Tην έστειλαν στο Λονδίνο ως πρέσβειρα των ΗΠΑ για να πηγαίνει σε δεξιώσεις χαμογελαστή. Αυτή αποτρέπει μια σύρραξη Λονδίνου-Μόσχας, κυκλοφορεί με τσαλακωμένα λερωμένα κοστούμια και εκπροσωπεί μια σχολή διπλωματών που δεν ξέρουμε αν υπάρχει αλλά θα το ευχόμασταν. Είναι η Κέιτ του «The Diplomat» στο Netflix.
Έχει κάτι το μαγνητικό και τσαλακωμένο. Η νευρική -θα μπορούσε να είναι ηρωίδα σε ταινία του Γούντι Άλεν- έμπειρη, χαλυβδωμένη σε κρίσιμες διπλωματικές θέσεις στη Μέση Ανατολή Αμερικανίδα που μέσα σε λίγες ώρες γίνεται η πρέσβειρα των ΗΠΑ στο Λονδίνο, λίγες ώρες μετά από τρομοκρατική επίθεση που δέχεται βρετανικό αεροπλανοφόρο, με δεκάδες νεκρούς. Τη λένε Κάθριν Γουάιλερ, τη φωνάζουν Κέιτ, φοράει μόνο κοστούμια, μόνο μαύρα γιατί τα λερώνει συνέχεια, αρνείται να πάει κομμωτήριο, δουλεύει ασταμάτητα, τρώει σαν σπουργίτι, πίνει ουίσκι σαν να είναι νερό, θέλει να χωρίσει τον σύζυγό της αλλά δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς αυτόν, βρίζει σαν νταλικέρης, μπαίνει κρυφά σε συναντήσεις, κάνει καρδιακές μαλάξεις στον Ιρανό πρέσβη που έπεσε νεκρός στο πάτωμα του υπουργού Εξωτερικών του Λονδίνου όπου μπήκε -φυσικά- κρυφά.
Αυτό το χειμαρρώδες εισαγωγικό αφορά την Κάθριν Γουάιλερ του «The Diplomat» στο Netflix, που μέσα σε τρεις μέρες έγινε από τα πλέον δημοφιλή στην πλατφόρμα. H Kέρι Ράσελ υποτίθεται την Κάθριν ή Κέιτ, με έναν τρόπο που την καθιστά απόλυτα γήινη και σάρκινη, αληθινή, με τον τρόπο που ο Μάρτιν Σιν έγινε ο Αμερικανός πρόεδρος στο «The West Wing» - α, ναι, η παραγωγός Nτέμπορα Καν ήταν μέρος της ομάδας που δημιούργησε το σαρωτικό «The West Wing», αλλά και το «Homeland».
Η υπόθεση έχει όλη την πολυτέλεια και τα τοτέμ εξουσίας που περιμένει κανείς: ραντεβού στο Οβάλ Γραφείο, ιδιωτικά τζετ, μια άμαξα με άλογα, στρατιά υπηρετών στο σπίτι, απόλυτη εξάρτηση από την CIA, την αμερικανική πρεσβευτική κατοικία στο Λονδίνο που έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο κήπο μετά το Μπάκιγχαμ, υπέροχη βρετανική διακόσμηση που προσπαθεί να ξορκίσει το αποικιακό παρελθόν, μοναδικά χαλιά, βρετανικές αγροικίες. Όμως παρουσιάζει μια πρέσβειρα μαχήτρια των οδοφραγμάτων, με σηκωμένα τα μανίκια, που δουλεύει ακατάπαυστα και εκτός συμβάσεων, που δεν κοιμάται, μανιπουλάρει ακόμα και τον βρετανό πρωθυπουργό και κάνει τον Βρετανό υπουργό Εξωτερικών να την κοιτάζει ερωτόπληκτος.
Καμία σχέση με τις επιτηδευμένες, κομψές, μετρημένες εικόνες διπλωματών που έχουμε συνηθίσει στη δημόσια σφαίρα. Στο σίριαλ είναι διαρκείς οι ριπές αναφορών σε κομμάτια της σύγχρονης ιστορίας: η Ρωσία έχει εισβάλει στην Ουκρανία, ο Βρετανός πρωθυπουργός φοβάται ότι το Κρεμλίνο θα στραφεί μετά εναντίον του Λονδίνου, όπως είχε κάνει ο Χίτλερ μετά την Πολωνία. Το κλείσιμο του ματιού των δημιουργών της σειράς είναι ιδιοφυές: τον πρωθυπουργό υποδύεται ο Rory Kinnear, τον οποίο είχαμε δει στον ίδιο ρόλο -του πρωθυπουργού- στο Black Mirror να κάνει σεξ με ένα γουρούνι για να σώσει την αγαπημένη πριγκίπισσα του Ηνωμένου Βασιλείου που έχει απαχθεί - ιδιοφυές.
Εδώ είναι ένας φιλόδοξος, νάρκισσος ηγεμόνας που τον νοιάζει μόνο η φήμη και η υστεροφημία του και έχει αόρατους συμβούλους που τον επηρεάζουν απόλυτα - δεν θα κάνουμε σπόιλερ για το τέλος του πρώτου κύκλου, που είναι απόλυτα ανατρεπτικό. Ο Αμερικανός Πρόεδρος, πάλι, είναι ένας γηραιός κύριος που βάλλεται για την ηλικία του και το πρόβλημα ακράτειας που αντιμετώπισε -ναι, θυμίζει Μπάιντεν- με τρόπους Ρόναλντ Ρέιγκαν που προτιμάει να βλέπει τη διακυβέρνηση σαν λούνα παρκ.
Όσο για τον Χαλ, τον σύζυγο της Κέιτ, αυτός είναι ένας διπλωμάτης-θρύλος που έχει πέσει σε δυσμένεια και πνίγει αλλά ταυτόχρονα σώζει την πρέσβειρα όταν αυτή καλείται να αντιμετωπίσει δύσκολες καταστάσεις. Μια σχέση εξάρτησης και αντιπάθειας με μοναδικά προσωπικά στοιχεία να αναβλύζουν στην οθόνη, μέσα από λεπτομέρειες και απλές κινήσεις - το μισό μάφιν που αφήνει πάντα σε ένα πιάτο για να το πάρει αυτή ασυνείδητα και να φάει.
Ένας υπέροχος γυναικείος ρόλος στη σύγχρονή μας εικονογραφία και αφήγηση είναι αυτός της Κέιτ. Φέρνει κάτι από την αθυροστομία και στρατηγική του Λόγκαν Ρόι του Succesiοn, τον πατριωτισμό και τις εμμονές της Kάρι στο Homeland και του οραματικού ηγέτη που ονειρεύεται το αμερικανικό κοινό και ήταν ο Τζεντ του The West Wing.
Απολύτως εκνευριστικό το ότι τα 8 επεισόδια σε αφήνουν απολύτως αιφνιδιασμένο και διψασμένο και θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι την επόμενη άνοιξη να δούμε πώς θα διαμορφωθεί αυτό το σύγχρονο πολιτικό θρίλερ. Πολλοί Άγγλοι κάπως εκνευρίστηκαν από την παρουσίαση του πρωθυπουργού ως μαριονέτας και την απόλυτη επιρροή των ΗΠΑ στο Λονδίνο - χορεύουν στον ρυθμό της Ουάσιγκτον. Οι περισσότεροι έμειναν στο ατόφιο υλικό της πλοκής και στη συγκλονιστική Κέρι Ράσελ, που δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα και δεν φαντάζεσαι άλλη γυναίκα στον ρόλο της.