Ταινία γίνεται ένα μικρό ορεινό χωριό της νότιας Πίνδου, που είναι σχεδόν όλο το χρόνο έρημο, αρχίζει να παίρνει ζωή τον Αυγουστο.
Οι μόνιμοι κάτοικοι μαζί με τους …ξενιτεμένους, ενώνονται για έναν κοινό σκοπό. Μπροστάρηδες είναι νέοι -ή και μεγαλύτεροι με υγεία, αντοχές και όρεξη, οι οποίοι φορούν αθλητικές φανέλες, συναντιούνται στο …καφενείο για προπονητικές οδηγίες και τέλος δίνουν ραντεβού στα γοητευτικά -από άποψη τοποθεσίας- γήπεδα της περιοχής, για να συμμετάσχουν στο αυτοσχέδιο τουρνουά ποδοσφαίρου με τα γύρω χωριά.
Η νέα ταινία του Κουτσιαμπασάκου στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ
Ανάμεσα σ’ αυτούς που επιστρέφουν στον τόπο καταγωγής τους, το Αρματολικό Τρικάλων, είναι ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος, που αποφάσισε να παρατηρήσει με το φακό του την καθημερινότητα της μικρής αυτής κοινότητας στο καλοκαιρινό της ζωντάνεμα. Το αποτέλεσμα αυτής της παρατήρησης είναι το ντοκιμαντέρ «Τα τέρματα του Αυγούστου», που συμμετέχει στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του 27ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
«Αυτό το τουρνουά ποδοσφαίρου το γνωρίζω εδώ και πολλά χρόνια, γιατί είναι η ψυχή της περιοχής μας. Είναι μια αυτοσχέδια διοργάνωση η οποία ολοκληρώνεται μέσα σε ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα 10-15 ημερών και συμμετέχουν οι ομάδες 6-8 χωριών, οι οποίες διαμορφώνονται από κατοίκους που επιστρέφουν στα χωριά τους το καλοκαίρι και μένουν αυτό το διάστημα», εξηγεί μιλώντας στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος.
Ο ίδιος, παρακολουθώντας τους αγώνες, παρατήρησε ότι ήταν πολύ ιδιαίτερη και σχεδόν …αποκαλυπτική η καθημερινότητα των ανθρώπων στη μικρή αυτή κοινότητα, που τους περισσότερους μήνες είναι άδεια και γεμίζει το καλοκαίρι. Αποφάσισε λοιπόν να καταγράψει αν αυτοί που επιστρέφουν κουβαλούν αστικά πρότυπα συμπεριφοράς ή συμβαίνει κάτι άλλο. «Όντως συμβαίνει κάτι άλλο, το οποίο θεωρό ότι είναι αξιοθαύμαστο. Όλος αυτός ο κόσμος επιστρέφοντας στη γενέτειρά του, υιοθετεί κανόνες και πρότυπα συμπεριφοράς που αφορούν στην ιστορία της κοινότητας. Κι αυτό είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον και ελπιδοφόρο», δηλώνει ο σκηνοθέτης και εξηγεί: «Ξαφνικά βλέπουμε ανθρώπους να λειτουργούν με τους πανάρχαιους κώδικες της κοινότητας. Δηλαδή διαπροσωπική επαφή, ομάδες ανθρώπων, βοήθεια ο ένας στον άλλο, μοιράζονται τις δουλειές που αφορούν την κοινότητα, ενώνονται γύρω από την εκκλησία… Επικοινωνούν, συνομιλούν, συζητούν ή ακόμα και μαλώνουν. Όλα αυτά τα στοιχεία, επιβιώνουν με έναν τρόπο πιο ζωντανό και δημιουργικό».
Στο ντοκιμαντέρ, το ποδόσφαιρο είναι απλά η αφορμή ή -όπως λέει ο σκηνοθέτης, «μια τελετουργία “βαπτίσματος” αυτών των παιδιών σε ένα παρελθόν και σε ένα παρόν μιας κοινότητας, που γίνεται μέσω του ποδοσφαίρου. Γιατί όλοι κατά κάποιον τρόπο μέσα από αυτή τη διαδικασία συνδέονται ακόμα περισσότερο με το χωριό τους».
Αυτός ήταν και ο λόγος που έκανε την ταινία, ενώ το γεγονός ότι οι συγχωριανοί του γνωρίζουν την πορεία του, το έργο του και τον ίδιο προσωπικά, βοήθησε να τον εμπιστευτούν. «Αυτό οδήγησε στο να είναι πάρα πολύ αληθινοί στην κάμερα, κάτι που ήταν πάρα πολύ συγκινητικό. Διαφορετικά η ταινία αυτή δεν θα μπορούσε να γίνει από κάποιον ξένο ή αν δεν άφηναν να φανεί όλη αυτή η αλήθεια μπροστά στην κάμερα», αναφέρει.
Τα γυρίσματα έγιναν σε βάθος δύο χρόνων, ενώ είχαν συνολική διάρκεια δύο μήνες. Όλο αυτό το διάστημα ο Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος παρακολουθούσε τα μέλη της ομάδας και την καθημερινότητα των κατοίκων του χωριού. «Βρεθήκαμε πολύ νωρίτερα στο χωριό και βιντεοσκοπούσαμε διάφορες δράσεις κι όταν ξεκίνησε το τουρνουά, παρακολουθήσαμε και την πορεία της ομάδας του Αρματολικού», λέει.
Σκοπός του ντοκιμαντέρ, σύμφωνα με την περιγραφή του, είναι η δημιουργία μέσω της παρατήρησης ενός «ιμπρεσιονιστικού» πορτρέτου της μικρής αυτής κοινότητας. «Στο μεγαλύτερο κομμάτι της ταινίας κυριαρχεί η παρατήρηση. Παρατηρώ τις μεταξύ τους συνομιλίες και συζητήσεις, τους αγώνες, αλλά υπάρχουν και απευθύνσεις προς την κάμερα κάποιες στιγμές που τους ρωτάω πράγματα και μου απαντούν», σημειώνει ο κ. Κουτσιαμπασάκος.
Διευκρινίζει ότι η ταινία δεν είναι η γεωγραφία μιας κοινότητας, αλλά ο θεατής θα δει και τις σκοτεινές πλευρές της. Όσο για τον τίτλο «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδέχτηκε την ονομασία του project «Ορεινό πρωτάθλημα», όπως λέει, του ήρθε αυθόρμητα την ώρα του μοντάζ. «Ένιωσα ότι αυτός είναι ο τίτλος που θα ταίριαζε και θα είχε μια ανάγνωση που να επιδέχεται πολλές ερμηνείες. Είναι ένας τίτλος που αποδίδει το ποδόσφαιρο, αλλά έχει και μια συμβολική σημασία την οποία την κατανοεί κάποιος αφού δει τη ταινία, όμως και από πριν σε προδιαθέτει να σκεφτείς τι μπορεί να είναι αυτά τα τέρματα… Είναι μόνο ποδοσφαιρικά ή είναι κάτι άλλο; Οπότε νομίζω ότι καλύπτει αυτό το κομμάτι», λέει χαρακτηριστικά.
Οι «πρωταγωνιστές» του ντοκιμαντέρ μάλιστα, πρόκειται να ναυλώσουν λεωφορείο και να έρθουν να παρακολουθήσουν την πρεμιέρα της ταινίας του συγχωριανού τους, η οποία είναι προγραμματισμένη στο 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονικης για την Πέμπτη 13 Μαρτίου στις 19:30 στον κινηματογράφο Ολύμπιον. Την αμέσως επόμενη μέρα θα υπάρξει και επαναληπτική προβολή σε αίθουσα του Λιμανιού.
ΑΠΕ-ΜΠΕ