Άντε πάλι στα χαρακώματα και με τις ξιφολόγχες στα ντουφέκια, για την τελευταία προσπάθεια βελτίωσης και εκσυγχρονισμού του ΕΣΥ!
Η κυβέρνηση, με το νομοσχέδιο που συζητείται ήδη στη Βουλή, φιλοδοξεί (ελπίζει και… εύχεται, καλύτερα) να βελτιωθούν οι δομές και η αποτελεσματικότητα του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Η αντιπολίτευση καταγγέλλει «ξεπούλημα της δημόσιας υγείας στην ιδιωτική», με την κατάργηση της «πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης» των γιατρών που θα μπορούν (υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις) να εργάζονται εκτός του ωραρίου και των εφημεριών τους στο ΕΣΥ ως «μετατροπή του άρρωστου από ασθενή σε… πελάτη», κίνηση της «νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης που ανοίγει την Κερκόπορτα της εκμετάλλευσης όσων δεν έχουν παρά το ΕΣΥ…».
Έχει μεγάλα προβλήματα και δομικές αδυναμίες το ΕΣΥ; Ασυζητητί, ναι. Πρέπει να διορθωθούν με τρόπο ρεαλιστικό και λειτουργικό και όχι με ευχολόγια και δογματικές συνταγές που δεν εφαρμόζονται πουθενά στον κόσμο; Πάλι ναι.
Ανάγκες βελτίωσης και ενίσχυσης του ΕΣΥ, ανέκυψαν σχεδόν ταυτόχρονα με την ίδρυσή του, από τον αείμνηστο Γιώργο Γεννηματά, περίπου πριν 40 χρόνια! Νομοσχέδια επί νομοσχεδίων περνούσαν από τη Βουλή όλο αυτό το χρονικό διάστημα από διαφορετικές ιδεολογικά κυβερνήσεις, και πιστεύω όλα είχαν σκοπό τη βελτίωση του συστήματος -πέρα κι άσχετα από τις κορώνες και τις κραυγές της εκάστοτε αντιπολίτευσης- στην Ελλάδα φευ, ούτε για τα αυτονόητα δεν μπορούμε να κουβεντιάσουμε χωρίς φανατισμούς και μικροκομματικές σκοπιμότητες…
Το όποιο ΕΣΥ, οπουδήποτε στον κόσμο, θέλει ιλιγγιώδη χρήματα για να λειτουργήσει όχι άριστα, αλλά αποτελεσματικά. Για να έχει επαρκές (έως και «πολυτελές»…) προσωπικό, υπερεπάρκεια κλινών, ΜΕΘ, χειρουργείων, εργαστηρίων, υποδομών γενικότερα. Το βασικότερο, όμως, που αντιμετωπίζει το δικό μας αλλά και σχεδόν όλα τα ΕΣΥ είναι οι ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Δείτε τι συμβαίνει στο βρετανικό NHS, στο οποίο εργάζονται… χιλιάδες Έλληνες γιατροί που με την κρίση έφυγαν από την Ελλάδα, καθώς επίσης και πολλαπλάσιες χιλιάδες από αντίστοιχους μετανάστες από ολόκληρο τον κόσμο… Στο NHS, στο οποίο οι λίστες αναμονής για εξετάσεις και χειρουργεία, είναι πολλαπλασίως μακρύτερες από τις αντίστοιχες δικές μας!
Τι προβλέπει το κυβερνητικό νομοσχέδιο που ανέβασε στα κάγκελα τον ΣΥΡΙΖΑ με τα… μαχαίρια στα δόντια, λόγω… «ξεπουλήματος του ΕΣΥ στα ανάλγητα ιδιωτικά συμφέροντα…»; Ότι οι γιατροί και χειρουργοί που υπηρετούν σε δημόσια νοσοκομεία θα επιτρέπεται να ασκούν ιδιωτικό έργο - είτε σε ιδιωτικό ιατρείο είτε σε ιδιωτικό νοσηλευτικό ίδρυμα ή/και διαγνωστικό κέντρο, αλλά πώς;
Υπό την προϋπόθεση ότι, εκτός του τακτικού ωραρίου τους στο ΕΣΥ, θα συμμετέχουν τουλάχιστον 8 φορές τον μήνα σε εφημερίες και την ολοήμερη, λειτουργία του νοσοκομείου εκ των οποίων τουλάχιστον οι 4 υποχρεωτικά σε απογευματινό ιατρείο ή χειρουργείο. Παράλληλα, οι χειρουργικές και παρεμβατικές πράξεις που διενεργούνται εκτός δημόσιου νοσοκομείου ανά εβδομάδα, δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν τον αριθμό των αντίστοιχων πράξεων εντός του ΕΣΥ, από τον ίδιο γιατρό…
Πού αποσκοπεί η ρύθμιση; Μα στο να μη συνεχιστεί η αιμορραγία γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού (ιδίως εξειδικευμένου) του ΕΣΥ είτε προς το εξωτερικό, είτε προς ιδιωτικά νοσοκομεία, κλινικές, διαγνωστικά κέντρα! Μια «άλλη» λύση θα ήταν να δίνει το Δημόσιο στο προσωπικό του ΕΣΥ αντίστοιχες αμοιβές με αυτές των ιδιωτικών - για να μην πούμε με αυτές του εξωτερικού… Αν έχουμε τα απαιτούμενα δισ., χωρίς να λείψει κάτι από εθνική άμυνα, παιδεία, πρόνοια, τάξη, αντιμετώπιση κρίσεων και πάει λέγοντα, να τα δώσουμε! Αλλά δεν τα έχουμε…
Στη δοκιμασία της πανδημίας, το υπό αφόρητη πίεση ΕΣΥ ανταποκρίθηκε σχετικά επαρκώς, ΚΥΡΙΩΣ λόγω της υπερπροσφοράς και της αυτοθυσίας των γιατρών και νοσηλευτών του! Που θα ήταν πιο εύκολη η δουλειά τους, αν δεν υπήρχαν κενές θέσεις λόγω… brain drain και μισθολογικού ανταγωνισμού του ιδιωτικού τομέα...
Αυτό το συγκεκριμένο (αλλά κομβικό, θεμελιώδες…) πρόβλημα στο ΕΣΥ, προσπαθεί να διαχειριστεί το νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Με «συνδυαστικές» λύσεις, που όμως δεν είναι ούτε πρόχειρες ούτε «τσαπατσούλικες», κατά πώς θέλει να τις εμφανίσει η αντιπολίτευση. Άλλωστε, αυτή η «παράλληλη» απασχόληση των γιατρών των εθνικών συστημάτων υγείας και σε «ιδιωτική» άσκηση, δεν είναι… πρωτότυπη, και εφαρμόζεται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Σε μια από τις πολλές μεταρρυθμίσεις του ΕΣΥ, ίσως την πλέον ρεαλιστική, ο Αλέκος Παπαδόπουλος αρμόδιος υπουργός επί ΠΑΣΟΚ καθιέρωσε το 2001 την ιδιωτική απασχόληση ιατρικού προσωπικού του ΕΣΥ μέσα στα δημόσια νοσοκομεία, τα απογεύματα, με συγκεκριμένο τιμολόγιο, μέρος του οποίου θα παρακρατούνταν απ’ ευθείας από το νοσοκομείο, για οικονομική ενίσχυση των αναγκών του. Το μέτρο απέδωσε θεαματικά (διεκπεραίωσε σχεδόν μισό εκατομμύριο περιπτώσεις!) , βοήθησε και τους γιατρούς και τα νοσοκομεία. Και μπορεί κάλλιστα να επεκταθεί και σε χειρουργικές υπηρεσίες, με διαφορετικό ποσοστό για το νοσοκομείο από την συγκεκριμένη ιατρική αμοιβή, λόγω χρήσης των υποδομών του…
Έχω (δυστυχώς…) προσωπική πείρα από τις υπηρεσίες που μου προσέφερε κορυφή στην ειδικότητά του Γάλλος γιατρός του «ΕΣΥ» στο Παρίσι, αριστερός (όχι κομμουνιστής) συνδικαλιστής μάλιστα, επί σειρά μηνών που τον επισκεπτόμουνα περιοδικά, με αμοιβή μάλιστα ίδια αν όχι μικρότερη από αυτές των Ελλήνων συναδέλφων του…
Τον ρώτησα αν το «σύστημα» δουλεύει, και μου απάντησε θετικά και… με θέρμη, σημειώνοντας ότι και ο ίδιος (και οι άλλοι συνάδελφοί του) έχει ένα απογευματινό «ιδιωτικό ιατρείο» με την υποδομή ενός μεγάλου νοσοκομείου, και ενισχύονται τα οικονομικά του δημόσιου ιδρύματος αλλά και το νοσοκομείο έχει επάρκεια ιατρικού προσωπικού, εκτός των ωρών αιχμής. «Καταλαβαίνεις, μου είπε, ότι εάν όσο διαρκεί η δική σου εξέταση, προκύψει κάποιο επείγον περιστατικό νοσηλευόμενου, της ειδικότητάς μου, θα σπεύσω σ’ αυτόν…».
Δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο στη ζωή, ειδικά όταν μιλάμε για τη δημόσια υγεία. Ο καταγγελλόμενος από τον ΣΥΡΙΖΑ (καλά το ΚΚΕ…) «εισοδισμός» της ιδιωτικής ιατρικής στον χώρο της δημόσιας υγείας, υπό συγκεκριμένους όρους και αυστηρές προϋποθέσεις (που θ’ αλλάζουν ανάλογα με τις συνθήκες) μπορεί ν’ αποδειχθεί σωτήριος και λύση για τα προβλήματα του ΕΣΥ. Ο ιδιοτελής και ιδεολογικής κατεύθυνσης υποτίθεται «μαχητικός αρνητισμός του ΣΥΡΙΖΑ», δεν είναι παρά ο φερετζές για να κρύψει τις πραγματικές (προεκλογικές) στοχεύσεις του.
Αν διαβάστε προσεκτικά το «κάλεσμα» του Α. Ξανθού, βουλευτή και πρώην αρμόδιου υπουργού, νυν τομεάρχη υγείας του ΣΥΡΙΖΑ για να μην περάσει το «νομοσχέδιο-βόμβα» για τη δημόσια υγεία, τα λέει όλα: «Σας καλώ να συμπήξουμε ένα ευρύ συνδικαλιστικό, κοινωνικό και ΠΟΛΙΤΙΚΟ μέτωπο!»
Για τις επιδόσεις τις δικές του και του περιώνυμου Πολάκη στο υπουργείο Υγείας, την αποσάθρωση και του όποιου ΕΣΥ παρέλαβαν, κουβέντα φυσικά…