Πώς αποφάσισε ο βραβευμένος με Όσκαρ, Άντονι Χόπκινς, να υποδυθεί τον Σίγκμουν Φρόιντ στην ταινία «Η τελευταία συνεδρία του Φρόιντ» που βγαίνει στις ελληνικές αίθουσες στις 23/5.
Ο εξαιρετικός ηθοποιός Άντονι Χόπκις πρωταγωνιστεί σε νέα ταινία όπου υποδύεται υποδειγματικά τον Σίγκμουν Φρόιντ, γνωστό και ως «πατέρα της ψυχανάλυσης», ενώ ο ίδιος έχει συνθέσει τις μελωδίες που ακούγονται στο πιάνο.
Η ταινία που αναφέρεται στη συνάντηση του Φρόιντ με τον συγγραφέα Κ.Σ. Λούις, με τίτλο «Συνάντηση με τον Φρόιντ» βγαίνει στις ελληνικές αίθουσες στις 23/5.
Η ιστορίας μάς γυρίζει στο Λονδίνο, στις 3 Σεπτεμβρίου, του 1939, μια περίοδο που ο κόσμος βρίσκεται στο χείλος του πολέμου. Τις τελευταίες μέρες του, ο Σίγκμουντ Φρόιντ, ενώ έχει πρόσφατα δραπετεύσει με την κόρη του από το ναζιστικό καθεστώς, δέχεται επίσκεψη από τον καθηγητή της Οξφόρδης Κ. Σ. Λιούις. Την ημέρα αυτή, δύο από τα μεγαλύτερα μυαλά του εικοστού αιώνα συμμετέχουν σε μια μνημειώδη συνεδρία σχετικά με την πίστη στο μέλλον της ανθρωπότητας και την ύπαρξη του Θεού, μεταξύ άλλων.
Καθώς ο πόλεμος αρχίζει να μαίνεται, δύο αξιόλογες φιγούρες συγκρούονται για τα μεγαλύτερα ερωτήματα από όλα: Υπάρχει Θεός; Και ποιο το νόημα της ύπαρξης;
Σε σκηνοθεσία Μάθιου Μπράουν και σενάριο του θεατρικού συγγραφέα Μαρκ Ζερμέν, η ταινία εξερευνά ερωτήματα που αντιμετωπίζουμε όλοι μας και βλέπει μια ιστορική στιγμή που απηχεί τις τρέχουσες συγκρούσεις, αναζητά να κατανοήσει την ελεύθερη βούληση, την πίστη και τη θνητότητα και διερευνά πώς δύο λαμπρά μυαλά βρίσκουν τη σύνδεση σε μια φαινομενικά αγεφύρωτη διαφορά.
Η υπόθεση της ταινίας
Είναι Σεπτέμβριος του 1939 και η Αγγλία κήρυξε τον πόλεμο στη Γερμανία. Ο «πατέρας της ψυχανάλυσης», Σίγκμουντ Φρόιντ καλεί τον συγγραφέα/θεολόγο της Οξφόρδης Κ. Σ. Λιούις στο σπίτι του.
Ο Φρόιντ και η οικογένειά του, συμπεριλαμβανομένης της κόρης του Άννα, επίσης ψυχαναλύτρια, έφυγαν από τη Βιέννη για να διαφύγουν της επικείμενης εισβολής του Χίτλερ. Ο Λιούις, του οποίου τα βιβλία για τη Νάρνια θα φέρουν διεθνή αναγνώριση, είναι ένας πρώην άθεος που πλέον είναι πιστός Χριστιανός.
Ο Φρόιντ στοχεύει να κάνει μια συζήτηση με τον Λιούις σχετικά με τις απόψεις του νεότερου άνδρα. Αλλά κι εκείνος με τη σειρά του και με τα δικά του πιστεύω, προκαλεί μια αρκετά έντονη συζήτηση.
Στη συζήτηση αναφέρονται σταδιακά και η κόρη του Φρόιντ, όπως και η σύντροφοw του Λιούις, και τα μυστικά που αυτές οι σχέσεις μπορεί να κουβαλούν, ενώ η ασθένεια με την οποία ο Φρόιντ παλεύει για χρόνια χειροτερεύει. Οι δύο άντρες συγκρούονται και αμφισβητούν ο ένας τον άλλο για την επιστήμη, την πίστη, την αγάπη, την ανθρώπινη κατάσταση και τι χωρίζει - και θα μπορούσε ενδεχομένως να ενώσει - τις φιλοδοξίες του νου και τις ανάγκες της ψυχής.
«Αν έχεις δίκιο [για τον Θεό], δεν θα μπορείς να μου το πεις. Αλλά αν έχω δίκιο, κανείς δεν θα το μάθει ποτέ!». —Φρόιντ στον Λιούις
Άντονι Χόπκινς: Η μελέτη για τον Φρόιντ και οι μελωδίες που συνέθεσε στο πιάνο
«Αυτό ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον σενάριο για μένα. Μου αρέσει να δουλεύω και μου αρέσει η πρόκληση, γι' αυτό έστειλα email στον Μάθιου Μπράουν και διάβασα όσα περισσότερα μπορούσα για τον ίδιο τον Σίγκμουντ Φρόιντ προτού ξεκινήσω. Δεν είμαι καλά γνώστης της ψυχανάλυσης, αλλά με γοητεύει η ψυχολογία. Με ιντριγκάρει ο Φρόιντ και όλα αυτά τα παράξενα κομμάτια της ζωής που φαίνονται μυστικιστικά – γιατί για μένα είναι όλα ένα μυστήριο, η ίδια η ζωή είναι ένα μυστήριο» αναφέρει ο δις βραβευμένος με Όσκαρ, Άντονι Χόπκινς.
Η περιέργεια, η αγριότητα, το χιούμορ και η μάθηση που φαίνονται στην ερμηνεία του Χόπκινς ως Φρόιντ είναι το αποτέλεσμα της έντονης προετοιμασίας που το κάνει να φαίνεται εύκολο, εξηγεί ο σκηνοθέτης.
«Ο Τόνι διασκέδασε με όλα αυτά, γιατί ο χαρακτήρας του Φρόιντ είναι μανιακός μερικές φορές και καταθλιπτικός, θυμωμένος κάποιες άλλες — ο Τόνι είχε όλα αυτά τα διαφορετικά συναισθήματα που συμβαίνουν μέσα στον χαρακτήρα. Είχε όλη τη γκάμα για να παίξει και έκανε ακριβώς αυτό».
Ο σκηνοθέτης αποκαλύπτει ότι μερικά από τα όμορφα κομμάτια για πιάνο που ακούστηκαν στην ταινία, συμπεριλαμβανομένων των τελευταίων στιγμών, γράφτηκαν από τον ίδιο τον Χόπκινς. «Ο Τόνι είναι επίσης ένας υπέροχος πιανίστας, και υπάρχουν σκηνές στον κήπο, και μετά στιγμές που η μουσική κυλάει απ' έξω στο γραφείο του Φρόιντ, όπου ακούμε τη μουσική του», λέει ο Μπράουν.
Ο Γκουντ προσθέτει: «Μιλάμε για δύο από τους μεγαλύτερους στοχαστές του 20ου αιώνα... Αυτό που έπρεπε να προσπαθήσω να κάνω σωστά ήταν η ανθρωπιά του Λιούις. Ένα από τα πολλά πράγματα που μου άρεσαν στο σενάριο είναι ότι θα ήταν πολύ εύκολο να κάνω αυτούς τους δύο άντρες απίστευτα μαχητικούς, αλλά δεν είναι αυτό που ήταν στην πραγματικότηα. Υπάρχει πολλή λεπτότητα που φαίνεται στην ταινία».