Επειτα από 9 χρόνια βρέθηκε ο κλεμμένος Πικάσο της Εθνικής Πινακοθήκης, ενώ, όπως ανακοίνωσε η Ελληνική Αστυνομία, στα χέρια της βρίσκεται και ένα ακόμη κλεμμένο έργο, του Ολλανδού ζωγράφου Πιτ Μοντριάν.
Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι στιγμής, ο 49χρονος εντοπίστηκε από τους αστυνομικούς της Ασφάλειας ύστερα από συνδυαστική μελέτη των στοιχείων που είχαν συγκεντρωθεί όλα αυτά τα χρόνια και προσήχθη στη ΓΑΔΑ, όπου ομολόγησε τη συμμετοχή του στην κλοπή και υπέδειξε στους αστυνομικούς το σημείο που έκρυβε τους δύο πίνακες.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι πίνακες βρέθηκαν στην Κερατέα, σε σημείο μέσα σε ρεματιά, συσκευασμένοι και προστατευμένοι για να μην υποστούν φθορές.
Η ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ. αναφέρει:
«Δύο πίνακες που είχαν αφαιρεθεί από την Εθνική Πινακοθήκη το 2012 (ένας του Πικάσο και ένας του Μοντριάν) βρίσκονται στα χέρια της Ελληνικής Αστυνομίας, μετά τον εντοπισμό τους από το 2ο τμήμα του ΥΔΕΖΙ».
Λόγω της ανάκτησης των κλεμμένων πινάκων από την Εθνική Πινακοθήκη, αύριο στις 11 το πρωί οι υπουργοί Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη θα προβούν σε κοινές δηλώσεις στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Το «Γυναικείο Κεφάλι», το έργο που δημιούργησε το 1939 ο Πικάσο και χάρισε στην Ελλάδα, εκλάπη το 2012 και μέχρι σήμερα η τύχη του ήταν άγνωστη.
Ο δεύτερος είναι ένας πίνακας του Ολλανδού Πιτ Μοντριάν, του 1905, που απεικονίζει ένα ανεμόμυλο κατά μήκος ποταμού «Ο ανεμόμυλος Στάμμερ», ο οποίος αγοράστηκε το 1963 από τον Αλέξανδρο Παππά, ο οποίος τον δώρισε στη συνέχεια στην Εθνική Πινακοθήκη.
Εκτός από τους δύο πίνακες που βρέθηκαν, από την Εθνική Πινακοθήκη είχε κλαπεί ένα ακόμη έργο και συγκεκριμένα ένα σχέδιο θρησκευτικής απεικόνισης του Ιταλού Γουλιέλμο Κάτσια, για το οποίο δεν έχει ανακοινωθεί κάτι επίσημα από την αστυνομία.
Η ιστορία του πίνακα του Πικάσο
Το «Γυναικείο κεφάλι», διαστάσεων 56×40 εκ., που φιλοτέχνησε το 1939 ο Ισπανός ζωγράφος, αποτυπώνει τη μούσα του, φωτογράφο Ντόρα Μάαρ, με την οποία έζησε μια θυελλώδη σχέση για εννέα ολόκληρα χρόνια.
Η Ντόρα Μάαρ υπήρξε η φωτογράφος που παρακολούθησε και απαθανάτισε με τον φακό της όλη τη διαδικασία δημιουργίας του έργου «Γκερνίκα», 1937 («Guernica½»), ενώ, λόγω της ψυχοσύνθεσής της, υπήρξε για τον Πικάσο ο τύπος της «γυναίκας που κλαίει».
Δυόμισι χρόνια μετά την «Γκερνίκα», στο «Γυναικείο κεφάλι» παρατηρείται η ίδια χρωματική αντίληψη με την οποία εκφράζεται η απαισιοδοξία της περιόδου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σύμφωνα με το «Στα άδυτα της Εθνικής Πινακοθήκης: Αγνωστοι θησαυροί από τις συλλογές της».
Ο Πικάσο, έχοντας βιώσει τον Ισπανικό Εμφύλιο, που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το διασημότερο δημιούργημά του, την «Γκερνίκα», αποφάσισε να δωρίσει το «Γυναικείο κεφάλι» στον ελληνικό λαό ως τιμητική προσφορά για τη στάση του απέναντι στον φασισμό και τον ναζισμό κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
«Pour le peuple Grec. Hommage de Picasso» (Για τον ελληνικό λαό. Φόρος τιμής από τον Πικάσο), αναφέρει στο πίσω μέρος του καμβά η αφιέρωση, που φέρει ημερομηνία 14/10/1939.
Η ληστεία του αιώνα -Ο κλεμμένος Πικάσο της Πινακοθήκης
Η υπόθεση έχει όλα τα στοιχεία ενός καλογραμμένου αστυνομικού μυθιστορήματος και είναι γνωστή στο αστυνομικό ρεπορτάζ ως «η ληστεία του αιώνα».
Η κλοπή των πινάκων έγινε μετά τις 4 π.μ. της 9ης Ιανουαρίου 2012. Ο δράστης παραπλάνησε τον φύλακα, προκαλώντας ψεύτικους συναγερμούς, και τελικά κατάφερε να μπει στο εσωτερικό της Πινακοθήκης παραβιάζοντας τζάμι στο ισόγειο του κτιρίου. Αρπαξε τους τρεις πίνακες και στη συνέχεια κάθισε στα σκαλιά που οδηγούν στο υπόγειο και με ένα μαχαίρι αφαίρεσε τα κάδρα. Οι κινήσεις του (φορούσε σκούφο για να καλύπτει τα χαρακτηριστικά του) καταγράφηκαν από τις κάμερες ασφαλείας της Πινακοθήκης.
Σύμφωνα με μια εκδοχή, στην «επιχείρηση» είχε πάρει μέρος και δεύτερο άτομο, σε ρόλο τσιλιαδόρου. Στη διερεύνηση της υπόθεσης είχε εμπλακεί η Ελληνική Αστυνομία, το Τμήμα Δίωξης Αρχαιοκαπήλων και η ΕΥΠ.