Σκηνοθέτης, ηθοποιός, δάσκαλος, ο Βασίλης Παπαβασιλείου κατεβαίνει στην Επίδαυρο (12 & 13/8) με την «Ελένη» του Ευριπίδη.
Σ' αυτήν την παραγωγή του ΚΘΒΕ ο Βασίλης Παπαβασιλείου καταπιάνεται με την ευριπίδεια εκδοχή της ωραίας Ελένης και καταθέτει μια παράσταση απολαυστική, υψηλής αισθητικής, σε όλα τα επίπεδα –σκηνοθεσίας, υποκριτικής, κινησιολογίας, μουσικής. Ο ίδιος σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη μιλά για την παράσταση, την πολιτική, τον ναρκισσισμό, την πίστη και το θέατρο.
«Η “Ελένη” γράφεται τον επόμενο χρόνο από την τραγωδία της εκστρατείας της Σικελίας. Ο Ευριπίδης προτείνει στο αθηναϊκό κοινό μια τραγωδία που δεν είναι τραγωδία. Το σύμβολο της Ελένης δεν μπορείς να πεις τώρα εάν είναι κάτι τόσο συγκεκριμένο. Αυτές οι ιδιότητες, το αίνιγμα, η γοητεία του αινίγματος, η εξαπάτηση μέσω του αινίγματος, στο πρόσωπο της Ελένης προσωποποιούνται.
Υπάρχει η κλίμακα της πίστης. Σε ατομική βάση βλέπω ότι πολύ νεότεροι άνθρωποι υπό την πίεση αυτή, άνθρωποι που βρίσκονται στην αφετηρία της παραγωγικής, δημιουργικής ζωής, νιώθουν την ανάγκη να αρπαχτούν από κάτι, να γαντζωθούν σε κάτι, νομίζω μ΄έναν τρόπο που δεν συνέβαινε πριν από δέκα, δέκα πέντε, είκοσι χρόνια. Υπήρχε μια ανεμελιά, σε σχέση με την προοπτική των ανθρώπων. Μέσα στην τεχνητή ευμάρεια οι άνθρωποι μπορούσαν να κάνουν τα παιχνίδια τους».
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Βασίλη Παπαβασιλείου στο Bovary.gr.