Όταν «ξυπνήσουν» από τη χθεσινή μαύρη νύχτα, ξεχάσουν τα νεύρα και τις κατηγορίες «τις έπταιξε» και ξεπεράσουν τη βαριά απογοήτευση ο πρωθυπουργός και τα μεγαλοστελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, κυβερνητικά και κομματικά, θα προσγειωθούν αναγκαστικά στην πραγματικότητα της «επόμενης μέρας».
Σε διάστημα του ενός μηνός μέχρι τις εθνικές κάλπες, τις οποίες υπό το βάρος της συντριπτικής ήττας αποφάσισε ο κ. Τσίπρας, όλος ο μηχανισμός κόμματος και κυβέρνησης θα τεθεί επί ποδός για να καταστρώσει «σχέδιο ύστατης μάχης». Κάτι όχι και τόσο εύκολο, υπό τις δεδομένες συνθήκες. Και τούτο όχι μόνο επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει… εμπειρία διαχείρισης ήττας, αλλά και εκ του γεγονότος ότι στις ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές εκλογές, που ο ίδιος ο κ. Τσίπρας μετέτρεψε σε «ψήφο εμπιστοσύνης» και δεν την πήρε, το κυβερνών κόμμα έριξε όλα του τα όπλα. Και τώρα, που έρχεται η κρισιμότερη μάχη του πολέμου, βρίσκεται με το οπλοστάσιό του άδειο.
Ο πρωθυπουργός, εμφανώς σοκαρισμένος και απογοητευμένος από το χθεσινό αποτέλεσμα, δεν εμφανίσθηκε ικανός να επιδείξει πολιτικά αντανακλαστικά που θα του επιτρέψουν να πάει στην επόμενη αναμέτρηση με πιθανότητες να μειώσει την τεράστια διαφορά που κατεγράφη υπέρ της ΝΔ.
Δεν είναι μόνο που (κάτι πρωτοφανές) απέφυγε να συγχαρεί, τυπικά έστω, τον αντίπαλό του, διατρανώνοντας ότι σκοπεύει και μέχρι τις βουλευτικές όχι μόνο να διατηρήσει αλλά και να απογειώσει την πόλωση και τι ακραία διχαστικό κλίμα, αλλά εμφανίσθηκε ως να μην αντελήφθη ότι περιεχόμενο και ύφος της προεκλογικής εκστρατείας, απέτυχε παταγωδώς και καταδικάστηκε.
Έσπευσε να μιλήσει για διλημματική νέα προεκλογική καμπάνια, «ή μ’ εμάς και του πολλούς για τους πολλούς, ή με τους άλλους για τούς λίγους, τις «ελίτ» και υπηρετούν «τους ολιγάρχες, τους καπιταλιστές και… το ΔΝΤ, που σχεδιάζουν επιστροφή στο σκοτάδι, την λιτότητα, την κρίση, την φτώχεια της κοινωνίας…».
Αλλά, το αποτέλεσμα ευρωεκλογών και αυτοδιοικητικών, δείχνει ότι η κοινωνία «απάντησε» σ’ αυτό το δίλημμα πολύ δυσάρεστα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Έδειξε ακόμη ότι η λαϊκίστικη προσπάθεια εκμαυλισμού του κόσμου με την «13η» και τα… 50άρικα, απερρίφθη από τους «πολλούς». Δηλαδή, μια… «από τα ίδια» και στην νέα προεκλογική εκστρατεία που ήδη ξεκίνησε, είναι νομοτελειακά καταδικασμένη. Πέραν του ότι με την επίσπευση των καλπών, η κυβέρνηση δεν έχει καν τα «επικοινωνιακά) περιθώρια που ίσως είχε μέχρι τον Οκτώβριο να επικαλεσθεί νέες «επιτυχίες» της οικονομίας, που επιτρέπουν παροχές, υποσχέσεις, «καθρεφτάκια» στους ιθαγενείς…
Τις μέρες που ακολουθούν, είναι λογικό η απογοήτευση, η αμηχανία και ο πανικός, να επιχειρηθεί να δώσουν την θέση τους σ’ ένα στοιχειωδώς πειστικό νέο προεκλογικό αφήγημα. Αν ο κ. Τσίπρας είχε την πρόνοια (και την ψυχραιμία) να πει στο μεταμεσονύκτιο διάγγελμά του ότι «πήραμε το μήνυμα και το εξετάζουμε προσεκτικά», αν εγκατέλειπε την αλαζονεία και την οίηση του «ανίκητου» και σηματοδοτούσε μια στροφή στον ρεαλισμό και σεβασμό στην… πραγματική πραγματικότητα, το έργο της κατάστρωσης μιας νέας προεκλογικής καμπάνιας μπορεί να μην ήταν πολύ πιο εύκολο, σίγουρα όμως δεν θα ήταν τόσο πολύ πιο δύσκολο.
Με την ξαφνική επιλογή για εσπευσμένες κάλπες, μπορεί ο κ. Τσίπρας προσώρας να εξασφάλισε… ανακωχή (δημόσια, έστω…) των εσωκομματικών ερίδων, αμφισβητήσεων και προσωπικών φιλοδοξιών, αλλά μια ακόμη μεγαλύτερη νίκη της ΝΔ και εξασφάλιση της αυτοδυναμίας της, όπως προβλέπεται, θα κάνει την «επόμενη μέρα» για τον «μεγάλο» ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Τσίπρα προσωπικά ακόμη πιο προβληματική και δύσκολα διαχειρίσιμη.