Τι θα γινόταν αν μπορούσαμε να διαλέγουμε τους γονείς και τα παιδιά μας; Η Ελένη Καστάνη δίνει την απάντηση μέσα από την παράσταση «Μαμά» στο Νέο Θέατρο Βασικάκου.
Ενα γλυκόπικρο έργο που σκηνοθετεί ο Γιώργος Σουλεϊμάν με υπέροχες μουσικές του Θέμη Καραμουρατίδη. Η Ελένη Καστάνη μάς παρουσιάζει την παράσταση και αποκαλύπτει γιατί βαριέται το θέατρο και προτιμά το Πάσχα από τα Χριστούγεννα.
«Όταν μου το πρότειναν μου άρεσε η βασική ιδέα του έργου, ακούμπησε βαθιά το χαρακτήρα μου» αναφέρει μιλώντας στο iefimerida.gr η Ελένη Καστάνη. «Ο Γιώργος Σουλειμάν, ο σκηνοθέτης της παράστασης, το επέλεξε γιατί με παρακολουθούσε στενά πολλά χρόνια και θεωρούσε ότι έπρεπε να παίξω τη μητέρα αυτή. Το έργο είναι με κινηματογραφική μορφή, με σκηνές αναχρονιστικές και αυτό μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον και από υποκριτικής απόψεως και από πλοκής του έργου».
«Υποδύομαι μια κλασική μαμά. Οι ηρωίδες είναι δυο μοναχικές γυναίκες. Μια μεγάλης ηλικίας και η άλλη νέα. Μια κλασική μητέρα που θέλει να γευτεί την μητρότητα. Ενα έργο με γυναίκες, αλλά πάνω για τις σχέσεις, οπότε αφορά εξίσου στους άντρες θεατές.
Δεν έχει σημασία αν είναι γυναίκες οι ηρωίδες. Στο έργο θα μπορούσα να έχω γιο αντί για κόρη, πάλι το ίδιο θα ήτανε. Απλά αν ήταν σχέση μητέρας με γιο θα μπλεκόταν ένα οιδιπόδειο σύμπλεγμα, αυτή θα ήταν η διαφορά».
Τι σας δυσκολεύει περισσότερο, η κωμωδία ή το δράμα; «Η κωμωδία. Ασυζητητί είναι πιο δύσκολο είδος. Το έχω πει πολλές φορές η κωμωδία περιλαμβάνει το δράμα. Το δράμα προηγείται και έπεται η κωμωδία. Είναι πολύ δύσκολη η κωμωδία».
Ελένη Καστάνη: Απολαμβάνω τον κινηματογράφο
Χρόνια θητείας στο θέατρο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση. Ποιο Μέσο απολαμβάνετε περισσότερο; «Τον κινηματογράφο. Όλοι εντυπωσιάζονται όταν το λέω γιατί με θεωρούν ηθοποιό του θεάτρου. Αλλά μπορώ να πω ότι δυο - τρία πράγματα με πλήττουν στο θέατρο.
Η επανάληψη μιας παράστασης για ένα η δυο χρόνια, και οι ανταγωνιστικές σχέσεις κάποιες φορές με τους συναδέλφους, ειδικά στην κωμωδία. Με έχει κουράσει πολύ να είμαι στην σκηνή και να «μάχομαι» με κάποιους άλλους. Το βαριέμαι αφόρητα. Το σινεμά δεν το περιλαμβάνει αυτό. Έχει ένα βασικό όμως. Πρέπει να έχεις πολύ καλό σκηνοθέτη γιατί είσαι στα χέρια του. Για αυτό μου αρέσει και αυτό το έργο που παίζουμε τώρα. Έχει αυτή την μορφή με τις σκηνές. Το θεωρώ μεγάλη πρόκληση. Και επίσης πλεονεκτεί το σινεμά σε ένα πράγμα. Είναι η μοναδική τέχνη που μένει. Το θέατρο γεννιέται και πεθαίνει κάθε βράδυ. Έχει μια ματαιότητα δηλαδή».
Ως θεατής τι σας αρέσει να βλέπετε; «Όταν ήμουν νεώτερη έβλεπα πάρα πολύ θέατρο. Τώρα πια μετά από τόσα χρόνια πηγαίνω σε παραστάσεις που πιστεύω πως θα μου αρέσουν. Πάλι προτιμώ το σινεμά τελικά».
Είστε από τους λάτρεις των Χριστουγέννων ή από αυτούς που ‘υποφέρουν’ αυτή την εποχή; «Εγώ αγαπώ το Πάσχα. Ίσως επειδή είμαι νησιώτισσα. Τα Χριστούγεννα με ψυχοπλακώνουν γιατί οι ηθοποιοί δουλεύουμε σαν τα σκυλιά στις γιορτές. Δεν έχω χαρεί ποτέ Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά παρά μόνο ελάχιστες φορές που δεν δούλευα στο θέατρο».
Ελένη Καστάνη: Ο τοίχος του σπιτιού μου είναι γεμάτος συνθήματα
Έχετε περάσει μεγάλο μέρος της ζωής σας στα Εξάρχεια. Πιστεύετε ότι αλλάζει το τοπίο στην περιοχή; Είστε αισιόδοξη; «Θεωρώ ότι η μεγαλύτερη αντίσταση είναι το να μένεις και να είσαι στα Εξάρχεια.
Αυτή είναι η αντίσταση. Όταν βλέπω πως κλείνουν κάποια μαγαζιά, σούπερ μάρκετ στην ευρύτερη περιοχή και στην οδό Καλλιδρομίου τρελαίνομαι. Έκλεισε το βιβλιοπωλείο του Παπασωτηρίου. Γιατί να κλείσει; Αναγκάστηκαν προφανώς οι άνθρωποι να το κλείσουν. Έτσι υποβαθμίζονται τα Εξάρχεια.
Εγώ θα μένω για πάντα στα Εξάρχεια. Όταν είχα το παιδί μου μωρό, το πήγαινα με το καρότσι στο λόφο του Στρέφη. Γιατί σκεφτόμουν πως αν το πάω στο λόφο και πηγαίνουν όλο μαμάδες με παιδιά και μωρά με καρότσια, δεν θα πηγαίνουν οι ναρκομανείς να αφήνουν την σύριγγα.
Πιστεύω ότι θα αλλάξει. Πρέπει να διευκρινίσω πως εγώ δεν μένω στον πυρήνα που γίνονται τα μεγάλα επεισόδια και ίσως μιλάω και λίγο εκ του ασφαλούς. Αλλά το έχω πει και άλλες φορές πως στον απόλυτο ύπνο του καπιταλισμού που ζούμε εδώ στις δυτικές κοινωνίες, το να διαβάζεις και κανένα σύνθημα στον τοίχο ξυπνάει και λίγο το μυαλό. Εμένα ο τοίχος μου είναι γεμάτος από συνθήματα, αλλά δεν με νοιάζει».
«Η αγάπη είναι ο μοχλός που κάνει τον άνθρωπο να λειτουργεί»
Τι σας δίνει κουράγιο και δύναμη για να αντιμετωπίσετε την κάθε μέρα;
«Η αγάπη είναι ο μοχλός που κάνει τον άνθρωπο να λειτουργεί να δουλεύει. Η αγάπη σου δίνει δύναμη. Αυτή η αγάπη μπορεί να είναι προς το παιδί σου, προς τον άντρα σου, η αν είσαι ερωτευμένη να είναι προς τον φίλο σου προς την φίλη σου, η σε έναν ομόφυλο άνθρωπο. Πιστεύω πως η αγάπη κινεί τα νήματα της ζωής και της ευτυχίας».
«Μαμά®» (Τοcar Mare) με την Ελένη Καστάνη στο θέατρο Βασιλάκου
Το βραβευμένο έργο της Marta Barcelo «Μαμά®» (Τοcar Mare), που έκανε αίσθηση στο κοινό, καθώς οι λίγες παραστάσεις στο θέατρο «Θησείον» έγιναν όλες sold out μέσα σε 2 ημέρες, συνεχίζεται στο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου όπου παίζεται και η παράσταση «Του Κουτρούλη ο γάμος».
Ο Γιώργος Σουλεϊμάν, μετά τη μεγάλη επιτυχία της «Ουρανίας» σκηνοθετεί την Ελένη Καστάνη, σε έναν ρόλο ζωής για εκείνη και την Ευγενία Σαμαρά, η οποία αποτέλεσε μία αποκάλυψη στο ρόλο της κόρης. Το «φρέσκο» έργο της Marta Barcelo αποτελεί ένα εξαίρετο δείγμα της σύγχρονης σκηνής του ισπανικού θεάτρου και μιλάει για την πανανθρώπινη σχέση μεταξύ μάνας και παιδιού.
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ / Σκηνοθεσία: Γιώργος Σουλεϊμάν
Νέο Θέατρο Βασιλάκου, Προφήτου Δανιήλ 3 & Πλαταιών, Κεραμεικός. Κάθε Δευτέρα και Τρίτη 21:15