Ευτυχής συνύπαρξη στο μουσείο του Παλέρμο, ένα δόρυ της εικαστικού Βένιας Δημητρακοπούλου, πλάι στο αρχαίο άγαλμα της Θεάς Αθηνάς.
Πριν από λίγο καιρό παραδόθηκε στο Μουσείο Antonino Salinas, στο Παλέρμο, ένα εντυπωσιακό άγαλμα της θεάς Αθηνάς, από Μουσείο της Ακρόπολης, παρουσία της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνας Μενδώνη. Το άγαλμα θα εκτεθεί στο Μουσείο για τέσσερα χρόνια και πλάι του βρίσκεται ένα έργο της διεθνώς αναγνωρισμένης εικαστικού Βένιας Δημητρακοπούλου, ένα ορειχάλκινο δόρυ που είχε ενταχθεί ανάμεσα στα μόνιμα εκθέματα της αρχαϊκής συλλογής του μουσείου ήδη από το 2019.
Το χρυσό δόρυ που πλαισιώνει τη Θεά Αθηνά, είναι δημιουργία του 2018 και φέρει την υπογραφή της Ελληνίδας εικαστικού, Βένιας Δημητρακοπούλου.
Το άγαλμα της θεάς Αθηνάς από το Μουσείο της Ακρόπολης, χρονολογείται ανάμεσα στα 420-400 π.Χ. Η θεά Αθηνά λυγίζει το κορμί της καθώς στηρίζεται στο, χαμένο σήμερα, δόρυ που κρατούσε στο αριστερό χέρι. Φορά πέπλο, που οι πτυχές του αγκαλιάζουν τις καμπύλες του σώματος, και από πάνω στενή αιγίδα, περασμένη λοξά κάτω από την αριστερή μασχάλη. Στο κέντρο της αιγίδας υπήρχε αρχικά γοργόνειο, πιθανότατα μεταλλικό, προσαρμοσμένο στις οπές που ανοίγονται εκεί. Το δόρυ της τώρα πια, στέκεται πλάι της, και φέρει την υπογραφή της ελληνίδας εικαστικού Βένιας Δημητρακοπούλου.
Δημητρακοπούλου: Μια συγκινητική συνομιλία
«Η συνύπαρξη των έργων ως μαρτυρίες διαφορετικών χρονικών στιγμών επιτρέπει μια συγκινητική συνομιλία μεταξύ του αρχαίου και του σύγχρονου, συνδέοντας μέσω ενός κοινού λεξιλογίου τα μαχητικά χαρακτηριστικά της θεάς, με την ιδιότητά της ως Πρόμαχος, που συνοψίζονται στον δυναμικό συμβολισμό του δόρατος», λέει η εικαστικός Βένια Δημητρακοπούλου με αφορμή αυτή την ευτυχή συνύπαρξη των δύο έργων.
Το άγαλμα της Θεάς Αθηνάς μεταφέρθηκε στο Παλέρμο ως ανταπόδοση της Ελλάδας στη χειρονομία και την πολιτική βούληση της κυβέρνησης της Σικελίας, να επιστρέψει στην Ελλάδα και στο Μουσείο της Ακρόπολης το θραύσμα Fagan από την ανατολική ζωφόρο του Παρθενώνα για οκτώ χρόνια και να αιτηθεί από την κυβέρνηση της Ιταλίας την εσαεί παραμονή του στην Αθήνα. Έπειτα από την έκθεσή του για τέσσερα χρόνια στο μουσείο Antonino Salinas, το άγαλμα θα αντικατασταθεί με ένα γεωμετρικό αγγείο.
Από τα μονολιθικά γλυπτά έως τις εύθραυστες εγκαταστάσεις της, η Ελληνίδα γλύπτρια Βένια Δημητρακοπούλου ακολουθεί μια διαισθητική πρακτική που αυτοπροσδιορίζεται μέσα από την υλική και χωρική αντίληψη του περιβάλλοντός της. Στο έργο της επανερμηνεύει αρχαίες μεθόδους μετάδοσης γνώσης και επιχειρεί να ενώσει ιστορικές αφηγήσεις με μια προσωπική ανάγκη για πνευματική έκφραση, ώστε να συνδεθεί με τον θεατή τόσο σε αισθητηριακό όσο και σε γνωσιακό επίπεδο.