Ενα απάνθισμα της μουσικής και τραγουδιών του Ηλία Ανδριόπουλου θα απολαύσει το κοινό στο Μέγαρο Μουσικής.
Μία βραδιά που θα αφορά τους πιο σημαντικούς σταθμούς της δημιουργικής πορείας του Ηλία Ανδριόπουλου, με ερμηνευτές τον Μανώλη Μητσιά και την Θεοδώρα Μπάκα. Διαχρονικός, διακριτικός, αναγνωρίσιμος και αγαπητός, ο Ηλίας Ανδριόπουλος ανήκει στους πιο ξεχωριστούς συνθέτες που διαθέτει ο τόπος μας. Η συναυλία αφιέρωμα στα τραγούδια του έχει προγραμματιστεί για τις 15 Ιανουαρίου στο Μεγαρο Μουσικής.
Εχουν περάσει σχεδόν σαράντα χρόνια από τότε που κατέθετε -σχεδόν ταυτόχρονα- δυο εμβληματικά και σπουδαία έργα: Τα Γράμματα στο Μακρυγιάννη και τα Λαϊκά Προάστια, με μεγάλη καλλιτεχνική αλλά και εμπορική επιτυχία.
Οσα θα ακούσουμε στο Μέγαρο Μουσικής
Με την ίδια ένταση συνέχισε να συνθέτει καινούργιες μουσικές και τραγούδια που καταγράφηκαν ως σημαντικά έργα, τα οποία κοσμούν τον χάρτη της ελληνικής μουσικής. Προσανατολισμοί– Ο. Ελύτη , Αργοναύτες- Γ. Σεφέρη, Ν. Γκάτσου, Μ Ελευθερίου, Ωδαί– Α. Κάλβος, Ο Φιλόπατρις, Ο Πρώτος ΄Υμνος, Ξένες Πόρτες, το τελευταίο, Εαρινά Τραγούδια και άλλα
«Με αυτή τη συναυλία θα ήθελα να θυμίσω στους φίλους της μουσικής μου την μακρά μου διαδρομή και πώς καταγράφηκε αυτή μέσα από τον δικό μου προσωπικό ήχο» αναφέρει ο Ηλίας Ανδριόπουλος μιλώντας στο iefimerida.gr.
«Δηλαδή, θα επιχειρηθεί μία αναφορά στα πιο δυνατά και ενδιαφέροντα σημεία αυτής της πορείας, που νομίζω γνωρίζει και αγαπά ο κόσμος. Θα ξαναθυμηθεί και θα σιγοτραγουδήσει τραγούδια που τον συντρόφευαν σε αυτή την παράλληλη διαδρομή. Ενδεικτικά αναφέρω τα «Γράμματα στο Μακρυγιάννη, τα Λαϊκά Προάστια τους «Προσανατολισμούς», τους «Αργοναύτες» τον Φιλόπατρι», τις «Ωδές», τις «Ξένες Πόρτες», τον «Πρώτο ΄Υμνο» και άλλα. Μέσα από αυτά τα έργα λοιπόν θα υπάρξει ένα απάνθισμα των καλυτέρων τραγουδιών μου».
«Την καταξίωση στον χρόνο, την δίνει μόνο η αξία του έργου σου»
«Εχω επιλέξει ως στάση ζωής μία διακριτικότητα, που συμπορεύεται με την καλλιτεχνική μου ιδεολογία. Θέλω να κινούμαι δώθε από την φασαρία την καλλιτεχνική και τα επικοινωνιακά κόλπα. Την καταξίωση στον χρόνο, την δίνει μόνο η αξία του έργου σου και τίποτε άλλο. Τα υπόλοιπα δεν έχουν καμία σημασία, εκτός από το να μας κρατούν παρόντες σε μία ψεύτικη επικαιρότητα, που όταν υποχωρήσει δεν μένει απολύτως τίποτα. Ο φιλόμουσος καλλιεργημένος ακροατής το γνωρίζει καλά αυτό και επιλέγει πάντα με κριτήριο αξιοκρατικό».
Ο Μανώλης Μητσιάς τραγουδά Ηλία Ανδριόπουλο στο Μέγαρο Μουσικής
«Στην συγκεκριμένη συναυλία του Μεγάρου Μουσικής στις 15 Ιανουαρίου ο Μανώλης Μητσιάς θα είναι ο κορυφαίος ερμηνευτής της βραδιάς, μαζί με την ανερχόμενη Θεοδώρα Μπάκα, που ανήκει στην νεότερη γενιά.
Θα δείτε ότι ταιριάζουν εκπληκτικά οι δυό τους και αποτελούν ένα ανεπανάληπτο ντουέτο, που κατά την γνώμη μου απογειώνει την μουσική μου. Επίσης το μουσικό σχήμα, που θα συνοδεύσει θα είναι αφαιρετικό, αλλά ουσιώδες και πρωταγωνιστικό στον ρόλο του. Αποτελείται από τρεις σπουδαίους μουσικούς τον Αχιλλέα Γουαστωρ στο πιάνο, τον Αλέξανδρο Μποτίνη στο τσέλο, και τον Ηρακλή Ζάκκα στο μαντολίνο-μπουζούκι».
Τώρα, με τον Μανώλη Μητσιά γνωριστήκαμε κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Αργήσαμε όμως να βρεθούμε καλλιτεχνικά. Ανταμώσαμε το καλοκαίρι του 1995, στο Ηρώδειο, όπου ερμήνευσε για πρώτη φορά το έργο μου Αργοναύτες, σε ποίηση Σεφέρη – Γκάτσου – Ελευθερίου. Μετά από δύο χρόνια, το 1997 ηχογράφησα τους Αργοναύτες με τον Μανώλη Μητσιά και την Νένα Βενετσάνου, για λογαριασμό της δισκογραφικής εταιρείας ΛΥΡΑ. ΄Εκτοτε είμαστε μαζί σε συναυλίες, ηχογραφήσεις, σε κάθε καλλιτεχνική μου δραστηριότητα είναι δίπλα μου. Αλλά πάνω απ όλα με τον Μητσιά δένει μία γνήσια και ζεστή φιλία, που κρατάει δεκαετίες».
«Μουσικές προτάσεις υπό μορφή μιας καλλιτεχνικής καινοτομίας, δεν διακρίνω»
«Τα τελευταία δέκα-δεκαπέντε χρόνια, είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς πώς κινούνται τα καλλιτεχνικά πράγματα. Παλιότερα ήταν πιο εύκολο . Ξέρετε, όταν δεν υπάρχουν δισκογραφικές εταιρείες να εκδώσουν το έργο ενός νέου καλλιτέχνη, να το υποστηρίξουν, ώστε να του δοθεί η δυνατότητα να αναμετρηθεί με την εποχή του, τότε μην περιμένετε να δούμε θεαματικά άλματα στο τραγούδι.΄Ισως από δω, και από κει να ξεφυτρώνει κανένα καλό τραγούδι, αλλά πέραν τούτου ουδέν.
Τα ταλέντα θα είναι δυσδιάκριτα. Το ίντερνετ είναι ένα μαζικό μέσο, αναγκαίο φυσικά για την νέα εποχή. Αναγνωρίζω ότι μέσα από αυτό διακινείται τώρα η παλιότερη και νεότερη μουσική, αλλά μέχρι να κατακαθίσουν τα πράγματα και να πάρουν μια μορφή, κινήματα μουσικά κατά την γνώμη μου, είναι δύσκολο να υπάρξουν».
Απ’ όσο μπορώ να καταλάβω, γιατί μου διαφεύγουν και εμένα αρκετά πράγματα, εκείνο που χαρακτηρίζει τον ήχο και τον στίχο του σήμερα είναι η έκφραση ενός ατομικού και στενά προσωπικού στυλ με αναφορές στο υποσυνείδητο, ενώ απουσιάζει το συλλογικό συναίσθημα.
Ισως δεν βοηθούν και οι καιροί για αυτό. Τώρα, μουσικές προτάσεις υπό μορφή μιας καλλιτεχνικής καινοτομίας, δεν διακρίνω. Αυτό είναι αρκετά δύσκολο, γιατί τέτοια προχωρήματα απαιτούν δυνατές προσωπικότητες στην τέχνη που δεν τις βλέπω.
Εχετε νέα έργα στο συρτάρι; «Φυσικά και έχω. Και ξέρετε ποιο είναι το απογοητευτικό; Ότι απομακρύνεται η πιθανότητα κυκλοφορίας τους και γνωριμίας τους με το φιλόμουσο κοινό. Εχουν δυσκολέψει αρκετά τα πράγματα. Να φανταστείτε μόνο, ότι έχω ενορχηστρώσει στην τελική τους μορφή τους «Προσανατολισμούς» του Οδυσσέα Ελύτη εδώ και δέκα χρόνια, χωρίς να μου δοθεί η δυνατότητα να τους παρουσιάσω. Που σημαίνει να μου διατεθεί μία συμφωνική ορχήστρα, μικτή χορωδία, ανάληψη κόστους, αίθουσα κλπ.
Το ερώτημα είναι, θα συνεχίσει να μας συγκινεί η δημιουργία ενός πολυσύνθετου μουσικού έργου, ή ενός απαιτητικού τραγουδιού ή θα παραδοθούμε στις βαρβαρότητες των τηλεοπτικών διασκεδαστικών εκπομπών».
«Το κίνητρο της έμπνευσης; Ο ερεθισμός, αυτή η συγκινησιακή διαταραχή που ενεργοποιεί τον δημιουργικό οίστρο, μπορεί να προκληθεί από χιλιάδες πράγματα. Από εσωτερικές καταστάσεις και φορτίσεις του δημιουργού παραδείγματος χάριν, από την ομορφιά που συναντάς στη φύση, ή σε μία ωραία γυναίκα, την αντίδραση στην αδικία και την φρίκη του πολέμου και σε όλα εκείνα τα πράγματα που αγγίζουν συλλογικές καταστάσεις και κοινές ευαισθησίες.
Γι αυτό σας λέγω, ότι είναι άπειρα και ανεξερεύνητα τα θέματα στον νου και στην ψυχή ενός καλλιτέχνη. Βέβαια μεγαλύτερη σημασία εδώ, παίρνει το αποτέλεσμα της δημιουργίας και όχι τόσο η πηγή της έμπνευσής σου. Με λίγα λόγια , να στέκει σε υψηλό καλλιτεχνικό σημείο αυτό που έγραψες και να μην είναι ευτελές».
Να κλείσουμε με ευχές; «Εύχομαι Καλή Χρονιά σε όλες και σε όλους, με Υγεία, Δημιουργία, Ειρήνη και Προκοπή. Ελπίζω στην καινούργια χρονιά να σηκώσουμε λίγο ψηλότερα το αισθητικό μας επίπεδο. Αποδίδω μεγαλύτερη σημασία σε αυτό, παρά στην οικονομική κρίση».
ΗΛΙΑΣ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ «Σε ήχο ελληνικό» / Συναυλία αφιέρωμα στο έργο του συνθέτη Ηλία Ανδριόπουλου
Ερμηνεύουν: Μανώλης Μητσιάς, Θεοδώρα Μπάκα
Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2020 στις 20:30
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος