Οι «Γερμανοτσολιάδες» ήταν μια ακραία υβριστική αντιπολίτευση του πρώιμου ΣΥΡΙΖΑ. Το «αν δεν τους τελειώσουμε, θα μας τελειώσουν», ένα εμφυλιοπολεμικού χαρακτήρα σύνθημα, εκτός τόπου και χρόνου, που απευθυνόταν μονάχα στο θυμικό κάποιων ιδεοληπτικών φανατικών τού... «Γ' γύρου» τού εμφυλίου.
Το ίδιο και το άλλο, εκείνο «να αλλάξουμε τους αρμούς της εξουσίας -δεν μας αρκεί η κυβέρνηση!». Όσο ανόητα, παρωχημένα, ενδεικτικά μύχιων στόχων και για… ειδικό κοινό κι αν ακούγονταν, πάντως ήταν «πολιτικά» συνθήματα.
Πείτε μου, τώρα, τι σόι αντιπολίτευση είναι και σε ποιους απευθύνεται η κεντρικά σχεδιασμένη εκστρατεία της Κουμουνδούρου να… συνδέσουν (και να λασπώσουν) τη ΝΔ, συνδέοντάς την «κεντρικά» με το κτήνος του Κολωνού, που βίαζε και «πλάσαρε» και σε γνωστούς του ένα 12χρονο κοριτσάκι!
Μα, ο καθένας μας, σοβαρός πολίτης ή ρεμάλι, κάποια πολιτική προτίμηση έχει, κάποιο κόμμα ψηφίζει. Τι σημαίνει αυτό;
Βουλευτές (με πιο προσεκτικό λόγο) αλλά και γνωστοί τηλε-δημοσιογράφοι-πανελίστες, που έχουν αναλάβει σχεδόν σε όλα τα κανάλια τη… διατεταγμένη «αντικειμενική» προώθηση των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν λυσσάξει τα τελευταία 24ωρα να μιλούν για «περίεργη συνενοχή» της κυβέρνησης, επειδή το συλληφθέν ανθρωπόμορφο τέρας ήταν… ΝΔ, μέλος τοπικής, και είχε βγει φωτογραφίες με στελέχη του κυβερνώντος κόμματος -όπως, όμως, και με καλλιτέχνες, ανθρώπους του χρήματος, της Εκκλησίας κ.λπ., στην προσπάθειά του να «χτίσει προφίλ», να περνάει ως ένας «καλός, φιλάνθρωπος»…
Η λάσπη και η χυδαιότητα δεν περιορίζονται μόνο στην πολιτική προτίμηση του συγκεκριμένου καθάρματος... Για να προκληθούν και διεγερθούν συνειρμοί και «αηδία», οι συγκεκριμένοι «σχολιαστές», όλοι σχεδόν με το ίδιο «σκεπτικό», δεν παραλείπουν να θυμίσουν και το «μέγα σκάνδαλο» (χωρίς κανένα στοιχείο) της κυβερνητικής συγκάλυψης της υπόθεσης Λιγνάδη, επειδή… είχε διορισθεί στο Εθνικό από την κυβέρνηση, με τη συνήθη τυπική διαδικασία, και... τον είχε συγχαρεί σε μια παράσταση ο Μητσοτάκης! Όπως και πλήθος άλλων πολιτικών από όλα τα κόμματα. Τον είχαν συγχαρεί ως καλλιτέχνη, όχι για τα πάθη του…
Κάποιος, μάλιστα, δεν έμεινε απλώς στον «παραλληλισμό» των δύο (άσχετων) υποθέσεων, για να ποτίσει τη συνειρμική «βεβαιότητα» ότι το κυβερνών κόμμα είναι μάζωξη… διεστραμμένων, αλλά σημείωσε με απροκάλυπτο υπαινιγμό «και να μην ξεχνάμε ότι ο καταδικασθείς Λιγνάδης είναι εκτός φυλακής», αγνοώντας δήθεν ότι αυτό το αποφάσισε με τα δικά της κριτήρια η Δικαιοσύνη. Δεν το… διέταξε «κάποιος Παπαγγελόπουλος»!
Εντάξει, ο ΣΥΡΙΖΑ τέτοια τοξική και χυδαία αντίληψη έχει (πάντα είχε και την ασκούσε) περί αντιπολίτευσης. Αυτή ξέρει, αυτή προτιμάει. Για το επιτελείο του, είναι μονόδρομος…
Απορώ, ωστόσο: είναι δυνατόν (ακόμη και με βάση τις μαθηματικές πιθανότητες!) σε αυτό το κόμμα, που οι συγκυρίες και… ο ανάδρομος Ερμής τα ’φερε να κυβερνήσει κιόλας, να μην υπάρχουν κάποιοι που να διερωτώνται αν αυτή η πολιτική γραμμή τούς συμφέρει;
Υποτίθεται ότι η μόνη τους ελπίδα να ξαναβρεθούν στα πράγματα είναι να προσελκύσουν κεντρογενείς ψηφοφόρους από το ΠΑΣΟΚ και απογοητευμένους που ψήφισαν ΝΔ το 2019. Με ποιους άλλους θα συγκροτήσει (εάν και εφόσον) την «προοδευτική διακυβέρνηση»; Τους ιδεοληπτικούς «κολλημένους» που ζουν στον κόσμο τους… 75 χρόνια πριν και οραματίζονται… ρεβάνς του εμφυλίου -τους έχει. Αλλά δεν φθάνουν… Και αυτή η κρίσιμη κατηγορία των δημοκρατικών κεντρώων ψηφοφόρων που χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ αηδιάζει με τη λαϊκίστικη, χυδαία εκμετάλλευση που κάνει η αξιωματική αντιπολίτευση, εξ αιτίας των πολιτικών πεποιθήσεων του κτήνους του Κολωνού…
Άλλοι καιροί σήμερα. Ο θυμός, η απόγνωση, το βιούμενο αδιέξοδο του 2012, έχει περάσει. Οι «πρόθυμοι» για τις άνω και κάτω πλατείες δεν υπάρχουν.
Ο κόσμος αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες και τα προβλήματα που ελλοχεύουν, αλλά θυμάται και τις «εμπειρίες» της καταστροφικής τετραετίας ΣΥΡΙΖΑ. Τις συγκρίνει με τη σημερινή διαχείριση των απανωτών τεράστιων κρίσεων και μάλλον δεν είναι διατεθειμένος να παίξει την τύχη του και το μέλλον της χώρας κορώνα-γράμματα…
Οι δημοσκοπήσεις -τις πιστεύει, δεν τις πιστεύει- δεν προβληματίζουν τουλάχιστον τον κ. Τσίπρα;