Οι θεατρικές πρεμιέρες συνεχίζονται και τον Μάιο με ενδιαφέρουσες παραστάσεις ελληνων και ξένων συγγραφέων.
Πρωτομαγιά σήμερα και το iefimerida.gr συγκέντρωσε τις θεατρικές πρεμιέρες που «σηκώνουν» αυλαία αυτή την πρώτη εβδομάδα, μέχρι και το τέλος του μήνα, σε σκηνές της Αθήνας.
Οι θεατρικές πρεμιέρες του Μαϊου
ROHTKO στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση
Θέατρο, video art και καθηλωτικά beats. Το νέο αστέρι του Πολωνικού θεάτρου, ο σκηνοθέτης Λούκας Ταρκόβσκι έρχεται στη Στέγη 25 με 28 Μαϊου με το Rohtko, μια παράσταση-υπερθέαμα, με αφορμή τη διασημότερη υπόθεση απάτης στην ιστορία της τέχνης. Τι είναι τελικά τέχνη; Kαι ποιος ορίζει την αξία της στην εποχή των NFTS;
Όποιος το δει, δεν θα το ξεχάσει. Σαν τους πίνακες του Ρόθκο. Ένας σύγχρονος Πολωνός σκηνοθέτης, ο Łukasz Twarkowski, που αρχίζει να κατακτά την Ευρώπη με τις παραστάσεις του, με μακρά συνεργασία με τον εμβληματικό επίσης Πολωνό σκηνοθέτη Krystian Lupa, συστήνεται στο ελληνικό κοινό στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης από 25 έως 28 Μαΐου με το Rohtko. Ένα μνημειώδες θέαμα-εμπειρία, στα όρια θεάτρου, σινεμά και video art, μια εικονοκλαστική παράσταση-βουτιά στο άδυτο της σύγχρονης τέχνης, με τον εξπρεσιονιστή Mark Rothko στο επίκεντρο. Και αν παρατηρήσατε τον αναγραμματισμό στον τίτλο της παράστασης και στο όνομα του Rothko, δεν πρόκειται για λάθος, αλλά για μια εσκεμμένη παραποίηση από τους δημιουργούς του έργου, καθώς στο επίκεντρο του έργου βρίσκεται μια αληθινή ιστορία πλαστογραφίας έργου τέχνης: πριν από λίγα χρόνια ένας πίνακας του πρωτοπόρου ζωγράφου του αφηρημένου εξπρεσιονισμού Mark Rothko πουλήθηκε στο αστρονομικό ποσό των 8,5 εκατομμυρίων δολαρίων. Μόνο που, όπως αποδείχθηκε, ο πίνακας ήταν πλαστός. Ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα απάτης στην ιστορία της σύγχρονης τέχνης ξεσπά.
Ένα κινέζικο εστιατόριο, με τα κρεμαστά φαναράκια και τους μάγειρες πάνω από τις κατσαρόλες με τα νουντλς, μια κατάλευκη γκαλερί της Νέας Υόρκης με νέον επιγραφές, το διπλό κρεβάτι με τα ανακατωμένα κλινοσκεπάσματα ενός καλλιτέχνη από τη Λετονία που έμελλε να αλλάξει την ιστορία της σύγχρονης τέχνης, οθόνες ύψους επτά μέτρων που ορθώνονται στην Κεντρική Σκηνή. Το σκηνικό αυτό, κάτι μεταξύ κινηματογραφικού πλατό και video art πρότζεκτ, υπό τους ήχους δυνατών ατμοσφαιρικών beats, θα καταληφθεί από διάσημους ζωγράφους και Κινέζους μάγειρες, γκαλερίστες, εμπόρους τέχνης και πλαστογράφους, μαικήνες της τέχνης και υπάλληλους παράδοσης φαγητού.
Οι κριτικές από τον τύπο στην Πολωνία και τη Λετονία που έχει ήδη παρουσιαστεί η παράσταση είναι ενθουσιώδεις.
«ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ. Κάποιες κυρίες διασκεδάζουν» θέατρο Τέχνης
Η ομάδα RMS MATAROA μετά την περσινή επιτυχημένη παράσταση «Μικρό Αναρχικό Καλοκαίρι/Βαρκελώνη ’36», επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης για την πρώτη της αναμέτρηση με τον σαιξπηρικό κόσμο. Ακολουθώντας την πορεία των εμφανίσεων του Φάλσταφ στα έργα «Ερρίκος ΙV», πρώτο και δεύτερο μέρος, «Ερρίκος V» και «Οι Εύθυμες Κυράδες του Ουίνδσορ», επιχειρεί μια νέα αφήγηση της σαιξπηρικής ιστορίας που παραμερίζει το επικό και αναζητά το βαθιά ανθρώπινο.
Ο Φάλσταφ και ο πρίγκιπας Χάρρυ, διάδοχος του αγγλικού θρόνου, ζουν σαν κλέφτες κόντρα στους κανόνες του παλατιού, σπαταλώντας χρόνο και χρήμα στα καπηλειά του Ουίνδσορ. Η ανέμελη ζωή τους σταματά όταν ξεσπά νέα εμφύλια διαμάχη που απειλεί τον θρόνο του πατέρα του Ερρίκου. Οι δρόμοι τους χωρίζουν μόλις σημάνουν οι καμπάνες του πεπρωμένου και οδηγήσουν τον έναν στον θρόνο και τον άλλο στο θάνατο.
Ο εκρηκτικός και αμετροεπής Φάλσταφ, ένας από τους πιο αγαπημένους κωμικούς χαρακτήρες των σαιξπηρικών έργων, γίνεται ο μίτος για να οδηγηθούμε στο λαβύρινθο της ανθρώπινης ύπαρξης. Εμβαθύνοντας στα ψυχικά χαρακτηριστικά και συμπεριφορές που τον κάνουν ταυτόχρονα ευχάριστο και απεχθή, ρήτορα και φαφλατά, κακότροπο και
ευσυγκίνητο, αναζητάμε να κατανοήσουμε την πραγματική φύση του ανθρώπου. Ο Φάλσταφ γίνεται καθρέφτης του εαυτού μας και τολμά να πει δυνατά τις μύχιες σκέψεις μας, εκείνες που φροντίζουμε να κρύψουμε στο πλαίσιο της συνύπαρξης. Μέσα από τον παιγνιώδη χαρακτήρα της φάρσας επιχειρούμε να συνθέσουμε ένα σύγχρονο σκηνικό συμβάν, απαλλαγμένο από φοβίες και δογματισμούς.
Η ομάδα RMS MATAROA αποτελείται από τους Μάνο Βαβαδάκη, Στέλλα Βογιατζάκη, Χαρά – Μάτα Γιαννάτου, Κατερίνα Ζησούδη, Κατερίνα Παπανδρέου και Κωνσταντίνο Πλεμμένο. Σκηνοθεσία: Μάνος Βαβαδάκης. Από 3 Μαϊου Θέατρο Τέχνης, Φρυνίχου
«Το πάρτι» στο θέατρο Ανεσις
Μετά την μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία, το έργο της Σάλι Πότερ ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη, με τους Δημήτρη Γεωργαλά, Ξανθή Γεωργίου, Δημήτρη Καραμπέτση, Πηνελόπη Μαρκοπούλου, Αρετή Πασχάλη, Θεοδώρα Σιάρκου, Νικορέστη Χανιωτάκη
Το “Party” αρχικά έγινε ασπρόμαυρη κινηματογραφική ταινία το 2017 σε σενάριο και σκηνοθεσία της Sally Potter με πρωταγωνιστές τους Κρίστιν Σκοτ Τόμας, Κίλιαν Μέρφι, Τίμοθι Σπολ, Τσέρι Τζόουνς, Εμιλι Μόρτιμερ, Πατρίτσια Κλάρκσον και Μπρούνο Γκαντς. Η ταινία σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Στο φεστιβάλ του Βερολίνου κέρδισε το Guild Film Prize, ενώ ήταν υποψήφια και για την Χρυσή Άρκτο.
Στη θεατρική σκηνή, οι θεατές έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μια κωμικοτραγική ιστορία, η οποία εξελίσσεται ταυτόχρονα σε όλους τους χώρους ενός σπιτιού. Συγκεκριμένα, όλη η δράση διαδραματίζεται στο σπίτι της Τζάνετ, η οποία μόλις διορίστηκε Σκιώδης Υπουργός Υγείας από το Κόμμα της Αντιπολίτευσης και το… γιορτάζει!
Πώς σχετίζεται άραγε η επαγγελματική ευτυχία με την προσωπική; Ο πρωτότυπος τίτλος του έργου “The Party” σημαίνει τόσο «γιορτή», όσο και «πολιτική παράταξη». Η πρώτη έννοια συνδέεται με την προσωπική ευδαιμονία, ενώ η δεύτερη έχει να κάνει με την επαγγελματική σταδιοδρομία της ηρωίδας. Κι όμως την ίδια μέρα που η καριέρα της εκτινάσσεται στα ύψη, η προσωπική της ευημερία γίνεται κομμάτια, όταν ο σύζυγός της ανακοινώνει στην παρέα ότι είναι βαριά άρρωστος και ότι θα την εγκαταλείψει για μια πολύ νεότερη γυναίκα…
«Τι να κάνουμε;» Θέατρο Τέχνης
Πόσο ελεύθεροι και ελεύθερες είμαστε να ορίζουμε τη μοίρα και την ταυτότητά μας; Τι μπορούμε να αντιτάξουμε ως βίωμα και ως τρόπο ζωής στη σημερινή αναδίπλωση των αξιών, στην όλο και μεγαλύτερη συντηρητικοποίηση της δυτικής κοινωνίας;
Με τέτοια ερωτήματα στο νου ανατρέχουμε στο εμβληματικό Τι να κάνουμε; (1863) του ρώσου φιλοσόφου και συγγραφέα Νικολάι Τσερνισέφκσι. Με αφετηρία την ιστορία της Βέρας –στο σταυροδρόμι ανάμεσα σε ηρωίδες της Γεωργίας Σάνδη και στον ουτοπικό σοσιαλισμό του Σαρλ Φουριέ– και μέσα από μια γοητευτική πλοκή που μετασχηματίζει το αδιέξοδο σε υλοποιημένη ουτοπία, το έργο εξερευνά τη διλημματική φύση του έρωτα και τη συνδέει με την ευρύτερη ηθική στάση του καθενός και τις επιλογές του στο κοινωνικό πεδίο και στην οικογένεια.
Μη φιλοδοξώντας σε μια πιστή θεατρική μεταφορά του έργου –εγχείρημα που αποτρέπουν οι μνημειώδεις διαστάσεις αλλά και οι ριζικές διαφορές από την εποχή του–, η παράσταση αντλεί έμπνευση και υλικό από το μυθιστόρημα του Τσερνισέφσκι για να συνομιλήσει με τον σημερινό θεατή και να αμφισβητήσει τα σημερινά κοινωνικά «αδιέξοδα», που εξακολουθούν να βασίζονται σε διαχρονικά, πατριαρχικά στερεότυπα.
Με έμφαση στη χρήση real time video που αποτελεί και το κύριο μέσο αφήγησης, χρησιμοποιείται πότε θεατρική γλώσσα και πότε κινηματογραφική: οι τέσσερις ηθοποιοί «γυρίζουν» επιλεγμένες σκηνές με την τελική εικόνα να συνθέτει κινηματογραφικά στιγμιότυπα «εποχής» με ζωντανό λόγο. Επιχειρώντας να αιχμαλωτίσει την ερωτική, υπαρξιακή και πολιτική διάσταση που διασταυρώνονται σε μια δύσκολη πορεία γυναικείας χειραφέτησης, το σκηνικό έργο διατυπώνει ένα σημερινό «τι να κάνουμε;», ποιοι και ποιες είμαστε, ποιοι και ποιες θέλουμε να είμαστε, μέσα από μια προσωπική και βιωματική οπτική.
Τι να κάνουμε; Βασισμένο στο ομώνυμο έργο του Νικολάι Τσερνισέφσκι, 1863. Ελεύθερη θεατρική μεταφορά: Δήμητρα Κονδυλάκη. Σκηνοθεσία: Έλλη Παπακωνσταντίνου. Παίζουν: Δημήτρης Γεωργιάδης, Θεοδώρα Λούκας, Λάμπρος Πηγούνης, Σοφία Πριοβόλου, Βασίλης Σαφός
«Υβόννη Πριγκίπισσα της Βουργουνδίας» στο Μαγαζάκι της τ3χνης
Το θεατρικό έργο του Πολωνού συγγραφέα Βίτολντ Γκομπρόβιτς «Υβόννη, Πριγκίπισσα της Βουργουνδίας» (1935) θα παρουσιάσει για λίγες παραστάσεις η Σοφία Φιλιππίδου, η οποία υπογράφει τη σκηνοθεσία και την καλλιτεχνική επιμέλεια της θεατρικής δουλειάς. Η παράσταση, αποτέλεσμα του πολύμηνου εργαστηρίου της σκηνοθέτριας και καθηγήτριας υποκριτικής με τους ηθοποιούς, θα κάνει πρεμιέρα στις 6 Μαΐου στο Μαγαζάκι της τ3χνης και θα παρουσιάζεται κάθε Σάββατο στις 21.15 και κάθε Κυριακή στις 18.15 μέχρι τις 4 Ιουνίου.
«Ανεβάσαμε το θεατρικό ΥΒΟΝΝΗ γιατί θεωρούμε πως είναι ένα πρωτότυπο έργο, προάγγελος του θεάτρου του Παραλόγου και εκτιμάμε πως η θεματική του όπως θα αναπτύξουμε παρακάτω έχει πολύ ενδιαφέρον σήμερα (γι’ αυτό εξ άλλου πληθαίνουν οι παραστάσεις με έργα του Γκομπρόβιτς σε όλο τον κόσμο)» αναφέρει η Σοφία Φιλιππίδου. Ο Πρίγκηψ Φίλιππος μνηστεύεται την απωθητική Υβόννη γιατί αισθάνεται να θίγεται η αξιοπρέπεια του από την απαίσια όψη της κοπέλας. Καθώς είναι ελεύθερο πνεύμα δεν θα υποταχθεί στην φυσική αποστροφή που εμπνέει αυτό το χαλεπό πλάσμα. Ο βασιλιάς Ιγνάτιος και η Βασίλισσα Μαργαρίτα συναινούν στην μνηστεία του γιου τους, επειδή φοβούνται το σκάνδαλο με το οποίο τους απειλεί ο Φίλιππος στην περίπτωση που αρνηθούν.
Παίζουν (Διανομή): Υβόννη: Μελίνα Κέντογλου, Βασιλιάς Ιγνάτιος: Αποστόλης Κεπεσίδης, Βασίλισσα Μαργαρίτα: Μαριέττα Κάβουρα, Ασημένη Τούντα, Πρίγκιψ Φίλιππος: Αλέξανδρος Μαρίνος, Αρχιθαλαμηπόλος: Ειρήνη Πετράκη, Ισαβέλλα: Χριστίνα Σαλαμάνη, Κύριλλος: Αθηνά Αλαμανή, Δυο Θείες, δυο Κυρίες της αυλής: Δήμητρα Σαμαρά, Εύα Παπαλεωνιδοπούλου, Ιννοκέντριος, Σεφ: Μάκης Νάνος, Ζητιάνος: Σπύρος Βασιλάκης. Χορός αυλικών και παρατρεχάμενων: Όλοι
«Ο γλάρος» Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος
Συνεχίζοντας την έρευνά της σε θεμελιώδη κείμενα σημαντικών συγγραφέων, η Ομάδα Σημείο Μηδέν ανακοινώνει την παράσταση του έργου του Άντoν Τσέχωφ «Ο Γλάρος», που θα παρουσιαστεί στο «Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος», σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου.
Οπως αναφέρει ο Σάββας Στρούμπος «“Ο Γλάρος” είναι αινιγματικό έργο ανοιχτής δομής. Οι δημιουργοί χρειάζεται να αναλάβουν το ρίσκο της κατάβασης στις πιο σκοτεινές περιοχές του υλικού, τότε μονάχα μένουν έκθαμβοι από τον πλούτο, τις πολλαπλές διαστάσεις και τη συνθετότητα του έργου του Τσέχωφ. Και πάλι, όμως, η κατάβαση στον πυρήνα του υλικού δεν είναι αρκετή. Το έργο χρειάζεται να “διαβαστεί” με τέτοιον τρόπο που να επιτρέπει ταυτόχρονα το ρίζωμα στον πυρήνα και την αποκάλυψη όλων των εγκάρσιων διαδρομών του κειμένου. Στον Γλάρο ο Τσέχωφ προσκαλεί τους δημιουργούς να συμπορευθούν μαζί του στις κειμενικές ατραπούς και σε όλη τη δαιδαλώδη περιπέτεια εξόρυξης των πολύτιμων μετάλλων του υλικού. Δεν μπορείς παρά να ακούσεις και να ανταποκριθείς θετικά σε αυτό το κάλεσμα»
Για τις ανάγκες της παράστασης δημιουργήθηκε νέα μετάφραση του έργου από τα ρωσικά την οποία υπογράφει ο Δαυίδ Μαλτέζε. Η πρεμιέρα θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 5 Μαΐου στις 21.00 και στη συνέχεια η παράσταση θα συνεχίσει την πορεία της κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21.00 έως και τις 28 Μαΐου. Διανομή: Πιερρότος: Άννα Μαρκά – Μπονισέλ, Τρέμπλιεφ: Γιάννης Καράμπαμπας, Νίνα: Ελπινίκη Μαραπίδη, Αρκάντινα: Ρόζυ Μονάκη, Τριγκόριν: Σάββας Στρούμπος
«Μάτια παντού, αναζητώντας τα αγαπημένα μάτια» Studio Μαυρομιχάλη
Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Αλέξανδρος Λυκούρας παρουσιάζει από τις 3 Μαΐου έως τις 8 Ιουνίου 2023, κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:00 στο Studio Μαυρομιχάλη, μια ανανεωμένη εκδοχή του μονολόγου «Μάτια παντού, αναζητώντας τα αγαπημένα μάτια», μονόλογος ο οποίος ξεχώρισε κατά την πρώτη του παρουσίαση (το 2018 στο Από Μηχανής Θέατρο).
Ένας ηθοποιός στήνει στη σκηνή του θεάτρου πόλεις. Τριγυρίζει σε δρόμους και πλατείες. Αναζητά τον έρωτα. Που να ψάξει; Στους δρόμους του ονείρου; Στους δρόμους της ιστορίας; Ο έρωτας συνεχώς ξεγλιστράει. Πως να τον κρατήσει ζωντανό; Με την ειλικρίνεια ενός αφηγητή, με την υπερβολή ενός κομπέρ; Ο ηθοποιός στήνει πόλεις, ξαναστήνει και παγιδεύεται σε ένα λαβύρινθογεμάτοπροσδοκίες και διαψεύσεις.
Μια παράσταση για την αέναη αναζήτηση του έρωτα και την προσπάθεια που κάνει ένας καλλιτέχνης για να τον εκφράσει. Σκηνοθεσία, συγγραφή κειμένου, ερμηνεία: Αλέξανδρος Λυκούρας
«Ο άνθρωπος που πέρασε ή με ενδιαφέρει Ρούλα» στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων
Από την ομάδα Babushka σε σκηνοθεσία: Ρεβέκκα Τσιλιγκαρίδου …μια παράσταση εξαιρετικά αφιερωμένη στον εγκέφαλο
Η μνήμη. Η απώλεια της μνήμης. Ο ρόλος της μνήμης στην ανθρώπινη ταυτότητα, στην ανθρώπινη ψυχή. Αυτή βρίσκεται στο επίκεντρο της παράστασης που φιλοτεχνούμε. Ερευνούμε τον άνθρωπο που αποσύρεται από τη μνήμη του. Τον καταγράφουμε, τον αναλύουμε, τον βυθοσκοπούμε με οδηγούς επιστημονικούς, συναισθηματικούς, ποιητικούς, αναπάντεχα χιουμοριστικούς. Η μνήμη. Πυρήνας ύπαρξης με πολυσχιδείς ερμηνευτικές σκοπιές και προεκτάσεις. Ποιος είμαι; Ο παρατηρητής; Ο αφηγητής; Ο επιστήμονας; Ο συνοδός; Ποιος είναι ο άνθρωπος που με συντρόφευε και με συντροφεύει; Ένας χορός αφηγητών ερευνά, αναρωτιέται, καταθέτει, προσπαθεί να βάλει λέξεις στην εμπειρία και στις παρατηρήσεις του. Μπαίνει σε ρόλους κι επανέρχεται στο τώρα και στο πριν για να συνεχίσει. Παίζουν: Γιώργος Κουμούτσος, Κατερίνα Πέκη, Αλέξανδρος Πιεχόβιακ, Βάνα Σλέιμαν
«ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ» του Σάιμον Γουντς στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Το θεατρικό έργο του Σάιμον Γουντς, Hansard, ανέβασε πέρσι η Alpha Square σε Πανελλήνια Πρώτη στην Κύπρο, φροντίζοντας για μια κορυφαία θεατρική συνάντηση, αυτή του Βαρνάβα Κυριαζή με την Αννίτα Σαντοριναίου, που είχαν συνυπάρξει για σειρά ετών στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, και αργότερα για πολλά χρόνια στον ΘΟΚ. Η παράσταση «Το Αρχείο» σημείωσε μεγάλη επιτυχία, με αποτέλεσμα να γίνεται δεύτερος κύκλος παραστάσεων φέτος στην Λευκωσία και να ταξιδεύει και στην Ελλάδα.
Ένα συνταρακτικό ντουέτο για την ευθύνη που έχει κάθε μερίδα της κοινωνίας: οι πολιτικοί, οι σύζυγοι, οι γονείς, οι δάσκαλοι. Πρόκειται για ένα έργο που προκαλεί την ευαισθησία κάθε θεατή στο θέμα της αποδοχής του συνανθρώπου. «Το Αρχείο», σε μετάφραση και σκηνοθεσία του Ανδρέα Αραούζου, ανεβαίνει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά την Τρίτη 30 Μαΐου 2023, με τη στήριξη του Υφυπουργείου Πολιτισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Είναι ένα καλοκαιρινό πρωινό του 1988 και ο Συντηρητικός Υπουργός της Κυβέρνησης Θάτσερ, Ρόμπιν Χέσκεθ, επέστρεψε στο εξοχικό του, το οποίο έχουν με τη γυναίκα του των τελευταίων τριάντα χρόνων. Η Νταϊάνα είναι παράξενη σήμερα, μια αλεπού καταστρέφει τον κήπο και λίγο-λίγο ξεθάβονται μυστικά από παντού. Ενώ προχωράει η μέρα, αυτό που ξεκινάει σαν ένας γνώριμος ρυθμός συζυγικής φιλονικίας καταλήγει σε μια αιμοβόρα πυγμαχία.
𝗠𝗔𝗖𝗥𝗢𝗞𝗢𝗦𝗠𝗢𝗦 της Αλεξάνδρας Τσόμπου στο Θέατρο 104
Ένα οκταώροφο κτίριο με σημείο αναφοράς ένα θυρωρείο. Τρεις διαφορετικές εκφάνσεις μιας ηρωίδας που αναζητά τη θέση της μέσα σε αυτό. Ένα κτίριο που αντιπροσωπεύει το γρανάζι του συστήματος: Ποιες είναι οι εμπειρίες μας από αυτόν τον κοινωνικό μηχανισμό; Πόσο διαρκεί η ανοχή μας στη διαφθορά και στην αδιαφορία; Που αποτυπώνονται τα ιδανικά μας και που ακριβώς τοποθετούνται οι ηθικοί μας φραγμοί;
Κάθε όροφος αποτελεί ένα συγκεκριμένο μοντέλο κοινωνικής συμπεριφοράς. Σε κάθε όροφο υφίσταται ένας στροβιλισμός μεταξύ της πραγματικότητας του κτιρίου και της ίδιας της ηρωίδας. Η Τζάκι θα γίνει αυτό που βλέπει, θα μεταλλαχθεί σε αυτό που βιώνει και μέσα από την ίδια αυτήν απορρύθμιση, ίσως επιστρέψει στο κέντρο της. Ο Μακρόκοσμος είναι ένα έργο για τα σύνολα των μικρόκοσμών μας και για τη σχέση μας με τα πρότυπα που μας επιβάλλονται. Παίζουν: Δήμητρα Κολοκυθά, Λίνα Κομνηνού, Μπέτυ Σαράντη
«Αντιγόνη, μετέωρη» Θέατρο Θησείον
Η Αντιγόνη, μετέωρη. Μια ξένη-που δεν ανήκει ούτε στο φως ούτε στο χώμα. Το έργο μετέωρο, εκεί που χτίζεται διαλύεται, ένα γιαπί. Η πόλη μετέωρη, μετά από άγριο πόλεμο, παλεύει να σταθεί. Ο Κρέων θέλει να επιβάλλει δικαιοσύνη, αδέκαστος. Μετά από τη θυσία του παιδιού του βυθίζεται στη μαύρη τρύπα της Άτης, της αδυσώπητης θεάς που σε κάνει να βλέπεις για σωστό το λάθος.
Ο θίασός μέσα από θραύσματα επιθυμεί να διαγράψει μια χειρονομία, μια διαδρομή, μνήμη για τους νεκρούς του, να εκπληρώσει μια κηδεία που δεν έγινε. Που δεν γίνεται - καθώς η ταχύτητα μάς πετάει συνεχώς στο αύριο. Στο πάντα, στέκονται οι αγαπημένοι μας σαν σήματα, όπως οι κούκοι στα μονοπάτια, σαν πέτρινα μνήματα στην άκρη της θαλάσσης. Τα υλικά μας εύθραυστα. Στοιχεία της τελετουργίας του θρήνου, διαβατήριων τελετών, ίχνη αρχέγονων χορών, μουσική άχρονη, συνθέτουν μια ιδιόμορφη παρτιτούρα, μετέωρη στο σύνορο. Η μετάφραση του Μίνου Βολανάκη πέτρινη. Ο σκηνικός χώρος ένα νταμάρι να στεγάσει τους εξόριστους. Σκηνοθεσία- Δραματουργική επεξεργασία Ρηνιώ Κυριαζή. Ηθοποιοί: Δήμητρα Γκλιάτη, Ειρήνη Κουμπαρούλη, Λυγερή Μητροπούλου, Μοχάμεντ Μπελχέντι, Δέσποινα Χαλκορόκα, Ρηνιώ Κυριαζή
«Πάμε στοίχημα» θέατρο Μπέλλος
ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ; Μια παράσταση για την Ελλάδα του τζόγου, πρεμιέρα Παρασκευή 5 Μαΐου στο θέατρο Μπέλλος. Σύλληψη, Σκηνοθεσία, Δραματουργία: Γιώργος Παύλου
Από πότε ο τζόγος αποτελεί το εθνικό μας σπορ; Ξαναφουσκώνουν οι ξεφουσκωμένες φούσκες;
Πέντε ηθοποιοί της γενιάς των late 90's μετ-επισκέπτονται επί σκηνής τους μεγάλους σταθμούς μνήμης της παιδικής, της εφηβικής και της μετεφηβικής της ηλικίας που σκιαγραφούν την πορεία της ελληνικής πραγματικότητας των τελευταίων δύο δεκαετιών. Στάσεις σε αυτό το νοσταλγικό ταξίδι αποτελούν οι σημαντικότερες στιγμές του ελληνικού αθλητισμού, στιγμές εθνικής περηφάνιας και εθνικού πανικού.
Μία ποπ γενιά μεγαλώνει χορεύοντας, τραγουδώντας και βάζοντας γκολ και καλάθια με γαλανόλευκα water tattoos στο μπράτσο, μέχρι να μεγαλώσει και να αναρωτηθεί σήμερα τι ακριβώς σημαίνει νίκη και ήττα. Τώρα που οι νίκες μας αποδομούνται και υπονομεύονται, το μόνο που μας έμεινε να ελπίζουμε είναι οι 5+1 αριθμοί του Τζόκερ; Οι Who Am I To είναι ένας νεοσύστατος θεατρικός πυρήνας που δημιουργήθηκε το καλοκαίρι του 2022.
«ΤΙΠΟΤΑ» από την ομάδα ΑΒNORMAL για έξι παραστάσεις από 26 Μαΐου έως 4 Ιουνίου στο H.UG
Ένα συνειρμικό παραλήρημα για το παράλογο της ύπαρξης σε ένα σύμπαν από λέξεις με κείμενα του Σ.Μπέκετ και άλλα παράδοξα. Όλα εδώ αναζητούν τρόπους να ειπωθεί το ανείπωτο, βουτούν και ξεγλιστρούν μέσα σε λέξεις, κατασκευάζουν τεχνάσματα να ξεγελάσουν τον χρόνο, να παγώσουν τον χρόνο να τον διαστείλουν και σκαρφίζονται τρόπους να φωτίσουν το
Τ Ι Π Ο Τ Α
Όλα εδώ ηττημένα, εκ γενετής αμήχανα, επιθυμούν να φωτίσουν το εσωτερικό χάος, μέσα από μια δομημένη παρτιτούρα ήχων και κινήσεων, θέλουν να φτιάξουν ένα σύμπαν να θυμίζει παιδικό όνειρο. Όλα περιμένουν. Ο αέρας, οι τοίχοι, το ταβάνι, το πάτωμα. Όλα περιμένουν.
Δεν συμβαίνει Τ Ι Π Ο Τ Α . Το Τίποτα είναι ένα ασταμάτητο μουρμουρητό, μια πάλη του ασυνειδήτου με τον έξω κόσμο, είναι η παραδοχή της μοναξιάς, της αποτυχίας, της ατέρμονης επανάληψης στον χρόνο που κυλά, ένα παιχνίδι πριν το Τέλος. Το «Τ ί π ο τ α» είναι μια παν-ανθρώπινη κραυγή που αποζητά από τα πλάσματα του Μπέκετ να γίνουν γλάροι. Γλάροι που δεν λαβώνονται.
Η παράσταση αποτελείται από αποσπάσματα: Κείμενα για το τίποτα, Ακατανόμαστος, Περιμένοντας τον Γκοντό, Η τελευταία μαγνητοταινία του Κράπ του Σ. ΜΠΕΚΕΤ, Αποσπάσματα από τον Γλάρο του Α.ΤΣΕΧΩΦ.
«Δεν Ακούς τον Ρυθμό» Θέατρο Αλκμήνη
Από την Τρίτη 2 Μαΐου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Θέατρο Αλκμήνη, η παράσταση «Δεν Ακούς τον Ρυθμό» από την ομάδα Actraw.
Μια παράσταση που ακροβατεί ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, που μιλά για όλα αυτά που θέλουμε να έχουμε, αλλά και για την πάλη με τις ίδιες τις επιλογές μας.
Η Στέλλα, νεαρή τραγουδίστρια που κυνηγά την επιτυχία, θα επιδιώξει την απόδραση από το αδιέξοδο της πραγματικότητας με τη βοήθεια ενός παραισθησιογόνου. Ο κόσμος της φαντασίας ανοίγεται μπροστά της. Συνοδοιπόροι της σε αυτόν, οι χτίστες. Δύο ανθρώπινες μορφές που γέννησε το όνειρό της. Το ψυχεδελικό της ταξίδι θα τη φέρει αντιμέτωπη με τις επιλογές της ζωής της, θα επαναπροσδιορίσει τις επιθυμίες της και θα ξυπνήσει τον αγώνα για την ανακάλυψη της πραγματικής της ελευθερίας. Πόσο, όμως, εφικτή είναι τελικά η υπέρβαση όσων μας αιχμαλωτίζουν;
Σκηνοθεσία: Τάσος Πετρίτσης, Ειρήνη Τσέλλου. Παίζουν οι ηθοποιοί: Στέφανος Βλάχος, Δήμητρα Βογιατζόγλου, Τζένη Γεωργιλή, Ειρήνη Δάμπαση, Μαντώ Μιχαλιού, Λεωνίδας Παπαδόδημας, Ειρήνη Τσέλλου