Η νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου είναι φτιαγμένη για να διχάσει. Δεν εννοούμε ότι φτιάχτηκε με αυτόν τον βασικό στόχο κατά νου, αλλά πως τα συστατικά της οδηγούν εκεί, αναπόφευκτα.
Άλλωστε, η πορεία του Γιώργου Λάνθιμου στον κινηματογράφο έμοιαζε σίγουρη, μετά τις τελευταίες δύο ταινίες του (μεγάλου μήκους -δεν μετράμε, εδώ, τη «Βληχή»).
Όμως, ο σκηνοθέτης, με τη νέα σκοτεινή κωμωδία του «Kinds of Kindness» («Ιστορίες Καλοσύνης») κάνει την έκπληξη και απομακρύνεται από το mainstream, πλησιάζοντας περισσότερο στις πρώτες ταινίες του.
Από τον «Κυνόδοντα» στις «Ιστορίες Καλοσύνης», η πορεία του Γιώργου Λάνθιμου προς το mainstream σινεμά και πάλι πίσω
Η «Ευνοούμενη» («The Favourite») και το «Poor Things» έδειξαν μια προθυμία για μετακίνηση μακριά από το αλλόκοτο σινεμά, προς ένα πιο εύπεπτο κινηματογραφικό ύφος.
Ειδικά με το «Poor Things», φάνηκε ότι ο Λάνθιμος σκόπευε να κινηθεί προς τα λημέρια του mainstream, του εμπορικού σινεμά, διατηρώντας όσα στοιχεία της κινηματογραφικής του ταυτότητας μπορούσε, μέχρι το σημείο εκείνο στο οποίο δεν θα ξένιζε το κοινό.
Πράγματι, το «Poor Things», μια εύστοχη μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου, δεν είχε πολλά κοινά με τις καλλιτεχνικές απαρχές του σκηνοθέτη· υπήρχε, εδώ κι εκεί, το σοκ, είδαμε αίμα, η σκηνοθεσία παρουσίασε τρικ που δεν συνηθίζονται σε τόσο εμπορικό σινεμά, ενώ είδαμε περισσότερες σκηνές με σεξ απ’ όσες θα περίμενες σε μια τόσο mainstream ταινία.
Τελικά, το «Poor Things» συζητήθηκε πολύ, αγκαλιάστηκε από κοινό και κριτικούς, έγινε μια μεγάλη επιτυχία του Γιώργου Λάνθιμου και έμοιαζε πως θα αποτελέσει το καλούπι για τη συνέχεια της φιλμογραφίας του.
Όχι, όμως! Με τις «Ιστορίες Καλοσύνης», την αμέσως επόμενη ταινία του, που έκανε πρεμιέρα στις Κάννες, ο σκηνοθέτης δείχνει ξεκάθαρα ότι απολαμβάνει το αλλόκοτο σινεμά και, ευτυχώς για -κάποιους από- εμάς, φαίνεται πως επιθυμεί να επιστρέφει κοντά του.
Γυρνά με νοσταλγία, μαζί με τον συνεργάτη του στις πρώτες ταινίες της καριέρας του, τον Ευθύμη Φιλίππου, για να μας δώσει τρεις (σχεδόν) ώρες παραξενιάς, με εκείνο το στιλ που τον μάθαμε στα πρώτα έργα του, αλλά σε αισθητά μεγαλύτερη παραγωγή.
Τι είναι το «Kinds of Kindness» του Γιώργου Λάνθιμου, η υπόθεση της ταινίας
Η νέα ταινία του Λάνθιμου αποτελείται από τρεις ξεχωριστές ιστορίες, που συνδέονται μεταξύ τους αμυδρά, μέσω αναφορών σε έναν μυστηριώδη χαρακτήρα, αλλά και μέσω κάποιων κοινών θεμάτων.
Και στις τρεις ιστορίες παίζουν οι ίδιοι ηθοποιοί, σε άλλους ρόλους για κάθε ιστορία -εξαίρεση η Χάντερ Σέιφερ, που παίζει μόνο έναν ρόλο στην τρίτη. Οι ερμηνείες είναι έξοχες, με highlight εκείνη του Τζέσι Πλίμονς, ο οποίος παίζει τρεις εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες με εντυπωσιακό τρόπο.
Ας κάνουμε μια σύντομη περίληψη των τριών ιστοριών καλοσύνης, χωρίς σημαντικά spoilers.
- Η πρώτη ιστορία του «Kinds of Kindness» μάς αφηγείται τις χαοτικές ημέρες που περνά ένας άνδρας (Τζέσι Πλίμονς) αφού αρνείται να φέρει εις πέρας αυτό που του ζήτησε το εκκεντρικό αφεντικό του στη δουλειά (Γουίλεμ Νταφόε). Ναι, αυτό που του ζητά είναι αλλόκοτο και… ναι, αυτό που ακολουθεί είναι ακόμη πιο παράξενο.
Πρόκειται για μια ιστορία που επιχειρεί να εξερευνήσει διάφορες πτυχές του σύγχρονου κόσμου, να εξετάσει τις συμπεριφορές των ανθρώπων μέσω μιας κινηματογραφικής υπερβολής, απαντώντας σε ερωτήματα σχετικά με την υποταγή, την αφοσίωση και την επιθυμία (ή, ίσως, δημιουργώντας περισσότερα ερωτήματα...).
- Η δεύτερη ιστορία βρίσκει τον Πλίμονς να φορά στολή αστυνομικού, ενώ έχει εξαφανιστεί η σύζυγός του (Έμμα Στόουν).
Τελικά, μαθαίνει νέα της, αλλά δεν είναι σίγουρος: τι απ' αυτά είναι πραγματικό και τι όχι; Η γυναίκα του επιστρέφει, αλλά... είναι όντως εκείνη;
Εδώ βλέπουμε τον κεντρικό χαρακτήρα να αμφισβητεί την πραγματικότητα, να μπαίνει σε λημέρια συνωμοσιολογίας, να μην μπορεί να εμπιστευτεί ούτε τα ίδια του τα μάτια.
Επίσης, βλέπουμε σκηνές βίας, αίμα και άλλα παράξενα σκηνικά, με μουσική υπόκρουση που κάνει την αλλόκοτη ατμόσφαιρα εφιαλτική (επιστρέφει ο Τζέρσκιν Φέντριξ, που «έντυσε» μουσικά το «Poor Things»), χωρίς, όμως, να χάνεται το χιούμορ, χωρίς να φεύγει η σάτιρα από το προσκήνιο.
- Στην τρίτη ιστορία, η Έμμα Στόουν μαζί με τον Πλίμονς, μέλη μιας αίρεσης, έχουν βγει στους δρόμους οδηγώντας ένα ταχύτατο μοβ αμάξι για να βρουν μια γυναίκα η οποία έχει υπερφυσικές δυνατότητες και θα γίνει μεσσίας του κόσμου. Ή, τουλάχιστον, έτσι θεωρούν.
Υπάρχει μια αλλόκοτη ασθένεια (ή, έστω, πιστεύουν ότι υπάρχει μια τέτοια) και η Στόουν λάμπει με τις ερμηνευτικές ικανότητές της στην κωμωδία, σε ατμόσφαιρα που θυμίζει τη θαυμάσια τηλεοπτική σειρά «The Leftovers».
Γενικά, πρόκειται για τρεις ιστορίες που έχουν ως στόχο τον προβληματισμό (ασχολούνται με την πίστη, την καλοσύνη, την αφοσίωση και πολλές άλλες έννοιες), σαφώς, αλλά και τη διασκέδαση, με εξαιρετικές ερμηνείες, πολύ ενδιαφέρουσα μουσική υπόκρουση, σενάρια που σε κάνουν να περιμένεις με ανυπομονησία να δεις τι θα γίνει παρακάτω (και να ξύνεις με απορία το κεφάλι σου όσο προσπαθείς να καταλάβεις γιατί γίνεται ό,τι γίνεται).
Από ένα σημείο κι έπειτα, μπορούμε να δεχτούμε ότι δεν θα καταφέρουμε να ακολουθήσουμε κάθε νήμα του σεναρίου μέχρι την άκρη του. Ας απολαύσουμε την ατμόσφαιρα... χωρίς να σπάμε το κεφάλι μας.
Σε τι κοινό απευθύνονται οι «Ιστορίες Καλοσύνης»
Τώρα, μπορεί να αναρωτιέσαι αν θα σου αρέσει η νέα ταινία του Λάνθιμου, το «Kinds of Kindness».
Λοιπόν, η απάντηση είναι αυτή: σίγουρα θα σου αρέσει, αν σου άρεσαν οι πρώτες ταινίες του. Θα σου αρέσουν οι «Ιστορίες Καλοσύνης» αν σου άρεσε ο «Κυνόδοντας» (Dogtooth) ή ο «Αστακός» («The Lobster»), αν απόλαυσες τις πιο ασυνήθιστες ταινίες του σκηνοθέτη και αν οι κόσμοι που έπλασε μαζί με τον Φιλίππου σού φάνηκαν συναρπαστικοί.
Αν δυσκολεύτηκες με αυτές τις ταινίες και απόλαυσες μόνο το «Poor Things», αν για εσένα η αξιόλογη δουλειά του Γιώργου Λάνθιμου ξεκινά από την «Ευνοούμενη», τότε μάλλον το νέο του έργο δεν απευθύνεται σε εσένα.
«Kinds of Kindness»: Είναι πισωγύρισμα για τον Λάνθιμο, μετά το «Poor Things»;
Χωρίς αμφιβολία, η νέα ταινία του Λάνθιμου «δεν είναι για όλους». Αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για μια ταινία που επίτηδες αγνοεί τις επιταγές του σύγχρονου mainstream, για να βουτήξει σε πιο παράξενα κινηματογραφικά νερά.
Οι «Ιστορίες Καλοσύνης» είναι μια ταινία πολύ πιο αντισυμβατική, αν τη συγκρίνουμε με το «Poor Things».
Αν έχετε συνηθίσει σε τέτοιου τύπου εμπειρίες στο σινεμά, τότε δεν θα έχετε πρόβλημα. Αν όχι, ενδέχεται να θεωρήσετε (όπως έχουν θεωρήσει και κάποιοι κριτικοί κινηματογράφου) ότι πρόκειται για ένα βήμα πίσω για τη δουλειά του σκηνοθέτη.
Ωστόσο, δεν είναι σίγουρο ότι το έργο του Λάνθιμου θα ήθελε να παγιωθεί στη μορφή του «Poor Things», καθώς ένας δημιουργός μπορεί να έχει, ταυτόχρονα, περισσότερες από μία καλλιτεχνικές διεξόδους, να κινείται σε περισσότερα δημιουργικά στιλ την ίδια ώρα.
Στη νέα του ταινία, ο Λάνθιμος φαίνεται πως το διασκεδάζει με την ψυχή του… και αυτό βγαίνει προς τα έξω και περνά στο κοινό.
Ο Λάνθιμος κινήθηκε από τη φεστιβαλική παραξενιά σε μια πιο προσβάσιμη παραξενιά, και τώρα πάει πίσω στις απαρχές του, έχοντας πάρει όλα τα μαθήματα από τις προηγούμενες δουλειές του και αξιοποιώντας όλες τις προεκτάσεις της, για να μας δώσει μια χαοτική τριπλή ταινία με αρκετές αξέχαστες στιγμές.
Δεν ξέρουμε πώς θα είναι τα επόμενα βήματά του, αλλά χαιρόμαστε: χαιρόμαστε που υπάρχει ο Λάνθιμος του «Poor Things», αλλά χαιρόμαστε και για τη διατήρηση του Λάνθιμου του «Kinds of Kindness».
Πάντως, αν γνωρίσατε τον σκηνοθέτη στην εποχή μετά την «Ευνοούμενη», ετοιμαστείτε για ένα χαοτικό ταξίδι.
Η νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου είναι σε ίσα μέρη αστεία, δύσκολη, βίαιη, αλλόκοτη, στιλάτη, πάντα συνεπής στο ύφος της και πρόθυμη να σου αποκαλύψει μόνο όσα εκείνη θέλει, για να σε κάνει να ζητάς περισσότερα, χωρίς να ξέρεις με σιγουριά αν θέλεις πράγματι να μάθεις κι άλλα για τους κόσμους αυτούς που έχει πλάσει ο σκηνοθέτης με τον σεναριογράφο του.
Μια ακόμα επιτυχημένη προσθήκη σε μια πλούσια, πολύ ενδιαφέρουσα φιλμογραφία.
Η ταινία «Kinds of Kindness» παίζει στους κινηματογράφους της Ελλάδας από τις 30 Μαΐου, σε διανομή Feelgood Entertainment.