Μέχρι να ξανασυναντηθούμε, να κρατήσουμε την επαφή μας με την τέχνη ζωντανή, είναι το συνθημα του Ιδρυματος Ωνάση με παρατάσεις μέσα από το διαδικτυακό του κανάλι.
Πόσο συχνά συναντάμε σε ομάδες χορού την ελευθερία και τον πειραματισμό με υλικά, όπως το μάρμαρο; Οι διεθνείς RootlessRoot είναι και πάλι στη Στέγη, όμως αυτή τη φορά κάνουν παγκόσμια πρεμιέρα στο YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση. Μέχρι να τους χειροκροτήσουμε και πάλι στις γεμάτες αίθουσες.
Πρωτοχρονιά με μια διεθνή ομάδα χορού: οι RootlessRoot στο YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση. Για ένα μόνο 24ωρο, η σπουδαία ομάδα με σταθερή παρουσία στις πιο σημαντικές σκηνές όλου του κόσμου, που σε κάθε παράστασή της σπάει τις χορευτικές συμβάσεις και δημιουργεί νέα όρια, έρχεται στις οθόνες μας και κάνει για πρώτη φορά παγκόσμια πρεμιέρα online. Το Stones & Bones είναι μια παράσταση που σου κόβει την ανάσα με την εικονοποιΐα της, που αποτίνει φόρο τιμής στην ανθρώπινη ύπαρξη και τη μνήμη, που κινείται στα όρια χορού και performance concert, ως μια ταινία με αυθύπαρκτη υπόσταση.
Η Στέγη, προσπαθώντας να απαντήσει στο φαινόμενο των κλειστών χώρων θεάματος, κινητοποιεί κάθε μέσο που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία για να φέρει τα έργα κοντά στο κοινό, δημιουργώντας ένα μεικτό είδος, που φλερτάρει τόσο με τις παραστατικές τέχνες όσο και με τον κινηματογράφο. Το Stones & Bones αποτυπώθηκε ως μια ταινία για ψηφιακή προβολή, επιδιώκοντας μια κινηματογραφική εμπειρία του θεατή.
Στο νέο έργο των RootlessRoot, πέντε ερμηνεύτριες (Λίντα Καπετανέα, Έλενα Τοπαλίδου, Μάρθα Φριντζήλα, Hyaejin Lee, Anna Calsina Forrellad), υπό τη συνοδεία ζωντανής μουσικής, έρχονται αντιμέτωπες στη σκηνή με το μάρμαρο, δημιουργώντας ένα ποίημα για την εύθραυστη φύση της ανθρώπινης ύπαρξης και την αιωνιότητα του μαρμάρου.
Ο Γιόζεφ Φρούτσεκ και η Λίντα Καπετανέα συνεργάζονται με τον Άγγλο γλύπτη Peter Randall-Page, έναν αριστοτέχνη στο είδος του, και εισχωρούν στα μυστήρια αυτού του ξεχωριστού φυσικού υλικού, το οποίο παρουσιάζει μεγάλες δυσκολίες στη σκηνική του χρήση. Εμπνέονται από τις πυθαγόρειες γεωμετρικές μορφές της κοσμικής δημιουργίας, καθώς και από την ανθρώπινη σωματικότητα, με σκοπό να αποκαλύψουν την άνιση σχέση μεταξύ του εφήμερου ανθρώπινου σώματος και της ανεξάντλητης δύναμης του μαρμάρου. Και οι δύο πραγματικότητες συναντιούνται στην κίνηση, αντιπροσωπεύοντας διαφορετικές χρονικές κλίμακες.
Το μάρμαρο δεν ανήκει στις θεατρικές συμβάσεις. Είναι βαρύ, δύσκολο στον χειρισμό του και πολύ πραγματικό για να βρίσκεται επί σκηνής. Βρίσκεται μέσα σε μεγαλόπρεπα βουνά, τα οποία μετακινούνται σαν πέτρινα κύματα και μετασχηματίζονται στη διάρκεια εκατομμυρίων ετών.
Χάριν της υπεροχής της φύσης και της συνειδητοποίησης του δικού μας θανάτου, εμείς οι άνθρωποι μπορούμε να σκεφτόμαστε, να γράφουμε πάνω στο μάρμαρο και να το σμιλεύουμε με ασυνήθιστους τρόπους, ερχόμενοι έτσι πιο κοντά στην αθανασία.
Η παράσταση είχε προγραμματιστεί να κάνει παγκόσμια πρεμιέρα τον Απρίλιο του 2020, αλλά αναβλήθηκε στο πλαίσιο των προληπτικών μέτρων της Πολιτείας για τη δημόσια υγεία. Τον Σεπτέμβριο του 2020 άρχισαν εκ νέου πρόβες, αλλά και πάλι η παράσταση δεν πρόλαβε να κάνει πρεμιέρα με κοινό. Η κινηματογραφημένη εκδοχή της αποτελεί μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα μεικτό είδος, αλλά παράλληλα να αναδειχθεί και να υπερτονιστεί η σημασία των παραστατικών τεχνών, προετοιμάζοντας την επιστροφή καλλιτεχνών και θεατών στους φυσικούς χώρους, στη ζωντανή συνθήκη που αποτελεί μια διαφορετική, πολύτιμη εμπειρία.
Η παραγωγή θα παραμείνει διαθέσιμη στο YouTube του Ιδρύματος Ωνάση έως τις 2 Ιανουαρίου στις 21:00.