Λιγότεροι από τους μισούς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ήταν παρόντες στην ιστορική ομιλία Ζελένσκι στην ελληνική Βουλή. Μόνο ο Αλέξης Τσίπρας χειροκρότησε, τυπικά, στο ξεκίνημα της εκδήλωσης, οι υπόλοιποι του ΣΥΡΙΖΑ έμειναν απαθείς.
Και όταν οι βουλευτές της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ σηκώθηκαν όρθιοι για να χειροκροτήσουν τον πρόεδρο της Ουκρανίας, μόλις ολοκλήρωσε την ομιλία του, η αξιωματική αντιπολίτευση έμεινε καθισμένη στα έδρανα. Σίγουρα αποτελεί μια από τις πλέον μαύρες σελίδες στην κοινοβουλευτική ιστορία της χώρας η απουσία ΚΚΕ, ΜέΡΑ25 και Ελληνικής Λύσης από την ομιλία Ζελένσκι, που έδειξαν έτσι ότι αγκαλιάζουν πλήρως τον Ρώσο εισβολέα και τις σφαγές του, αλλά και η στάση του ΣΥΡΙΖΑ θέτει πολλά προβλήματα.
Διότι δεν μπορείς να απουσιάζεις ή να μη χειροκροτείς την ομιλία του προέδρου ενός γενναίου λαού που αγωνίζεται για την ελευθερία. Καθιστός, επικροτείς την εισβολή, τους θανάτους, τους βιασμούς, την καταστροφή, τον ξεριζωμό. Καθιστός, αποδοκιμάζεις τον ηρωικό πρόεδρο μιας χώρας που αυτή τη στιγμή αντιστέκεται στον εισβολέα, θρηνώντας χιλιάδες θύματα και αντιμετωπίζοντας την πλήρη διάλυση. Είναι ιστορικό χρέος να χειροκροτήσεις. Όχι ειδικά την Ουκρανία, αν φοβάσαι, αλλά τουλάχιστον για τον ηρωισμό των κατοίκων της. Και μετά βρίσε το ΝΑΤΟ όσο θες.
Ο Ζελένσκι είχε την ευφυΐα να ευαισθητοποιήσει το ελληνικό Κοινοβούλιο με μια συγκινητική ομιλία και άφθονες αναφορές στη μακραίωνη παρουσία των Ελλήνων στην Ουκρανία. Εκεί ξεκίνησε η Φιλική Εταιρεία, εκεί Έλληνες συνέβαλαν στην ίδρυση της Μαριούπολης και μεγαλούργησαν στην Οδησσό. Με το «Ελευθερία ή Θάνατος» που φώναξε ο Ζελένσκι μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο απέδειξε ότι κάθε εποχή έχει τους δικούς της ήρωες. Στο παρελθόν ήμασταν εμείς ως χώρα εναντίον των εισβολέων, σήμερα είναι η Ουκρανία. Όπως εμείς το '21, έτσι τώρα και οι Ουκρανοί μάχονται με θάρρος, αν και πολλοί λιγότεροι από τους Ρώσους. Όταν απουσιάζεις, μένεις καθιστός ή δεν χειροκροτείς στο άκουσμα αυτών των συγκλονιστικών ιστορικών γεγονότων, τότε υπάρχει πρόβλημα: όχι απλώς ιδεολογικό, αριστερό, αντιδυτικό, φιλοπουτινικό ή δεν ξέρω τι άλλο σύνδρομο έχουν. Απουσιάζοντας, ή μένοντας καθιστός, επιλέγεις τη χειρότερη πλευρά της Ιστορίας.
Μια παρατήρηση: Η Αριστερά ενοχλήθηκε που ο Ζελένσκι δεν μίλησε για την Κύπρο. Αλλά η Ρωσία, για την οποία κόπτονται, τι έχει κάνει για την τουρκική εισβολή; Πότε αντέδρασε; Πότε πίεσε; Πότε ενδιαφέρθηκε; Μόνο αγκαλιές Πούτιν-Ερντογάν βλέπουμε συνεχώς, μια ανεπίτρεπτη και καταδικαστέα κολεγιά αυταρχικών ηγετών. Ας τελειώνουμε με μια ακόμη υποκρισία όσων συνειδητά κλείνουν τα μάτια σε μια εισβολή (Ουκρανία) και δήθεν κόπτονται για μια άλλη, του 1974 (Κύπρος).
Δεύτερη παρατήρηση: «Σας απευθύνομαι σαν ελληνικής καταγωγής. Λέγομαι Μιχαήλ, ο παππούς μου πολέμησε στον πόλεμο κατά των ναζί [...]. Γεννήθηκα στη Μαριούπολη και συμμετέχω στην άμυνα της πόλης από τους Ρώσους ναζιστές με το Τάγμα Αζόφ», είπε ο στρατιώτης στο βίντεο που έπαιξε ο Ζελένσκι στη Βουλή. Πιστεύω ότι ήταν λάθος που βγήκε να τα πει αυτά, ενώ είναι παρεξηγήσιμα. Βγήκαν, ωστόσο, αμέσως οι έμποροι του ανέξοδου αντιναζισμού να κατακεραυνώσουν τον στρατιώτη και να αναμασήσουν τη ρωσική προπαγάνδα περί Αζόφ. Άθελά του ο Ζελένσκι έδωσε μια τρομερή ευκαιρία στους δήθεν δημοκράτες να χαλάσουν μια ιστορική στιγμή. Δεν τους νοιάζει το ρωσικό ναζιστικό Τάγμα Σπάρτα, ή οι ρωσικές θηριωδίες, καίγονται μόνο για το Αζόφ. Την ώρα που σφάζονται άμαχοι και βιάζονται γυναίκες από Ρώσους στρατιώτες, βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν μικροπολιτική. Το Τάγμα του Αζόφ είναι ενταγμένο στον ουκρανικό στρατό από το 2014, αλλά με τα τοπικά φερέφωνα θα ξεχάσουμε και την Ιστορία που ξέρουμε. Εκτός κι αν όλοι αυτοί είναι στα κάγκελα με τον Ουκρανό ομογενή από τη Μαριούπολη γιατί είπε Ναζί τους Ρώσους εισβολείς. Χρεώνουν έτσι από τον καναπέ τους ναζισμό σε άνθρωπο που τον πολεμάει στην πράξη.