Στις κινηματογραφικές πρεμιέρες ο Ιντιάνα Τζόουνς ετοιμάζεται για την τελευταία περιπέτεια της καριέρας του.
Η Σαντάλ Ακερμάν μάς συστήνει τη Ζαν Ντιλμάν και η Σίντνεϊ Σουίνι του «Euphoria» τα βάζει με τις αμερικανικές αρχές.
O Indiana Jones και ο Δίσκος του Πεπρωμένου (Indiana Jones and the Dial of Destiny)
Σκηνοθεσία: Τζέιμς Μάνγκολντ
Παίζουν: Χάρισον Φορντ, Φίμπι Γουόλερ Μπριτζ, Αντόνιο Μπαντέρας, Μαντς Μίκελσεν, Τόμπι Τζόουνς, Κάρεν Άλεν
Περίληψη: Το 1969 ο Ίντι δυσαρεστείται από την απόφαση της αμερικανικής κυβέρνησης να προσλάβει πρώην κρατικούς εχθρούς, έτσι ώστε να κατακτηθεί το διάστημα πριν από τους Σοβιετικούς. Ο αρχαιολόγος τότε, μαζί με τη βαφτισιμιά του, αποφασίζουν να αναλάβουν δράση, αγνοώντας πως στο φόντο υπάρχει ένας πρώην ναζί νυν επιστήμονας, ο οποίος έχει τα δικά του μοχθηρά σχέδια.
Στις κινηματογραφικές πρεμιέρες το πέμπτο και τελευταίο κεφάλαιο των περιπετειών του θρυλικού Ίντι.
Το 1945 ο Ίντι νεότατος (εδώ εμφανίζεται ο Χάρισον Φορντ ψηφιακά φρεσκαρισμένος), συγκρούεται με τους ναζί και συγκεκριμένα με τον αξιωματικό Γιούργκεν Βόλερ, που έχει ανακαλύψει τον μισό μηχανισμό των Αντικυθήρων και αναζητεί τον άλλο μισό, για να μπορέσει να ταξιδέψει στον χρόνο, όπως φημολογείται πως μπορεί να κάνει το δημιούργημα του Αρχιμήδη. Μια εικοσαετία αργότερα, ο Ίντι βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, που δονείται στον ρυθμό της πρώτης προσσελήνωσης.
Έχοντας πια ξεχάσει τον παλιό εαυτό του, πενθεί την απώλεια του γιου του στο Βιετνάμ, ετοιμάζεται να συνταξιοδοτηθεί από τη θέση του ως καθηγητής Ιστορίας, ενώ παράλληλα έχει ξεκινήσει και η διαδικασία διαζυγίου του, όταν δέχεται την ξαφνική επίσκεψη της Έλενα, της βαφτισιμιάς του και κόρης του Μπάζιλ Σο. Μόνο που η Έλενα δεν είναι πια ένα χαριτωμένο κοριτσάκι, αλλά μια γυναίκα με απερίσκεπτη ζωή, που τον χρησιμοποιεί για να ξεπληρώσει τα χρέη της. Χωρίς να το θέλουν, οι δυο τους θα ξεκινήσουν ένα οδοιπορικό σε τόπους μυστικιστικούς, από την Ταγγέρη έως τις Συρακούσες, που θα τους φέρει ιδιαίτερα κοντά στην εφεύρεση του Αρχιμήδη και στην Ιστορία.
Ο Χάρισον Φορντ, ρετουσαρισμένος άψογα για την πρώτη σεκάνς που εκτυλίσσεται στο 1945, και στη συνέχεια κουβαλώντας τη σοφία των χρόνων που πέρασαν, χωρίς να χάνει τον αυτοσαρκασμό του, ξαναπιάνει το μαστίγιό του και ξεχύνεται πάνω σε ένα άλογο στους δρόμους της Νέας Υόρκης και στο μετρό σε μια από τις πιο απολαυστικές σκηνές της ταινίας, για να βρεθεί σε μέρη εξωτικά, φτάνοντας ως την Ελλάδα και από εκεί στην πατρίδα του αρχαίου φιλοσόφου, προκειμένου να υπερασπιστεί ακόμη ένα ιερό κειμήλιο.
Αυτό το τελευταίο κεφάλαιο του Ιντιάνα Τζόουνς τα έχει όλα -δράση, περιπέτεια, χιούμορ, ανθρώπινες σχέσεις, ένα παιχνίδι με τον χρόνο τόσο επιστημονικό όσο και υπαρξιακό- και προσφέρει επί δυόμισι ώρες ένα θεαματικό fun entertainment, τιμώντας την παράδοση του διάσημου αρχαιολόγου, που βρίσκεται πάντα στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, όπως και ο Μάνγκολντ που αξιοποιεί τη σπιλμπερική παράδοση, κάνοντας ακόμη και τον ίδιο τον Σπίλμπεργκ να τον επαινέσει.
Reality
Σκηνοθεσία: Τίνα Σάτερ
Παίζουν: Σίντνεϊ Σουίνι, Μαρσάντ Ντέιβις, Τζος Χάμιλτον
Περίληψη: Ένα Σάββατο απόγευμα, τον Ιούνιο του 2017, η Ριάλιτι Γουίνερ, μια 25χρονη βρίσκεται αντιμέτωπη με πράκτορες του FBI, στο σπίτι της στην Τζόρτζια. Μια σχεδόν κρυπτική συνομιλία ξεκινά και η ζωή της Ριάλιτι, αλλά και η ιστορία της αρχίζει να ξετυλίγεται.
Στις κινηματογραφικές πρεμιέρες η Σίντνεϊ Σουίνι του «Euphoria» πρωταγωνιστεί στην ταινία της Τίνα Σάτερ που έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βερολίνου το 2023.
Μία νεαρή γυναίκα, η Ριάλιτι Γουίνερ, επιστρέφει από τα ψώνια της και βλέπει το σπίτι της περικυκλωμένο από πράκτορες του FBI ,οι οποίοι την ανακρίνουν, αποκρύπτοντας τον λόγο για τον οποίο έχει εκδοθεί ένταλμα εναντίον της και χωρίς ποτέ να της διαβάσουν τα δικαιώματά της.
Η Τίνα Σάτερ διασκευάζει για τη μεγάλη οθόνη ένα δικό της θεατρικό έργο («Is this a room»), που βασίζεται στην αληθινή περίπτωση της Γουίνερ, μιας βετεράνου της αεροπορίας που κατηγορήθηκε και τελικά φυλακίστηκε για τη διαρροή απόρρητων εγγράφων, που αποδείκνυαν την εμπλοκή της ρωσικής κυβέρνησης στις αμερικανικές εκλογές. Στηρίζεται δε στην απομαγνητοφωνημένη ανάκριση της Γουίνερ, η οποία και δημοσιεύτηκε, φτιάχνοντας ένα διαλογικό κατά βάση θρίλερ δωματίου, που εγείρει ερωτηματικά σχετικά με τις μεθόδους μιας Δημοκρατίας-η έλλειψη παρουσία δικηγόρου, αλλά και η επίπλαστη ευγένεια των πρακτόρων αποδεικνύουν περίτρανα την αναλγησία του συστήματος.
Συνδυάζοντας το ντοκιμαντέρ με τη μυθοπλασία και παραλληλίζοντας την κατάστασή της κεντρικής ηρωίδας με αυτή των κατοικίδιων της, που βρίσκονται και αυτά εγκλωβισμένα σε ένα κλουβί, κάνει ένα βαθύ πολιτικό σχόλιο σχετικά με το τι είναι κράτος και εθνική ασφάλεια μέσα από την ανατρεπτική ανάγνωση μιας υπόθεσης που έχει πολλές διαστάσεις. Μάλιστα, εξαφανίζει συνειδητά τα πρόσωπα από την οθόνη στα σημεία, που το υλικό της ανάκρισης αποκρύφτηκε για λόγους ασφαλείας, και οδηγεί την πολύ καλή Σουίνι σε μια εύθραυστη ερμηνεία, που αποκαλύπτει πολλά για αυτή τη νεαρή γυναίκα, η οποία μισεί την Αμερική , όπως παραδέχτηκε αργότερα, αλλά παρέμεινε με τον δικό τη ς τρόπο πιστή σον όρκο που είχε δώσει, να διαφυλάξει δηλαδή τους πολίτες της. χώρας της.
Μικρό Λουλούδι , ή 15 Τρόποι να Σκοτώσεις το Γείτονά σου (Petite Fleur)
Σκηνοθεσία: Σαντιάγο Μίτρε
Παίζουν: Ντάνιελ Χέντλερ, Βιμάλα Πονς, Μελβίλ Πουπό, Σερζί Λοπέζ, Φρανσουάζ Λεμπρούν
Περίληψη: Χωρίς προφανή αφορμή, μία μέρα ο άνεργος οικογενειάρχης Χοσέ επισκέπτεται τον γείτονά του και τον δολοφονεί. Ωστόσο, την επόμενη μέρα, εκείνος εμφανίζεται ολοζώντανος, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα.
Ισπανική σουρεαλιστική κωμωδία από τον υποψήφιο για Όσκαρ Σαντιάγκο Μίτρε.
Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στον γείτονά του, ενόσω ακούει το τζαζ στάνταρτ «Petite Fleur», ο Χοσέ - ένας νεαρός άνεργος πατέρας - τον σκοτώνει ανεξήγητα. Την επόμενη μέρα, ο γείτονας είναι ζωντανός, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Έτσι τον ξανασκοτώνει, αλλά πάντα εκείνος επανεμφανίζεται.
Ο Μίτρ, βασισμένος στο μυθιστόρημα «Petite fleur» του Ιόσι Χαβίλιο. επιχειρεί αναμφίβολα έναν συμβολισμό μέσα από την επαναλαμβανόμενη δολοφονία ενός Γάλλου γείτονα, πλούσιου και καλλιεργημένο και εξαιτίας όλων αυτών λίγο αλαζόνα από έναν μετανάστη, άνεργου πατέρα, που προσπαθεί συνειδητοποιήσει τη νέα του ταυτότητα και να προσαρμοστεί στη χώρα που βρέθηκε.
Οι αλλεπάλληλοι φόνοι, που δεν αποσαφηνίζεται αν είναι δημιούργημα της φαντασίας του Χοσέ, ή μία παραδοξότητα του σύμπαντος, επιφέρουν βελτιώσεις στην καθημερινότητά του ήρωα, γεγονός που δημιουργεί μία ασάφεια ως προς τις προθέσεις του δημιουργού. Η αποκαθήλωση του δυτικού πολιτισμού και η αποδόμηση της εικόνας της ευτυχίας και επιτυχίας είναι μερικές από τις αναγνώσεις από του σουρεαλιστικού παραμυθιού, που αν και διαθέτει ατμόσφαιρα, δεν βρίσκει έναν καθαρό άξονα. Κάπου ανάμεσα στη μαύρη κωμωδία και το μεταφυσικό, ο Μίτρε ανοίγει πολλά διαφορετικά μέτωπα, χωρίς να καταφέρνει να διαχειριστεί κανένα από αυτά μέχρι τέλους, αφήνοντας έτσι τόσο τους ήρωές του όσο και τον θεατή σε εκκρεμότητα.
Ρούμπι: Ένα Κράκεν στην Εφηβεία (Ruby Gillman, Teenage Kraken)
Σκηνοθεσία: Κερκ ΝτεΜίκο και Φάριν Περλ
Με τις φωνές των (στα ελληνικά): Λητoύς Αμπατζή, Τάνιας Παλαιολόγου, Γιάννη Στεφόπουλου, Βαγγέλη Κακούρη, Θάνου Λέκκα, Νταίζης Σεμπεκοπούλου, Έβελυν Ασουάντ κ,α
Περίληψη: Μια ντροπαλή έφηβη ανακαλύπτει πως είναι προορισμένη για μεγάλα πράγματα, σε μια υποβρύχια ταινία κινουμένων σχεδίων.
Μυθικά πλάσματα σε animated κόντρες με τη σφραγίδα της DreamWorks.
Η γλυκιά και αδέξια 16χρονη Ρούμπι Γκίλμαν θέλει απεγνωσμένα να ταιριάξει στο περιβάλλον του γυμνασίου της, όπου νιώθει ότι περνάει απαρατήρητη. Κάνει ιδιαίτερα μαθηματικών στον σκεϊτά με τον οποίο είναι τσιμπημένη, ενώ εκείνος τη θαυμάζει μόνο για το μυαλό της. Γενικά, δεν της επιτρέπεται να κυκλοφορεί στην παραλία παρέα με τα κουλ παιδιά, γιατί η υπερπροστευτική μαμά της τής απαγορεύει να μπει στο νερό.
Αλλά όταν παραβαίνει τον νούμερο 1 κανόνα της μαμάς της, η Ρούμπι θα ανακαλύψει ότι είναι βασιλική διάδοχος των Κράκεν πολεμιστριών και ότι προορίζεται να κληρονομήσει τον θρόνο της επιβλητικής γιαγιάς της, της πολεμίστριας βασίλισσας των επτά θαλασσών.
Τα Κράκεν είναι ορκισμένοι φύλακες των ωκεανών ενάντια στις ματαιόδοξες και διψασμένες για εξουσία γοργόνες σε μία διαμάχη, που κρατάει αιώνες. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο πρόβλημα: το δημοφιλές, πανέμορφο, νεοφερμένο κορίτσι του σχολείου, η Τσέλσι, τυχαίνει να είναι γοργόνα. Η Ρούμπι πρέπει να συμφιλιωθεί με την πραγματική της φύση και να ξεπεράσει τον εαυτό της για να προστατεύσει αυτούς που αγαπάει περισσότερο.
Κινηματογραφικές πρεμιέρες και επαναπροβολές:
Ρεβέκκα (Rebecca)
Σκηνοθεσία: Άλφρεντ Χίτσκοκ
Παίζουν: Λόρενς Ολίβιε, Τζόαν Φοντέιν, Τζούντιθ Αντερσον, Τζορτζ Σάντερς
Περίληψη: Μια γκουβερνάντα παντρεύεται έναν Άγγλο αριστοκράτη, για να ανακαλύψει πως ο ίδιος και το προσωπικό του παράξενου πύργου του είναι ακόμα επηρεασμένοι από την πρώτη γυναίκα του, τη Ρεβέκκα, που πέθανε κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες.
H πρώτη αμερικάνικη ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ, βασισμένη σε μυθιστόρημα της Δάφνης Ντι Μοριέ, που απέσπασε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 1940.
Ένας πλούσιος χήρος παντρεύεται μια νεαρή, αφελή γυναίκα και τη φέρνει στη μεγάλη έπαυλή του. Εκεί, τη στοιχειώνει η ανάμνηση της πρώτης του συζύγου, της Ρεβέκκας, που πέθανε μυστηριωδώς και της οποίας η παρουσία παραμένει ζωντανή σε όλο το αρχοντικό χάρη στην αφοσιωμένη της οικονόμο. Καθώς η νέα κυρία ντε Γουίντερ προσπαθεί να ανακαλύψει τα μυστικά που κρύβει το Μάντερλεϊ, αρχίζει να ξετυλίγει ένα κουβάρι από σκοτεινά ψέματα.
Ο Χίτσκοκ εμπνέεται από τον συνδυασμό ιστορίας αγάπης και αστυνομικού μυστηρίου του βιβλίου της Ντι Μοριέ και μας χαρίζει ένα ψυχολογικό θρίλερ με βασικό συστατικό την ελαφρώς τρομακτική έως μεταφυσική ατμόσφαιρα, η οποία διαρκώς κλιμακώνεται. Η κινηματογραφική του ευφυΐα έγκειται στον τρόπο με τον οποίο τοποθετεί τους γυναικείους χαρακτήρες στη ροή της αφήγησης, ακυρώνοντας την παρουσία της νέας συζύγου και δίνοντας υπόσταση σε μία γυναίκα, που παραμένει από την αρχή ως το τέλος άυλη.
To Θεώρημα (Teorema)
Σκηνοθεσία: Πιερ Πάολο Παζολίνι
Παίζουν: Τέρενς Στάμπ, Σιλβάνα Μάγκανο, Μασίνο Τζιρότι, Αλφόνσο Γκάτο, Λάουρα Μπέτι
Περίληψη: Ένας επισκέπτης στο σπίτι ενός βιομηχάνου γίνεται αντικείμενο του πόθου για όλα τα μέλη της οικογένειας.
To αριστούργημα του Πιερ Πάολο Παζολίνι, που έβαλε στο στόχαστρο τον θεσμό της οικογένειας και την αστική ευτυχία.
Μια οικογένεια βιομηχάνου ζει ξέγνοιαστα στο Μιλάνο σε πολυτελή βίλα, όταν εμφανίζεται ένας νέος, πανέμορφος επισκέπτης. Όλα τα μέλη της οικογένειας (και η υπηρέτρια) μεθούν από την ομορφιά του και του κάνουν ερωτικό άνοιγμα. στο οποίο εκείνος ανταποκρίνεται. Ύστερα από ένα μικρό διάστημα όμως, εκείνος αποφασίζει να φύγει. Μετά από την αναχώρησή του, η οικογένεια διαλύεται. Ο γιος ασχολείται απεγνωσμένα και αποτυχημένα με την τέχνη. Η κόρη τρελαίνεται και κλείνεται στη σιωπή. Η μητέρα αναζητά τον αγοραίο έρωτα. Ο πατέρας χαρίζει το εργοστάσιο στους εργάτες και φεύγει γυμνός στην έρημο, ενώ η υπηρέτρια γυρίζει στο χωριό της, όπου γίνεται αγία.
Ίσως η πιο «αναρχική» και ενδιαφέρουσα ταινία στη φιλμογραφία του Παζολίνι, που κατασχέθηκε από τον Εισαγγελέα της Ρώμης, με τον σκηνοθέτη να κατηγορείται για άσεμνο χαρακτήρα. Οι ήρωες του Ιταλού auteur είναι υπαρξιακά μεταμορφωμένοι και ο ίδιος υιοθετώντας διαφορετικά στυλ αφήγησης – από συνεντεύξεις και ψεύτικα νέα κα, έως ένα υποτονικό «ρεαλιστικό» δράμα που ασχολείται με οικογενειακές εντάσεις - δημιουργεί ένα αλληγορικό σκοτεινό παραμύθι, που επιτίθεται στους θεσμούς και την καθεστηκυία τάξη, με σύμμαχό του τη μουσική του Ένιο Μορικόνε.
Τοπίο στην Ομίχλη
Σκηνοθεσία: Θόδωρος Αγγελόπουλος
Παίζουν: Μιχάλης Ζέκε, Τάνια Παλαιολόγου, Στράτος Τζώρτζογλου, Χριστόφορος Νέζερ, Εύα Κοταμανίδου, Αλίκη Γεωργούλη, Βαγγέλης Καζάν
Περίληψη: Δυο παιδιά φεύγουν κρυφά από το σπίτι τους και περιπλανιούνται σ' όλη την Ελλάδα με προορισμό μια μυθική Γερμανία, όπου υποτίθεται πως βρίσκεται ο πατέρας τους.
Η όγδοη κατά σειρά μεγάλου μήκους ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου, ,που απέσπασε το Βραβείο Καλύτερης Ευρωπαϊκής Ταινίας και τον Αργυρό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας το 1988.
Η Βούλα κι ο Αλέξανδρος είναι δυο αδέλφια, που ο πατέρας τους δουλεύει μετανάστης στη Γερμανία. Αυτή, τουλάχιστον, είναι η απάντηση που τους δίνει η μητέρα τους, όταν εκείνα τον αναζητούν. Μια μέρα επιβιβάζονται, σ' ένα τρένο που νομίζουν ότι θα τους μεταφέρει στη Γερμανία. Το ταξίδι τους δεν φαίνεται να πραγματοποιείται και ο προορισμός απομακρύνεται , όσο τα δυο παιδιά εμπλέκονται σε μια διαρκή αντιπαράθεση με την πραγματικότητα.
Ένα λυρικό road movie μέσα από γκρίζα και μουντά τοπία της Ελλάδας, που μαγεύει μέσα από την εικόνα και τη σκηνοθετική ευαισθησία του Θόδωρου Αγγελόπουλου.
Ζαν Ντιλμάν (Jeanne Dielman, 23 quai du Commerce, 1080 Bruxelles)
Σκηνοθεσία: Σαντάλ Ακερμάν
Παίζουν: Ντελφίν Σεϊρίγκ, Ζαν Ντεκόρτ, Χένρι Στορκ, Ζακ Ντονιόλ-Βαλκρόζ
Περίληψη: Κατά τη διάρκεια τριών ημερών, μία σεξεργάτρια ακολουθεί μεθοδικά τη μονότονη ρουτίνα της, η οποία περιλαμβάνει τις δουλειές του σπιτιού, την ανατροφή του γιου της και την υποδοχή των πελατών.
Το αριστούργημα της Σαντάλ Ακερμάν, που ψηφίστηκε πρόσφατα καλύτερη ταινία όλων των εποχών στη μεγάλη ψηφοφορία του βρετανικού περιοδικού Sight & Sound.
Στο διαμέρισμά της στις Βρυξέλλες, μια χήρα ακολουθεί ψυχαναγκαστικά και καθημερινά την ίδια ρουτίνα. Εκτελεί σχολαστικά τις δουλειές του σπιτιού, φροντίζει τον έφηβο γιο της και όταν εκείνος λείπει προσφέρει σεξ επί πληρωμή. Σιγά-σιγά όμως η ψυχολογική της ισορροπία διαταράσσεται και αδιόρατες ρωγμές αρχίζουν να διαφαίνονται στην άψογη ρουτίνα της.
Η ιδιοσυγκρασιακή δημιουργός, που αυτοκτόνησε του 2015, εν έτει 1975 θέλησε να καταγράψει με την κάμερά της τη θέση της γυναίκας μέσα από μια καθαρά φεμινιστική οπτική. Έτσι επί 200 λεπτά αποτυπώνει την καθημερινότητά μιας χήρας, της Ζαν Ντιλμάν, η οποία στρώνει το κρεβάτι της, μαγειρεύει ,καθαρίζει και δέχεται άντρες πελάτες επί πληρωμή- καθόλου τυχαία επιλογή αυτής της ιδιότητας- παραδίδοντας ένα ρηξικέλευθο για την εποχή σχόλιο πάνω στην κοινωνική, πολιτική και προσωπική διάσταση της γυναίκας και των διαφορετικών ρόλων που αναλαμβάνει, καταγγέλλοντας με λυρικό τρόπο την πατριαρχία.
Κι αν η ταινία της Άκερμαν δεν είναι η καλύτερη όλων των εποχών, όπως αποφάσισαν οι κριτικοί του έγκριτου περιοδικού, σίγουρα αποτελεί μία από τις πρώτες κινηματογραφικές απεικονίσεις του θηλυκού κόσμου, πέρα από στερεότυπα και συμβάσεις μιας ανδρικής προσέγγισης.
Σπασμένος Καθρέφτης (The Mirror Crack'd)
Σκηνοθεσία: Γκάι Χάμιλτον
Παίζουν: Άντζελα Λάνσμπερι, Τζέραλντιν Τσάπλιν, Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Ροκ Χάντσον, Τόνι Κέρτις, Κιμ Νόβακ
Περίληψη: Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων μιας μεγάλης κινηματογραφικής παραγωγής σε ένα χωριό της αγγλικής επαρχίας, η δαιμόνια Μις Μαρπλ καλείται να ξεδιαλύνει μια περίεργη δολοφονία.
Η κινηματογραφικής μεταφοράς του «The Mirror Crack'd from Side to Side», που κλείνει τα 40 χρόνια του.
Το 1953 μια αμερικανική κινηματογραφική παραγωγή γυρίζεται σε μια βρετανική κωμόπολη. Όταν μια ανύποπτη κάτοικός της δολοφονείται πίνοντας το δηλητηριασμένο ποτό που προοριζόταν για τη σταρ της ταινίας, ο αστυνομικός επιθεωρητής ζητά τη βοήθεια της θείας του, μις Μαρπλ, για να διαλευκάνει την παράξενη αυτή υπόθεση.