασύλλαβοι στίχοι
- 720 χρόνια μετά
- 72 αριθμημένα αντίτυπα η πρώτη έκδοση
- 7 οι τελευταίοι στίχοι προς το φως:
Πήραμε με τον δάσκαλο τον δρόμο
τον μυστικό για του φωτός τον κόσμο
κι ανηφορίσαμε χωρίς ανάσα,
απτόητοι, αυτός μπροστά εγώ πίσω,
μέχρι που τ’ ουρανού είδα τις χάρες
από άνοιγμα ολοστρόγγυλο στον βράχο.
Και βγήκαμε να ξαναδούμε τ’ άστρα.»
Κάθε κόλαση έχει την έξοδό της...