Ο Τόλης Βοσκόπουλος με τον τόσο δημόσιο βίο, με την καριέρα δεκαετιών, κατόρθωνε να κρατά πίσω από τις κάμερες ολόκληρα κομμάτια του εαυτού του και της προσωπικότητάς του.
Αύγουστος. Ο πρίγκιπας Τόλης καθισμένος στο γκαζόν, στον Αστέρα Βουλιαγμένης. Ενα ποτήρι ουίσκι στο τραπεζάκι δίπλα, το τσιγάρο καίγεται μέσα στο τασάκι. Τελετουργικά σχεδόν, καθαρίζει φασολάκια. Ή τρίβει μπάμιες. Αντί να μετρά χάντρες στο κομπολόι, να παίζει τάβλι, ο Τόλης Βοσκόπουλος περνά τα καλοκαίρια και ξορκίζει τη βαρεμάρα του θέρους καθαρίζοντας φασολάκια και ραδίκια. Αυτός που του φιλούν τα χέρια άνδρες στην πίστα όταν τραγουδάει, που εκφράζει την καψούρα όσο κανείς άλλος. Είναι ο δικός του διαλογισμός -και ξαφνιάζεται τόσο όταν προκαλεί έκπληξη αυτή η αγαπημένη του ασχολία.
1993, πάνω στην πίστα. Ντυμένος με το φίνο sur mesure κοστούμι του, ο Τόλης Βοσκόπουλος παρατά το μικρόφωνο και αρπάζει ένα μπουζούκι από την ορχήστρα. Αυτός, που τραγουδούσε σχεδόν με ανασηκωμένες τις άκρες των ποδιών του, με τη σπονδυλική στήλη τεντωμένη ψηλά, σκύβει, σχεδόν σε στάση εμβρυακή, και αρχίζει να παίζει μπουζούκι. Με έναν τρόπο σχεδόν διονυσιακό, βακχικό, παίζει ασταμάτητα. Και ενώ είναι μέσα σε αυτή τη μέθεξη, ορμάει στη σκηνή ο μέγιστος Ακης Πάνου. Ο Πάνου τον αρπάζει σχεδόν τον Βοσκόπουλο, τον τραβάει κοντά του και αρχίζει να τον φιλάει στο πρόσωπο. Σαν να φιλάει εικόνισμα. Και ο Βοσκόπουλος δακρύζει, σταματά για λίγο και πέφτει στην αγκαλιά του -τον συγκινούσε βαθιά το ταλέντο του Πάνου και ήταν αυτή μια στιγμή μοναδική, ιστορική.
«Ρε, αυτός θα κάνει ζημιά, μην τον απορρίπτετε»
Δυο στιγμές που μοιάζουν ακραίες, αλλά μαρτυρούν απολύτως το βάθος και το μέγεθος του Τόλη Βοσκόπουλου. Του τραγουδιστή που δεν ήταν λίγοι αυτοί που κάποιες εποχές υποτίμησαν, με μια επίφαση κουλτούρας, ως μη έντεχνο καλλιτέχνη, ως μόδα μιας εποχής, διασκεδαστή του νέου πλούτου που γεννήθηκε στα χρόνια του ανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ. Βλέποντας το στιγμιότυπο με τον Ακη Πάνου που αναδύθηκε από το διαδίκτυο, από χθες που έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου του Βοσκόπουλου, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο αφελείς ήταν όσοι το πίστεψαν κάποια στιγμή. Το είχε προβλέψει άλλωστε ο Γιώργος Ζαμπέτας, όταν τον είδε να δίνει οντισιόν στην Columbia και να μην τον προσλαμβάνουν. «Ρε, αυτός θα κάνει ζημιά. Μην τον απορρίπτετε».
Ο πρίγκιπας που γεννήθηκε στην Κοκκινιά από πατέρα μανάβη και μάνα που δεν προλάβαινε να γεννάει (ο ίδιος είχε πει στον Νίκο Χατζηνικολάου ότι είχε 24 μεγαλύτερες από αυτόν αδελφές...) πήγε σχολείο στο περίφημο γαλλικό ιδιωτικό Saint Paul στον Πειραιά, μέχρι που τον απέβαλαν επειδή ξυλοκόπησε έναν συμμαθητή του. Συνέχισε στην Αίγυπτο, όπου τον κάλεσε μια από τις παντρεμένες αδελφές του, σε ένα περιβάλλον κοσμοπολιτισμού ως προς τη μόρφωση: ξένες γλώσσες, τέχνες, ιστορία. Η επιστροφή στον Πειραιά, στον πάγκο του μανάβη, με τον πατέρα του, Χαράλαμπο, να ετοιμάζει κάρτες και επιγραφές με το όνομα του μοναχογιού Απόστολου, ως συνεχιστή και κληρονόμου, έμοιαζε εξαρχής θνησιγενής.
Η τσαούσα μάνα, ο δοτικός, τρυφερός πατέρας
Το οξύμωρο, οι αντιθέσεις συνυπήρχαν από την πρώτη στιγμή στη ζωή του με μια απόλυτη φυσικότητα. Η συνέχεια είναι πλέον γνωστή: ο Τόλης εξομολογείται ότι θέλει να γίνει ηθοποιός, ο πατέρας του απογοητεύεται βαθιά, αλλά τον παίρνει από το χέρι και πάει και τον γράφει στο Εθνικό Ωδείο του Μάνου Καλομοίρη, «για να μη μου πεις μια μέρα "μπαμπά, δεν με άφησες να κάνω αυτό που θέλω στη ζωή μου"». Είναι από τους λίγους γιους που ομολογούσαν ότι η αδυναμία του δεν ήταν η μάνα του, αλλά αυτός ο πατέρας. Μαζί του έμαθε να τραγουδά, να ψέλνει, αφού ο πατέρας του έψελνε διαρκώς και του μάθαινε βυζαντινή μουσική.
Βέβαια, δεν δίστασε να τον τιμωρήσει σκληρά όταν τόλμησε να τον παρακούσει. Ηταν 16 ετών, την πρώτη μέρα που φόρεσε μακριά παντελόνια ο Τόλης και παρασύρθηκε, νόμιζε ότι έγινε άνδρας. Εκείνο το ίδιο βράδυ γύρισε σπίτι μεσάνυχτα. Τον περίμενε ο πατέρας του με το σκουπόξυλο στο χέρι και τον έδειρε. Οσο για τη μάνα, τη Μικρασιάτισσα Κατερίνα Σαράφογλου; «Τσαούσα, άγρια, σκληρή», του θύμιζε -έλεγε- την τρίτη σύζυγό του, Τζούλια Παπαδημητρίου.
Βιάστηκε να τα κάνει όλα στη ζωή του. Να ταξιδέψει στο εξωτερικό, να κάνει καριέρα, να μάθει μουσική, να παντρευτεί: 20 ετών μόλις, παντρεύτηκε τη Στέλλα Στρατηγού και χώρισε στα 25. Μετά τη Μαρινέλλα -τη θαύμαζε βαθιά ως μάνα-, την Παπαδημητρίου, και, τέλος, την Αντζελα Γκερέκου, τη γυναίκα που τον έκανε φοίνικα: τον έκανε να γεννηθεί ξανά μέσα από τις στάχτες του. Μεσολάβησαν βέβαια μεγάλοι έρωτες, με κορυφαίο αυτόν με τη Ζωή Λάσκαρη. -trivia: δεν έγραψε για αυτή το «Ξανθή αγαπημένη Παναγιά».
Δεν μίλησε ποτέ για τους έρωτες του παρελθόντος
Ομως τα δημοσιεύματα που από χθες αναφέρονται στους έρωτες της ζωής του, μάλλον θα τον εκνεύριζαν αν τα διάβαζε. Οσο κι αν ζούσε με πάθος αφόρητο και απολύτως δοσμένος τους έρωτές του, καμάρωνε για τις συντρόφους του και δημόσια το έδειχνε (τα φορτηγά με λουλούδια που έστελνε στη Λάσκαρη, ο τρόπος που άναβε το τσιγάρο στην Τζούλια, ο τρόπος που χάιδευε το κεφάλι της Αντζελας, κοιτώντας την στα μάτια), άλλο τόσο δεν ήθελε να μιλάει για αυτό. «Το ωραιότερο πράγμα που έχει δώσει ο Θεός στον άνδρα είναι η γυναίκα. Ο,τι κάνουμε στη ζωή μας είναι για τη γυναίκα», έλεγε.
Οσο και αν πιέστηκε στις λίγες τηλεοπτικές του συνεντεύξεις να μιλήσει για τις σχέσεις της ζωής του, αρνήθηκε πεισματικά. Με σαφήνεια έκοψε κάθε ερώτηση για συγκεκριμένα πρόσωπα -δεν θα πουλούσε τους έρωτές του για δημοσιότητα, ήταν ιερό για αυτόν να μην εκθέσει τις γυναίκες που βρέθηκαν δίπλα του. «Είμαι ραγιάς στη γυναίκα. Είμαι δούλος της. Είμαι υπάλληλός της. Θέλω να την υπηρετώ», είχε πει στον Χατζηνικολάου.
Και όσο γυναίκες έλιωναν για αυτόν, άνδρες του φιλούσαν το χέρι ή έσπαγαν το μπροστινό δόντι για να του μοιάζουν, χιλιάδες μαζεύονταν να τον δουν να παίζει μπιλιάρδο με τον Στράτο Διονυσίου, τόσο αυτός δεν επέτρεπε στον εαυτό του να πάρει στα σοβαρά το σταριλίκι του. Είχε άλλωστε τον ιδανικό πήχη γι' αυτό: τον Γρηγόρη Μπιθικώτση. Οταν τον είχε δει αγχωμένο κάποια στιγμή, λίγο πριν από μια συναυλία του, του είπε «μα καλά, πώς κάνεις έτσι; Τέλος πάντων, δεν ξέρεις ποιος είσαι;». Και ο Μπιθικώτσης τον κοίταξε και του είπε «όχι, δεν ξέρω». Ετσι και ο ίδιος δεν επέτρεψε στον εαυτό του να πει «είμαι ο Τόλης Βοσκόπουλος».
Ο Βοσκόπουλος που έμοιαζε να θαμπώνει, να χάνεται, τα δύσκολα χρόνια της δημόσιας αντιπαράθεσης με την Τζούλια Παπαδημητρίου. Ενα φάντασμα του εαυτού του, με λόγο και αποστροφές ξένες προς αυτό που ξέραμε ότι ήταν από τις αρχές της δεκαετίας του '60. Εφτασε να μη θέλει να τραγουδήσει -ήταν η Αντζελα Γκερέκου αυτή που τον τράβηξε ξανά στο φως.
«Δεν έχω σχέση με το χρήμα»
Πλούτισε όσο λίγοι Ελληνες τραγουδιστές και σκόρπισε το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων που κέρδισε από ταινίες, παραστάσεις, δισκογραφία και φυσικά από την πίστα. Αγόραζε πανάκριβα αυτοκίνητα στις γυναίκες που αγαπούσε και απειλούσε να τα κάψει αν δεν κατέβαιναν να τον δουν. Οταν χώρισε με τη Μαρινέλλα, της άφησε το σπίτι στην Κηφισιά που είχε αγοράσει ο ίδιος από τη Ρένα Βλαχοπούλου. Ελεγε ότι δεν έχει καμία σχέση με το χρήμα.
Μισούσε το χρήμα, γιατί του στερούσε την προσωπική αξία
«Εφτασα πολλές φορές στο σημείο να ξαναρχίσω από την αρχή. Πολλές φορές. Εκείνα τα διαστήματα έβλεπα τη συμπεριφορά των ανθρώπων όταν άκουγαν ότι δεν υπάρχει μία: δεν έμενε κανείς δίπλα μου. Εφτασα στο σημείο να πω σε κάποιους "μήπως έχεις να μου δανείσεις;". Εχω φτάσει ως εκεί και εισέπραξα ''όχι''. Ενιωσα άσχημα. Είπα δεν έχω αξία, τελικά. Αξία έχει αυτό το παλιόχαρτο. Γιατί όσο το έχω, τότε με υπολογίζουν. Και τότε το μίσησα, δεν θέλω ούτε να το βλέπω», είχε πει σε μια συναρπαστική απάντησή του στον Νίκο Χατζηνικολάου το 2000.
Δεν διαχειριζόταν ποτέ ο ίδιος τα χρήματά του. Δεν ήξερε σχεδόν ποιες ήταν οι αμοιβές του. Ελεγε ο Μάκης Μάτσας ότι όταν πήγε για να ανανεώσουν το συμβόλαιό του, έτρεμε για το αστρονομικό ποσό που περίμενε ότι θα του ζητούσε ο Βοσκόπουλος για να υπογράψει. Αυτός άναψε τσιγάρο, πήρε ένα στυλό και ρώτησε «πού βάζω την υπογραφή μου;». Aναρωτήθηκε ο Μάτσας πώς θα υπογράψει χωρίς να δει το οικονομικό ποσό που πρότεινε η εταιρεία. Ο Βοσκόπουλος δεν ενδιαφερόταν.
Η παραίτηση της Γκερέκου από υπουργός
Ελεγε ότι όταν βγήκαν στην αγορά τα δεκαχίλιαρα (σε δραχμές) είχαν περάσει έξι μήνες και δεν το γνώριζε. Οταν τα είδε, νόμιζε ότι είναι ξένο νόμισμα. Τόσο πολύ δεν είχε αίσθηση των χρημάτων. Με τραγική κατάληξη: Ηταν το 2010 όταν έγινε γνωστό μέσα από την «Ελευθεροτυπία» ότι ελέγχεται ο Βοσκόπουλος για χρέη προς το Δημόσιο. Ξέσπασε ένα σκάνδαλο, που πήρε διαστάσεις τεράστιες επειδή η σύζυγός του, Αντζελα Γκερέκου, ήταν υφυπουργός Τουρισμού και μάλιστα από τα πλέον προβεβλημένα στελέχη της κυβέρνησης Παπανδρέου. Εμοιαζε λες και όσα ακολούθησαν να έγιναν μόνο και μόνο για να οδηγηθεί στην παραίτηση η Γκερέκου και να πληγεί η κυβέρνηση Παπανδρέου. Η Αντζελα Γκερέκου αποχώρησε, χωρίς όμως να κρύψει ούτε στιγμή την υποστήριξή της στον Τόλη Βοσκόπουλο. Τον ίδιο τον καταρράκωσε αυτό το γεγονός.
Οχι για πολύ. Δόγμα του ήταν το «όλα καλά». Και μόνιμη παρέα το τραγούδι. Γιατί ακόμα και με το στόμα κλειστό, πάντα μέσα του τραγουδούσε.