Δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους… Ο «αψύς» Πολάκης φώναζε και πίεζε «να χώσουμε κάποιους φυλακή, αλλιώς εκλογές δεν κερδίζουμε!». Και το επιχείρησαν με το «μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους», τη Novartis, που όχι μόνο τους γύρισε μπούμερανγκ, αλλά καταδίκασε οριστικά και αμετάκλητα το «πρώτο βιολί» της σκευωρίας τους, τον Παπαγγελόπουλο.
Τώρα, θεώρησαν πάσα που έπρεπε να εκμεταλλευθούν την αποστροφή του κ. Ανδρουλάκη στο ντιμπέιτ ότι θέλει οι υπεύθυνοι για τις υποκλοπές «να πάνε φυλακή». Και έσπευσαν να… καπελώσουν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, προτείνοντάς του, αν θέλει οι υπεύθυνοι του Μαξίμου και ο «αρχικοριός» Μητσοτάκης να πάνε φυλακή, να συμπήξουν με τον ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές μια «κυβέρνηση ειδικού σκοπού» (και κατ’ ανάγκην περιορισμένης ευθύνης και χρόνου διάρκειας) για να πετύχουν τον συγκεκριμένο στόχο.
Ξεκίνησε ο κ. Τσίπρας από τη «βεβαιότητά» του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα και θα μπορέσει να σχηματίσει «προοδευτική κυβέρνηση» (αν και εφόσον βγαίνουν τα κουκιά) με τον κ. Ανδρουλάκη (ο οποίος, πάντως, δεν τον θέλει επ’ ουδενί για πρωθυπουργό σε τέτοιο σχήμα), όμως οι απανωτές δημοσκοπήσεις τον απογοήτευσαν και τον προσγείωσαν, οπότε το γύρισε σε σχηματισμό «κυβέρνησης ηττημένων», έστω και με την ανοχή Βαρουφάκη, αφού το ΚΚΕ δεν δέχεται με κανέναν τρόπο, είδε κι απόειδε και πασχίζει να διασωθεί με κυβέρνηση… απελπισμένων.
Κάποια στιγμή, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ψυχανεμίστηκε ότι μ’ αυτά τα αλλοπρόσαλλα διώχνει τους κεντρώους ψηφοφόρους, τους οποίους ελπίζει να πείσει να μην ξαναψηφίσουν Μητσοτάκη, και στην τελευταία του συνέντευξη δήλωσε ότι «αυτός θέλει κανονική κυβέρνηση μακράς πνοής, αλλά… εν πάση περιπτώσει δεν αποκλείει εκ των προτέρων και του ειδικού σκοπού…». Για να κάνει μάλιστα πιο «πειστική» την πρόταση, πρόσθεσε στη… φυλάκιση Μητσοτάκη και προεδρικά διατάγματα για μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και ΦΠΑ, προστασία της πρώτης κατοικίας (που η δική του κυβέρνηση παρέδωσε στα funds!) και κατάργηση της «βάσης» στις εισαγωγικές στην ανώτατη εκπαίδευση. «Αριστεία», κατ’ αυτόν, είναι… φοιτητές που δεν ξέρουν να γράψουν τ’ όνομά τους!
Ο κ. Ανδρουλάκης είδε τη «φάκα» που του έστησε ο κ. Τσίπρας, και ξέκοψε αμέσως και δια παντός τη «λύση» κυβέρνησης ειδικού σκοπού-και σκοπιμοτήτων. Θυμήθηκε, ίσως, το Ειδικό Δικαστήριο που υπέστη ο Ανδρέας Παπανδρέου από τους αντιπάλους του, το οποίο του εξασφάλισε… πανηγυρική επανεκλογή, υπολόγισε ότι ο κόσμος στον οποίο απευθύνεται το ΠΑΣΟΚ δεν θέλει… φυλακές και τεχνητές οξύτητες, διχασμό και εμφυλιοπολεμικό κλίμα, αλλά ηρεμία, πρόοδο, ασφάλεια και ανάπτυξη, και… άφησε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ μόνο και έρμο στην αμήχανη απελπισία του, να γυρεύει τρόπους να διαχειρισθεί τη διαφαινόμενη 5η κατά σειρά εκλογική πανωλεθρία του…
Δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους. Μια ακόμη απόδειξη ταραχής και αδιεξόδου η άκομψη, κακοηθέστατη, γκροτέσκο απάτη που έστησαν τα χαλκεία της Κουμουνδούρου, εμφανίζοντας τον πρωθυπουργό να λέει σε τηλεοπτική του συνέντευξη ότι οι μηνύσεις που υποβάλλουν οι τραγικοί συγγενείς των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών (με τους οποίους ο κ. Μητσοτάκης συναντήθηκε ύστερα από δική τους πρόσκληση, μάλιστα…) είναι «προεκλογική εργαλειοποίηση του δράματος», ενώ ολόκληρη η Ελλάδα άκουσε καθαρά τον πρωθυπουργό να λέει ότι «η απεργία που κήρυξαν τρεις μέρες πριν τις εκλογές οι (σ.σ. ελεγχόμενοι από τον ΣΥΡΙΖΑ) συνδικαλιστές των σιδηροδρόμων αποτελεί σκόπιμη εργαλειοποίηση της τραγωδίας πριν τις κάλπες».
Το γαρ πολύ της απόγνωσης, γεννά παραφροσύνη. Και κακοήθεια… Ψυχραιμία, Κυριακή κοντή γιορτή!