Ο δύο τους συμπληρώνουν με μαεστρία ο ένας τον άλλο. Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης παρέα με τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη αναμετρώνται με το εμβληματικό «Τάβλι» του Δημήτρη Κεχαϊδη.
Δύο τύποι με αγνή καρδιά, αφελείς, που θέλουν να πιάσουν την καλή χωρίς κόπο και σχεδιάζουν μπαγαποντιές, πάνω από μία παρτίδα σκάκι, καλοκαίρι στην βεράντα με ελληνικό καφέ.
Μία απολαυστική παράσταση, με δύο σπουδαίους ηθοποιούς, από τον σκηνοθέτη Λευτέρη Γιοβανίδη. Μία παράσταση που ξεκίνησε από το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης, κέρδισε το κοινό τον περασμένο χειμώνα στο θέατρο Ανεσις και τώρα, για τρίτη σεζόν, ξεκινά περιοδεία σε αυτό το διαφορετικό καλοκαίρι. Η παράσταση κάνει πρεμιέρα στις 7 Ιουλίου στο Ευριπίδειο Θέατρο στη Σαλαμίνα, την επόμενη μέρα στην Ηλιούπολη και ακολουθεί μία περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.
Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης μιλά στο iefimerida για το έργο και τις προκλήσεις εν μέσω πανδημίας. «Ήταν μια εξαιρετικά δυσάρεστη εμπειρία. Αυτό που κυρίως συνειδητοποίησα, είναι το μάταιο, του να σχεδιάζεις πράγματα για το μέλλον και το πόσο εύκολο είναι όλα να ανατραπούν.
Από την άλλη χωρίς όνειρα ζωή δεν υπάρχει! Έρχονται κάποιες τέτοιες δύσκολες καταστάσεις να μας θυμίζουν τις προτεραιότητες τις ανάγκες μας, την ουσία των πραγμάτων».
Σκιαδαρέσης: Δεν νομίζω πως υπάρχει ηθοποιός που να μην έχει ονειρευτεί το «Τάβλι»
«Το τάβλι» τρίτη σεζόν σε ένα διαφορετικό, λόγω πανδημίας καλοκαίρι και είμαστε λίγο πριν την πρεμιέρα σας. Η αλήθεια είναι πώς μιλάμε για ένα από τα πιο παιγμένα έργα στο θέατρο. Τι διαφορετικό θα δούμε στην προσέγγιση του Λευτέρη Γιοβανίδη; «Οντως είναι από τα πιο παιγμένα έργα αλλά αυτό οφείλεται στο ότι είναι αφενός από τα πιο αγαπημένα και αφετέρου απ τα πιο καλογραμμένα έργα του νεοελληνικού ρεπερτορίου. Δεν νομίζω να υπάρχει ηθοποιός που να μην έχει αγγίξει κάποια στιγμή το «Τάβλι» η έστω να μην το έχει ονειρευτεί. Σε ένα τέτοιο κείμενο λοιπόν, δεν νομίζω ότι υπάρχει ανάγκη για «σκηνοθετισμους». Εχει τόση δύναμη και υλικό το ίδιο το κείμενο που αποτελεί αστείρευτη πηγή έρευνας. Αυτός ακριβώς ήταν και ο στόχος της δικής μας παράστασης.
Η ανάδειξη αυτού του σημαντικού κειμένου μια και κοινή θέση και των τριών συντελεστών (Σκιαδαρέσης-Μιχαηλίδης-Γιοβανίδης) είναι ότι πρωτίστως σημασία έχει να ανακαλύψει κανείς όλες τις πτυχές του κειμένου».
Δυο πολύ αναγνωρίσιμοι χαρακτήρες, κ. Σκιαδαρέση και τόσα χρόνια μετά, αντιλαμβανόμαστε πως σχεδόν τίποτα δεν έχει αλλάξει σε νοοτροπίες. «Θα μπορούσε να πει κανείς ότι πρόκειται για χαρακτήρες αρχετυπικούς.
Δίδυμο από αυτά που συμπληρώνουν τέλεια ο ένας τον άλλο. Δυο αφελείς τύποι κακόμοιροι που ψάχνουν τρόπο να πιάσουν την καλή καταβάλλοντας τον λιγότερο δυνατό κόπο. Νομίζουν ότι είναι έξυπνοι και μπορούν να τα καταφέρουν αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να ξεδιπλώσουν επί σκηνής την μιζέρια τους και τη δυστυχία τους. Ο Κεχαΐδης αγάπα τους ήρωες του ,γι αυτό και τους αντιμετωπίζει με πολύ χιούμορ και συμπάθεια μέσα σ' αυτή τη δυστυχία τους».
Σκιαδαρέσης: Ο Φατσέας δεν με άφησε ποτέ
Επιστροφή κ. Σκιαδαρέση και για το «Καφέ της Χαράς» με τον αγαπημένο του κοινού Φατσέα, τι μηνύματα παίρνετε από τον κόσμο, τι σας λένε στο δρόμο; «Είναι ένας ρόλος που δεν με άφησε ποτέ, όλα αυτά τα χρόνια. Αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο και πραγματικά θα μου ήταν πολύ δύσκολο να σταχυολογήσω όλα αυτά που κατά καιρούς έχω ακούσει.
Κρατάω κυρίως τη χαρά που και την παρέα που έχουμε δώσει με το «Καφέ της χαράς» σε ηλικιωμένους ανθρώπους και σε παιδιά. Γιατί κάθε φορά που μου το εξομολογούνται, συγκινούμαι και με αγγίζει λίγο παραπάνω».
Θα πάτε διακοπές αυτό το καλοκαίρι; έχετε φόβο για τον ιό; «Λέω ότι θα πάω αν και εφοσον όλα είναι καλά. Μάθαμε να θέτουμε προϋποθέσεις πια! Με φόβο, με προφυλάξεις, αλλά και χωρίς πανικό γιατί ούτε αυτός βοηθάει».
Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Ιεροκλής Μιχαηλίδης στο «Τάβλι»
Ο Φώντας (Γεράσιμος Σκιαδαρέσης) και ο Κόλιας (Ιεροκλής Μιχαηλίδης) δυο φίλοι και κουνιάδοι, κάθονται ένα ζεστό αυγουστιάτικο απόγευμα μετά από ένα μεσημεριανό ύπνο, την ώρα του ιερού απογευματινού καφέ στη βεράντα τους και συζητούν πως θα πιάσουν την καλή και θα γλυτώσουν από τη φτώχεια τους. Το σχέδιο «όπως πάντα» καλά οργανωμένο και σίγουρο, μας δείχνει όλο το νεοελληνικό όνειρο που πλάθεται από ευτελή υλικά. Οι δυο ήρωες μας, ο Φώντας, άνθρωπος της πιάτσας και ο Κόλιας πρώην αντιστασιακός και νυν λαχειοπώλης, ονειρεύονται να στήσουν μαζί μια κομπίνα, με στόχο τα μεγάλα κέρδη και την είσοδο στην υψηλή κοινωνία. Δύο χαρακτήρες αυθεντικοί, λαϊκοί, οικείοι, αναγνωρίσιμοι, τραγικοί και κωμικοί συνάμα, συνοψίζουν την ουσία της νεοελληνικής φιλοσοφίας.
Το Τάβλι, είναι έργο προφητικό και γι' αυτό πάντα επίκαιρο ανέβηκε για πρώτη φορά, στο Θέατρο Τέχνης τον Φεβρουάριο του 1972, μεσούσης της δικτατορίας, σε σκηνοθεσία του Κάρολου Κουν, με πρωταγωνιστές τον Νικήτα Τσακίρογλου ως Φώντα και τον Γιάννη Μόρτζο ως Κόλια. Από τότε, ανεβαίνει συχνά στις θεατρικές σκηνές, γεγονός που καταδεικνύει την οξυδερκή ματιά του συγγραφέα στη νεοελληνική νοοτροπία.
Κείμενο : Δημήτρης Κεχαΐδης /Σκηνοθεσία: Λευτέρης Γιοβανίδης /Σκηνικά: Πουλχερία Τζόβα /Κοστούμια: Μαρία Παπαδοπούλου /Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου /Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος /Bοηθός Σκηνοθέτη: Νίκη Σκιαδαρέση Με τους : Ιεροκλή Μιχαηλίδη και Γεράσιμο Σκιαδαρέση
Πρόγραμμα περιοδείας
Τρίτη 7 Ιουλίου Σαλαμίνα Ευριπίδειο Θέατρο
Τετάρτη 8 Ιουλίου Ηλιούπολη Δημοτικό θέατρο Άλσους Ηλιούπολης Δ.Κιντής
Κυριακή 19 Ιουλίου Τήνος – Θέατρο Κούμαρου
Τρίτη 21 Ιουλίου- Χαλάνδρι Θέατρο Ρεματιάς
Σάββατο 25 Ιουλίου Μάνη Θέατρο Μηλιάς -::Μάνη
Τετάρτη 29 Ιουλίου Αίγινα Αυλή του 2ου Δημοτικού σχολείου
Πέμπτη 30 Ιουλίου Σαρωνίδα CINEMAX ΤΡΙΑΝΟΝ
Σάββατο 1 Αυγούστου Ρόδος Μεσαιωνική τάφρος
Τρίτη 25 Αυγούστου Ρέθυμνο ΘΕΑΤΡΟ ΕΡΩΦΙΛΗ (ΦΡΟΥΡΙΟ ΦΟΡΤΕΤΖΑΣ)
Τετάρτη 26 Αύγουστος Χανιά - ΘΕΑΤΡΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΤΑΦΡΟΥ
Δευτέρα 31 Αυγούστου και Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου Θεσσαλονίκη Θέατρο Κήπου
Πέμπτη 27 και 28 Αύγουστος Ηράκλειο - Τεχνόπολις park
Δευτέρα 31 Αυγούστου και Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου Θεσσαλονίκη Θέατρο Κήπου
Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου Βέροια - ΘΕΡΙΝΟ Κινηματοθέατρο Σταρ
Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου Βόλος - CINE ΕΞΩΡΑΙΣΤΙΚΗ
Κυριακή 6/9 Πειραιάς – ΘΕΑΤΡΟ ΒΕΑΚΕΙΟ