Regards Vénitiens είναι ο τίτλος της έκθεσης στο εξακοσίων ετών παλάτι Vendramin Grimani της Βενετίας, όπου παρουσιάζονται δεκάδες φωτογραφίες που έβγαλε ο Νίκος Αλιάγας στη Γαληνοτάτη Δημοκρατία, με ασπρόμαυρο φιλμ.
«Όπως έλεγε η σπουδαία φωτογράφος Sabine Weiss, είμαι ένας παρατηρητής, ένας αυτόπτης μάρτυρας. Οι φωτογραφίες μου είναι η ταπεινή μαρτυρία του γιου Ελλήνων μεταναστών, ο οποίος γεννήθηκε στη Γαλλία, είναι ερωτευμένος με την Ευρώπη και προσπαθεί να χτίσει γέφυρες και να πει μικρές ιστορίες» λέει ο Νίκος Αλιάγας.
Από τις λιμνοθάλασσες του Μεσολογγίου όπου γεννήθηκαν οι γονείς του, στο Παρίσι όπου γεννήθηκε ο ίδιος και στον κόσμο ολόκληρο μέσω της μιντιακής του σφραγίδας, ο Νίκος Αλιάγας είναι ένας παθιασμένος φωτογράφος. Τώρα σειρά έχει να αποκαλύψει στον κόσμο τις εικόνες που αιχμαλώτισε στη Βενετία, σε ένα παιχνίδι σκιών, προσώπων και αληθινών συμβόλων της πόλης. 150 ασπρόμαυρες φωτογραφίες που απλώνονται στο επιβλητικό παλάτι εξακοσίων ετών Vendramin Grimani πάνω στο μεγάλο κανάλι, μετά από πρόσκληση του Ιδρύματος Dell’Albero d’Oro.
«Είναι άραγε εφικτό να αυτοσχεδιάσει κάποιος στη Βενετία;» αναρωτιέται ο ίδιος ο Νίκος Αλιάγας. «Σε μια πόλη φωτογραφημένη εκατομμύρια φορές από τόσα μάτια περαστικών; Ναι, αν ξεκινήσεις από την πεποίθηση ότι στην πραγματικότητα η Βενετία είναι αυτή που μας κοιτάζει και μας παρατηρεί».
Ο Νίκος Αλιάγας περιηγήθηκε στα στενά της Βενετίας, στα περίφημα calli όπου περπατάς και οι ώμοι σου αγγίζουν τους τοίχους των σπιτιών, έφυγε μακριά από την τουριστική καρτ ποστάλ της πρόσοψης, χαρτογράφησε τα πρόσωπα των Βενετσιάνων, την καθημερινότητά τους. Oι κώδικες και οι δονήσεις της λιμνοθάλασσας του ήταν γνωστοί άλλωστε σχεδόν γενετικά.
Όταν τον προσκάλεσε το Fondazione dell’Albero d’Oro αποφάσισε να επικεντρωθεί στην περιοχή πέριξ του palazzo Vendramin Grimani, στο San Polo. Eγινε παρατηρητής και καταγραφέας ανθρώπων και σκηνών. Και το έκανε χρησιμοποιώντας ασπρόμαυρο φιλμ, ένα εγχείρημα τολμηρό, καθώς μπορεί να στερήσει σημαντικές στιβάδες του τοπίου και της ανθρωπογεωγραφίας της Βενετίας. Από την άλλη, μπορεί να αποτελέσει ένα έξτρα κάτοπτρο που θα πολλαπλασιάσει και βαθύνει αυτό που εικονίζεται στη φωτογραφία.
Την πλατεία, τον γονδολιέρη, τη φεύγουσα σκιά, την εκκεντρική Βενετσιάνα… «Η ψυχή της Βενετίας είναι οι άνθρωποί της, αυτοί που δεν επιδιώκουν τη φήμη, που δεν τους φωτογραφίζουν οι τουρίστες: οι τεχνίτες, ο μπαρμπέρης, ο μανάβης, ο ξυλουργός. Αυτοί οι άνθρωποι με υιοθέτησαν, με οδήγησαν σε έναν φωτογραφικό διάλογο που μερικές φορές είναι σιωπηλός. Η πόλη σε παρατηρεί και εσύ χάνεσαι σε αυτήν» λέει ο Νίκος Αλιάγας.
Τα τελευταία χρόνια ο Νίκος Αλιάγας, πέρα από την καριέρα του στα γαλλόφωνα οπτικοακουστικά μέσα, δραστηριοποιείται και ως φωτογράφος, με περισσότερες από τριάντα εκθέσεις σε όλη την Ευρώπη. Μακριά από τα φωτά της δημοσιότητας, η καλλιτεχνική του αναζήτηση έχει να κάνει με ανθρώπους της καθημερινότητας, με επίκεντρο το πέρασμα του χρόνου στην ανθρώπινη ύπαρξη, πορτρέτα καθημερινών ανθρώπων που απαθανατίζει στα ταξίδια του.
H έκθεση θα ολοκληρωθεί στις 23 Νοεμβρίου.