Το κείμενο διακήρυξης εγκρίθηκε δια βοής και ομοφώνως, όμως το διήμερο της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε αφήνοντας μια σειρά από εκκρεμότητες.
Η βασικότερη εξ αυτών αφορά τις αρμοδιότητες του ογκωδέστατου σώματος των 694 ατόμων. Αν και έχει συμφωνηθεί ότι η Κεντρική Επιτροπή Ανασυγκρότησης έχει την ευθύνη της οργάνωσης του Συνεδρίου, από τις τοποθετήσεις βασικών στελεχών του κόμματος φάνηκε ότι ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει αυτό, παραμένει ασαφής.
Αρκετές τοποθετήσεις έθεσαν το ερώτημα ποια θα είναι η σχέση της ΚΕΑ με τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, πώς θα λαμβάνονται οι αποφάσεις ενόψει Συνεδρίου και πώς στελέχη που συμμετέχουν στην ΚΕΑ, αλλά δεν είναι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ (ορισμένα είναι μέλη ακόμα και άλλων κομμάτων), θα αναλάβουν ρόλο στον προσυνεδριακό διάλογο οργανώσεων του κόμματος. Από τη στιγμή, μάλιστα, που έχει αποφασιστεί ότι τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζουν να λειτουργούν κανονικά, το ζήτημα της οργάνωσης του Συνεδρίου αναμένεται να αποτελέσει το επόμενο διάστημα ένα δύσκολο γρίφο για την Κουμουνδούρου και τον Αλέξη Τσίπρα.
Βλέποντας ότι το θέμα αυτό μπορεί να αποτελέσει ένα αίτιο εσωστρέφειας, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε τη σύγκληση Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος εντός της εβδομάδας προκειμένου να κλείσουν όσες περισσότερες εκκρεμότητες μπορούν.
Τα ανοιχτά πολιτικά ζητήματα
Τα ανοιχτά ζητήματα, βέβαια, δεν είναι μόνο οργανωτικά, αλλά - όπως φάνηκε και από τις τοποθετήσεις - και πολιτικά. Στον ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να μην έχουν καταλήξει σε μια σειρά από θέματα, ιδιαίτερα κομβικά για το πολιτικό στίγμα του υπό διαμόρφωση φορέα.
Το πρώτο αφορά το είδος αντιπολίτευσης που το κόμμα θα επιλέξει να ακολουθήσει. Από τις τοποθετήσεις στελεχών φάνηκε μια ανησυχία ως προς την ένταση αλλά και τον χαρακτήρα της αντιπολίτευσης που πρέπει να ασκηθεί. Αρκετά στελέχη έθεσαν το ζήτημα της σκανδαλολογίας σημειώνοντας ότι αυτό δεν μπορεί να χαρακτηρίζει την αντιπολιτευτική τακτική του κόμματος, ζητώντας πιο ενεργά αντανακλαστικά σε ζητήματα, που όπως, υποστήριξαν, αφορούν περισσότερο την κοινωνία.
Παράλληλα, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς τη διαφορά της τοποθέτησης Τσακαλώτου, ο οποίος υποστήριξε ότι ακούει από «καλοθελητές» σε εφημερίδες και σε σάιτ “ότι εμείς πρέπει να πάμε προς το κέντρο, […] αυτοί που μας λένε ότι να κάνουμε ένα καινούριο συστημικό κόμμα, δεν ξέρουν που πατάνε και που βρίσκονται” από αυτήν του Αλέκου Φλαμπουράρη που υποστήριξε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επιδιώξει με κάθε δυνατό τρόπο ο Ελληνικός Λαός να τον επαναφέρει στην κυβέρνηση ή από αυτήν του Νίκου Μπίστη που, απαντώντας στον πρώην υπουργό Οικονομικών, είπε: “Κι εγώ, όπως ο Ευκλείδης το 'χω πάρει απόφαση ότι θα πεθάνω ως αριστερός, αλλά θέλω πριν να έρθει το μοιραίο, να προλάβω να δω τη δεύτερη κυβέρνηση της αριστεράς”
Το δεύτερο ανοιχτό ζήτημα αφορά το αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα προβεί σε οργανωμένο απολογισμό της κυβερνητικής του τετραετίας. Το θέμα συζητιέται αρκετά εδώ και καιρό όμως ακόμα δεν φαίνεται να έχει ληφθεί τελική απόφαση. Υπάρχει, βέβαια, η πρόθεση της διοργάνωσης ενός διεθνούς συνεδρίου απολογισμού της “πρώτης φοράς Αριστερά”, αλλά αυτό δεν έχει ακόμα οριστικοποιηθεί. Με δεδομένο, μάλιστα, ότι το κόμμα μπαίνει σε παρατεταμένη προσυνεδριακή διαδικασία, είναι ερώτημα αν και με ποιον τρόπο ο απολογισμός θα γίνει. Κατά τη διάρκεια του διημέρου το ζήτημα τέθηκε από μία σειρά τοποθετήσεων, καθώς συνδέεται και με τον χαρακτήρα της αντιπολιτευτικής τακτικής, χωρίς πάντως να έχουν ληφθεί τελικές αποφάσεις.
Διάλογος για την ονομασία του ΣΥΡΙΖΑ
Τρίτο θέμα που θα απασχολήσει τον εσωτερικό διάλογο το επόμενο διάστημα είναι αυτό της ονομασίας. Εκεί φαίνεται να υπάρχει διχογνωμία καθώς η μία άποψη επιμένει ότι το όνομα ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να παραμείνει την ώρα που εντείνονται οι πιέσεις για αλλαγή του ονόματος με τρόπο που να σηματοδοτεί τη διεύρυνση σε χώρους εκτός Αριστεράς.
Παράλληλα, προσεχτικοί παρατηρητές των εσωτερικών εξελίξεων σημείωναν στο iefimerida.gr το γεγονός ότι στο διήμερο καταγράφηκε αυξανόμενη ανησυχία ως προς το εύρος και τον χαρακτήρα της διεύρυνσης. Πολλές τοποθετήσεις έθεσαν το ζήτημα του μεγάλου οργάνου (υπήρξαν παραλληλισμοί με την Κεντρική Επιτροπή του Κ.Κ Κίνας), ενώ αρκετοί έβαλαν ζητήματα πολιτικού προσανατολισμού των προσωπικοτήτων που εντάχθηκαν στο όργανο.
Χαρακτηριστικές ήταν τοποθετήσεις που αναρωτήθηκαν πώς στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να χωράνε στελέχη που τάχθηκαν κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών ή διατηρούν επιφυλάξεις ως προς ταυτοτικά ζητήματα του κόμματος όπως το προσφυγικό ή η υπεράσπιση του πανεπιστημιακού ασύλου. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αντιρρήσεις αυτές δεν προέρχονταν μόνο από τους “συνήθεις ύποπτους” αλλά και από στελέχη που δεν εντάσσονται στην εσωκομματική αντιπολίτευση. Άλλωστε, είναι, πλέον, γνωστό ότι ομαδοποιήσεις του κόμματος διατηρούν διαύλους επικοινωνίας, γεγονός που φάνηκε και το Σαββατοκύριακο.
Η προσπάθεια Τσίπρα να κατευνάσει τις αντιρρήσεις
Στη δευτερολογία του, πάντως, ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να καθησυχάσει τις αντιρρήσεις σημειώνοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κινδυνεύσει να χάσει την ψυχή του εφόσον δεν αντιστοιχηθεί με την κοινωνία και δεν επιτύχει τη διαδικασία διεύρυνσής του επιμένοντας, όμως, ότι ο μετασχηματισμός αποτελεί μονόδρομο. Υπενθύμισε, επίσης ότι η πολιτική διακήρυξη έχει εγκριθεί ομόφωνα και κατέληξε: «Αν δεν κάνω λάθος, όλοι μαζί εκπονήσαμε μια πολιτική διακήρυξη. Που δίνει κρίσιμες απαντήσεις και σε ιδεολογικά ζητήματα. Αυτή η πολιτική διακήρυξη είναι η βάση που μας εκφράζει όλους. Είναι η βάση της πολιτικής μας συνύπαρξης σήμερα. Και είναι ίσως η βάση μιας νέας πολιτικής ταυτότητας, την οποία θα ανιχνεύσουμε για την Αριστερά της εποχής μας στην Ελλάδα αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο».
Τέλος, αναφορικά με τις αντιδράσεις της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας αρκέστηκε να σημειώσει ότι «ακούμε τις ανησυχίες των συντρόφων μας, αλλά συγχρόνως είπε μην ξεχνάμε πως στις ηλικίες 17-34 πρώτος στην κάλπη είναι ο ΣΥΡΙΖΑ» ανακοινώνοντας ότι στην ΚΕΑ θα ενταχθούν και κάποια από τα στελέχη της.