Έχει μια απόκοσμη ομορφιά το σπίτι που έζησε και ζωγράφιζε ο Γιάννης Τσαρούχης.
Κατασκευάστηκε το 1965, με βάση δικά του σχέδια. Ξεχωρίζει το ψηλότερο δωμάτιο (στη φωτογραφία με το φωτισμένο παράθυρο), που μοιάζει σαν πολεμίστρα και που οι φοιτητές της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, το ονόμασαν «Ιερό». Σε αυτό το δωμάτιο, επέλεξε να παρουσιάσει την εγκατάστασή της «Τρωάδες» η φοιτήτρια της Σχολής, Ακριβή Κούκουλη, εμπνεόμενη από τις «Τρωάδες» που ανέβασε το 1977 ο Γιάννης Τσαρούχης στο Κολωνάκι.
Η Ακριβή, προσπάθησε να φανταστεί πώς μπορεί να ήταν οι φωνές των Τρωάδων, δηλαδή γυναικών και παιδιών ξεριζωμένων από τόπους και ανθρώπους. Έτσι διαμορφώνει ένα «ρούχο» μαύρο από πλέξεις και σχοινιά. Ένα ξηλωμένο ρούχο, μετεωριζόμενο που περιβάλλεται από άσπρη κορδέλα, όπως στην αρχαιότητα τύλιγαν με κορδέλες ναούς και σπίτια προκειμένου να προστατευτούν.
Το σπίτι του Γιάννη Τσαρούχη, το 1985 κρίθηκε διατηρητέο με απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ και το 2002 ανακηρύχθηκε Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο και Έργο Τέχνης από το Τμήμα Νεότερων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού. Σήμερα είναι το «Ίδρυμα Γιάννη Τσαρούχη» στην οδό Πλουτάρχου, στα σύνορα Αμαρουσίου και Πεύκης.
Πρόεδρος του Ιδρύματος, είναι η Νίκη Γρυπάρη, ανιψιά και για πολλά χρόνια βοηθός του Γιάννη Τσαρούχη. Η κυρία Γρυπάρη με μεγάλη ευχαρίστηση δέχτηκε φοιτητές και φοιτήτριες της ΑΣΚΤ, να ψηλαφίσουν το αρχείο του Τσαρούχη, να μελετήσουν την εργογραφία του, να διαβάσουν τα κείμενά του, να δουν τα ποιήματα, τα σκηνικά, τα κοστούμια, τη ζωγραφική του. Εκεί, στον ίδιο χώρο που εργαζόταν ο μεγάλος καλλιτέχνης Γιάννης Τσαρούχης, οι νέοι δημιουργοί, εμπνεόμενοι από αυτόν, έστησαν τα δικά τους έργα.
Όλες οι φωτογραφίες, είναι από την μεγάλη γιορτή που έγινε στο κλείσιμο της Έκθεσης «Στον Κύκλο του Τσαρούχη».
Καθοδηγητές σε όλη αυτή την προσπάθεια των φοιτητών και φοιτητριών της ΑΣΚΤ, να ξαναδιαβάσουν με φρέσκια ματιά, το έργο του Γιάννη Τσαρούχη, ήταν ο Καθηγητής τους Νίκος Ναυρίδης και η εικαστικός-θεατρολόγος και υπεύθυνη εκπαιδευτικών προγραμμάτων του Ιδρύματος, Βάσω Τζούτη.
Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί ο Γιάννης Τσαρούχης, θέλησε να υπάρχουν απίστευτα στενοί διάδρομοι με σχεδόν κατακόρυφες σκάλες που οδηγούν στα πάνω δωμάτια του σπιτιού.
Σε ένα τέτοιο διάδρομο και σκάλα, ο Τζώρτζης Χορταριάς ως perfoming actor, χόρεψε ζεϊμπέκικο όπως θα τον χόρευε εκεί ο Τσαρούχης. Το αποτέλεσμα καταγράφεται σε ένα εξαιρετικό video art του Χρήστου Μπαλαγιάννη, με ήχο του Φίλιππου Σαραντόπουλου.
Στην ομαδική έκθεση στο Ίδρυμα Γιάννη Τσαρούχη, έλαβαν μέρος:
Βάρσου Λία, Βιτολιάνος Βασίλης, Γεωργακόπουλος Νίκος, Γεωργίτση Αναστασία, Δαμουλή – Πλαΐνη Σοφία, Καραδήμα Ελίνα, Κοβάτσεβα Μαργαρίτα, Κούκουλη Ακριβή, Λαδένης Ορέστης, Μανταδάκης Δημήτρης, Μαρκουλή Μαρίνα, Μπαλαγιάννης Χρήστος, Μπαρή Αλεξάνδρα, Μποβολής Μάριος, Μπουρίτσα Δήμητρα, Παπαλού Σάββας, Παπαντώνης Κώστας, Παυλίδου Ντέπη, Παλαιολόγος Νίκος, Σπυράκη Άννα, Στράγκας Πέτρος, Τριβιζά Ζαφειρία, Τσουκαλά Αγγελική, Φακίνου Ανδριάνα, Φραγκαθούλα Ναταλία, Χιλέτη Εύα.
Επιμέλεια έκθεσης: Νίκος Ναυρίδης, Κώστας Χριστόπουλος
Θεωρητική υποστήριξη: Ματίνα Τσιγκάκου
