Μεγάλα και βαριά ερωτήματα σκιάζουν την κυβέρνηση έπειτα από τις παραιτήσεις του Γρηγόρη Δημητριάδη και του Παναγιώτη Κοντολέοντος, και κανένας πλέον δεν μπορεί να εγγυηθεί ούτε τον χρόνο των εκλογών ούτε την ομαλή πορεία προς αυτές.
Η διαχείριση της, αποδεδειγμένης πλέον, παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη, είναι μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση και όλες οι επιλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη μοιάζουν με δίκοπο μαχαίρι. Αν η κυβέρνηση δεν καθαρίσει ταχύτατα το τοπίο, κινδυνεύει να πληγεί από το συγκεκριμένο σκάνδαλο, όπως συνέβη και παλαιότερα με το Βατοπέδι ή με την υπόθεση Πετσίτη – Λαυρεντιάδη. Η φθορά θα είναι αβάσταχτη και οι εκλογές θα μοιάζουν με λύτρωση.
Οι υπουργοί και άλλα στελέχη της κυβέρνησης κεραυνοβολήθηκαν όταν έμαθαν την είδηση για τις δύο παραιτήσεις. Και αρκετοί ανακύκλωναν τις ίδιες απορίες που είχαν και όσοι βρίσκονται εκτός της κυβέρνησης.
Το κεντρικό ζήτημα είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης, είχε αποφασίσει πριν από τις εκλογές του 2019, να κρατήσει την εποπτεία της ΕΥΠ στο Μέγαρο Μαξίμου και να μην την παραχωρήσει στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη. Αυτή η επιλογή δεν είχε να κάνει με τον Μιχάλη Χρυσοχοίδη, που τοποθετήθηκε σε αυτή τη θέση μετά τις εκλογές, αλλά με την τραυματική εμπειρία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη από τη δράση του τότε επικεφαλής της ΕΥΠ, στρατηγού Γρυλλάκη.
Η ανησυχία να μην πάθει τα ίδια και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν εμφανής στο στενό επιτελείο του. Η επιλογή να υπαχθεί η ΕΥΠ στο Μέγαρο Μαξίμου και στον πιο έμπιστο συνεργάτη του, τον ανιψιό του και Γενικό Γραμματέα του Πρωθυπουργού, αντανακλούσε την αγωνία να προστατευθεί η νέα κυβέρνηση και όχι να ελέγξει την ΕΥΠ. Ήταν, βεβαίως, μια επιλογή με μεγάλο ρίσκο. Και, εκ των πραγμάτων, η «συνταγή» κάπου χάλασε.
Παρά την αποκάλυψη από το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου για την επί τρίμηνο παρακολούθηση από την ΕΥΠ του κ. Ανδρουλάκη, στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου για τη διεκδίκηση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, κανένα από τα ουσιαστικά ερωτήματα δεν απαντήθηκε.
Πότε ενημερώθηκε ο Μητσοτάκης
Ο κ. Μητσοτάκης, σύμφωνα με πηγές από το Μέγαρο Μαξίμου ενημερώθηκε για πρώτη φορά την Τετάρτη για την παρακολούθηση πολιτικού προσώπου και «ξήλωσε» τον διοικητή της ΕΥΠ.
Τον αντικατέστησε με τον πρέσβη Θεμιστοκλή Δεμίρη, μια επιλογή θεσμική, στη λογική της τοποθέτησης του πρέσβη Παύλου Αποστολίδη στην ΕΥΠ μετά από τη θύελλα που προκάλεσε η σύλληψη Οτσαλάν, ώστε να διασφαλιστεί η διαφάνεια και η τήρηση της νομιμότητας.
Ο Πρωθυπουργός πήρε, δηλαδή, τις αποστάσεις του από τους χειρισμούς του κ. Κοντολέοντος, διατήρησε, ωστόσο, την υπαγωγή της ΕΥΠ στο Μέγαρο Μαξίμου. Και, μάλιστα, σε μια στιγμή που κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τι άλλες αποκαλύψεις θα υπάρξουν, πόσο μακριά θα φτάσει αυτή η υπόθεση, και σε τι βαθμό θα φθείρει την κυβέρνηση και προσωπικά τον Πρωθυπουργό. Ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγόρησε τον κ. Μητσοτάκη ως ενορχηστρωτή των υποκλοπών, τον προειδοποίησε ότι θα λογοδοτήσει και ότι το καθεστώς του θα πέσει με πάταγο. Σημείωσε, επίσης, ότι εκτός από τις πολιτικές υπάρχουν και ποινικές ευθύνες.
Γιατί δεν ενημέρωσε ο διοικητής της ΕΥΠ
Ο κ. Κοντολέων, ήταν προσωπική επιλογή του κ. Μητσοτάκη. Προφανώς τον εμπιστευόταν απόλυτα, αφού άλλαξε τον νόμο και τον προσάρμοσε στα προσόντα του προσώπου που επέλεξε για να διοικήσει την ΕΥΠ. Φαντάζει παράδοξο αυτό το πρόσωπο, να μην ενημέρωσε ούτε τον Πρωθυπουργό ούτε τον κ. Δημητριάδη για κάτι τόσο σοβαρό. Δεν έκρινε σωστά ο διοικητής της ΕΥΠ ή αυτονομήθηκε στην πορεία; Οι απαντήσεις και στα δύο ερωτήματα είναι προβληματικές.
Εξίσου προβληματική ήταν η αντιμετώπιση των καταγγελιών του κ. Ανδρουλάκη από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Γιάννη Οικονόμου και από την κυβερνητική πλειοψηφία στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας. Ότι δεν είναι ο μόνος ευρωβουλευτής που παρακολουθείται και ότι με την εξέλιξη της τεχνολογίας αυτά συμβαίνουν. Μόνο όταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, και η υπόθεση βρέθηκε στα χέρια της δικαιοσύνης, βγήκε στην επιφάνεια η παρακολούθησή του, όχι μόνο με το κακόβουλο predator αλλά και με τις νόμιμες επισυνδέσεις της ΕΥΠ. Τότε μόνο ομολόγησε ο κ. Κοντολέων τα μυστικά του.
Τα ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα
Εύλογα μπορεί να διερωτηθεί κάποιος πόσοι άλλοι παρακολουθούνται και ποιοί; Υπάρχουν και άλλα πολιτικά πρόσωπα στις λίστες της ΕΥΠ; Πώς γίνεται να είναι νόμιμες οι παρακολουθήσεις πολιτικών και δημοσιογράφων; Ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος του/της εισαγγελέως που εποπτεύει την ΕΥΠ; Τι σχέση είχαν οι τυχόν επαφές του κ. Αδρουλάκη ως ευρωβουλευτή με Κινέζους, με τις εκλογές στο ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ; Ποιος ζήτησε, ποιος ενέκρινε και για ποιόν λόγο την παρακολούθησή του; Ενημερώθηκε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;
Οι μέχρι στιγμής εξηγήσεις μπερδεύουν παρά εξηγούν τα πράγματα και η επίκληση λόγων εθνικής ασφάλειας δεν πείθει. Το μόνο που είναι καθαρό είναι ότι με τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, στην οποία συναινεί η κυβέρνηση αλλά η αντιπολίτευση μπορεί να την επιβάλλει μόνο με τις δικές της ψήφους, και με την συνεχή αναμόχλευση της υπόθεσης από τον ΣΥΡΙΖΑ και από το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, οι υποκλοπές θα γίνουν ένα από τα βασικά ζητήματα της προεκλογικής περιόδου. Η εμπειρία από το σκάνδαλο των υποκλοπών Vodafon (2005 – 2006) δείχνει ότι η αντιπολίτευση θα αξιοποιήσει το θέμα στο έπακρο.
Αυτή τη στιγμή ο σχεδιασμός του Μεγάρου Μαξίμου φαίνεται να είναι στον αέρα. Αν δεν καταφέρει να ελέγξει αυτή την κρίση, η οποία σε αντίθεση με τις υπόλοιπες δεν είναι εξωγενής, αλλά προέρχεται από τον πυρήνα του κύκλου εμπιστοσύνης του, δύσκολα θα στρέψει την συζήτηση στην οικονομία. Το ισχυρό χαρτί της κυβέρνησης καίγεται, σε ένα πολύ κακό για αυτή τάιμινγκ, λίγο πριν τη ΔΕΘ.
Αν δεν καταφέρει να αλλάξει το κλίμα και συρθεί σε εκλογές, με το προφίλ του να έχει υποστεί πλήγμα στους προοδευτικούς κεντρώους ψηφοφόρους, σε αυτούς που στηρίζεται ο κ. Μητσοτάκης, είναι πιθανό να διακυβευτεί η κυβερνητική σταθερότητα και η ομαλότητα. Το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ σε περίπτωση μη κατάκτησης της αυτοδυναμίας από την κυβερνώσα παράταξη, μοιάζει πλέον πολύ μακρινό. Αντιθέτως, φέρνει το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον σε αυτό το θέμα, παρά την προσπάθεια του κ. Ανδρουλάκη να διατηρήσει την αυτονομία του.