Στην αποκατάσταση του οθωμανικού λουτρού στη Ναύπακτο με σκοπό να καταστεί επισκέψιμο και να λειτουργήσει ως μουσειακός χώρος προχωρά το ΥΠΠΟ.
Η εργασίες εντάσσονται στο πλαίσιο του ευρύτερου σχεδιασμού του ΥΠΠΟ, για αποκατάσταση των μνημείων οθωμανικής περιόδου.
Στη βάση της εγκεκριμένης αρχιτεκτονικής και στατικής μελέτης, προβλέπονται και επεμβάσεις βελτίωσης της προσβασιμότητας σε αυτό. Το κτήριο του οθωμανικού λουτρού βρίσκεται εντός του δεύτερου οχυρωματικού περιβόλου του κάστρου της Ναυπάκτου.
Το οθωμανικό μνημείο της Ναυπάκτου
Αποτελεί τμήμα ενός ευρύτερου συγκροτήματος αλληλεξαρτώμενων εγκαταστάσεων, θρησκευτικού, κοινωνικού, εκπαιδευτικού και οικονομικού χαρακτήρα, το οποίο κτίσθηκε ως δωρεά του Μεγάλου Βεζίρη Αμτζαζαντέ Χουσεΐν Πασά Κιοπρουλού, στις αρχές του 18ου αιώνα, μεταξύ των ετών 1701-1727. Τόσο το λουτρό όσο και το ευρύτερο συγκρότημα φαίνεται ότι κτίσθηκαν στη θέση παλαιότερου αντίστοιχου συγκροτήματος, που είχε καταστραφεί από του Βενετούς.
Η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη δήλωσε: «Με συντονισμένες προσπάθειες όλων των αρμοδίων υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού, εκτελείται ένα εκτεταμένο πρόγραμμα έργων πολιτισμού στη Ναύπακτο με ήδη ολοκληρωμένες επεμβάσεις στο κάστρο, στα τείχη, και στο επιθαλάσσιο μέτωπο, σε οθωμανικά μνημεία όπως το Βεζίρ Τζαμί, το Φετιχέ Τζαμί, αλλά και λειτουργία του Μουσείου του Κάστρου.
Η προστασία και ανάδειξη των οθωμανικών μνημείων στην Ελλάδα αποτελεί σταθερό μέλημα για το Υπουργείο Πολιτισμού, γεγονός που υποδηλώνει τον σεβασμό μας στην πολιτιστική κληρονομιά εντός της ελληνικής επικράτειας, όλων των περιόδων. Από το 2000 έχουν επενδυθεί περισσότερα από 100 εκατομμύρια ευρώ για την αποκατάσταση και ανάδειξη πολλών μνημείων της οθωμανοκρατίας, σε όλη την Ελλάδα, όπως τζαμιά, μαυσωλεία, λουτρά, ιεροδιδασκαλία, συμπεριλαμβανομένων και των έργων στη Ναύπακτο.
Με τον τρόπο αυτό αναδεικνύουμε διαχρονικά την πολιτιστική ταυτότητα του τόπου καθιστώντας το μνημειακό απόθεμα της Ναυπάκτου επισκέψιμο, προσβάσιμο, αναπόσπαστο στοιχείο της καθημερινής και πολιτιστικής ζωής της πόλης, και εν τέλει, το μέσο για την τόνωση της τοπικής τουριστικής και οικονομικής ανάπτυξης».
Το μνημείο αντιμετωπίζει οικοδομικά προβλήματα που εντοπίζονται στους τοίχους και κυρίως στη θολοδομία καθώς παρουσιάζει κατά τόπους ρηγματώσεις και περιορισμένες παραμορφώσεις.
Λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι η εκτεταμένη κατάρρευση τμημάτων του μνημείου οφείλεται κατά κύριο λόγο σε ανθρωπογενή αίτια (βομβαρδισμός σε παλαιότερη χρονική φάση) αλλά και σε πλήρη απουσία συντήρησης από την περίοδο απελευθέρωσης έως και σήμερα, η συμπεριφορά που έχει επιδείξει έναντι στατικών και δυναμικών φορτίσεων δείχνει ικανοποιητική.
Στη μελέτη αποκατάστασης προτείνεται η λειτουργική αναδιοργάνωση του κτηρίου του λουτρού προκειμένου να καταστεί προσβάσιμο και επισκέψιμο στο ευρύ κοινό.
Το κτήριο προτείνεται να επαναλειτουργήσει ως μουσείο του ευρύτερου οθωμανικού συγκροτήματος με δυνατότητα φιλοξενίας μικρής κλίμακας περιοδικών εκθέσεων και λοιπών εκδηλώσεων. Η αρχιτεκτονική πρόταση δεν περιορίζεται μόνο στο κτήριο αυτό καθ’ αυτό, αλλά και στον άμεσο περιβάλλοντα χώρου του.
Συγκεκριμένα, επανασχεδιάζεται ο τρόπος μετάβασης του κοινού από τη σημερινή στάθμη του δημόσιου δρόμου στη στάθμη του λουτρού με σκοπό τη βελτίωση της προσβασιμότητάς του. Επίσης, στη νότια και ανατολική πλευρά του λουτρού αποκαθίσταται ο περιβάλλων χώρος του στην αρχική του στάθμη με στόχο τη βελτίωση της αναγνωσιμότητας του μνημείου και της λειτουργικότητας του χώρου.
