Τα οφέλη από την αλλαγή του συστήματος της επικουρικής ασφάλισης από το αναδιανεμητικό σε αυτό του κεφαλαιοποιητικού ανέλυσε κατά την τοποθέτησή του στην επιτροπή Κοινωνικών υποθέσεων της Βουλής, ο υφυπουργός Εργασίας, Παναγιώτης Τσακλόγλου.
Μιλώντας επί του σχετικού νομοσχεδίου που συζητείται αυτές τις ημέρες στη Bουλή και αναμένεται να ψηφιστεί μετά τη διακοπή των εργασιών του Κοινοβουλίου τον Αύγουστο, απέδωσε την ανάγκη αλλαγής του μοντέλου στην πρόθεση αύξησης των συντάξεων -ειδικά για τις νέες γενιές- παρά την γήρανση του πληθυσμού και την αύξηση του προσδόκιμου ζωής. «Η χώρα γερνάει και γερνάει γρήγορα. Και στους καλούς καιρούς έτσι ήταν η κατάσταση! Το δεύτερο έχει να κάνει με μια ευχάριστη εξέλιξη: ζούμε παραπάνω! Το προσδόκιμο αυξάνεται 1 χρόνο ανά μια δεκαετία! Είμαστε γερασμένη κοινωνία και είναι πολύ περισσότεροι από παλιότερα αυτοί ου είναι πάνω από 65!», είπε.
Ο κ. Τσακλόγλου, σημείωσε επίσης πως είναι ανάγκη να υπάρξει διαφοροποίηση του κινδύνου στο ασφαλιστικό προκειμένου να ενισχυθεί η σταθερότητα του συστήματος. «Ο συνταξιούχος του νέου συστήματος θα παίρνει τρεις συντάξεις! Εθνική, ανταποδοτική και επικουρική! Οι κίνδυνοι δεν έχουν θετική ισχυρή συσχέτιση , το συνολικό ρίσκο για το συνταξιοδοτικό σύστημα είναι χαμηλότερο! Ενισχύει τη σταθερότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος», είπε και πρόσθεσε: «Πιστεύουμε ότι οι συνταξιούχοι θα πάρουν πολύ υψηλότερες συντάξεις από το υφιστάμενο σύστημα. Οι επικουρικές δίνονται με τη λογική δεν κάνουμε έλλειμμα και δίνουμε ό,τι μαζεύουμε! Παραγωγικότητα υψηλή οι γερασμένες κοινωνίες δεν βγάζουν! Δεν λέω ότι οι συντάξεις θα μειωθούν, αλλά το ποσοστό αναπλήρωσης- η μελέτη δείχνει από 16% θα πέσει σε λιγότερο από 30 χρόνια στο 9,5%. Είναι ζήτημα βιωσιμότητας! Το ασφαλιστικό είναι βιώσιμο γιατί πέφτει το ποσοστό αναπλήρωσης!».
«Θέλουμε να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη της νέας γενιάς στο ασφαλιστικό! Πολλοί νέοι λένε παίρνω εισφορές και τις ρίχνω σε χοάνη», σημείωσε με νόημα ο υπουργός και αναφερόμενος στο κόστος της μεταρρύθμισης τόνισε: «Μπαίνει ένα ζήτημα ταμειακού κενού, αλλά γίνεται λαθροχειρία: το κόστος αυτό είναι σε βάθος 50 ετών για να το συγκρίνουμε με τι κάνει το κράτος σε 1 χρόνο πέρυσι δώσαμε 15 δις ευρώ για το ασφαλιστικό. Αυτό είναι το ακαθάριστο κόστος, το πιο σημαντικό είναι το καθαρό! Η μελέτη του ΙΟΒΕ έχει επεξεργαστεί σενάρια και λέει ότι μπορούμε να προσδοκούμε 50 δις σε εξτρά δημοσιονομικά έσοδα! Το καθαρό κόστος είναι 6 δις ευρώ, 120 εκατ. ευρώ το χρόνο, ενώ στο τέλος περιόδου έχουμε υψηλότερο ΑΕΠ, απασχόληση και μισθούς!».