Στις κινηματογραφικές πρεμιέρες της εβδομάδας, ο Χοακίν Φίνιξ μπαίνει στο σουρεαλιστικό σύμπαν του Άρι Άστερ, ενώ ο Τέρενς Ντέιβις εμπνέεται από τη ζωή του ποιητή Ζίγκφριντ Σασούν.
Ας δούμε αναλυτικά τις νέες ταινίες που έκαναν πρεμιέρα στους κινηματογράφους για το τριήμερο της Πρωτομαγιάς.
Οι κινηματογραφικές πρεμιέρες της εβδομάδας
Ο Μπο Φοβάται (Beau is Afraid)
Σκηνοθεσία: Άρι Άστερ
Παίζουν: Χοακίν Φίνιξ, Πάτι Λουπόν, Νέιθαν Λέιν, Έιμι Ράιαν, Πάρκερ Πόουζι
Περίληψη: Η οδύσσεια ενός παρανοϊκού άντρα που ξεκινάει ένα επικό ταξίδι επιστροφής για να επισκεφθεί τη μητέρα του.
Η νέα ταινία του Άρι Άστερ με τον Χοακίν Φίνιξ.
Στις κινηματογραφικές πρεμιέρες ο Mπο Γουάσερμαν είναι ένας μεσήλικας άνδρας γύρω στα πενήντα, που ζει μόνος του, πάσχει από αγχώδη διαταραχή και κάθε λεπτό της μέρας του βιώνει κυριολεκτικά ένα μαρτύριο. Στοιχειωμένος από τα φαντάσματα του παρελθόντος και χιλιάδες φοβίες, δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με την καθημερινότητα. Οι συνεδρίες του με τον ψυχαναλυτή του προσπαθούν να τον συμφιλιώσουν με μια επικείμενη επίσκεψη στη μητέρα του. Όταν όμως μαθαίνει πως εκείνη πέθανε, αποφασίζει να επιστρέψει στο πατρικό του σπίτι. Έτσι, ταξιδεύει σε δρόμους που δεν έχουν καταγραφεί σε κανέναν χάρτη, για να έρθει αντιμέτωπος με τον αληθινό εαυτό του.
Έναν καφκικό εφιάλτη με πινελιές ρεαλιστικής κωμωδίας, αλλά και παραμυθιού, δομεί ο μετρ του μεταφυσικού τρόμου Άστερ, αυτή τη φορά σχολιάζοντας τον σύγχρονο άνθρωπο, που, δέσμιος ενός συστήματος, το οποίο δεν τον αφήνει ουσιαστικά να αναπνεύσει, βιώνει το δικό του καθημερινό δράμα. Αυτό το άγχος και την καταπίεση περιγράφει αμείλικτα στο πρώτο μέρος ο δημιουργός του «Μεσοκαλόκαιρου» και της «Διαδοχής», για να καταπιαστεί στη συνέχεια για ακόμη μία φορά με το ζήτημα των γονεϊκών σχέσεων, μέχρι που τελικά ο Μπο ξεκινά το ταξίδι του προς τη λύτρωση.
Από εκεί και πέρα το ύφος αλλάζει. Μάλιστα, ο Άστερ χρησιμοποιεί ακόμη και τεχνικές του animation προκειμένου να διεισδύσει βαθιά στον πυρήνα της υπαρξιακής αγωνίας του ήρωά του και να τον οδηγήσει σε μια κάθαρση καθόλου εύκολη. Mέσα σε τρεις ώρες που διαρκεί αυτή η οδύσσεια, είναι λογικό να χάνεται κάπου ο ρυθμός- ειδικά στην αλληγορική σκηνή του θεάτρου, που, αν και αισθητικά αγγίζει την τελειότητα, δραματουργικά μας απομακρύνει από τον κεντρικό άξονα-, με τον Νεοϋορκέζο δημιουργό να εγκλωβίζεται περισσότερο σε σινεφιλικούς εντυπωσιασμούς.
Όμως εδώ έρχεται ο Χοακίν Φίνιξ, με έναν υποκριτικό άθλο αντάξιο της ερμηνείας στον «Τζόκερ», που προκαλεί άλλοτε το νευρικό μας γέλιο και άλλοτε την ανάγκη να αγκαλιάσουμε αυτό τον φοβικό παρανοϊκό ήρωα, που τελικά δεν διαφέρει καθόλου από μας.
Ευλογία (Benediction)
Σκηνοθεσία: Τέρενς Ντέιβις
Παίζουν: Τζακ Λόουντεν, Πίτερ Καπάλντι, Σάιμον Ράσελ Μπιλ, Τζέρεμι Ίρβιν, Κάλαμ Λιντς
Περίληψη: H αριστοκρατία και η αφρόκρεμα του λογοτεχνικού και θεατρικού κόσμου του Λονδίνου τον λάτρεψαν, ώσπου ξεκίνησε να συνάπτει σχέσεις με διάφορους άντρες. Η ιστορία του Ζίγκφριντ Σασούν μιλάει για έναν ανήσυχο άνθρωπο σ’ έναν διαλυμένο κόσμο, ο οποίος αναζητάει την ειρήνη και τον εαυτό του.
H ταραγμένη ζωή του ποιητή Ζίγκφριντ Σασούν από τον σπουδαίο Τέρενς Ντέιβις.
Ο Σασούν, γόνος μιας πλούσιας οικογένειας, βρέθηκε στα χαρακώματα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, παρασημοφορήθηκε για την ανδρεία του και έγραψε ποιήματα που κατέγραφαν τη φρίκη, αποκτώντας δημοφιλία. Όταν ο ίδιος αποφάσισε ότι δεν μπορούσε πια να υπηρετεί αυτή την παράλογη ιδέα, εγκατέλειψε τη μάχη και επέστρεψε στη Βρετανία. Λόγω της δημοτικότητάς του, αλλά και των παρασήμων που είχε κερδίσει, γλίτωσε το στρατοδικείο, για να στραφεί με τόλμη κατά της κυβέρνησης και της πολιτικής της, επικρίνοντάς την μάλιστα σφοδρά. Μποέμ, αλλά και σοσιαλιστής, όπως ο ίδιος ήθελε να τον αποκαλούν, ζούσε εκκεντρικά: ήταν gay και μάλιστα για ένα διάστημα δεν δίσταζε να εκφράσει την ομοφυλοφιλία του ανοιχτά, αν και κάτι τέτοιο τότε μπορούσε να τον οδηγήσει στη φυλακή. Τελικά, παντρεύτηκε και απέκτησε έναν γιο, που λάτρευε, ενώ νοσηλεύτηκε σε ένα σανατόριο στη Σκωτία εξαιτίας του μετατραυματικού στρες που απέκτησε στον πόλεμο.
Ένας από τους πραγματικά μεγάλους του βρετανικού σινεμά, ο Τέρενς Ντέβις («Βαθύ Μπλε του Έρωτα», «Ένα Τραγούδι για το Ηλιοβασίλεμα») μετά τη λυρική βιογραφία της Έμιλ Ντίκνσον στο «Ήρεμο Πάθος», καταπιάνεται με έναν ποιητή όχι τόσο γνωστό στο ευρύ κοινό. Μάστορας τις υπαινικτικές σιωπές και στις εσωτερικές εντάσεις, ο Βρετανός auteur αποφεύγει τον τυπικό ακαδημαϊσμό των biopic και αποτυπώνει τη βαθιά μελαγχολία ενός ανθρώπου που τόλμησε να ζήσει διαφορετικά και να σταθεί απέναντι στον παραλογισμό της εξουσίας.
Με μια εξαιρετική αναπαράσταση της εποχής, που όμως δεν τον οδηγεί σε μια απλώς εντυπωσιακή ιλουστρασιόν κινηματογράφηση, και χρησιμοποιώντας τα ίδια τα ποιήματα του Σασούν αλλά και αρχειακό υλικό, ο Ντέιβις ακολουθεί τον ήρωά του σε δύο ηλικίες -που ερμηνεύουν εξίσου πειστικά οι Τζακ Λόουντεν («Dunkirk») και Πίτερ Καπάλντι («Doctor Whο»)- και μας χαρίζει μια ευαίσθητη ταινία, που καταφέρνει να μπει στην ψυχή του Σασούν, και μαζί μια υπέροχη αντιπολεμική ελεγεία.
Μάλιστα Σεφ! (La Brigade)
Σκηνοθεσία: Λουί-Ζιλιάν Πετί
Παίζουν: Οντρέ Λαμί, Φρανσουά Κλουζέ
Περίληψη: Μια ταλαντούχα μαγείρισσα βρίσκεται μια ανάσα μακριά από το να εκπληρώσει το όνειρό της και να ανοίξει το δικό της εστιατόριο. Τελικά, όμως, καταλήγει να εργάζεται σε μια δομή ασυνόδευτων ανηλίκων.
Γαστρονομία και κοινωνικό μήνυμα αλά γαλλικά.
Η Κατί είναι μια σαραντάρα ανερχόμενη βοηθός σεφ. Πάνω που είναι έτοιμη να εκπληρώσει το όνειρό της και να ανοίξει το δικό της εστιατόριο υψηλής γαστρονομίας, τα πράγματα στραβώνουν. Αντιμετωπίζοντας οικονομικές δυσκολίες, αναγκάζεται να δεχτεί μια δουλειά στην κουζίνα μιας δομής για ανήλικους, ασυνόδευτους μετανάστες. Παρόλο που μισεί την καινούργια της απασχόληση, η Κάτι, που και η ίδια έχει μεγαλώσει χωρίς οικογένεια, διαπιστώνει πως αρχίζει να επηρεάζει θετικά τις ζωές των παιδιών. Έτσι, μαθαίνει στην ομάδα της την πειθαρχία της κουζίνας, ενώ ταυτόχρονα οδηγεί τους νέους της βοηθούς να εκφραστούν μέσω της μαγειρικής, όταν καταλαβαίνει πως και η δική της ζωή αρχίζει να αλλάζει προς το καλύτερο.
Ο Λουί-Ζιλιάν Πετί, με μότο του ότι το φαγητό είναι πολιτισμός και ταυτόχρονα τρόπος για να γεφυρώσουμε τις διαφορές μας, φτιάχνει μια ανάλαφρη, χαριτωμένη κομεντί με κοινωνικό μήνυμα, προτείνοντας μια γαστρονομική συμφιλίωση. Χωρίς πολλές εκπλήξεις, αλλά με μεράκι, όπως αυτό που έχει και η ηρωίδα για τη δουλειά της, ακολουθεί μια παραδοσιακή συνταγή, και το αποτέλεσμα είναι ένα πιάτο κλασικό και γευστικό, που θα σας ικανοποιήσει, αλλά δεν θα σας ξαφνιάσει με την ευρηματικότητά του.
Λουνάνα, Ένα Γιακ μέσα στην Τάξη (Lunana: A Yak in the Classroom)
Σκηνοθεσία: Πάου Τσόινινγκ Ντόρχι
Παίζουν: Σεράμπ Ντορζί, Ουγιέν Νορμπού, Λεντάπ Κέλντεν
Περίληψη: Ένας νεαρός δάσκαλος ονειρεύεται να γίνει ποπ σταρ και να μεταναστεύσει στην Αυστραλία. Ωστόσο, καταλήγει να διδάσκει σε ένα μικρό χωριό στα υψίπεδα των Ιμαλαΐων, χωρίς νερό, ρεύμα και ανέσεις. Μόνο που εκεί του αποκαλύπτεται ένας ολόκληρος κόσμος και τι σημαίνει να είσαι πραγματικά μέλος μιας κοινωνίας.
Δραμεντί από το Μπουτάν, το οποίο έφτασε μέχρι τη βραχεία λίστα των διεθνών ταινιών για τα Όσκαρ του 2022.
Ένας νεαρός δάσκαλος στο σύγχρονο Μπουτάν, ο Ουγκιέν, παραμελεί τα καθήκοντά του, αφού ετοιμάζεται να φύγει στην Αυστραλία για να γίνει τραγουδιστής της ποπ. Οι προϊστάμενοί του, ως τιμωρία, τον στέλνουν να ολοκληρώσει την υπηρεσία του στο πιο απομακρυσμένο σχολείο του κόσμου, στο χωριό Λουνάνα. Μετά από οκτώ ημέρες εξαντλητικής πεζοπορίας μόνο για να φτάσει στον προορισμό του, ο Ουγκιέν συνειδητοποιεί ότι πρέπει να αποχαιρετήσει τις ανέσεις που είχε συνηθίσει. Στη Λουνάνα δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε σχολικά βιβλία, ούτε καν μαυροπίνακας. Παρ' όλη τη φτώχεια τους, όμως, οι κάτοικοι ετοιμάζουν μια θερμή υποδοχή στον καινούργιο δάσκαλο, ο οποίος έχει το βαρύ καθήκον να διδάξει, χωρίς καμία υποδομή. Κι ενώ εκείνος ετοιμάζεται να παραιτηθεί και να φύγει, οι δυσκολίες της καθημερινότητας των μαθητών του αρχίζουν να τον συγκινούν και η απίστευτη πνευματική δύναμη των χωρικών αρχίζει να τον μετακινεί.
Το Μπουτάν είναι μια χώρα που έχει θεμελιώσει το Ακαθάριστο Προϊόν Ευτυχίας για τους κατοίκους του, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, και ο Πάου Τσόινινγκ Ντόρχι δεν φαίνεται να θέλει να αμφισβητήσει αυτή τη θεμελιώδη αρχή. Έτσι, ο κεντρικός του ήρωας, που ονειρεύεται έναν δυτικό τρόπο ζωής, θα έρθει σε επαφή με τις ρίζες του για να καταλάβει πόσο σημαντική είναι η έννοια της πατρίδας. Με καλές προθέσεις, χωρίς όμως να αποφεύγει τις παγίδες του εύκολου διδακτισμού, ο Ντόρχι φτιάχνει ανάλαφρη κομεντί με συγκινητικές στιγμές, κοινωνιολογικό ενδιαφέρον και καλόγουστο χιούμορ, που με μια αφοπλιστική απλότητα μιλάει τελικά για το πώς επηρεάζει αυτό που είμαστε η καταγωγή μας.
Στα Ίχνη του Δολοφόνου (To Catch a Killer)
Σκηνοθεσία: Νταμιάν Ζιφρόν
Παίζουν: Σέιλιν Γούντλεϊ, Μπεν Μέντελσον, Γιόβαν Αντέπο
Περίληψη: Μια αστυνομική ερευνήτρια βρίσκεται εγκλωβισμένη, όταν αναλαμβάνει τον εντοπισμό ενός διεστραμμένου μανιακού δολοφόνου.
Αστυνομικό θρίλερ με τη Σελέιν Γούντλεϊ και τον Μπεν Μέντελσον.
Η Ελεανόρ είναι μια αστυνομική ερευνήτρια, που παλεύει με τους δαίμονες του παρελθόντος, όταν καλείται στην σκηνή ενός άγριου εγκλήματος. Η αστυνομία και το FBI, προκειμένου να ανακαλύψουν τον τρομακτικό δράστη, θα εξαπολύσουν ένα απεγνωσμένο ανθρωποκυνηγητό σε όλη τη χώρα, που ανατρέπεται κάθε λεπτό εξαιτίας της απρόβλεπτης συμπεριφοράς του αινιγματικού δολοφόνου. Αν και αρκετά άπειρη, η Ελεανόρ εμπλέκεται όλο και περισσότερο στην υπόθεση, καθώς τόσο η ίδια όσο και οι συνεργάτες της αντιλαμβάνονται ότι αυτή ίσως είναι η μόνη που μπορεί να «μπει» στο μυαλό του serial killer και να τον οδηγήσει στη Δικαιοσύνη.
Κάτσε στ' αβγά σου (Little Eggs)
Σκηνοθεσία: Γκαμπριέλ Ρίβα Παλάσιο Αλατρίστε, Ροντόλφο Ρίβα Παλάσιο Αλατρίστε
Με τις φωνές των (στα ελληνικά): Πάνου Αποστολόπουλου, Ειρήνης Ασπιώτη, Μιχάλη Ψυχράμη, Κατερίνας Πέτσα, Φωτεινής Ντεμίρη, Βασίλη Παπαστάθη, Θάνου Λέκκα, Ντίνου Σούτη, Χρήστου Θάνου, Γιώργου Σκουφή
Περίληψη: Οι γονείς δύο αβγών που έχουν την ικανότητα να χρυσίζουν κινούν γη και ουρανό για να τα διασώσουν, όταν αδίστακτοι συλλέκτες απάγουν τα αβγά τους στο Κονγκό.
Μεξικάνικο animation, sequel του «Κοκορόκι».
Ο χαριτωμένος κόκορας Τότο και η αγαπημένη του πουλάδα Ντι είναι οι περήφανοι γονείς δύο μικρών αβγών, της Λούσι και του Μαξ, τα οποία έχουν την ιδιαιτερότητα να χρυσίζουν. Κι αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο κάποιοι συλλέκτες σπάνιων αβγών τα αρπάζουν και τα παίρνουν μαζί τους μέχρι το Κονγκό. Εκεί διοργανώνονται μυστικά γεύματα για εκατομμυριούχους από όλο τον κόσμο, που πληρώνουν χιλιάδες δολάρια για τα πιο εξωτικά πιάτα. Ο Τότο και η Ντι, παρέα με τους φίλους τους, πρέπει να βρουν έναν τρόπο να φτάσουν μέχρι την αφρικανική ήπειρο και να σώσουν τα παιδιά τους εγκαίρως, αποφεύγοντας διάφορους κινδύνους, όπως πεινασμένους κροκόδειλους, τρεις ιπποπόταμους, ένα μάτσο τρελές μαϊμούδες, αλλά και τον ίδιο τον Βασιλιά της Ζούγκλας.
Διορθώσεις (Corrections)
Σκηνοθεσία: Θοδωρής Σκριβάνος
Περίληψη: Η καθημερινότητα των χορευτών του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Ντοκιμαντέρ, που διεισδύει στο παρασκήνιο του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και προβάλλεται με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Χορού, που γιορτάζεται στις 29 Απριλίου.
O Θοδωρής Σκριβάνος διεισδύει για έναν χρόνο στον μικρόκοσμο και στην καθημερινότητα των χορευτών του Μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Την ίδια στιγμή όμως σκιαγραφεί το πορτρέτο των ανθρώπων που ζωντανεύουν και πραγματώνουν το έργο αυτού του συνόλου, αποτυπώνοντας την επίμονη και συντονισμένη συνεργασία μεταξύ χορογράφων, χορευτών, σκηνογράφων και τεχνικών.
Οι πρόβες, οι επαναλήψεις, οι διορθώσεις, το σώμα και η δημιουργική διαδικασία της χορογραφίας βρίσκονται σε πρώτο πλάνο και αντανακλώνται μέσα από μια ανθρωπολογική μέθοδο.
Η ταινία περιλαμβάνει σκηνές από την προετοιμασία τριών παραγωγών: τη «Λίμνη των Κύκνων» σε χορογραφία του Κωνσταντίνου Ρήγου, το «Herrumbre» του φημισμένου Ισπανού χορογράφου Νάτσο Ντουάτο και την «Ιεροτελεστία της Άνοιξης» του Δάφνη Κόκκινου.