Η έκθεση της Citronne με τα έργα του Αλέκου Κυραρίνη στο Παρίσι, στον Μητροπολιτικό του Αγίου Στεφάνου [εικόνες]

Σύμβολα της Χριστιανικής πίστης που συχνά χρησιμοποιεί ο Αλέκος Κυραρίνης στα έργα του εκτίθενται στο Παρίσι με τίτλο «Φιλόθεη Προσέγγιση».

Στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Στεφάνου στο Παρίσι εγκαινιάστηκε την Κυριακή, 12 Φεβρουαρίου 2023 η ατομική έκθεση του Αλέκου Κυραρίνη που οργάνωσε και επιμελήθηκε η CITRONNE Gallery. Στην έκθεση αυτή παρουσιάζεται μια ενότητα 23 έργων.

Η εικαστική γραφή του Αλέκου Κυραρίνη είναι πυκνή, σύνθετη και παλίμψηστη. Περιστρέφεται γύρω από την σχέση ανάμεσα στο ορατό και το αόρατο, ανάμεσα στο φυσικό και το μεταφυσικό. Στην σχέση αυτή υπεισέρχεται και η αέναη πάλη ανάμεσα στο καλό και το κακό. Όπως στην αγιογραφία, οι δημιουργίες αυτές δεν έχουν ούτε βάθος ούτε προοπτική -δεν υπάρχει Τρίτη διάσταση. Οι άγγελοι, κυρίαρχη θεματική του, είναι μορφές άυλες, άφυλες και άχρονες, μετέωρες μεταξύ ουρανού και γης. Ανήκουν στον κόσμο των ονείρων, των οπτασιών και των οραμάτων.

Όπως σημειώνει η φιλόλογος Μαρία Πρεβελάκη στο κείμενό της που συνοδεύει την έκθεση, ο ζωγράφος Αλέκος Κυραρίνης αναζητεί την ασφάλεια στην παράδοση, στα σημεία “μιας Τέχνης ταπεινής”, όπως μας κληροδοτήθηκε από τεχνίτες, μουσικούς, ποιητές, παραμυθάδες. Οι πίνακες του μάς μεταφέρουν μια γνώση πολύπλευρη η οποία εμπεριέχει εικόνα, μέλος, γραφές και, κυρίως, το μυστηριακό χρίσμα. Τα αναγνωρίσιμα σύμβολα, ο Άγγελος και ο Δράκος, έρχονται από τα έγκατα της πίστης και πλαισιώνουν τον ανθρώπινο βίο, ως απειλή και καταφυγή ταυτοχρόνως.

Τα έργα του Αλέκου Κυραρίνη με τις θεολογικές αναφορές

Η ζωγραφική που κάνει τα τελευταία είκοσι χρόνια έχει σαφή θεολογική αναφορά. Άγγελοι, δράκοι, φυτικά μοτίβα, καράβια, πουλιά και κυπαρίσσια συναντώνται στα έργα του, όπως αποτυπώνονται στην πρωτοχριστιανική αλλά και στη λαϊκή ανατολική παράδοση.

Όπως αναφέρει και ο ίδιος: «Η τελευταία, τρέχουσα έκθεση μου στο Παρίσι αποτελεί μία φιλόθεη προσέγγιση και φέρει αυτόν ακριβώς τον τίτλο. Φιλοξενείται στον εκθεσιακό χώρο του μητροπολιτικού ναού του Αγίου Στεφάνου και αφορά κάθε Έλληνα ή Γάλλο που στοχάζεται πάνω στη ζωή και την τέχνη, συμμερίζεται το ιλαρό Φως της χριστιανοσύνης και διακρίνει, τέλος, στην εργασία μου ένα ελάχιστο πειστήριο εντοπιότητας που αγαπώ να κυριαρχεί και να ορίζει τη δουλειά μου∙ ένα τεκμήριο για τον τόπο απ’ όπου κατάγεται ο νους μου και το κέντρο του, που είναι η καρδιά μου.

Η έκθεση αυτή αποτελεί για εμένα μία ευκαιρία να διαπιστώσω εάν με την καλλιτεχνική μου προσπάθεια μπορώ να βρω με όρους συμπάθειας ανταπόκριση σ’ ένα ξένο, με διαφορετικές πολιτισμικές αφετηρίες κοινό, αν θα μπορέσουν άνθρωποι με μια κουλτούρα διαφορετική να περιχωρήσουν αγαπητικά και να αισθανθούν οικεία την τέχνη μου. Το γεγονός ότι η έκθεση αυτή πραγματοποιείται σ’ έναν ορθόδοξο ναό του Παρισιού προσφέρει το ιδανικό ερμηνευτικό πλαίσιο, προσφέρει θα έλεγα μαρτυρία, για τον ταπεινό σκοπό που με πείσμα υπηρετώ στην έως σήμερα πορεία μου.»

«Είναι ωφέλιμο και σωστό η ζωή και η ζωγραφική ενός καλλιτέχνη να συγκλίνουν αβίαστα και απενοχοποιημένα» λέει ο Αλέκος Κυραρίνης.

«Να ταυτίζονται σε μία κατάφαση απέναντι σε αυτό που θεωρούμε κατά φύσιν και αυτό που αισθανόμαστε υπέρ φύσιν. Σχηματίζοντας μία μικρή μεταφορά, θα έλεγα ότι η τέχνη είναι ένας κισσός ο οποίος αναπτύσσεται πάνω σ’ ένα υγιές δέντρο. Το δέντρο αυτό είναι το σθένος και η απόφαση για τη ζωή, είναι η πίστη. Ακολούθως θα έλεγα πως το σημαντικότερο ζήτημα της τέχνης δεν είναι η ίδια η τέχνη, αλλά η ζωή που αυτή η τέχνη υποδειγματίζει και υποστηρίζει.

Δεν έχω δει ποτέ αγγέλους, ούτε δράκους, όμως έχω ακούσει ψαλμούς, έχω δει διακοσμητικά μοτίβα σε λαϊκές λιθανάγλυφες στήλες κι εμπιστεύομαι αυτόν που τα δημιούργησε και αγαπά και υπερθεματίζει την πίστη. Έχει να κάνει με ποσοστώσεις ψυχικές που αφορούν τη γοητεία και τον τρόμο με τα οποία εναλλάσσει τη μορφή της η φύση, εκεί που ο ψαλμωδός την αντικρίζει και ως ευχή τη μεταβολίζει όχι όπως φθείρεται ή όπως πεθαίνει, αλλά όπως θα είναι αναστημένη. Πρόκειται για μια τέχνη κι έναν ρεαλισμό εκεί που το κληρονομημένο μικρό κοινό βάθος της ψυχής μας θεωρεί∙ εκεί που εύχεται απέναντι στον φόβο, ο οποίος παύει να είναι τόσο άναρθρος και δεν απειλεί. Γεωγραφείται η ψυχή και ησυχάζει.

Εδώ και σχεδόν είκοσι χρόνια λοιπόν, η ζωγραφική που κάνω έχει μία μικρή θεολογική αναφορά. Θα παρατηρήσει κανείς έναν άγγελο κι έναν νικημένο δράκο, ένα περιστέρι και τον ήλιο, κάτω απ’ το φως του οποίου η νέα μέρα θα βρει τον άγγελο παραστάτη του ανθρώπου και νικητή. Συμβολίζεται με απλά λόγια το καλό και η δύναμη του απέναντι στο κακό, ο άνθρωπος που πασχίζει να επικυριαρχήσει στα πάθη του, αυτό που ονομάζουμε παθοκτονία. Είναι ένας τρόπος να προσεγγίσουμε τον Θεό, να αποκτήσουμε σχέση μαζί Του», καταλήγει ο Αλέκος Κυραρίνης.

Η CITRONNE Gallery έχει επανειλημμένως παρουσιάσει συνεργάτες της Έλληνες καλλιτέχνες στο Παρίσι. Έχει συμμετάσχει εικαστικά στην εκάστοτε προβληματική του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), σε συνεργασία με την Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία. Ο Κωνσταντίνος Ξενάκης (2013) με την εμβληματική έκθεση "No Way out" (2013), ο Γιάννης Αδαμάκος, ο Τάσος Μαντζαβίνος, ο Γιάννης Ψυχοπαίδης, ο Σωτήρης Σόρογκας και άλλοι γνωστοί ζωγράφοι έδειξαν μέσα από τα έργα τους το "L'été grec" (2014). Τέλος, ο Αλέκος Κυραρίνης με το "Φως και Σκότος" (2022) παρενέβη στην πρόσφατη διυπουργική σύσκεψη του ΟΟΣΑ.

Αλέκος Κυραρίνης Γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα και μεγάλωσε στον τόπο καταγωγής του, την Τήνο.

ργάστηκε με τον μαρμαρογλύπτη πατέρα του Γιάννη Κυραρίνη από την ηλικία των έντεκα ετών μέχρι και την εισαγωγή του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας το 1997. Φοίτησε στην ΑΣΚΤ από το 1997 έως και το 2003, με καθηγητή τον Γιάννη Ψυχοπαίδη.

Έχει εικονογραφήσει τα βιβλία: Ημερολόγιο Ομίλου ALPHA (2003), Επαληθεύοντας τη νύχτα, Δημήτρης Αγγελής, Νέος Αστρολάβος / Ευθύνη, (Αθήνα 2011), Encima del subsuelo /Πάνω απ΄το υπέδαφος, Κώστας Βραχνός, περιορισμένη έκδοση (Αθήνα 2012), Τεύχη 1,2,3 περιοδικού «Νέα Ευθύνη», Σταλάγματα από τα κεραμίδια, Ιερομόναχος Αντώνιος Ρωμαίος (Εν πλω, Αθήνα 2015), Tεύχος 1 περιοδικού «Ανθίβολα» (2017), «Διψώ για ένα ζωντανό νερό», Μοναχός Ιωάννης (Εν Πλω, Αθήνα 2018). Συνεργάζεται με το περιοδικό «Φρέαρ» και με τον πολιτιστικό χώρο «Baumstrasse».

Έχει εκδώσει ένα μικρό δοκιμιακό βιβλίο για τη ζωγραφική με τίτλο «Οι ερωτήσεις της Νεφέλης», Μικρός Αστρολάβος/Ευθύνη, Αθήνα 2011. Έχει πραγματοποιήσει πάνω από είκοσι ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, την Ισπανία και το Βέλγιο. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ιταλία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, την Αυστρία, την Πολωνία, τη Ρουμανία, τη Γαλλία και την Ισπανία. Εκπροσωπείται αποκλειστικά από την γκαλερί CITRONNE.

Άγιος Στέφανος , Saint Stéphane, 7 Rue Georges Bizet, Paris