Κοινό χαρακτηριστικό στους καλλιτέχνες της dream pop, είναι οι υπερβατικές εμπειρίες. Τούτο δεν σημαίνει πως είναι ονειροπαρμένοι και χάνουν την επαφή με την πραγματικότητα.
Σημαίνει ότι έχουν μια ιδιαίτερη δύναμη να βλέπουν την πραγματικότητα με μη τοξικά μάτια. Σε όλους τους τραγουδοποιούς της κατηγορίας αυτής, υπάρχει διάχυτη η νοσταλγία για άδολες καταστάσεις που κάποτε έζησαν, και που αν δεν υπάρχουν τώρα, χρησιμοποιούν την τέχνη τους για να τις ξαναζήσουν. Ο αισθητικός αυτός τρόπος γραφής, μπορεί να χαρακτηριστεί «ονειρική pop», όπως και οι ευγενείς αυτοί τραγουδοποιοί, ονειροπόλοι, και δημιουργοί «αποκαλυπτικού τραγουδιού», όπως το όριζε ο κορυφαίος ονειροπόλος της Τέχνης, Μάνος Χατζιδάκις, διαχωρίζοντάς το αυστηρά από το «διασκεδαστικό τραγούδι».
Ένα χαρακτηριστικό δείγμα τέτοιας γραφής, είναι το τραγούδι «Στο Παγκράτι», σε στίχους του Στάθη Δρογώση και μουσική της Ελεονόρας Μανόνα.
Ακούστε το τραγούδι «Στο Παγκράτι»
Το τραγούδι περιέχεται στον δίσκο «Έρημο Φως» που κυκλοφόρησε πρόσφατα ο Στάθης Δρογώσης. Ανάλογης αισθητικής είναι και ο δίσκος «Ονειροπόλη» που επίσης μας παρουσίασε πρόσφατα, η Ελεονόρα Μανόνα.
Αναφερόμενος στον δίσκο του «Έρημο Φως», ο Στάθης Δρογώσης μας είπε:
«Εγώ κυρίως σε αυτόν τον δίσκο, νοσταλγώ. Κάνω απολογισμούς. Την ώρα που ζεις κάτι (έναν όμορφο έρωτα), δεν μπορείς να γράψεις, είσαι απλώς παγωμένος, με την καλή έννοια, ζεις το παρόν, δεν ξέρεις όμως τί θα σου ξημερώσει. Πολλές φορές τα τραγούδια μου είναι μια μίξη, δικές μου εμπειρίες αλλά και άλλων ανθρώπων, φίλων μου. Πολλές φορές κάνω ένα story telling, σαν να γράφω μικρά διηγήματα. Σε αυτόν τον δίσκο πάντως, το «Έρημο Φως», τα τραγούδια είναι προσωπικά, μιλάω για τη ζωή μου»
Η Ελεονόρα Μανόνα, για τον δικό της δίσκο, μας είπε :
«Η Ονειροπόλη είναι ο πρώτος μου ολοκληρωμένος δίσκος, έχει θέμα την πόλη και κάποιους χαρακτήρες της, όπως εγώ τους φαντάστηκα. Τα μισά κομμάτια είναι ορχηστρικά, τα άλλα τραγούδια. Χαρακτηρίζω τη μουσική μου ήρεμη δύναμη. Ξεκινά με μία αίσθηση ηρεμίας και νοσταλγίας, αλλά σταδιακά προστίθεται και ένα πιο δυνατό στοιχείο».
Αξίζει να αναζητήσετε στις ψηφιακές πλατφόρμες, τη δουλειά των δύο αυτών καλλιτεχνών. Έχουμε την ανάγκη να υπάρχουν σήμερα τέτοιες «ονειρικές» μουσικές και τόσο καθαρά τραγούδια.