Στις κινηματογραφικές πρεμιέρες της εβδομάδας η πολυναμενόμενη ταινία «Τελειώνει με εμάς» με την Μπλέικ Λάιβλι.
Το καινούργιο κεφάλαιο του horror franchise «Αlien», που ξεκίνησε ο Ρίντλεϊ Σκοτ, ένα ερωτικό θρίλερ με τον Mατ Ντίλον γυρισμένο στο Τρίκερι, ένα ατμοσφαιρικό αστυνομικό από την Ισλανδία και η βιογραφία ενός σημαντικού εκπαιδευτικού και έρχονται στις σκοτεινές αίθουσες.
Οι κινηματογραφικές πρεμιέρες σήμερα Πέμπτη 29 Αυγούστου
Τελειώνει με Εμάς (It Ends with Us)
Σκηνοθεσία: Τζάστιν Μπαλντόνι
Παίζουν: Μπλέικ Λάιβλι, Τζάστιν Μπαλντόνι, Τζένι Σλέιτ
Περίληψη: H ιστορία της Λίλι Μπλουμ, μιας γυναίκας που ξεπερνά μια τραυματική παιδική ηλικία για να ξεκινήσει μια νέα ζωή στη Βοστόνη.
Η πολυαναμενόμενη κινηματογραφική μεταφορά ενός εκ των διασημότερων μυθιστορημάτων της Κολίν Χούβερ, με την Μπλέικ Λάιβλι.
Η Λίλι Μπλουμ, μετά από τον θάνατο του πατέρα της, είναι έτοιμη να ανοίξει ένα ανθοπωλείο και ξεκινήσει τη ζωή της από την αρχή στη Βοστόνη, προσπαθώντας να ξεπεράσει τις πληγές μιας τραυματικής παιδικής ηλικίας. Μια τυχαία συνάντηση με τον γοητευτικό νευροχειρουργό Ράιλ Κινκέιντ πυροδοτεί μια έντονη σχέση, αλλά καθώς οι δυο τους ερωτεύονται βαθιά, η Λίλι αρχίζει να βλέπει στον σύντροφό της πλευρές, που της θυμίζουν τη σχέση των γονιών της. Όταν ο πρώτος της έρωτας ξαφνικά μπαίνει ξανά στη ζωή της, η σχέση της με τον Ράιλ ανατρέπεται. Τότε, η Λίλι συνειδητοποιεί πως πρέπει να μάθει να βασίζεται στις δικές της δυνάμεις και να επιλέξει μόνη της το μέλλον της, όποιο κι αν είναι το τίμημα.
Πολύς λόγος έχει γίνει στα social media για τον τρόπο που η παραγωγός και πρωταγωνίστρια Μπλέικ Λάιβλι προμοτάρει το νέο της πόνημα. Πολλοί κατηγορούν τη δημοφιλή σταρ ότι η δεν ασχολείται καθόλου με το θέμα της κακοποίησης, δίνοντας την αίσθηση ότι περισσότερο παίζει μία τυπική rom com παρά σε ένα κοινωνικό δράμα. Τελικά όμως βλέποντας κανείς την ταινία, συνειδητοποιεί πως η Λάιβλι μάλλον λέει απλώς την αλήθεια, μιας και το όλο εγχείρημα θυμίζει περισσότερο διαφημιστικό σποτ.
Ο Τζάστιν Μπαλντόνι («Clouds»), ο οποίος έχει αφήσει να υπονοηθεί ότι δεν τον άφησαν να κάνει δουλειά του, επικεντρώνεται στο ρομάντζο της Λίλι καταρχάς με τον Ράιλι, και εν συνεχεία με τον πρώτο της έρωτα, αφιερώνει πολλά πλάνα στα όμορφα ρούχα και παπούτσια και φροντίζει να επιδεικνύει τα κάλλη και τον αισθησιασμό της Λάιβλι, πάρα ασχολείται με τις κακοποιητικές σχέσεις και το πώς τα θύματα συνηθίζουν σε αυτές, αναζητώντας τες υποσυνείδητα συνεχώς.
Τα σκοτεινά σημεία απαλείφονται στο όνομα της εμπορικότητας και η Λάιβλι, που έχει δηλώσει πως δεν θέλει πια να παίζει σε ταινίες που δεν κάνει η ίδια την παραγωγή, δίνει μάχη για να διατηρήσει τη φήμη της cool celebrity, που μέχρι σήμερα την ακολουθούσε, χωρίς να επιδεικνύει ιδιαίτερες υποκριτικές δεξιότητες στις ελάχιστες δραματικές σκηνές, που έχει να υπηρετήσει.
Κλισέ, ωραιοποιημένες καταστάσεις, χαρακτήρες που διαχωρίζονται με σαφήνεια σε «καλούς και κακούς» για να μην μπερδευτεί κανείς και όλα τα κλασικά κόλπα μιας τυπικής εύπεπτης χολιγουντιανής συνταγής για επιτυχία συνθέτουν την κινηματογραφική μεταφορά ενός κατ’ ουσία νέο- Άρλεκιν, που ούτως ή άλλως δεν μπαίνει σε βαθιά νερά.
Alien: Romulus
Σκηνοθεσία: Φέντε Αλβάρεζ
Παίζουν: Κέιλι Σπένι, Ντέιβιντ Τζόνσον, Άρτσι Ρενό, Ιζαμπέλα Μερσέντ
Περίληψη: Εξερευνώντας τα βάθη ενός εγκαταλειμμένου διαστημικού σταθμού, μια ομάδα νεαρών αποικιστών του διαστήματος έρχονται αντιμέτωποι με την πιο τρομακτική μορφή ζωής στο σύμπαν.
Το σπουδαίο horror franchise, που ξεκίνησε τη δεκαετία του ‘80 ο Ρίντλεϊ Σκοτ, αποκτά ένα νέο κεφάλαιο.
Η επιστήμονας Ρέιν Καραντάιν μαζί με μια ομάδα νεαρών γαλαξιακών αποίκων, που έχουν απογοητευτεί από τον Τζάκσονς Σταρ, εξερευνούν ένα εγκαταλελειμμένο διαστημικό σταθμό. Αυτό που αγνοούν όμως είναι πως το σκάφος τους μετέφερε κάποτε τα υπολείμματα του Νοστρόμο (του διαστημοπλοίου της πρώτης ταινίας) και είναι πλέον γεμάτο με αυγά του πιο επικίνδυνου διαστημικού ξενιστή. Όταν άθελά τους ξυπνήσουν ένα αιμοδιψές πλάσμα, θα πρέπει να κάνουν τα πάντα για να το αντιμετωπίσουν.
Από το 1979 μέχρι σήμερα έχουν περάσει πολλά χρόνια, η ιστορία των Ο’Μπάνον και Γκίγκερ όμως φαίνεται πως ακόμα αντέχει στον χρόνο. Με έντεκα κεφάλαια στο ενεργητικό της, κάποιες αποτυχίες είναι δεδομένες, αλλά αυτό που έμεινε σταθερό είναι πως κάθε ταινία είχε τη δική της σφραγίδα. Από τον ίδιο τον Σκοτ, που συνεχίζει να βρίσκεται πίσω από την παραγωγή, μέχρι τον Κάμερον και τον Φίντσερ, όλοι οι σκηνοθέτες που καταπιάστηκαν με το θρυλικό saga, ανεξαρτήτου αποτελέσματος, έβαλαν το λιθαράκι τους στον μύθο του «Alien».
Ο Ουρουγουανός σκηνοθέτης Φέντε Αλβάρεζ («Το Πρόσωπο του Κακού», «Μην Ανασαίνεις», «Το Κορίτσι στον Ιστό της Αράχνης») αυτή τη φορά κάθεται στο σκηνοθετικό τιμόνι, ξεκινώντας τη δράση είκοσι χρόνια μετά από τα γεγονότα της πρωτότυπης ταινίας. Έχοντας μελετήσει προσεκτικά το «Alien» του Σκοτ και το «Aliens» του Κάμερον δείχνει πως σέβεται την παράδοση και ακολουθεί τους κανόνες, χωρίς όμως να έχει ρηξικέλευθες ιδέες να προτείνει, όπως έκαναν οι προκάτοχοί του.
Με την κάμερα να κινείται αλά Σκοτ, ο Αλβάρεζ μάς εισάγει στο κινηματογραφικό του σύμπαν αργά και σταθερά, δημιουργώντας μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, πριν τα Xenomorphs αναλάβουν δράση. Αναπροσαρμόζοντας όσα ήδη έχουν καταθέσει οι παλιότεροι, με- ευτυχώς- καλόγουστη αισθητική και χωρίς να αναλώνεται σε πολλά jump scares, επενδύει στον τρόμο και καλά κάνει, αφού δεν έχει επί της ουσίας να μιλήσει για κάποιο θέμα.
Η επιλογή της Κέιλι Σπάνι («Priscilla», «Civil War») του βγαίνει σε καλό, όπως και αυτή του Ντέιβιντ Τζόνσον στον ρόλο του αμφίσημου ανδροειδούς, δυστυχώς όμως η μοναδική του πινελιά -μια crowd pleasure νεκρανάσταση, που έρχεται λίγο πριν από το φινάλε- μάλλον αποτυγχάνει. Επειδή όμως κατά τα άλλα ο Αλβάρεζ παίζει εκ του ασφαλούς, το αποτέλεσμα δεν θα απογοητεύσει τους fans.
Στοιχειωμένη Καρδιά (Haunted Heart)
Σκηνοθεσία: Φερνάντο Τρουέμπα
Παίζουν: Ματ Ντίλον, Αΐντα Φολκ, Χουάν Πάμπλο Ουρέγκο
Περίληψη: Σ’ ένα όμορφο απομονωμένο νησί της Ελλάδας, μια νεαρή γυναίκα ερωτεύεται έναν μοναχικό άνδρα με μυστηριώδες παρελθόν.
Ερωτικό ψυχολογικό θρίλερ, γυρισμένο στο Τρίκερι, με πρωταγωνιστή τον Ματ Ντίλον.
Σε ένα όμορφο απομονωμένο νησί της Ελλάδας, η γοητευτική Άλεξ πιάνει δουλειά ως σερβιτόρα σε ένα μικρό εστιατόριο, αν και δεν αγαπάει καθόλου τη θάλασσα. Κερδίζει αμέσως την καρδιά του καλόκαρδου Ενρίκο, αλλά η ίδια ερωτεύεται τον αινιγματικό μάνατζερ του εστιατορίου, Μαξ, έναν μοναχικό Αμερικανό, που εγκαταστάθηκε στο νησί πριν από δεκαετίες. Με το πέρασμα των εποχών, η σεξουαλική ένταση κλιμακώνεται. Καθώς οι τουρίστες πάνε κι έρχονται, ο Ενρίκο ανακαλύπτει ανησυχητικά στοιχεία για το σκοτεινό και μυστηριώδες παρελθόν του Μαξ. Τυφλωμένη από έρωτα, η Άλεξ επιλέγει να αγνοήσει τα σημάδια και η ιστορία αρχίζει σιγά σιγά να παρεκτρέπεται σε μία τρομαχτική μάχη για επιβίωση.
O Ισπανός Φερνάντο Τρουέμπα («Belle Epoque», «Τσίκο & Ρίτα») με φόντο τα μαγευτικά τοπία του Παγασητικού, δυσκολεύεται να ακολουθήσει την ιστορία του ως ένα θρίλερ χιστκοκικής λογικής, όπως ίσως θα ήθελε, καταλήγοντας τελικά σε ένα βραδυφλεγές δράμα, που αν και διαθέτει μερικές ανατροπές, δεν καταφέρνει να διατηρήσει το σασπένς ως το τέλος. Μένοντας επικεντρωμένος περισσότερο στην ερωτική ιστορία, δημιουργεί μεν μια αινιγματική, ατμόσφαιρα, όμως αδυνατεί να εξελίσσει τους χαρακτήρες και να εμβαθύνει στον ψυχισμό τους. Η τζαζ μουσική υπόκρουση δε, που συνοδεύει πολλά από τα πλάνα, αν και εξαιρετική, δεν χρησιμοποιείται με οικονομία και δραματουργική λογική, όποτε δύσκολα αποφεύγονται οι μελοδραματισμοί.
Ο χαρακτήρας του Μαξ, που έχει σκοτεινά στοιχεία και θα μπορούσε να είναι ήρωας σε βιβλίο της Χάισμιθ, δεν φωτίζεται επαρκώς με τον Ντίλον να τον ερμηνεύει περισσότερο cool από όσο θα ταίριαζε. Ίσως ο δημοφιλής σταρ να ερωτεύτηκε το Πήλιο, όπως δηλώνει, αλλά μάλλον δεν συνέβη το ίδιο με τον ρόλο του, που διεκπεραιώνει βαριεστημένα. Μόνο η Καταλανή Αΐντα Φολκ, η οποία αντικατέστησε την τελευταία στιγμή την ΠενέλοπεΚρούζ, μεταφέρει εντάσεις και συναίσθημα σε αυτό το άνευρο εγχείρημα, που καταλήγει σε υπερβολές και ένα πρόχειρα γραμμένο φινάλε.
Cold (Κuldi)
Σκηνοθεσία: Έρλινγκουρ Τορόντσεν
Παίζουν: Γιοχάνες Χαουκούρ Γιοχάνεσον, Έλιν Χαλ, Σέλμα Μπιορνσντότιρ
Περίληψη: Kαθώς ένας χήρος ερευνά τον φόνο δύο έφηβων σε μια δομή παραβατικών ανηλίκων που συνέβη πριν από δεκαετίες, ανακαλύπτει πως τα γεγονότα πιθανόν να συνδέονται με την απώλεια της γυναίκας του.
Ισλανδικό αστυνομικό θρίλερ, βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο της Ίρσα Σιγκουρδαρντότιρ.
Ο Όντιν, ένας χήρος επιθεωρητής, ζει μόνος του με την κόρη του Ρουν. Καθώς ερευνά κάποιους παλιούς φόνους, που είχαν διαπραχθεί δεκαετίες πριν σε ένα κέντρο θεραπείας παραβατικών εφήβων, αρχίζει να υποπτεύεται πως κάποια παράξενα μυστικά που αποκαλύπτει σχετίζονται με τη μυστηριώδη αυτοκτονία της πρώην συζύγου του, αλλά και με την παράξενη συμπεριφορά της κόρης του.
Η ιδιαιτερότητα της Σιγκουρδαρντότιρ, ένα από τα μεγαλύτερα ονόµατα του σκανδιναβικού αστυνομικού θρίλερ, είναι ότι παντρεύει τον ρεαλιστικό με μια μεταφυσική διάσταση. Ο Έρλινγκουρ Θόροντσεν («Rökkur», «Child Eater», «The Piper») από την πλευρά του επενδύει στην ψυχρότητα του ισλανδικού τοπίου, που προσομοιάζει στον εσωτερικό κόσμο των ηρώων του, και κινείται ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν, αφήνοντας να εννοηθεί ξεκάθαρα ότι οι δυο παράλληλες υποθέσεις του σεναρίου θα ενωθούν, γεγονός που δημιουργεί σασπένς για τον τρόπο, που θα γίνει αυτή η ένωση. Η αφήγηση του Ισλανδού σκηνοθέτη έχει συνοχή, όμως οι συνεχείς – ενίοτε αχρείαστες- ανατροπές και κυρίως η αντιμετώπιση της ψυχικής ασθένειας δεν απογειώνουν το αποτέλεσμα.
Ο Δάσκαλος που Υποσχέθηκε τη Θάλασσα((El maestro que prometió el mar)
Σκηνοθεσία: Πατρίσια Φοντ
Παίζουν: Ενρίκ Αουκέρ, Λάια Κόστα
Περίληψη: Η ζωή και το έργο του δασκάλου Άντονι Μπενάγιες, μιας εμβληματικής προσωπικότητας της Ισπανίας.
Ιστορικό δράμα και μια μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία στην Ισπανία, που βασίζεται στη βιογραφία ενός εμβληματικού δασκάλου.
Η Αριάδνα ανακαλύπτει ότι ο παππούς της, που εδώ και καιρό παραμένει συνεχώς σιωπηλός, ψάχνει τα ίχνη του πατέρα του, ο οποίος είχε εξαφανιστεί κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο. Αποφασίζει λοιπόν να ταξιδέψει στο ορεινό χωριό της βόρειας Ισπανίας, τόπο γέννησης του παππού, για να ξετυλίξει το κουβάρι των δραματικών γεγονότων πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου. Ψάχνοντας όσους ντόπιους παρέμεναν στη ζωή, διαπιστώνει πως όλες τους οι διηγήσεις συγκλίνουν σε ένα εμβληματικό όσο και χαρισματικό πρόσωπο : τον δάσκαλο του χωριού Άντονι Μπενάγιες.
Ο Μπενάγιες αποπειράθηκε να εφαρμόσει στο απομονωμένο ορεινό χωριό μία πρωτοποριακή και ελευθεριακή μέθοδο διδασκαλίας, τη μέθοδο του Γάλλου εκπαιδευτικού Φρενέ. Έτσι, κατάφερε να εμπνεύσει τα παιδιά να ακολουθήσουν τις κλίσεις τους και τους υποσχέθηκε να τους δείξει τη θάλασσα, που μέχρι τότε δεν είχαν ποτέ τους δει.
Επαναπροβολές:
Ο Θρύλος του Κάστρου Σουράμι (Ambavi Suramis tsikhitsa / The Legend of Suram Fortress)
Σκηνοθεσία: Σεργκέι Παρατζάνοφ
Παίζουν: Βέρικο Ανιαπαρίντζε, Ταμάρι Τσιτσισβίλι, Ντουντουκάνα Τσερόντζε
Περίληψη: Για να προστατευτούν από τους εισβολείς, οι Γεωργιανοί χτίζουν ένα κάστρο, που όταν πάει να ολοκληρωθεί, γκρεμίζεται μόνο του. Όπως και στον θρύλο του δικού μας Γεφυριού της Αρτας, χρειάζεται η θυσία ενός οικείου προσώπου για να στεριώσει το οχυρό.
Ένας παραδοσιακός γεωργιανός θρύλος, που συγγενεύει με τον αντίστοιχο δικό μας του «Γεφυριού της Άρτας», γίνεται πολιτική ταινία στα χέρια του Σεργκέι Παρατζάνοφ.
Ο Ντουρμίς Χαν είναι ένας χωρικός σκλάβος, που απελευθερώνεται από τον αφέντη του και αναζητά τρόπο να εξαγοράσει την ελευθερία της αγαπημένης του, Βαρντό. Αφήνει λοιπόν τον τόπο του και συναντά έναν έμπορο, τον Οσμάν Αγά, που του αφηγείται την ιστορία του, αφού κι αυτός κάποτε ήταν σκλάβος. Ο Ντουρμίς αρχίζει να εργάζεται για τον έμπορο, αλλά παντρεύεται μια άλλη γυναίκα, με την οποία αποκτάει ένα παιδί, τον Ζουράμπ. Ο μικρός μεγαλώνει κι εργάζεται δίπλα στον πατέρα του, που έχει ασπαστεί τον ισλαμισμό. Όμως, οι Μουσουλμάνοι γίνονται απειλή για τη Γεωργία και ο βασιλιάς διατάζει να υποστυλωθούν όλα τα κάστρα. Ένα από αυτά, το Σουράμι, δεν φαίνεται να παίρνει επιδιόρθωση και είναι έτοιμο να πέσει. Τότε, ο βασιλιάς ανατρέχει στη Βαρντό, που είναι πλέον μάντισσα, κι αυτή του υποδεικνύει τον Ζουράμπ, λέγοντας του πως πρέπει να τον χτίσουν στα τείχη για να μείνει για πάντα όρθιο το κάστρο.
Εδώ, ο Παρατζάνοφ καταργεί κάθε είδους χρονικότητα.- δεν γίνεται κανένας διαχωρισμός ανάμεσα στο παρόν, το παρελθόν και το μέλλον- και συνθέτει ένα ζωγραφικό κινηματογραφικό ποίημα, αφιερωμένο στη μνήμη των Γεωργιανών πολεμιστών όλων των εποχών, μέσα από τις παραδόσεις, την τέχνη, τα ήθη και τα έθιμα, αποτυπώνοντας ταυτόχρονα τις απαραίτητες θυσίες, που χρειάζονται προκειμένου να κινηθούν οι τροχοί της Ιστορίας.
Διπλή Ταυτότητα (Double Indemnity)
Σκηνοθεσία: Μπίλι Γουάιλντερ
Παίζουν: Φρεντ ΜακΜάρεϊ, Μπάρμπαρα Στάνγουικ, Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον
Περίληψη: Ένας ασφαλιστής ερωτεύεται μια παντρεμένη γυναίκα και μπλέκει σε μια υπόθεση φόνου και απάτης με απρόβλεπτες συνέπειες.
Ένα από τα αρχετυπικά φιλμ νουάρ, που αναπτύχθηκε εκείνη την εποχή (μέσα της δεκαετίας του ‘40), διαδραματίζοντας καίριο ρόλο στη διαμόρφωση του είδους.
Το 1938, ο Γουόλτερ Νεφ, ένας έμπειρος ασφαλιστής συναντά τη Φίλις Ντίτριχσον, σύζυγο ενός από τους πελάτες του, με την οποία συνάπτει ερωτική σχέση. Η Φίλις τού προτείνει να τη βοηθήσει να σκοτώσει τον σύζυγό της, κάνοντας τον φόνο να φανεί ως ατύχημα, ώστε να ξεγελάσουν τις Αρχές και την ασφαλιστική εταιρία, ώστε να λάβει την αποζημίωση που της αναλογεί. Ο Γουόλτερ σκαρφίζεται ένα σχέδιο προκειμένου να λάβει διπλή αποζημίωση, με βάσει μια δικλείδα του συμβολαίου του συζύγου της. Όταν ο κύριος Ντίτριχσον βρίσκεται νεκρός στις ράγες του τρένου, η αστυνομία δέχεται ότι ο φόνος προκλήθηκε από ατύχημα, αλλά ο Μπάρτον Κις φίλος και συνεργάτης του Νεφ στην ασφαλιστική, έχει άλλη άποψη, καθώς υποπτεύεται ότι η Φίλις σκότωσε τον σύζυγό της με τη βοήθεια κάποιου άνδρα.
Η ταινία βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζέιμς Μ. Κέιν, που ήταν εμπνευσμένο από ένα αληθινό συμβάν. Ο Κέιν είχε παρακολουθήσει τις λεπτομέρειες της υπόθεσης, αφού ως νεαρός ρεπόρτερ είχε καλύψει τη δίκη του σατανικού ζευγαριού.
Όταν ήδη ο Κέιν είχε γίνει διάσημος από την τεράστια επιτυχία του «Ο Ταχυδρόμος Χτυπάει Πάντα Δυο Φορές», οι εκδοτικοί οίκοι ασκούσαν ισχυρή πίεση για την επανάληψη του θαύματος. Έτσι ,στα μέσα της δεκαετίας του ‘30, δημοσιεύει σε συνέχειες το μυθιστόρημα, ενώ βάζει παράλληλα τον ατζέντη του να το ταχυδρομήσει σε όλες τις κινηματογραφικές εταιρείες, που διαγωνίζονταν να το αποκτήσουν προσφέροντας δεκάδες χιλιάδες δολάρια. Δυστυχώς όμως, η Επιτροπή Λογοκρισίας των ΗΠΑ θεώρησε το έργο ανήθικο και απαγόρευσε τη μεταφορά του σε ταινία. Πολύ αργότερα, η Paramount τόλμησε να αγοράσει τα κινηματογραφικά δικαιώματα (έναντι σημαντικά χαμηλότερου ποσού) για λογαριασμό του Μπίλι Γουάιλντερ.
Αν και είναι μια από τις πρώτες ταινίες του Γουάιλντερ (ουσιαστικά η δεύτερη και πρώτη στην Αμερική) προτάθηκε για επτά Όσκαρ, μεταξύ των οποίων κι αυτό της σκηνοθεσίας. Τέτοιος δε ήταν ο απόηχος του φιλμ, ώστε ο Άλφρεντ Χίτσκοκ έγραψε στον σκηνοθέτη: «Από τη στιγμή της προβολής του συγκεκριμένου φιλμ και μετά, δυο είναι οι σπουδαιότερες λέξεις στον χώρο του σινεμά: Μπίλι και Γουάιλντερ».