Την παραίτησή του από υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας ανακοίνωσε από το Βήμα της Βουλής ο Χρήστος Τριαντόπουλος, κατηγορώντας την αντιπολίτευση για εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών.
Ο κ. Τριαντόπουλος, στην συζήτηση για σύσταση προανακριτικής σχετικά με ενδεχόμενες ενέργειες αλλοίωσης στο πεδίο του δυστυχήματος, τόνισε ότι το κυβερνητικό κλιμάκιο στο οποίο συμμετείχε έφτασε στη Λάρισα μέρες μετά το δυστύχημα, ενώ σημείωσε πως όλες οι αποφάσεις των πρώτων ωρών πάρθηκαν από τους αρμόδιους που βρίσκονταν στο σημείο.
Σημεία από την ομιλία Τριαντόπουλου στη Βουλή
«Όταν το 2019 εισήλθα στην πολιτικκή δεν διανοήθηκα ότι θα βρισκόμουν σε αυτή τη θέση. Στο επίκεντρο μίας κοινοβουλευτικής συζήτησης για μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες.
Τραγωδία για την οποία είναι εύλογη η ανάγκη να αναζητηθούν απαντήσεις σε ερωτήσεις προς κάθε κατεύθυνση.Μία ανάγκη που εκρφάστηκε ηχηρά στις πρόσφατες κινητοποίησεις, στην οποία ανταποκρινόμαστε με αλήθεια και απαντήσεις.
Η ανάγκη για πολιτική ωριμότητα προβάλει σήμερα επιτακτική. Είχα πριν ένα χρόνο ότι η πολιτική δεν είναι επάγγελμα και η καρέκλα δεν είναι αυτοσκοπός. Για αυτό λοιπόν και όπως κατέστησα σαφές υποβάλλω σήμερα την παραίτησή μου από υφυπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας. Αυτό ήταν και είναι το χαρτοφυλάκιό μου. Η Πολιτική Αρωγή. Αυτή είναι η αρμοδιότητά μου, η αρωγή του κράτους μετά από φυσικές καταστροφές. Και πριν ως υφυπουργός στον πρωθυπουργό, αυτό ήταν το χαρτοφυλάκιό μου. Με αυτή την αρμοδιότητα βρέθηκα μέρες μετά το συμβάν στη Λάρισα και επειτα στον τόπο του δυστυχήματος. Αυτό γράφτηκε και στα μέσα. όλοι έχουμε στο μυαλό μας πότε ενημερώθηκαμε πρώτη φορά για το δυστύχημα στα τέμπη. Προσωπικά ήμουν στην Αλόνησο. Στο νησί ήμουν και την επόμενη ημέρα, γιατί έχουν ακουστεί πολλά ψέματα. Όλοι μας συγκλονιστήκαμε από την τραγωδία των Τεμπών.
Ειδικά όσοι είχαμε φίλους ή γνωστούς μέσα στο τρένο. Μιλούσες με τις οικογένειές τους. Δεν θα καταλάβουμε ποτέ τον πόνο που βιώνουν οι συνάνθρωποί μας που έχασαν τους δικούς τους ή όσοι τραυματίστηκαν. Επέλεξα να σταθώ με σεβασμό και ήθος. Να μην τροφοδοτώ την ατελειώτη παραφιλολογία πολιτκών που εργαλειοποιούν τον πόνο. Επισκέφτηκα την Λάρισα λίγες ημέρες μετά το δυστύχημα. Αναφέρομαι στο κλιμάκιο που απατελούνταν από τους ΓΓ Μεταφορών Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Υγείας και Πολιτικής Προστασίας. Με αυθαίρετες εικασίες η παρουσία μου χρησιμοποιείται ως ένδειξη μίας ανύπαρκτης συγκάλυψης. Υπονοείται δε ότι τα κυβερνητικά στελέχη ενεργούσαν με δόλο για να συγκαλύψουν απροσδιόριστες παράνομες δραστηριότητες και ακαθόριστους ενόχους. Συγκάλυψη μπροστά στις κάμερες, μπροστά σε εκατοντάδες ανθρώπους.
Σύμφωνα με τον ΕΟΔΑΣΑΑΜ η η κυβέρνηση ήταν παρούσα από τις πρώτες στιγμές αλλά όλοι είχαν τον ρόλο παρατηρητή. Δεν υπάρχει κάποια κεντρική εντολή και δεν βρήκαν καμία ένδειξη για το «μπάζωμα». Σύμφωνα με την αστυνομία,΄ο ανακριτής επέβλεπε την ερευνα και οι όποιες σημαντικές αποφάσεις κα όπως ο τερματισμός αναζήτησης λειψάνων ή η μεταφορά των πάντων στο Κουλούρι έγινε υπό την προφορική έγκριση του ανακριτή.
Η παρουσία μου στην περιοχή ήταν γνωστή από την πρώτη στιγμή με ενημερώσεις και συνεντεύξεις. Είναι γνωστό πως η επίσκεψη του κλιμακίου έγινε μετά τις πρώτες ημέρες του δυστυχήματος. Συνεπώς αυτό δεν είχε συμμετοχή σε συντονισμένες αποφάσεις στο πεδίο του δυστυχήματος. Αποφάσεις που πάρθηκαν πριν φτάσει εκεί το κλιμάκιο. Μάλιστα όλοι ενημερώθηκαν απο τις ανακοινώσεις Αστυνομίας και Πυροσβεστικής πως δρομολογούνται και οι ενέργειες για την «απελευθέρωση της σιδηροδρομικής γραμμής».
Άρα, στο πλαίσιο των επιχειρησιακών και υπηρεσιακών αναγκών, οι παρεμβάσεις στον χώρο, οι εργασίες στο πεδίο, η δρομολόγηση της απελευθέρωσης της σιδηροδρομικής γραμμής, οι μεταφορές των στοιχείων ξεκίνησαν και δρομολογήθηκαν μέρες πριν φτάσει το Κυβερνητικό Κλιμάκιο. Δηλαδή, οι χωματουργικές παρεμβάσεις και μεταφορές – όπως προκύπτει και από τη δικογραφία και τις καταθέσεις των εμπλεκομένων εργολάβων, που η ίδια η πρόταση επικαλείται – έγιναν τις ημέρες πριν την παρουσία του Κλιμακίου. Πως, λοιπόν, αυτό ενεπλάκη ποινικώς στη λήψη αποφάσεων; Δια της απουσίας του;
Το Κλιμάκιο όφειλε να είναι παρόν, και ήταν. Από την πλευρά μου, όντας ο αρμόδιος για την κρατική αρωγή Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό, επικεντρώθηκα σε δύο σκέλη. Το πρώτο αφορούσε, στην κρατική βοήθεια και στήριξη των οικογενειών των θυμάτων. Ασχοληθήκαμε με διαχειριστικά ζητήματα της τραγωδίας, όπως τη φιλοξενία των οικογενειών, τη συνεργασία αυτών με δομές και υπηρεσίες, την υποστήριξη από ειδικούς, τη συνεργασία στις δύσκολες διαδικασίες που ακολούθησαν τις αναγνωρίσεις των θυμάτων. Συνεργαστήκαμε με τα αρμόδια Υπουργεία για τον συντονισμό τέτοιων ζητημάτων, μέχρι και τη σχηματοποίηση των μέτρων στήριξης των συγγενών και των τραυματιών. Μέτρα που ανακοινώθηκαν, περιλαμβάνοντας και ειδική γραμμή αρωγής. Μέτρα που θεσμοθετήθηκαν με τον νόμο 5039/2023. Ήταν το τραγικό αυτό σιδηροδρομικό δυστύχημα μια φυσική καταστροφή για να εμπλακεί η κρατική αρωγή; Φυσικά, όχι. Αλλά τα εργαλεία και η εμπειρία της κρατικής αρωγής, ήταν, και είναι, ό,τι πιο άμεσο δύναται να εισφέρει ο κρατικός μηχανισμός για τις ανάγκες που δημιουργήθηκαν μετά την τραγωδία. Έχει γίνει και σε άλλες περιπτώσεις.
Αυτό ήταν, ως σήμερα, το χαρτοφυλάκιό μου, η κρατική βοήθεια. Η βοήθεια και η στήριξη όταν προκύψει ανάγκη. Άλλωστε, στις 3 Μαρτίου, τη μέρα της υποτιθέμενης «κρυφής σύσκεψης» είχα επισκεφθεί τον χώρο του δυστυχήματος για να κάνω την πρώτη μου δήλωση σε τηλεοπτικό συνεργείο που ήταν εκεί. Μια δήλωση που εστίασε στις έρευνες των αρμοδίων επί της ταυτοποίησης των θυμάτων, στην ενημέρωση των οικογενειών, στις συστάσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες, αλλά και στη διαχείριση του πένθους για κάθε οικογένεια.
Η ενημέρωση της κοινής γνώμης, ήταν το δεύτερο σκέλος της παρουσίας μου εκεί. Όσο προχωρούσε το έργο των επιχειρησιακών παραγόντων, συμμετείχα στην ενημέρωση – με δηλώσεις και δελτία τύπου – για την πρόοδο των ενεργειών. Πάντα με ενημέρωση από τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες που ήταν υπεύθυνοι για αυτές. Σε αυτό το πλαίσιο δημοσιοποιήθηκαν από πλευράς μου μέσω δελτίων τύπου ή συνεντεύξεων πληροφορίες, μεταξύ άλλων, για την ταυτοποίηση των θανόντων, την εξέλιξη της υγείας των νοσηλευόμενων, και την πορεία αποκατάστασης της σιδηροδρομικής γραμμής. Σε αυτές τις δημοσιεύσεις, εάν δεν πέσουν θύμα κακόπιστης κοπτοραπτικής και διαστρέβλωσης, γίνεται εύκολα αντιληπτό πως αναφέρομαι για όλες ή πολλές πτυχές του έργου του κρατικού μηχανισμού εκείνες τις ημέρες. Δεν γίνεται να απομονώνονται επιλεκτικά τρεις λέξεις για να θρέψουν ένα φαντασιακό σενάριο, και να αποκλείονται τρεις παράγραφοι. Όλες οι δηλώσεις μου είναι αναρτημένες στην προσωπική μου ιστοσελίδα από την πρώτη στιγμή.
Αυτή είναι η θέση μου. Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτό προκύπτει και από όλα τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στη δικογραφία. Αλήθεια, αναφέρει κανείς ότι του έδωσα εντολή για κάποια δόλια πράξη «συγκάλυψης»; Όχι. Αναφέρει κανείς ότι τον παρεμπόδισα στο έργο του; Όχι. Αναφέρει κανείς ότι του ζήτησα να συμπράξουμε για να «καλύψουμε» κάτι – άγνωστο τι; Όχι. Αναφέρει κανείς ότι του πρότεινα να παραβεί τις αρμοδιότητές του και να κάνει έκνομες ενέργειες, ή ότι δεν τον απέτρεψα προς τούτο; Όχι. Αναφέρει κανείς ότι με τον όποιο τρόπο ενίσχυσα, υποτίθεται, ψυχικά κάποιον, στο να παραβεί εκείνος το καθήκον του – που γιατί να το παραβεί; Όχι. Αναφέρεται οπουδήποτε η οποιαδήποτε σχέση μου με άγνωστους λαθρέμπορους ή άλλους που είχαν υποτιθέμενο όφελος από το να «συγκαλυφθεί» το οτιδήποτε άγνωστο; Όχι. Αναφέρεται πουθενά αλλού το όνομά μου, πέραν της αναφοράς ότι επισκέφθηκα το χώρο του δυστυχήματος; Όχι.
Και αφού δεν αναφέρεται κάτι, τότε κατά την αντιπολίτευση, με την παρουσία μου και με τη σιωπή μου μεθόδευσα την υποτιθέμενη «συγκάλυψη». Και όλα αυτά με δόλο, για να «συγκαλύψουμε» κάτι έως σήμερα απροσδιόριστο. Η μνεία περί ύπαρξης δόλου, ακόμη και ως μια αναπόδεικτη υπόθεση που δεν εδράζεται σε γεγονότα, που δεν τεκμηριώνεται από αποδείξεις, και που δεν συνάδει με τη λογική, αλλά που υποθετικά οδήγησε σε ενέργειες «συγκάλυψης», είναι ακραία προσβλητική. Είναι ακραία προσβολή για εμένα, ως πολιτικό, ως άνθρωπο, ως πατέρα.
Σε αυτή την αίθουσα όλοι γνωριζόμαστε. Δεν έχω τίποτα, ούτε να φοβηθώ, ούτε να κρύψω. Όσο δυσάρεστο και να είναι αυτό για εμένα και την οικογένεια μου, πρώτος θέλω να αναδειχθούν τα γεγονότα και η αλήθεια. Και να φανούν οι σκοπιμότητες που εξυπηρετούνται από αυτή την πρόταση. Είναι ξεκάθαρο, για όποιον το βλέπει αντικειμενικά, ότι όλο αυτό σήμερα σχετίζεται με ένα και μόνο πράγμα: την ιδιότητα μου ως Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό. Μια προσπάθεια να χτυπήσετε την Κυβέρνηση μέσω εμού. Ξέρω ότι γνωρίζετε και κατανοείτε την αλήθεια. Ωστόσο, προτιμάτε να παραμένετε εγκλωβισμένοι στη μάταιη, όπως θα αποδειχθεί, επιδίωξη των κομμάτων σας να εργαλειοποιήσουν μια μεγάλη τραγωδία.
Το ήθος μου, η πίστη μου στο δίκιο, στο καλό και την αλήθεια, η προσήλωσή μου στον ορθό λόγο, η αγάπη μου για την πατρίδα, μου επιβάλλει συνειδησιακά να σας ζητήσω – με πίστη στην ακεραιότητά σας – να υπερψηφίσετε την αβάσιμη και προσβλητική πρόταση του ΠΑΣΟΚ. Έτσι με γαλούχησαν οι γονείς μου. Έτσι μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Καμία σκιά. Καμία λάσπη. Καμία σκευωρία. Μόνο αλήθεια και φως».