Η Έβελυν Ασουάντ είναι ηθοποιός και τραγουδίστρια. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Αυτό το καλοκαίρι θα υποδυθεί την Κασσάνδρα στην παράσταση Ορέστεια που σκηνοθετεί ο Θεόδωρος Τερζόπουλος στην Επίδαυρο.
Ως τραγουδίστρια και frontwoman του συγκροτήματος PAGAN, συνδυάζει τα απόκοσμα φωνητικά της με την υποκριτική και τον χορό. Τραγούδια των PAGAN έχουν επενδύσει μουσικά φέτος τη σειρά «Ψυχοκόρες» του ΑΝΤ1. Πέρυσι τραγούδησε στο soundtrack της ταινίας «Abyss in» του Γιάννη Αϊβάζη, όπου απέσπασε δύο βραβεία μεταξύ των συνολικών πενήντα τριών που έχει μέχρι στιγμής από διεθνή φεστιβάλ.
Στη σκηνική παρουσία της με τους Pagan, είναι συγκλονιστική. Δίνει νέα πνοή στο παραδοσιακό μας τραγούδι. Αναμφίβολα ανήκει στην πρωτοπορία των νέων εξαιρετικών μουσικών που διασκευάζουν με σύγχρονο τρόπο την παράδοση.
Βέβαια, οι αυστηροί θεματοφύλακες, θέλουν την παράδοση απείραχτη, συντηρημένη στο χρονοντούλαπο μαζί με τα φλιτζανάκια της γιαγιάς. Τα νέα παιδιά όμως, όπως η Έβελυν, θέλουν την παράδοση ζωντανή, όχι γριά, αλλά μια νέα κοπέλα με λαμπερά μάτια.
Η Έβελυν Ασουάντ θα μας πει πως από πολύ παλιά, η παράδοση μετουσιώθηκε από γενιά σε γενιά, και δεν γνωρίζουμε ακριβώς πως ήταν η πρώτη μορφή των παραδοσιακών τραγουδιών μας. Συνεπώς η κάθε γενιά καταγράφει μετουσιώνοντας το παραδοσιακό με έναν καινούργιο τρόπο….
Στην ερώτηση αν αισθάνεται περισσότερο, ηθοποιός ή τραγουδίστρια, μας είπε:
«Μου το ρωτάνε συχνά αυτό. Θα ήθελα να μην τοποθετώ τον εαυτό μου σε κουτάκια. Θέλω να νιώθω ελεύθερη και να μην βάζω όρια. Γιατί, όταν βάζεις όρια, αμέσως κλειδώνεις κάτι και δεν αφήνεις χώρο για αυτό που δεν έχεις φανταστεί. Η μουσική ενέχει το θέατρο, όπως και το θέατρο ενέχει τη μουσική. Το θέατρο με βοήθησε στο τραγούδι όπως και το τραγούδι στο θέατρο. Οι πολλαπλές μας δυνατότητες είναι όμορφο όταν συνομιλούν. Εγώ ακολουθώ τον δρόμο που ανοίγεται μπροστά μου, με οδηγό αυτό που αισθάνομαι την κάθε στιγμή και δεν ξέρω αύριο τι και πού θα είμαι…»
Μιλώντας για τον εαυτό της:
«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Ο πατέρας μου είναι Σύριος και η μητέρα μου έχει ρίζες από την Ήπειρο και τον Πόντο. Την οικογένεια από την πλευρά του πατέρα μου δεν την έζησα όσο θα ήθελα, γιατί πάντα μας χώριζαν πολλά χιλιόμετρα. Ταξιδεύαμε βέβαια στη Συρία αλλά και στον Καναδά όπου έχουν πλέον μεταναστεύσει ο παππούς μου, οι θείες μου και τα ξαδέρφια μου.
Όταν ήμουνα μικρή δεν ένιωθα άνετα με την καταγωγή μου. Είχα και κάποιες τραυματικές εμπειρίες με παιδάκια. Όμως, μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας νιώθω τυχερή που γεννήθηκα από την ένωση δύο πολιτισμών. Μικρή, ήμουν πολύ ντροπαλή και αυτό οδήγησε τους γονείς μου να με στείλουν να κάνω θέατρο, έτσι μπήκε και το «μικρόβιο». Φεύγοντας από το σχολείο, περνώντας στο Εθνικό Θέατρο απρόσμενα, έμεινα μόνη στην Αθήνα στα 18 μου χρόνια, βίωσα μια απότομη αλλαγή και πέρασα σε μια πιο σκοτεινή περίοδο την οποία κουβαλάω μέχρι και σήμερα, πιο ισορροπημένα φυσικά, και καμιά φορά σκέφτομαι πως αυτό είναι και το τίμημα για την Τέχνη μου»
Για τον ρόλο της Κασσάνδρας που θα έχει φέτος το Καλοκαίρι στην Επίδαυρο, μας είπε:
«Θα υποδυθώ την Κασσάνδρα στην Ορέστεια του Αισχύλου που θα ανεβάσει το Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Τερζόπουλου. Για μένα είναι μια πολύ σημαντική συνεργασία, για την οποία είμαι ιδιαίτερα συγκινημένη και ευγνώμων.
Η Κασσάνδρα είναι ένας σπουδαίος ρόλος, πολύ τραγικός. Ο θεός Απόλλων της έδωσε το χάρισμα της μαντείας αλλά την καταράστηκε να μην την πιστεύει κανένας γιατί εκείνη αρνήθηκε να ενδώσει στις ερωτικές του επιθυμίες. Η Κασσάνδρα κινείται ανάμεσα στο Βακχικό παραλήρημα και την προφητεία.
Στον Απόλλωνα δηλαδή και στον Διόνυσο. Μαινάδα γυναίκα παραδομένη στον Διόνυσο και προφήτισσα παραδομένη στον Απόλλωνα. Θυμίζει τους περιθωριακούς της κοινωνίας, αυτούς που δεν γίναν ποτέ αποδεκτοί. Ο τρελός του χωριού, που λέει πάντα την αλήθεια και κανείς δεν τον πιστεύει».