Εντατικές πρόβες στο Εθνικό θέατρο για τους «Βρυκόλακες» του Ιψεν, ένα έργο που γράφτηκε το 1881 και η συγγραφή του προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις. Τα θέατρα, τότε, αρνήθηκαν να το ανεβάσουν και τα βιβλιοπωλεία επέστρεφαν τα βιβλία στον εκδότη.
Ο Σταμάτης Φασουλής αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία στο Εθνικό Θέατρο, με έναν εκλεκτό θίασο, και αναμετράται με το εμβληματικό έργο του Νορβηγού θεατρικού συγγραφέα. Στον ρόλο της κυρίας Άλβινγκ η Νένα Μεντή και στον ρόλο του Όσβαλντ ο Αργύρης Πανταζάρας. Ο Γιώργος Γαβαλάς στα σκηνικά και ο Άγγελος Μέντης στα κοστούμια, αναβιώνουν την εποχή. Η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα στις 26 Οκτωβρίου στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού.
Το εμβληματικό έργο του Ιψεν στο Εθνικό
Ο Ιψεν άρχισε να δουλεύει τους «Βρυκόλακες» τον Ιούνιο του 1881 στη Ρώμη. Το έργο είχε τελειώσει τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου και αμέσως το έστειλε στον εκδότη του Φρέντεριν Χέγκελ. Πιθανολογείται ότι ο ΄Ιψεν το έγραψε για το νόθο παιδί του που είχε αποκτήσει, σε ηλικία 18 ετών, με μία υπηρέτρια και που είχε αναγνωρίσει χωρίς όμως ποτέ να το συναντήσει.
Ο εκδοτικός οίκος Gyldendalske Boghandels Forlag το εξέδωσε στις 13 Δεκεμβρίου του 1883 στην Κοπενχάγη σε 10.000 αντίτυπα. Ωστόσο λόγω του προκλητικού, για την εποχή του, περιεχομένου το βιβλίο προκάλεσε αμέσως την κατακραυγή του πνευματικού κόσμου. Το κατηγόρησαν για μηδενιστικό, αθεϊστικό, για προαγωγό του ελεύθερου έρωτα, για διαφήμιση της σύφιλης και της έκλυτης ζωής και πολλά άλλα. Οι βιβλιοπώλες το κατέβασαν από τα ράφια, τα θέατρα δεν ήθελαν να το ανεβάσουν.
Αυτό ήταν κάτι που περίμενε ο Ιψεν και σε ένα γράμμα του προς τον εκδότη, γράφει, «είναι λογικό να περιμένουμε ότι οι Βρυκόλακες θα σημάνουν συναγερμό σε μερικούς κύκλους. Αλλά ας γίνει. Αν δεν προκαλούνταν αναστάτωση, δεν θα ήταν και αναγκαίο το γράψιμο τους».
Η πρώτη φωτογράφιση του Εθνικού για τους Βρυκόλακες
Το Εθνικό θέατρο έκανε μία πρώτη φωτογράφιση στη σκηνή του, κατά τη διάρκεια των προβών, με τα πρώτα πορτραίτα των πρωταγωνιστών της παράστασης υπό τον Σταμάτη Φασουλή.
Τι θα δούμε στο Εθνικό θέατρο
Η κυρία Άλβινγκ πρόκειται να εγκαινιάσει ένα έργο ζωής. Ένα Ίδρυμα για φτωχά και ορφανά παιδιά, στη μνήμη του σεβαστού στην τοπική κοινωνία λοχαγού συζύγου της.
Ο γιος της Όσβαλντ έχει επιστρέψει μετά από χρόνια στο πατρικό του, καταξιωμένος πια ζωγράφος. Για τα εγκαίνια έρχεται και ο πάστορας Μάντερς, φίλος της κ. Άλβινγκ και οικονομικός διαχειριστής του κληροδοτήματος. Όλα φαίνεται πως είναι καλά. Όμως μέσα σε αυτό το βροχερό τοπίο θα έρθει μια σειρά αποκαλύψεων.
Η κ. Άλβινγκ κάνοντας αυτό που θεωρούσε καθήκον της έζησε τη ζωή της υπομένοντας έναν σύζυγο που δεν αγάπησε και που έκανε μία άσωτη ζωή.
Ακόμη και η νεαρή ψυχοκόρη που έχουν στο σπίτι, η Ρεγγίνα, είναι καρπός της ένωσής του με την υπηρέτριά τους. Φρόντισε η ίδια να παντρέψει την υπηρέτρια με τον ξυλουργό Έγκσταρντ που έναντι αμοιβής αναγνώρισε το παιδί ως δικό του. Εκείνη το κράτησε μαζί τους χωρίς να πει σε κανέναν τίποτα. Κανείς δεν ξέρει την αλήθεια για το τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες. Έστειλε τον γιο της μακριά για να το προστατέψει από τη διαφθορά της πατρικής εστίας και η ίδια πήρε τα ηνία προστατεύοντας την υπόληψη τους. Όλες αυτές οι προσπάθειες όμως δεν θα αποτρέψουν την καταστροφή και δεν θα μπορέσουν να ξεφύγουν από τη μοίρα τους.
Ο Όσβαλντ και η Ρεγγίνα αναβιώνουν το ζευγάρι από το παρελθόν. Θα αναγκαστεί να τους αποκαλύψει την αλήθεια όπως και στον πάστορα Μάντερς. Το Ίδρυμα παίρνει φωτιά και καίγεται πριν ακόμη εγκαινιαστεί και ο Όσβαλντ έχει επιστρέψει με ένα μυστικό που τον βασανίζει θεωρώντας τον εαυτό του υπεύθυνο. Για τη θανατηφόρα όμως ασθένειά του είναι υπεύθυνη η ζωή του Λοχαγού πατέρα του και όχι η δική του.
«Βρυκόλακες» του Ιψεν στη Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου
Σκηνοθεσία-απόδοση: Σταμάτης Φασουλής, Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς, Κοστούμια: Άγγελος Μέντης, Συνθέτης: Αγγελος Τριανταφύλλου, Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης, Βοηθός σκηνοθέτη: Παύλος Σαχπεκίδης
Παίζουν: Κυρία Άλβινγκ: Νένα Μεντή, Όσβαλντ: Αργύρης Πανταζάρας, Πάστορας Μάντερς: Περικλής Μουστάκης, Έγκαστραντ: Γιώργος Ζιόβας, Ρεγκίνε: Κατερίνα Μαούτσου