Tα μέτρα πρόληψης για τον Covid-19 έπληξαν και τις κινηματογραφικές αίθουσες με αποτέλεσμα αρκετές εταιρείες διανομής να αναβάλλουν τις κινηματογραφικές πρεμιέρες τους.
Έτσι αυτή την εβδομάδα, θα δούμε μόνο μια καινούργια ταινία, οπού η θεά του γαλλικού σινεμά Κατρίν Ντενέβ, που πρόσφατα πέρασε περιπέτεια με την υγεία της, ετοιμάζεται να γιορτάσει τα γενέθλιά της, όταν η επίσκεψη της μικρότερης κόρης της θα φέρει τα πάνω κάτω.
Μάντεψε Ποιος Ήρθε Για Τα Γενέθλια Σου (Happy Birthday /Fete de Famille)
Σκηνοθεσία: Σεντρίκ Καν
Παίζουν:Κατρίν Ντενέβ, Εμανουέλ Μπερκό, Βενσάν Μακένι, Σεντρίκ Καν
Περίληψη: Μια μεγάλη και κατά φαινόμενα δεμένη οικογένεια συγκεντρώνεται στο σπίτι της μητέρας στη νότια Γαλλία για να γιορτάσει τα 70ά γενέθλιά της. Όλα μοιάζουν ιδανικά, μέχρι που εμφανίζεται το «απολωλός πρόβατο», η μικρότερη κόρη, που δεν επιστρέφει απλώς και μόνο για να ευχηθεί.
Δραματική κομεντί του Σεντρίκ Καν με αξιοζήλευτο καστ του οποίου ηγείται η Κατρίν Ντενέβ.
Μια μεγάλη οικογένεια συγκεντρώνεται στο σπίτι της Αντρεά στη νότια Γαλλία για να γιορτάσει τα εβδομηκοστά γενέθλιά της. Είναι όλοι εκεί: η μητέρα, ο πατέρας καθώς και οι δυο γιοι τους, ο ένας με τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά, και ο άλλος με την καινούργια του φίλη από την Αργεντινή.
Έχουν φέρει μαζί και μια κάμερα για να καταγράψουν τις όμορφες οικογενειακές στιγμές, δημιουργώντας το δικό τους αυτοσχέδιο φιλμάκι. Όλα μοιάζουν να πηγαίνουν μια χαρά, όταν εμφανίζεται η μικρότερη κόρη της οικογένειας, η Κλερ, που όλοι έχουν πολύ καιρό να δουν. Η πρόθεσή της βέβαια δεν είναι ευχηθεί « χρόνια πολλά» αλλά να τους ανακοινώσει πως πρόκειται να πουλήσει το σπίτι, το οποίο και της ανήκει.
Με βασικό του άξονα τη γυναικεία ψυχολογία και πρωταγωνίστρια την πάντα λαμπερή Ντενέβ, ο Καν («L’Ennui», «Το Αεροπλανάκι που μου Χάρισε ο Μπαμπάς μου», «Μια Καλύτερη Ζωή»), διερευνά τις δυσλειτουργικές οικογενειακές σχέσεις, με πρόσχημα μια γιορτή.
Ακολουθώντας μια αρκετά θεατρική δομή, επενδύει στους διαλόγους περισσότερο παρά στη δράση ώστε να αποκαλύψει όσα κρύβονται επιμελώς κάτω από το χαλί μιας κατά τα άλλα ιδανικής οικογένειας: μυστικά, ζήλιες, ανταγωνισμοί, μίση και πάθη βγαίνουν στο φως κυρίως μέσα από τις πληθωρικές προσωπικότητες των γυναικών αυτού του μικρού κύκλου, που λειτουργεί βέβαια ως καθρέφτης της κοινωνίας.
Κυρίως ο Καν εστιάζει με ανάλαφρο χιούμορ στη μεσαία τάξη και στις συνέπειες που υφίσταται εξαιτίας της ευρωπαϊκής -κι όχι μόνο- οικονομικής κρίσης, παραθέτοντας ένα μωσαϊκό χαρακτήρων που εκπροσωπούν αυτή τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται: ο νεόπλουτος, ο καλλιτέχνης, ο τεμπέλης είναι μερικοί από αυτούς, ενώ μια δυναμική μητέρα που προσπαθεί να κρατήσει όρθιο ό,τι έχει απομείνει, ή απλώς να το κουκουλώσει για μια ακόμα φορά.
Ο Καν στην ενδέκατη του ταινία έχει πια τον τρόπο να αφηγηθεί σωστά μια ιστορία με στρωτούς ρυθμούς και χαριτωμένες στιγμές, ξεπερνώντας τους σκοπέλους της γαλλικής φλυαρίας. Έτσι παρά τις αναμενόμενες κοινοτοπίες, καταφέρνει να δημιουργήσει μια ευχάριστη ταινία, δίνοντας το προβάδισμα στις γυναίκες, αν και ο ίδιος κρατάει τον ρόλο του μεγάλου αδερφού.
Επαναπροβολή:
Το Σημείο Καμπής (Velikiy Perelom/The Turning Point)
Σκηνοθεσία: Φρίντριχ Έρμλερ
Παίζουν: Αντρέι Αμπρικόσοφ, Μιχαήλ Ντρεζάβιν, Πιότρ Αντριέφσκι
Περίληψη: Οι εχθροπραξίες στο μέτωπο του Στάλινγκραντ από την οπτική ενός στελέχους του Κόκκινου Στρατού.
Σοβιετική πολεμική ταινία του 1945, που κυκλοφόρησε αμέσως μετά από τη νίκη των Σοβιετικών επί των Ναζί στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Βασισμένος στο σενάριο του Boris Chrskov, ο Έρμλερ καταγράφει τα σχέδια μάχης που πραγματοποιούσε ο Κόκκινος Στρατός κατά τη διάρκεια της υπεράσπισης του Στάλινγκραντ από τους Ναζί. Το ενδιαφέρον της σκηνοθετικής γραμμής είναι πως η σταλινική στρατιωτική στρατηγική δεν παρουσιάζεται μέσα από σκηνές μάχης, αλλά μέσα από την οπτική των ανθρώπων που τη συνέλαβαν και την οργάνωσαν.